หมายเหตุ : ในบทความนี้ นิยามคำว่า “ความคล้ายหญิง” ไม่ใช่ป้ายจินตนาการในบทบาทแบบ “Y” เข้าไปจับกับตัวละครนั้นๆ นะจ้ะ แต่เป็นการมองด้วยเหตุว่า Character Design ของตัวการ์ตูนชายดังกล่าว มีรูปลักษณ์ที่ทำให้คนส่วนใหญ่ดูแล้วมักจะเข้าใจผิดในเพศที่แท้จริงของ Character นั้นเข้าอย่าง “ไม่ตั้งใจ ” ในแรกพบ จนกระทั่งได้รู้ข้อมูลจริงๆ จาก Official File ของตัวละคร หรือจากเสียงพากย์และองค์ประกอบทางบริบทต่างๆ นานาในเรื่องก็ว่ากันไป ที่เมื่อแสดงออกมาแล้ว บ่งชี้ได้แน่นอนว่านั่นคือตัวการ์ตูนชายไม่ใช่หญิงอย่างที่เข้าใจในแรกเห็น เพียงแต่มีรูปลักษณ์สวยงามหรือมีบางอย่างที่มี “ ความคล้ายหญิง ” ซึ่งก็ค่อนข้างเป็นกระแสที่แปลกตาดีเหมือนกันในโครงสร้างของการ์ตูน แรกๆ มีปรากฎไม่มากไม่บ่อยนัก แต่หลังๆ ชักมีอยู่หลายเรื่องที่มีลักษณาการนี้ขึ้นมา จนเหมือนกลายมาเป็นกระแสนิยมในการดีไซน์ Character ตัวการ์ตูนชายในอีกรูปแบบหนึ่งเลยทีเดียว

สืบเนื่องมาจากการเขียนถึง Character “โคซากะ มาซาโนบุ” ในกรุ๊ปบล็อก “ Mirage of Blaze ” ทำให้เกิดความคิดฉับพลันในประเด็นนี้ขึ้นมา เลยต้องแตกแยกย่อยในการต่อยอดมาเป็นเรื่องนี้อีกทีหนึ่ง เพราะประเด็นย่อยข้อหนึ่งในบทความดังกล่าวนั้น มีพาดพิงถึงเรื่องบุคลิกภาพของ “โคซากะ ดันโจ มาซาโนบุ” ใน “ Mirage of Blaze ” ที่ว่าด้วยบุคลิกใบหน้าแบบหญิงสาวของเขา จนเรียกได้ว่าเข้าขั้นสวยเฉียบเลยทีเดียว ทำให้ครั้งแรกที่เราเห็น ก็เข้าใจผิดคิดว่าเป็นผู้หญิงอีกด้วย ซึ่งจุดนั้นยังทำให้เป็นที่กังขาว่า “อะไรจะสวยได้อย่างนั้นกันล่ะพ่อคุณ” และ “ ผู้ดีไซน์ Character นี้ ทำไมถึงเขียนให้เขาหน้าราชินีถึงเพียงนั้น มีจุดประสงค์อะไรพิเศษหรือเปล่า ?... ( โดยเฉพาะริมฝีปากที่มีสีสันคล้ายทาลิปสติกนั่น...อะไรกันล่ะนี่ ! ) ” คำถาม 108 ประการก็ว่ากันไป แต่บอกไว้ก่อนว่าทั้งน้ำเสียงและบุคลิกท่าทางของ “โคซากะ ดันโจ มาซาโนบุ” นั้น มีความเป็นชายแท้จริง ไม่อ้อแอ้ตุ้งติ้งแต่อย่างใด เสียงเข้มโหดบาดลึกถึงใจอีกด้วย เพียงแต่รูป “สวย” และบอบบางเกินชายเท่านั้นเอง

