วันนี้มีเรื่องเกี่ยวกับตัวผมเองมาเล่าครับ......

คุณเคยบ้างมั้ยครับ ที่ไม่ค่อยแก้ปัญหาด้วยวิธีง่ายๆ

ผมจะเล่าเรื่องของผมให้ฟัง

เรื่องแรกคือ เมื่อต้นมอร์นิ่งกลอรี่ มีปัญหากับดินฟ้าอากาศ(บนดาดฟ้าของผม)

แดดที่แผดเผา(จนผมดำอย่างเห็นได้ชัดในระยะเวลาเดียวกับครีมไว้ท์เทนนิ่งต่างๆ ทำให้ขาว)

ความแรงของแดดและความแรงของลมที่พัดตลอดวัน ทำให้ต้นมอร์นิ่งนั้น.....เหี่ยว 

เหี่ยวแล้วเหี่ยวอีก หากไม่คอยรดน้ำช่วยบ้างก็คงจะจากกันไปนานแล้ว

ผมจึงสร้างสรรค์การแก้ปัญหานี้ ในแบบของผมด้วยการเอาถาดมารองน้ำหล่อกระถางไว้

เอากาบมะพร้าวสับมาคลุมดินหน้ากระถางเพื่อรักษาความชื้น แต่!!!

ก็ยังไม่ได้ผลอยู่ดี....

มาวันนี้ แค่ช่วง 10 โมงเช้า ใบของเธอก็เหี่ยวซะแล้ว

ทั้งๆที่น้ำที่หล่อไว้ก็ยังไม่แห้ง กาบมะพร้าวก็ยังชุ่มชื้น

ผมจึงมาบ่นให้คนในครอบครัวฟัง และก็พบกับคำตอบแสนง่าย....ที่ผมไม่เคยคิดถึงมาก่อนเลย

ผมนิ่งกับคำตอบนี้ไปซักพัก ไม่ใช่ไม่เข้าใจถึงวิธีการ แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองคิดไม่ได้(ฟะ)

อาจเพราะผมยึดติดกับการที่ว่าไม้เลื้อยชอบแดดจัดๆๆ นั่นเอง ....กรอบความคิดปิดกั้น ทางออกของผมจริงๆ

ตอนนี้ก็ย้ายเจ้ามอร์นิ่งเข้าร่มใต้สแลนเรียบร้อยแล้ว แต่ก็ยังไม่วายเมื่อสำรวจใบ(อันเหลือน้อย)

ก็พบเพื่อนพ้องของเธอ

เธอพาเพื่อนมาอยู่ด้วยอีกแล้ว... เธอช่างเป็นสาวสังคม

เพราะเพื่อนของเธอมีมากมายหลายชนิด เป็นเพลี้ยและแมลงต่างๆเปลี่ยนสีไปเรื่อยๆ

ผมคงต้องหา สตาร์เกิ้ลจี(มีผู้แนะนำมา) มาช่วยเลี้ยงเพื่อนเธอเสียแล้ว หลังจากที่ใช้ฟูราดาน

ที่ใช้เพราะเห็นว่าถูก ตอนนั้นยังไม่รู้ว่าอันตรายมากๆ + เสียดายของที่ซื้อมา

อีกเรื่องเป็นเหตุการณ์ในอดีตเมื่อผมถูกถามด้วยคำถามง่ายๆว่า หาคุณเลี้ยงวัวซักฟาร์ม...แล้วอยากได้น้ำนมเพิ่ม

คุณจะทำอย่างไร???

คำตอบผมอ้อมไปไกล ถึง 20 ปีข้างหน้า แต่คำเฉลยที่ตอบได้ง่ายๆก็คือ .....

"ก็เลี้ยงวัวเพิ่มสิ"....!   

ผมยังจำติดหัวมาถึงตอนนี้ แต่เรื่องมอร์นิ่งก็พิสูจน์แล้วว่าผมมักชอบคิดอะไรให้ยากไปอยู่บ่อยๆ

เฮ้อ...!