|
|||
้ห้อง 406 ว้ากกกกกกกกกก .. ~~ สวัสดีจ้า... ขอเขียนเรื่องผีสักหน่อย ยังไงอ่านแล้วผิดพลาดประการใด ขออภัย ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ติเตียนได้นะจ้ะ จะรีบนำกลับไปปรับปรุง =________= ตึกนี้หรอมึงฉันยืนอยู่หน้าหอพักแถวมหาวิทยาลัยที่ฉันเพิ่งเข้ามาเรียนจะเป็นตึกเก่าๆ แทบเรียกได้ว่าคล้ายตึกร้าง แต่ก็มีผู้คนเดินอยู่เหมือนกันเพราะหอพักมีน้อยมหาลัยอยู่ชานเมือง จะหาบ้านได้แต่ละหลังยากเย็นมาก มองไปแทบจะทะลุภูเขาได้ยังไม่ค่อยเจอบ้านเลยพวกนักศึกษาเลยเลือกที่จะอยู่หอพักกันมากกว่า เออ ก็ตามแผนที่มันมีแต่ตึกนี้นอกนั้นก็มีแต่ป่าภูเขา มึงคิดว่าจะมีตึกงอกออกมาหรือยังไงเดร์เพื่อนจะชายก็ไม่ชาย จะว่าสาวก็ไม่ครบ ยืนถือกระเป๋าอยู่ข้างฉันมองกระดาษแผ่นหนึ่งที่อยู่บนมือและมองไปรอบๆ แต่ก็ไม่มีอะไรนอกจากตึกนี้แล้ว ที่ฉันมาที่ตึกนี้ได้น่ะหรอหุหุ - - เดาล้วนๆ ทางเข้าก็ยากแสนยากฉันเดินทางมาจากในเมืองมาลงที่ตลาดชานเมืองได้ก็แทนแย่จะหารถต่อเข้ามาก็มีน้อยรอนานจนต้องเดินกันมาคนที่มาเรียนที่นี่จะนิยมเช่ารถมอไซค์ใช้กันหรือไม่ก็ซื้อกันไปเลยดีนะถ้าไม่เจอลุงรถบรรทุกขับผ่านมาฉันก็คงไม่ถึงหอพักได้ ฉันกับเดร์ยืนงงกันได้อยู่สักพักก็มีเป็นผู้ชายคนหนึ่ง หน้าตาหล่อลากกระฉากรังไข่ =3=ขาวจั้วน่าหม่ำ เดินเข้ามาหาฉันกับเดร์ หลงทางอยู่หรอจ้ะกวางน้อย ใช่ค่ะช่วยหน่อยได้ไหมจ้ะสุดหล่อ ฉันยังไม่ทันอ้าปากตอบเลยสักคำ ยัยเดร์แย่งซีนฉันตลอดเจอผู้ชายหน่อยไม่ได้ ปล่อยนอออกจากจมูกทันที พี่ชื่อซันนะคะแล้วน้องชื่อ... ชื่อเดร์ค่ะ แหมๆชื่อคล้องกันเลยนะคะ ซันเดร์= =* ทำไมต้องยืนบิดตัวไปบิดตัวมามันน่าเขินขนาดนั้นเลยหรือยังไงยะ บิดมากๆระวังแต๊บหลุดนะยัยเดร์ แล้วน้องคนนี้ชื่ออะระ.. อีนี่ชื่อแพรวค่ะ =[]= ให้ตูพูดบ้างได้มั้ยยัยเดร์ดี้ฉันได้แต่ทำหน้าเจือนๆแต่ก็ปนไปด้วยความอายเหละ คนบ้าอะไรเวลายิ้มอย่างมีเสน่ห์อ่ะ สวัสดีครับยินดีที่ได้รู้จักพี่ซันยื่นมือมาจะจับมือฉันเป็นการทักทาย ไม่ต้องเกาให้ยาก เป็นอย่างที่คิดเดร์ยื่นมือไปจับมือของพี่ซัน พี่ซันน่าเสียทันที พักอยู่ห้องไหนกันหรอครับพี่ซันขอดูกระดาษที่อยู่ในมือของเดร์ อ๋อที่มันหอพักก่อนถึงตลาดในตัวเมืองคลับ อยู่ใกล้มหาลัยมาผิดตึกหรือเปล่า =____=** ฉันหันควับไปมองหน้าเดร์แทบจะทันที นี่แกพาฉันหลงทางเป็นวันเลยหรออีวัน กูชื่อเดร์! ใครจะไปรู้ล่ะก็ฉันวาดแผนที่ตอนโทรไปตามมหาลัยนิ ทำไมไม่ดูในกูเกิ้ล!!!! อย่าเพิ่งทะเลาะกันเลยครับแล้วจะไปหอพระจันทร์หรือเปล่า