ในจุดนี้ ถ้าได้อ่าน “ Mirage of Blaze ” ฉบับนิยายอาจไม่ได้เค้าความดังนี้สักเท่าใดนัก แต่หากได้รับชมอนิเมทีวีซีรี่ย์ภาคแรก ในครั้งแรก ! ที่โคซากะปรากฎกาย แต่ยังไม่ได้เอื้อนเอ่ยวาจาใดใดออกมาล่ะก็ จะให้ภาพได้ชัดเจนมาก จะว่าไป มันก็เป็นช่วงเวลาปริศนาลึกลับ ที่ทำให้คนดูมีสิทธิ์จะจินตนาการก่อนล่วงหน้าถึงตัวตนของเขา ซึ่งเราเองก็เป็นคนหนึ่งที่คิดอย่างนั้นกับวินาทีของภาพแรกที่ฉายออกมาอย่างคลุมเครือในตัวโคซากะว่า “ โอ้โห ! หน้าหวานจัง ! สวยอะไรอย่างนี้ ! เสียดาย !ไม่น่าเป็นตัวร้ายเลย ” [ แว้บแรกนี่ เรารู้สึกเลยว่าเขามาร้ายนะ ]

แต่! ฉับพลันเมื่อโคซากะ เขาพูดออกมาคำแรก เสียงที่ “ คม ชัด ลึก ” นั้น ทำให้เราต้องคิดใหม่ จินตนาการใหม่ว่า “ เอ่อ! เสียงอย่างนี้ นี่เธอเป็นผู้ชายหรอกหรือ !? แล้วทำไมสวย....!? ”

ในประเด็นนี้ไม่เฉพาะ “ Mirage of Blaze ” ซึ่งเป็นอนิเมเก่ากึ๊กเท่านั้น กับเรื่อง Code Geass ที่ถือว่าใหม่เอี่ยมอ่องเอง ก็ได้มีเรื่องราวแบบนี้ออกมาเรียกน้ำย่อยเป็นระยะๆ เช่นกัน อย่างความขำขันในตอนหนึ่งที่เรื่องนี้ได้ปล่อยภาพหลุดๆ ของตัวละครชายคนหนึ่งออกมา จนทำให้มีการโพสต์ภาพถามเป็นกระทู้ที่อากิบักโกะว่า “ มันตัวผู้แน่หรือฟระ...!? ”

ประกอบกับในกระทู้พันทิปเองก็เคยมีคนถามถึงเพศของ V.V. ตัวละครที่หน้าหญิง หากแต่จริงๆ แล้ว มีคนเข้ามาตอบว่า V.V. เป็น “ ตัวผู้” ก็เลยเฮฮาน้ำตาไหลกันไปตามระเบียบ

ยังมีอีกตัวอย่างหนึ่งที่เราเองก็เคยเห็นเป็นแบบนี้เช่นกัน จากอนิเมเรื่อง “Gundam Seed Destiny” ในแว้บแรกที่ “เรย์ ซาบาเรล” โผล่ออกมาด้วยทรงผม รูปร่าง หน้าตาที่แม้แต่ผู้ชมชายคนหนึ่งสารภาพในแรกเห็น ด้วยจินตนาการประมาณว่า “เธอเป็นนางเอกใช่ไหม? สวยน่ารักจัง ! ”

แต่เมื่อเรย์เปล่งเสียงพูดออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำเป็นครั้งแรก คำชมที่ได้เอ่ยไปก็ต้องมีอันล้มตึงลง เพราะ “เฮ้ย ! เสียงนี้ ! เจ้านี่มันผู้ชายนี่หว่า ! ” ส่วนภาคแรกนี่เท่าที่ฟังๆ มา กรณีแบบนี้ก็มี “นิโคล อามาฟี้” กับ “ อิซ้าค จูล ” สินะที่มักจะโดนเข้าใจผิด