พี่จะพาไป ยังดีกว่าค่ะเหนื่อย อยากนอนที่นี่ พี่ช่วยพาไปห้องพี่ได้ไหมค่ะ เดร์!!! สรุปวันนั้นก็ไม่ได้ไปหอพักพระจันทร์เพราะมาถึงก็ค่ำใกล้มืดแล้ว พี่นันเลยให้ไปนอนห้องของเพื่อนเขาที่อยู่ในหอพักนี้ ปกติเวลาที่มีนักศึกษามาพักต้องติดต่อนิติบุคคลแต่พี่ซันบอกมีห้องว่างเพื่อนกลับบ้านเลยไม่มีใครอยู่ที่ห้องนั้น ฉันเดร์และพี่ซันมายืนอยู่หน้าห้องพัก406พี่ซันเปิดประตูเข้าไป สภาพห้องสวยมาก เป็นห้องนอนผู้หญิงตกแต่งไปด้วยของน่ารักต่างๆมากมาย พี่ซันเข้ามาในห้องเดินไปเก็บนู้นเก็บนี่เหมือนห้องของตัวเองฉันกับเดร์ยืนอยู่หน้าห้อง ไม่กล้าเข้าห้อง มึงได้กลิ่นเหม็นๆมะ อืม กูก็ได้กลิ่น สงสัยไม่มีคนอยู่เลยเหม็นอับหรือเปล่าฉันพูดไปตามความคิดแต่กลิ่นมันเหม็นแบบแปลกๆเหมือนหนูตายอย่างไรอย่างนั้น พี่ซันเรียกพวกฉันให้เข้าไปในห้องฉันนั่งลงที่เตียงส่วนเดร์เดินไปดูที่ตู้เสื้อผ้า เฮ้ย อย่าเปิด!!
2 ตอน 2 ห้อง406 ทันทีที่เดร์เปิดตู้เสื้อผ้ากลิ่นเหม็นยิ่งโชยออกมามากยิ่งขึ้น พี่เดร์วิ่งมารีบปิดตู้เสื้อผ้าที่เดร์เปิด "เพื่อนพี่มันขี้หวงเสื้อผ้าน่ะ"พี่ซันพูดไปหน้าเจือนไป
"คงจะหวงมากนะคะดูแลจนกลิ่นขนาดนี้"ฉันรีบตีไปที่แขนของเดร์ "เขาให้มานอนที่ห้องก็บุญแค่ไหนแล้วอีวันนั่ง!!" ฉันดึงเดร์นั่งลงกับเตียงพี่ซันชวนพวกฉันคุยได้สักพักก็ชวนพวกฉันออกไปเที่ยวร้านเหล้าในเมือง
ร้านต๊อกแต๊ก บรรยากาศร้านจะเป็นร้านดนตรีสด มีนักร้องนักดนตรีเล่น ส่วนใหญ่จะมีพวกวัยรุ่นมหาลัยซะส่วนใหญ่ที่มาที่นี่ เด็กเสิร์ฟ เดินมารับออเดอร์ที่โต๊ะพี่ซันกลับจากห้องน้ำพอดีเลยเดินเข้ามาทันสั่งอาหารสั่งเครื่องดื่ม ไม่นานนักเด็กเสิร์ฟนำออเดอร์ที่เราสั่งมาให้ "น้องสุดหล่อจ้ะให้แก้วมาเกินรบกวนเก็บด้วยค่ะ" เดร์ยื่นแก้วให้เด็กเสิร์ฟที่ทำหน้างง "ไม่เอาไว้เผื่อพี่ผู้หญิงอีกคนหรอครับ"
"ใครค่ะ"ฉันเริ่มงงจะมีใครมานั่งด้วยหรอ "ผมนึกว่าพี่ผู้หญิงพี่กอดคอเดินมานั่งที่โต๊ะกับที่คนนี้จะมานั่งด้วย"เราสามคนงงกันเป็นตาเดียวพวกฉันมากันแค่สามคน แล้วตอนที่พี่ซันเดินเข้ามาก็ไม่มีใครกอดคอพี่เขาเดินเข้ามาด้วย พี่ซันชวนฉันคุย คราวนี้เรื่มถึงเนื้อถึงตัวมากขึ้นฉันเริ่มกลัวมากกว่าปลื้มพี่เขาแล้ว เดร์ก็เริ่มจับผิดพี่ซันได้เหมือนกันเลยพยายามที่จะดึงตัวฉันให้ออกห่างจากพี่ซัน มีผู้หญิงสองคนเดินเข้ามาที่โต๊ะพวกฉันมองฉันกับเดร์ด้วยสายตาที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่
"พี่ซัน น้ำอยู่ที่ไหน" "พี่จะไปรู้หรอครับ" "เห้ยทำไมพูดหมาๆแบบนี้อ่ะ น้ำหายไปสามวันแล้วนะ" "อย่ามายุ่งกับกูได้มั้ย"พี่ซันเริ่มเมา โวยวายดังลั่น พี่ซันคว้าข้อมือของฉันอย่างแรง "โอ๊ย!! ปล่อยนะ" 3 พี่ซันพยายามกระฉากฉันให้ออกจากร้านเดร์เข้ามาพยายามจะแกะมือของพี่ซันของจากแขนฉัน แต่ก็ไม่ได้ผล ควับ!! มีมือจากไหนไม่รู้มากระฉากแขนของพี่ซันออกไป แล้วเข้ามาอยู่ตรงหน้าฉัน *0* พระเอกขี่ม้าขาวผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าฉันเป็นผู้ชายที่น่าตาออกเข้มๆ คมๆหล่อเข้าเทพไม่แพ้พี่ซันเลย มึงยังไม่เลิกทำแบบนี้กับผู้หญิงอีกหรอไอซัน มึงเสือกอะไรด้วยไอแทน พี่ซันง้างหมัดจะเข้าชกที่หน้าของพี่แทน(น่าจะชื่อเขาเพราะได้ยินจากที่พี่ซันเรียก) พี่แทนจับมัดของพี่ซันไว้ได้ทันพร้อมกับซัดหมัดกลับปที่หน้าอย่างจัง ด้วยความที่พี่ซันเมาอยู่แล้ว(คนอะไรคออ่อนยิ่งกว่าท่อพีวีซี- -) โดนหมัดพี่แทนไปอย่างจังเลยทำให้สลบนอนอยู่แทบเท้าของพี่แทน ไม่เคยอยากให้ใครมีกลิ่นรองเท้านะแต่อยากให้พี่แทนเท้าเหม็นจังตอนนี้ พี่ซันจะได้สูดดมเข้าไป รู้จักกับไอซันหรอพี่แทนหันมาถามพร้อมมองพวกฉันสองคนอย่างสงสัย ไม่เลยค่ะน่ากลัวจังเลยเดร์เพิ่งรู้จักพี่ซันเมื่อกี้นี้เดร์วิ่งเข้าไปกอดอ้อนพี่แทนจะหาผัวให้ได้เลยใช่มั้ย =o= คือเราหลงทางค่ะจะไปบ้านพักหอพระจันทร์ แต่กลับหลงไปหอหลังชานเมือง นั้นมันหอพักชั่วคราวสำหรับคนที่รอเข้าหอพักในส่วนหอพระจันทร์ที่น้องจะไปเป็นหอนอก ไม่แยกชายหญิง แล้วพี่ซันเขาเป็นนักศึกษารุ่นพี่ทำไมถึงไปอยู่หอพักนอกแบบนั้นละคะถ้าเป็นพวกเด็กนักศึกษาที่ขึ้นปีสองขึ้นไปแล้วก็น่าจะมีหอในพักอยู่ไม่ก็อยู่หอพักนอกไม่ใช่หรอ ทำไมถึงมาอยู่หอพักชั่วคราวนี้ได้ ไอซันคนในมอ.เขารู้เรื่องเจ้าชู้ของมันดีหลังๆมันจะชอบไปขั้วเด็กใหม่ที่เข้ามา เพราะยังไม่รู้สันดาลของมัน
หลังจากที่พี่ซันสลบพี่แทนเลยขับรถของพี่ซันพาพวกฉันกลับมาที่หอพักชั่วคราวก่อนเพราะกระเป๋าของฉันและเดร์ยังอยู่ที่ห้องนั้นอยู่ พี่แทนบอกจะไปจัดการเรื่องของซันก่อนแล้วจะกลับมารับฉันกับเดร์ไปส่งที่หอพักพระจันทร์ ระหว่างนั่งรถมา พี่ซันนอนสลบอยู่เบาะหลังรถกับเดร์ส่วนฉันนั่งข้างพี่แทน ทำไมพี่แทนถึงรู้จักพี่ซันดีขนาดนั้นละคะ เมื่อก่อนพี่กับมันสนิทกันแต่แล้ว....