โดยส่วนตัวเราแล้ว สองคนนี้ เราไม่ค่อยคิดแบบนั้นสักเท่าไหร่นัก เพียงแค่ว่าอิซ้าคนี่ ทรงผมของเขาดูแปลกตาอย่างแรง เคยคิดอยู่ว่า ชายแท้จริงที่ใดจะกล้าไว้ผมทรงนี้แบบเขาได้บ้างนะ เพราะเสี่ยงต่อการเข้าใจผิดว่าผิดเพศไปได้ ( รู้สึกว่าโทยะในเรื่องฮิคารุเซียนโกะ ก็ไว้ทรงนี้นะ ยังเคยมีภาพล้อที่อีซ้าคมาเล่นโกะกับฮิคารุแล้วด้วย เฮฮาจริงๆ ตัดต่อรูปนั้นซะเนียนเลย ) แต่หากมองโดยภาพรวมแล้ว เราไม่ค่อยคิดนะว่าบุคลิกภาพทางพฤติกรรม เขาจะมีความเหมือนหญิงที่ตรงไหน เพราะนิสัยและท่าทีของอิซ้าคนี่ โดยมากแล้วเขาค่อนข้างจะแสดงออกไปในทางเดือดดุดัน จริงจัง สีหน้าก็ค่อนข้างจะเหี้ยมเกรียมแกร่งกล้าอยู่เสมอ

ส่วนนิโคล เขายังเด็กอยู่ ความอ่อนโยนนุ่มนิ่มที่เป็นแบบฉบับนิโคล อามาฟี้นั้นก็เป็นเรื่องธรรมดา แต่บางครั้ง ก็มีบ้างที่คนอื่นเขาจะคิดกันไปยาวไกลว่านิโคลมีความคล้ายหญิง

นอกจากนี้ ยังมีกรณีชวนขำที่ว่า “ เทียเรีย เออเด้ ” แห่งอนิเม Gundam 00 นี่ชายหรือหญิงอีก ซึ่งคนส่วนใหญ่เองก็มีบอกไม่ค่อยอยากจะเชื่อแล้วว่าเทียเรียเป็นผู้ชาย แม้แต่ตอนจบซีซั่นแรก ก็มีบางคนเดาเรื่องซีซั่นใหม่ไว้อย่างเฮฮาประสาความว่า แท้จริงแล้วเทียเรียเขา...เป็นหญิงปลอมตัวมาเป็นชาย เพื่อเป็นนักบินกันดั้มของ C.B. อย่างเต็มภาคภูมิ ( อาจจะเพราะหน้า , ผม และรัศมีโทนสีม่วงที่จับติดตัวเทียเรียเสียเหลือเกินกระมังนะ )

รวมทั้งมีกรณีที่ชวนขำอยู่ในเว็บสปอยล์เรื่องนี้อยู่เว็บหนึ่ง ที่หากแคปบทพูดเด่นๆ ของเทียเรียมาสปอยล์แล้วล่ะก็ บทพูดของเขาจะต่างจากของคนอื่นๆ เป็นพิเศษ เพราะจะใส่แถบสีชมพูหวานหยดย้อยคาดทับประโยคนั้นไปทุกประโยคที่เป็นคำพูดของ “เจ๊เทียเรีย” เอง เหมือนจะทำให้สีชมพู ( ที่โดยมากแล้ว จะเป็นสัญญะที่บ่งบอก “ความเป็นหญิง” ) เป็นสิ่งบ่งชี้ตัวตนของเทียเรียอย่างนั้นเลยทีเดียว ( แม้แต่คำนำหน้าชื่อ ก็ยังนิยมมีคนล้อเป็นนัยยะความแบบหญิงๆ [ เจ๊ ] แอบแฝงอยู่เลย ) อดคิดไม่ได้แล้วว่า นี่ขนาดกันดั้มนะ ยังมีสื่อนิดๆ ถึงความที่ตัวละครชายมี “ความคล้ายหญิง” อีกหรือนี่ ( เพราะเท่าที่ดูกันดั้มที่ผ่านตาเรามา ส่วนใหญ่พอตัวละครออกมาก็มักจะชัดเจนว่า ชายคือชาย หญิงคือหญิง )