พี่แทนทำหน้าเศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด ฉันไม่ตอบถ้าเขาสะดวกใจที่จะเล่าคงเล่าเอง เมื่อก่อนพี่มีแฟนพอแฟนพี่มารู้จักกับไอซัน กลับเปลี่ยนไปย้ายมาอยู่หอชั่วคราวเพราะไม่ค่อยมีคนและก็แอบคบกับไอซัน จนพี่จับได้แต่ก็พี่ไม่อยากเลิก ให้เขาเลิกกัน พี่น้ำหรอค่ะ แพรวรู้จักหรอ เห็นผู้หญิงมาถามหาพี่น้ำกับพี่ซันตอนอยู่ที่ร้านแต่พี่ซันโวยวาย .... พี่แทนเงียบไม่ตอบอะไรต่อคงจะเจ็บเรื่องพี่น้ำน่าดู แล้วเราพักอยู่ห้องไหน เช่ารายวันหรอ พักอยู่ห้อง 406ค่ะ O_O ห้องอะไรนะ 406 ค่ะ นั้นมันห้องของน้ำนิไปพักอยู่ที่นั้นได้ยังไง พี่ซันพาไปค่ะบอกให้ไปอยู่ห้องนั้นก่อนก็ได้ถ้าไม่เจอพี่แทนก่อนหนูกับเดร์ก็ไม่รู้ว่าจะโดนอะไรไปบ้าง ไม่มีคำตอบอะไรออกจากปากพี่แทนอีกเมื่อถึงตึกร้าง ก็อยากจะเรียกแบบนั้นอ่ะนะตึกนี้แทบจะไม่ได้ปรับปรุงอะไรเพิ่มเติมเลย พี่แทนได้กลิ่นอะไรหรือเปล่าค่ะ ไม่นะ ฉันกับเดร์ขึ้นห้องกันสองคนส่วนพี่แทนพาพี่ซันไปหอพักของพวกพี่เขา น่าจะแจ้งอาจารย์หอด้วยละมั้ง เมาแล้วหาเรื่องซะขนาดนั้น ฉันเปิดเข้าไปในห้องแว๊บแรกฉันเห็นเหมือนมีผู้หญิงนั่งอยู่ที่เตียง ฉันสะบัดหัวไปมาภาพก็หายไปกลิ่นเริ่มแรงขึ้นกว่าเดิม นี่ฉันเมาหรือฉันหลอนไปเอง ฉันไปนั่งเก็บของอยู่ที่เตียง ส่วนเดร์ซักผ้าค้างเอาไว้ก็จะรีบไปปั่นแห้งแล้วตากให้ทันพรุ่งนี้นางจะเป็นคนสะอาด อะไรก็ต้องเรียบร้อย ไม่สกปรกบางทีนางก็เอาเสื้อผ้าฉันไปซักเพราะไม่ชอบอะไรที่มันอับๆ บรรยากาศในห้องมันดูมืดๆเย็นๆ ฉันรู้สึกเหมือนมีคนจ้องมองตลอดเวลา ไม่ว่าจะตรงตู้เย็น ตรงทีวีหรือแม้กระทั้งที่ฉันนั่งอยู่ตรงเตียงเองก็ตาม ห้องทั้งห้องต่อให้ตกแต่งดูสวยแค่ไหนมันก็ไม่เหมือนห้องที่อบอุ่นหรือหวานหรูเลย มันกลับดูมืดมน ไร้ความร่าเริงเหมือนเป็นห้องที่กำลังร้องไห้อยู่อย่างนั้น หมับ! กรี๊ดดดดดดดดดดดดฉันตัวแข็งถื่อ ไม่กล้าขยับขาไปไหนมีมือที่เย็บเจี๊ยบมาจับที่ข้อเท้าของฉันที่วางอยู่ที่พื้น ใต้เตียงจะเตียงไม้ไม่สามารถมีคนอยู่ข้างในนั้นได้ แล้วมือมาจากไหน ข้อเท้าของฉันเริ่มเย็นขึ้นตัวฉันสั่นและไม่กล้าทำอะรไนอกจากนี้ จะหันไปหาเดร์ก็ไม่กล้าพยายามจะดึงขาขึ้นมาอยู่บนเตียงก็ทำไม่ได้ มือจับข้อเท้าของฉันแน่นฉันตัดสินใจฮึดใจดึงขาขึ้นมาทันที กรี๊ด!!!
4 ไม่ต้องตกใจนั้นไม่ใช่เสียงของฉัน เป็นเสียงกรี๊ดของเดร์ มึงจะดึงขาขึ้นทำไมกูเจ็บนะ อ้าวใครจะไปรู้ว่ามึงมาเล่นอะไรแบบนี้ กูก็กลัวเป็นนะอีห่าน ฉันไม่คุยกับเดร์รีบเดินเข้าไปอาบน้ำทันที เดร์นอนดูทีวีอยู่บนเตียง ห้องน้ำเป็นห้องน้ำโล่งๆมีแค่ฟักบัวกับอ่างล้างหน้าและโถปัสสาวะเท่านั้น ไม่มีอ่างน้ำ ตั้งแต่ฉันเข้ามาในห้องนี้ยังไม่มีจุดไหนเลยที่ไม่มีกลิ่นเหม็นฉุนอะไรสักอย่างกลิ่นคราวคล้ายๆคราวเลือดฟุ้งอยู่เต็มไปหมดฉันก็อยากสงสัยเหมือนกันแต่ด้วยการที่ตึกนี้ดูเก่าและไม่ได้รับการปรับปรุงมานานมันเลยกลบเรื่องที่ฉันคิดไม่ดีออกไป คงเป็นกลิ่นเหม็นสาบตึกนี้หรือเปล่า ฉันหันไปหยิบยาสระผมที่วางไว้ในตะกร้าข้างๆแต่กลับไม่พบขวดยาสระผมวางอยู่ ฉันหันไปมองรอบๆห้องน้ำก็ไม่มีเมื่อกี้ฉันเอาเข้ามาแล้วไม่ใช่หรอ ฉันเปิดน้ำทิ้งไว้แล้วหยิบผ้าขนหนูออกไปหยิบยาสระผมเดร์นอนดูทีวีสบาย คงรอให้เครื่องซักผ้าเสร็จ ทำไมมาอยู่ตรงนี้ได้ ฉันกลับเข้าไปในห้องน้ำแต่กลับเปิดประตูห้องน้ำไม่ออกกึกๆๆ ฉันพยายามเปิดเข้าไป แต่เหมือนมีคนดึงประตูห้องน้ำอยู่ฉันเปิดสุดแรงแทบพุ่งเข้าไปในห้องน้ำ น้ำที่ฉันเปิดอยู่ตอนนี้ปิดสนิทและขวดยาสระผมวางอยู่ในตะกร้าเหมือนเดิม ฉันเริ่มกลัวแล้วนะนี่มันอะไรกัน ห้องนี้มันยังไงกันแน่ ฉันตัดสินใจไม่สระผมเดินไปล้างตัวแค่นั้นก็มายืนอยู่ตรงอ่างล้างหน้า แปรงฟันของฉันตามปกติฉันก้มลงไปบ้วนปากสองสามครั้ง ครั้งที่สี่ฉันล้างแปรงสีฟันแล้วเงยหน้ามองที่กระจกมีผู้หญิงยืนสระผมอยู่ด้านหลังของฉัน เธอยืนเข้าหาฝักบัวและยืนหันหลังให้กับฉันเป็นผู้หญิงผมยาวสีดำ ตัวเล็ก ผิวขาวสะอาดตา ดูยังไงก็เหมือนเป็นคุณหนู เชี่ย!!!ฉันรีบวิ่งออกจากห้องน้ำแทบจะทันที "มึงเป็นบ้าอะไร" "เปล่า" ฉันเงียบขอไม่พูดถึงอะไรตอนนี้ดีกว่ามืดๆค่ำๆโบราณว่าอย่าทัก แต่เม่งที่มาทัก มันมาแบบตัวเป็นๆ ไม่มีเงาแทรกซ้อนเลยแบบนี้เขาเรียกมาทักทายหรือเปล่าอ่ะ 😂 ฉันมานอนคลุมโปรงตอนนี้ไม่กล้าที่จะไปไหนและก็ไม่กล้าที่จะขยับไปไหน ตอนนี้ทำได้แค่รอตอนเช้าเพื่อให้พี่แทนมารับออกจากห้องบ้าๆนี้สักที ปิ๊บๆ ปิ๊บๆ เสียงเครื่องซักผ้าดังฉันไม่เข้าใจว่าเดร์จะมาซักผ้าอะไรเวลานี้ พรุ่งนี้ก็ไม่รู้จะแห้งหรือเปล่า เดร์เดินไปที่เครื่องซักผ้าเพื่อที่จะเอาผ้าตากฉันรีบเปิดทีวี กึกๆๆ ฉันพยายามเปลี่ยนช่องทุกช่องก็ไม่มีภาพมีแต่ภาพขาดๆหายๆ ดูไม่เป็นรูปภาพ ตอนนี้บรรยากาศยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ข้างนอกตึกก็ไม่มีวิวให้ดู มีแต่ป่ากับภูเขาถ้าเป็นโรงแรมก็คงจะโรแมนติกมากกว่านี้ แต่นี่มันคงเหมือนป่าช้าอะไรจะโผล่มาจากหน้าต่าง ต้นไม้หรือเปล่าก็ไม่รู้ ฉันหันไปมองเดร์ตอนนี้เดร์มองมาที่ฉันหน้าซีดเผือก ทำอะไรไม่ถูกมือข้างนึงค้างอยู่ในเครื่องซักผ้า มืออีกข้างสั่นจนทำอะไรไม่ถูกตาค้างเหมือนกลัวอะไรสักอย่าง หันหน้ามาหาฉัน ลำตัวสั่นเทา มึง...มึงเป็นอะไรอ่ะเดร์ .....เดร์อ้าปากค้าง ไม่ต้องเลยอีวันกูรู้นะว่ามึงแกล้งกูอยู่ อย่าๆ กูไม่ขำ น้ำตาเดร์ไหลพรากทำอะไรไม่ถูก จะอ้าปากบอกฉันก็ค่อยๆขยับ ฉันหันมองรอบๆตัวก็ไม่มีอะไร มือกู....จับหัวใครอยู่ไม่รู้ ..