บางครั้งก็เป็นการยากที่จะชี้ชัดแยกแยะถึงความเป็นชายจริงหญิงแท้ในการ์ตูน ถ้าเป็นอนิเม รูปลักษณ์ของตัวการ์ตูนชาย , หญิงจะปะปนกันได้อย่างแนบเนียนด้วยเหตุผลของ “เสียง”

สาเหตุสำคัญ คือ เริ่มนิยมใช้นักพากย์หญิงมาให้เสียงตัวการ์ตูนชายอยู่มากมายหลาย Character ด้วยกัน ซึ่งเมื่อมีวิวัฒนาการไร้ข้อจำกัดทางด้านการใช้เสียงหญิงชายมาพากย์เป็นตัวการ์ตูนชายแล้ว นอกจากข้อมูล Official File ประจำซีรี่ย์แล้ว การสังเกตและเก็บข้อมูลบริบทรอบข้าง ก็ถือได้ว่ามีส่วนช่วยให้รับรู้ได้เช่นกัน แต่ในบางเรื่อง กว่าจะสืบรู้ข้อเท็จจริง เราก็มักจะประวิงจินตนาการตัวตนของเขาไว้ก่อนแล้ว ซึ่งพอมารู้ภายหลังแล้วกลายเป็นว่าสิ่งที่เข้าใจในคราแรกพบนั้น ต่างกับความเป็นจริง มันก็อดที่จะคิดไม่ได้ล่ะมั้งนะว่า เหมือนถูกหักหลังด้วยใบหน้า ท่าทางและรูปร่างของตัวการ์ตูนเช่นนั้นเลย

ยกตัวอย่างที่เห็นได้ชัดที่สุดในสายตาเรา ก็คือเรื่องราวของ “รูอาค แกน เอเดน” Original Character ในเกม SRW. @ 3 ที่เราเข้าใจมาโดยตลอดที่เล่นจบในรอบแรกว่าเป็นผู้หญิง แต่พอเล่นรอบต่อมา ก็เจอเธอเป็นบอสในฉากหนึ่งตามระเบียบ หากแต่รอบนั้นเราเล่นโดยสังเกตเก็บรายละเอียดของเนื้อเรื่องในเกมมากขึ้น

เมื่อสังเกตอยู่นาน จึงเกิดข้อสงสัยขึ้นมา ( ไม่ได้ทะลึ่งนะ แต่ถือเป็นหนึ่งในข้อสังเกตที่เห็นว่าค่อนข้างเด่นอย่างแปลก ) ... เพราะช่วงอกของรูอาคไม่ค่อยเหมือนหญิงคนอื่นๆ ในเกม และลองถามน้องชายดู เขาก็ตอบว่า “พี่ ... ดูยังไง ผมว่าเป็นผู้หญิงนะ หน้าตาน่ารักด้วย เสียดายที่เป็นบอสมาให้เราฯทืบ”