5 มึงตลกอะไรป่ะเนี่ยเดร์ (T T )( T T) เดร์ส่ายหน้างิกๆโดนจริงๆหรอ ตอนนี้ฉันก้าวขาไม่ออกเดร์ทำอะไรไม่ถูก เสียงทีวีส่งเสียงซาตลอดเวลาบรรยากาศทั่วทั้งห้องเงียบไม่มีแม้แต่เสียงจิ้งจก เดร์เริ่มตั้งสติได้ก็ดึงมีออกจากเครื่องซักผ้า แล้ววิ่งขึ้นมาที่เตียง ฉันกับเดร์กอดกันอยู่บนเตียงตั้งสติได้ก็นอนคลุมโปรง ฉันแทบคลั่งเดร์แทบฟุ้งซ่าน เสียงทีวีที่ซาอยู่ตอนนี้กลับกลายเป็นเสียงดนตรีบรรเลงเสียงทุกอย่างเริ่มเปลี่ยน กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อยู่ๆภาพตรงหน้าก็กลายเป็นภาพสีดำที่หมุนวนไปมาอย่างรวดเร็วตัวของฉันเหมือนลอยอยู่ในอากาศ มองอะไรไม่เห็น เหมือนถูกอะไรดึงเข้าไปฉันกับเดร์จับมือกันแน่น พอภาพจางลงจากสีดำกลายเป็นสีขาวและภาพตรงหน้าก็ปรากฏขึ้น มันเป็นภาพในห้องของพี่น้ำ ภาพตรงหน้าเป็นภาพผู้หญิงผมยาวผิวขาวตัวเล็กนอนกอดทับน่าอกผู้ชายที่นอนอยู่บนเตียงด้วยกัน นั้นก็คือพี่ซันต่างคนต่างไม่ใส่เสื้อผ้า พี่ซัน!! หนูมาที่นี่ได้ยังไง ฉันกับเดร์ตะโกนเรียกพี่น้ำและพี่ซันที่อยู่ตรงหน้าแต่กลับไม่มีเสียงตอบรับ เหมือนไม่ได้ยิน เหมือนไม่เห็นที่พวกฉันยืนอยู่ตรงๆนี้ นี่มันเกิดอะไรขึ้น...ฉันสบถกับตัวเองมองหน้ากับเดร์อย่างไม่เข้าใจ ฉันไม่ปล่อยมือจากเดร์เลย ตอนนี้ภาพตรงหน้าเสียงที่พวกพี่เขาคุยหยอกล้อกัน มันเหมือนภาพในความฝันที่ฉันได้แต่มองแต่สัมผัสไม่ได้ ซัน อย่าทิ้งน้ำนะซันไม่ค่อยไม่หาน้ำบ้างเลย ช่วงนี้เรายุ่งๆอ่ะ ซันโทรหาน้ำบ้างก็ได้เรียนก็ไม่ค่อยเจอซันเลย อย่างอลน่าน้ำเรื่องแค่นี้ พี่น้ำไม่พูดอะไรหยิบผ้าขนหูขึ้นมาห่มแล้วเดินไปอาบน้ำ หลังจากที่พี่น้ำเดินเข้าห้องน้ำได้สักพักโทรศัพท์พี่ซันก็ดังขึ้นเบาๆ ฮาโหลว่าไงจ้ะดาร์ลิ้งของพี่ อ๋อ พี่อยู่ห้องเพื่อนหนูอยู่ไหนค่ะฮ่าๆๆพี่ซันเดินคุยโทรศัพท์ด้วยการเบาๆ เดินไปที่ระเบียงของห้องฉันกับเดร์เดินตามพี่ซันไป ระเบียงห้องจะยื่นออกมาจากตัวอาหาร แต่ว่าห้องของพี่น้ำจะปิดลูกกรงเอาไว้ ซัน...พี่น้ำตะโกนเรียกพี่ซันฉันว่าพี่ซันไม่น่าจะได้ยินเพราะมัวแต่สนใจเสียงในโทรศัพท์ ซันหยิบยาสระผมให้น้ำหน่อยสิไม่มีเสียงพี่ซันตอบรับเหมือนเคย พี่น้ำเดินออกมาจากห้องน้ำทั้งๆที่ผมยังเปียกยาสระผมวางอยู่ที่ๆเดียวกับที่ฉันเดินออกมาหยิบ ตอนนี้ขนฉันเริ่มลุกผู้หญิงในห้องน้ำตอนนั้นเป็นพี่น้ำเองใช่มั้ย พี่น้ำเห็นพี่ซันคุยโทรศํพท์แล้วหัวเราะไปคุยไปพี่น้ำค่อยๆเดินเขาไปหาพี่ซันไม่ให้พี่ซันรู้ตัว ผ่านตัวของเดร์ไปพวกฉันเหมือนเป็นอากาศที่พวกพี่เขาไม่เห็นฉันเลยแม้แต่น้อย พี่รู้แล้วจ้ะเดี๋ยวพี่จะรีบออกไปหานะ จ้า คิดถึงมากๆเหมือนกันเลย โอเคค่ะดาร์ลิ้งเดี๋ยวพี่ถึงแล้วจะโทรหา ครับผมรักเหมือนกันครับพี่ซันคุยโทรศัพท์เสร็จหันหลับมาเจอพี่น้ำยืนร้องไห้มองหน้าพี่ซันอยู่ในมือถือยาสระผมแน่นด้วยความแค้น ซัน...