ว่างๆ เราก็เลยลองสืบค้นข้อมูลของรูอาคดู ปรากฏว่าใน Official File เว็บภาษาอังกฤษได้ใช้สรรพนามแทนตัว Character นี้ว่า “ He ” ....!? ท้ายสุดจึงกลายเป็นว่า แท้จริงแล้ว นี่คือ Character ชายคล้ายหญิง ที่หลอกสายตาเราได้นานที่สุด และค่อนข้างจะรู้สึกว่า เหมือนดีไซเนอร์ของ Character นี้ จะจงใจทำให้เราเข้าใจผิดเพศมากที่สุด เพราะขนาดเสียงพากย์ยังเป็นเสียงผู้หญิงเลย ( แต่โดยมากแล้ว ผู้หญิงก็มีสิทธิ์พากย์เป็นตัวการ์ตูนชายได้นี่นะ ที่ไม่รู้จริงอยู่นาน คงเพราะเราตาถั่วเองหว่า แต่น้องเราก็คงถั่วเช่นกัน 555+ ...เล่าเรื่องนี้ยาวนานเหมือนจะเจ็บใจ แต่จริงๆ แล้วก็เหมือนชวนให้รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ ) อันนี้ก็ถือเป็นหนึ่งในกรณีตัวการ์ตูนชายที่เป็น Original Character ของเกมการต่อสู้อันเร้าใจ ที่ส่วนใหญ่แล้ว เกมแบบนี้ จะบ่งชี้ความเป็นชายหญิงในแต่ละ Character ไว้อย่างชัดเจน แต่กรณีนี้นี่ก็อาจจะทำให้เราเรรวนสับสนไปบ้าง ( หรือเป็นกรณีทดลอง ? )

ส่วนในการ์ตูนแบบคอมิคบางเรื่องนั้น การเห็นแค่ใบหน้านี่ บางทีดูยากมากกว่าการสังเกตทั้งสรีระ แต่ในบางครั้งพอร์ตเรื่องก็มีส่วนหลอกล่อได้ดีทีเดียว อย่างการ์ตูนผู้หญิงเรื่องหนึ่ง ที่ดูผิวเผินแล้วเหมือนเป็นเรื่อง “Y” ของนักเรียนชายคู่หนึ่ง หากแต่จริงๆ แล้ว เรื่องมันมีอยู่ว่า นางเอกเขาปลอมตัวเป็นนักเรียนชาย ดังนั้น ความ “Y” กับพระเอกที่คาดไว้ในคอมิคเรื่องนี้ จึงไม่ใช่เสียแล้ว

การเล่นประเด็น “ความคล้ายหญิง” ของตัวการ์ตูนชาย กับ “ความคล้ายชาย” ของตัวการ์ตูนหญิงนี่ จึงถือเป็นสิ่งที่แปลกตามีสีสันอยู่ไม่น้อย เพราะอาจขยายวงของผู้ชมได้กว้างกว่าการ์ตูนที่รู้ชัดในเพศของ Character นั้นๆ เหมือนกับเป็นอะไรที่ลึกลับซับซ้อนซ่อนกล แล้วจะเป็นสิ่งที่ชวนติดตามยิ่งกว่าสิ่งที่รับรู้ได้อย่างชัดเจนแล้วยังไงยังงั้นเลยก็ว่าได้ ( แต่ถ้าหักหลังกันชัดแจ้ง แบบคอมิคเรื่อง “ศึกวิหารเทพเจ้า” ของ “ยูกิ คาโอรุ” สำนักพิมพ์สยามฯ นี่ก็ถือว่าแปลกแหวกแนวไปอย่างมากมายเลยนะ ถ้าจำไม่ผิด เรื่องนี้เป็นกรณีเดียวที่เคยอ่านผ่านตาเราแล้วมีตัวละครคนหนึ่ง ซึ่งเมื่อเฉลยปมออกมาทั้งหมด จะพบว่าแท้จริงแล้วเขาเป็นผู้หญิง ที่ปลอมตัวเป็นชายเพื่อกุมอำนาจ ขนาดเสียงเธอก็ยังใช้เทคนิคปลอมแปลงได้เนียนมากๆ จนคนรอบตัวหลงเชื่อสนิทใจว่าเป็นชายแท้ๆ [ไม่เว้นแม้แต่คนอ่านก็เชื่อมาโดยตลอด พอเฉลยออกมาแบบนั้น ก็ทำเอามึนแทบหงายหลังไปทันที ] ซึ่งเท่าที่เคยอ่าน , เคยดูการ์ตูนมา ก็เพิ่งจะคอมิคเรื่องนี้ล่ะ ที่ถือเป็นเรื่องแรกที่ทำให้เราเห็นพอร์ตเรื่องที่เล่นปมเกี่ยวกับการความเป็นหญิงและความเป็นชายของตัวการ์ตูนได้แยบยลมากๆ )