ทำอย่างนะ..นี้กับน้ำทำไม! ทำอะไรวะน้ำ ซันคุยกับ...ใคร อย่ายุ่งได้ป่ะอย่าทำตัวน่ารำคาญได้ไหมน้ำพี่ซันพักพี่น้ำจะให้ออกจากทางเดิน เพื่อที่จะเข้าห้องแต่พี่น้ำไม่ไปไหน ยืนจ้องหน้าพี่ซันแบบนั้น น้ำผิดอะไรวะ!!!!! พี่น้ำตะคอกพี่ซันพร้อมกับผลักพี่ซันอย่างสุดแรงเกิด เห้ย! ถ้าไม่มีลูกกรงนี้จะทำยังไงว่ะน้ำพี่ซันเข้ามาปะทะกับพี่น้ำ เพี๊ยะ!! พี่ซันตบพี่น้ำสุดแรงด้วยการที่ความแรงของการที่พี่ซันตบพี่น้ำทำให้พี่น้ำล้มไปโดนกับขอบเครื่องซักผ้าหัวแตก มันแรงมากจริงๆรวมถึงของที่วางอยู่ตรงนั้น ไม่ว่าจะของทำครัวด้วยอะไรต่างๆ มันคงขูดหรือคมทำให้หัวแตกได้ฉันกับเดร์ตกใจกับภาพที่เกิดขึ้น มันไม่น่าจะรุนแรงกันได้ขนาดนี้ พี่ซันไม่สนใจพี่น้ำว่าจะเป็นยังไงสนใจแต่คนที่เพิ่งวางสายไป พี่ซันเดินไปเพื่อที่จะใส่เสื้อผ้าพี่น้ำหันไปคว้ามีดมาจากระเบียง ถ้าน้ำไม่ได้ซันก็อย่าหวังว่าใครจะได้!!!
6 พี่น้ำวิ่งเอามีดเข้าไปแทงพี่ซันจากข้างหลังพี่ซันหลบทัน มีดเลยเฉียนข้างหลังเป็นทางยาวประมาณ 10 เซนติเมตรได้ อีน้ำ!!พี่ซันคว้ามีดจากตัวพี่น้ำ พี่น้ำยื้อเอาไว้และจะแทงพี่ซันอกีตอนนี้ข้าวของในห้องกระจัดกระจาย เสียงดังมาก แต่หานี้แทบไม่ค่อยมีคนพักยาวข้างห้องจึงมีห้องอยู่บ้างไม่มีบ้างทำให้ไม่มีใครสามารถเข้ามาช่วยเหลือทั้งคู่ที่กำลังทะเลาะกันได้ มึงจะบ้าไปแล้วหรอ กูไม่ได้บ้าแต่มึงนอกใจกู คนของกูห้ามมีใครมาเอาไป!!!!เสียงคำพูดสุดท้ายของพี่น้ำก่อนที่จะโดนพี่ซันผลักพร้อมด้วยมีดที่แทงเข้าไปตรงหน้าท้องพี่น้ำลงไปนอนกองกับพื้น พี่ซันตกใจทำอะไรไม่ถูก รีบวิ่งเข้าไปหาพี่น้ำอุ้มพี่น้ำขึ้นมาโอบเอาไว้ พี่น้ำผลักพี่ซันออก อีกมือกุมมีดที่อยู่ตรงท้องเอาไว้มือที่เต็มไปด้วยเลือด พี่น้ำเอามืดที่เสียบท้องอยู่ออกทำให้เลือดไหลไม่หยุดและพุ่งออกมามากกว่าเดิม พี่น้ำฮึดใจขึ้นมาอีกครั้งค่อยๆลุกหยิบมือที่เพิ่งเอาออกจากตัวเองเดินลากตัวเองไปจะแทงพี่ซันให้ตายไปด้วยกัน อย่าเข้ามานะอย่าเข้ามานะเว้ย พี่ซันผลักพี่น้ำกระเด็นกระชากเข้ากำแพงติดหลังห้อง แล้วแย่งมีดมาแทงพี่น้ำไปอีก พี่น้ำขาดใจตรงนั้นทันทีพี่ซันปล่อยมือออกจากศพที่อยู่ตรงหน้าทำให้ร่างของพี่น้ำล้มลงเข้าไปในเครื่องซักผ้าพี่เปิดฝาค้างเอาไว้ พี่ซันลุกลี้ลุกลนทำอะไรไม่ถูกแทบหมดสติกุมขมับของตัวเองนั่งกอดเข่าอยู่ในห้อง กริ๊ง กริ๊งงงงงง เสียงโทรศัพท์พี่ซันดังขึ้นอีกครั้งหน้าจอขึ้นชื่อดาร์ลิ้ง พี่ซันรีบวิ่งเข้าไปรับโทรศัพท์ [ พี่ซันอยู่ไหนค่ะ] เอ่อ..พี่ยังไม่ว่าง..ดะเดี๋ยวพี่จะ...