การสร้าง Character ชายที่ “ คล้ายหญิง ” อย่างนี้ขึ้นมา จุดเด่นคือ ความละเอียดอ่อนของ Character นั้น จะถ่ายทอดออกมาได้ทั้งในด้านรูปลักษณ์ บุคลิกภาพ รวมถึงพฤติกรรมและอุปนิสัย ซึ่งบาง Character อาจบรรจุรายละเอียดส่วนนี้ลงไปให้คล้ายหญิงเกือบทุกด้าน หรือบางรายอาจมีการกำหนด “ความคล้ายหญิง” ขึ้นเพียงบางด้านเท่านั้น

หาก “ความคล้ายหญิง” ใน Character ตัวการ์ตูนชาย “ ไม่ได้ ” มีเป้าหมายดึงกระแสความ “Y” ขึ้นมาให้ Doujin กันสะดวกดายแล้ว ก็เห็นจะอิงได้ตามทฤษฎีจิตวิทยาของคาร์ล จุง ที่บ่งชี้ว่า มนุษย์ทุกคนไม่ว่าชายหรือหญิง ล้วนมีทั้งลักษณะของหญิงและชายรวมอยู่ในตนเอง โดยเขาได้ให้คำนิยามความสวยงาม ความอ่อนโยนและความอ่อนไหว ซึ่งเป็นลักษณะทางเพศของผู้หญิง แต่แฝงเร้นอยู่ในบุคลิกของผู้ชายว่าเป็น "Anima" รวมถึงลักษณะความแข็งกร้าวและความกล้าแกร่ง ซึ่งเป็นลักษณะทางเพศของชาย ที่แฝงเร้นในบุคลิกภาพของผู้หญิงเรียกว่า "Animus" ซึ่งอาจเป็นข้อมูลที่ช่วยขยายความให้ Character ตัวการ์ตูนชายที่มีความคล้ายหญิงนั้น มีความสมจริงขึ้นตามที่นักจิตวิทยาคาร์ล จุงได้ชี้แจงไว้

ด้วยคุณลักษณะ “ความคล้ายหญิง” ของตัวการ์ตูนชายนั่นเอง ที่สื่อภาพลักษณ์ของ Character ออกมาได้ดึงดูดใจในระดับหนึ่ง เพราะจุดเด่นของ “ความคล้ายหญิง” คือ ความสวยงาม , ความละเอียดอ่อนของบุคลิก ดังนั้น เมื่อมีปรากฏการณ์นี้เกิดขึ้น จึงส่งผลให้ Character ของตัวการ์ตูนชายเหล่านั้นได้รับกระแสความนิยมในระดับที่ดี ด้วยสามารถตอบสนองด้านสุนทรียภาพทางทัศนาการของผู้ชมได้อย่างหลากหลาย

และหากมองในแง่มุมเรื่องการ์ตูนต่อสู้ เลือดท่วมจอ ที่ส่วนใหญ่เคยมีแต่ผู้ชมชายเป็นแฟนคลับ การออกแบบ Character ให้อ่อนละมุนผ่อนคลายความตึงเครียดจากฉากต่อสู้นองเลือดลง ด้วยอีกมุมมองของ Character ที่แลดูสวยงาม ก็มีส่วนช่วยดึงดูดให้ผู้ชมหญิงเริ่มหันมาสนใจการ์ตูนแนวนั้นกันบ้าง

โดยความสนใจขั้นแรก อาจจะไม่ได้เน้นความสนุก ระทึกใจที่ได้เห็นฉากการต่อสู้เพียงแค่นั้น หากแต่เพียงได้นั่งดูหน้าตัวละคร ก็เป็นสุขแล้วอะไรอย่างนี้ เพราะบางทีโดยส่วนตัวเรานั้น การได้เห็น Character ตัวการ์ตูนชายที่ดูดี มีความละเอียดอ่อนแล้ว แม้เนื้อเรื่องแบบแอ็คชั่นเน้นการต่อสู้ ดุเดือดเลือดพล่าน จะไม่ใช่แนวที่ชอบสักเท่าใดนัก แต่ก็อาจนึกสะดุดตาเริ่มสนใจ จนทำให้อยากจะติดตามเรื่องนั้นๆ ขึ้นมา และเมื่อได้รับชมเรื่องนั้นไปนานๆ มากเข้า ก็จะรับรู้เก็บรายละเอียดได้มากขึ้นว่า ไม่ใช่แค่ตัวการ์ตูนสวยงามเพียงอย่างเดียว แต่ว่าเนื้อเรื่องแบบนี้ก็ OK “สนุกดีนี่นา” ไปอีกแบบหนึ่ง

ด้วยบางทีการตัดสินใจจะเข้าใกล้สิ่งใด ก็เหมือนจะต้องมีสิ่งที่ดึงดูดความสนใจในแว้บแรกที่มองเห็นได้เด่นชัด เป็นตัวเสริมแรงต่อการติดใจรับชมต่อไปเสียก่อน พอกล่าวอย่างนี้แล้ว อาจกลายเป็นว่า การจะชื่นชอบการ์ตูนสักเรื่องหนึ่ง จะสำคัญที่เปลือกนอกแค่นั้นหรือ ? ซึ่งก็ใช่ว่าจะเป็นเช่นนั้นเสมอไป เพราะบางเรื่อง อาจมีเนื้อหาที่โดดเด่นจนลืมนึกถึงเปลือกนอกที่ขึ้นชื่อว่า “ Character Design” ไปเลยก็เป็นได้ แต่การ์ตูนทุกเรื่องก็คงเน้นสีสันของ “ Character Design” กันอย่างดีอยู่แล้ว เพียงแต่รูปลักษณ์แบบใด จะโดนใจใครมากน้อยเพียงใดเท่านั้นเอง เพราะความชื่นชอบในเสน่ห์ของการ์ตูนแต่ละเรื่องนั้น มันมีปัจจัยที่แตกต่างกันไปตามรสนิยมส่วนบุคคล หากแต่ Character ที่มวลชนโดยมากเห็นพ้องต้องกันว่าบุคลิกภาพดีเยี่ยมนั้น ก็เป็นส่วนหนึ่งที่สามารถเร้าความสนใจในแรกพบได้โดยทันทีทันใด แม้บางครั้งบทบาทของเขาออกจะร้ายเหลือแสน แต่พอใครบางคนได้สัมผัสเสน่ห์ทางกายภาพแม้เพียงแรกพบแล้ว ก็อดที่จะให้กำลังใจเพราะใบหน้านั้นไม่ได้ ( เช่นกรณีพี่แสง “ยางามิ ไลท์” เป็นต้น 555+ …)

เมื่อพิจารณาจากการคัดเลือกพระเอกนางเอกในหนัง , ละคร ซึ่งนับเป็นสื่อบันเทิงเช่นเดียวกับการ์ตูน ส่วนใหญ่เท่าที่สังเกตเห็นแล้ว จะพบว่า เน้นหลักการคัดเลือกในเรื่องบุคลิกภาพของผู้แสดงเป็นสำคัญ ส่วนด้านความสามารถในบทบาทนั้น บางครั้งก็อาจกลายเป็นเพียงปัจจัยรองๆ เท่านั้น หนึ่งในเหตุที่เป็นเช่นนั้น ก็อาจเพราะ “ อาหารตา ” ค่อนข้างจะเป็นยาวิเศษที่ดีในการเรียกร้องความสนใจขั้นแรกนั่นเอง !....