จะไปหานะ อย่ามายุ่งกับผัวของกู!!! [ นั้นเสียงของใครอ่ะพี่ซันไม่ตลกด้วยนะคะ ] พี่ซันไม่ตอบมองไปรอบๆห้อง ตัวสั่นเสียงหลอน โทรศัพท์ที่กำลังคุยอยู่ดับลงทันที สักพักเมื่อพี่ซันตั้งสติได้รีบไปอุ้มร่างที่ไร้วิญญาณของพี่น้ำขึ้นมาจากเครื่องซักผ้าและเอาไปซ่อนไว้ที่ตู้เสื้อผ้าพี่ซันทำความสะดวกเลือดที่กระจัดกระจายตามพื้นและกำแพงถึงมันจะยังมีคราบเหลือพี่ซันก็พยายามทำให้มันเห็นได้ไม่ชัดเจน พอทำความสะอาดอะไรเรียบร้อยแล้วพี่ซันก็หากระเป๋าในตู้เสื้อผ้ามาใส่ศพของพี่น้ำเข้าไปแล้วออกจากห้องไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นฉันกับเดร์ตามพี่ซันมาจนถึงรถของพี่ซันที่ใช้ขับพาพวกฉันไปร้านที่เราเพิ่งไปกันมา นี่มันเรื่องอะไรกันวะเนี่ยพี่ซันสบถออกมาในขณะที่กำลังยัดกระเป๋าใส่ท้ายรถแล้วขับออกไป ทันทีที่รถเคลื่อนออกจากที่จอด ก็ปรากฏภาพของพี่น้ำขึ้นอยู่ตรงหน้า พี่น้ำ...ฉันกับเดร์พูดกันออกมาเบาๆใจหนึ่งก็กลัว อีกใจหนึ่งก็สงสาร พี่น้ำยืนยิ้มให้ฉันและเดร์พี่น้ำคงรับรู้ได้ว่าฉันกับเดร์คงไม่ใช่กิ๊กถ้าพี่น้ำอยู่ในรถคันนั้นจริงๆคงได้ยินที่พี่แทนคุยกับฉัน ช่วยบอกความจริงเรื่องนี้กับทุกคนด้วยนะขอบคุณมาก ครืนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน หลังจากพี่น้ำพูดเสร็จก็ปรากฏภาพสีดำเป็นวนๆและค่อยๆจางเป็นสีขาวเหมือนตอนที่พวกฉันมาฉันลืมตาตื่นขึ้นมาอยู่ในห้องพี่น้ำเหมือนเดิม และก็เป็นเวลาที่เช้าแล้วพอดี ฉันเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้พี่แทนฟังทั้งหมดที่เขามารับพวกฉันที่หน้าตึก ฮึพวกเราเมากันขนาดนั้นเลยหรอ ไม่ได้เมานะคะพี่แทนสิ่งที่เดร์กับยัยแพรวเห็น มันตรงกันจริงๆนะคะเดร์รีบออกตัวใครจะอยากให้คนมาหาว่าเราบ้า พี่แทนขอขึ้นมาดูที่ห้องตามที่พวกฉันบอกไม่ว่าจะเหตุการณ์ตรงไหนก็ตาม ทุกอย่างที่ฉันพูดมีร่องรอยของเลือดอยู่เกือบทุกทีจากวันนั้นจนมาถึงวันนี้ก็ประมาณ 4 วันได้กลิ่นที่พวกฉันได้กลิ่นคงเป็นกลิ่นคราวเลือด ที่พี่น้ำคงอยากให้พวกฉันได้กลิ่นกันตอนแรกคงอยากจะหลอกแต่ตอนหลังคงอยากจะให้รู้ความจริงกระมั้ง พี่แทนเริ่มใจสั่นกลัวที่พวกฉันเล่าเป็นความจริงหลังจากที่พี่แทนพาฉันกับเดร์มาส่งที่หอพักรวมพระจันทร์เรียบร้อยซึ่งก็เป็นหอพักที่ดูน่าอยู่กว่าหอพักชั่วคราวนั้นมากเรียกได้ว่าหรูเลยก็ว่าได้จากที่เจอหอพักแบบนั้น การที่ได้มาอยู่หอพักนี้เหมือนกับได้ขึ้นมาจากเหวเลยก็ว่าได้
ผ่านไปสองวันฉันเข้าไปมหาลัยเพื่อเปิดภาคเรียนวันแรก ฉันเจอพี่แทน แต่ไม่เจอพี่ซันคนกล่าวถึงเรื่องพี่ซันกันอย่างมาก บ้างก็ว่าพี่ซันเป็นบ้า บ้างก็ว่าพี่ซันหายตัวไป พี่แทนขา....เดร์วิ่งไปหาพี่แทนที่ยืนอยู่หน้าตึกเรียนฉันว่าถ้ายัยนี่เป็นผู้หญิงจริงๆ คงได้แต่งงานก่อนจบปีการศึกษานี้แน่นอน พี่แทนเล่าให้ฟังว่าหลังจากที่รับรู้เรื่องจากเรา พี่แทนก็เริ่มพิสูจน์ความจริงต่างๆ จนไปเค้นเอาความจริงกับพี่ซันและแจ้งตำรวจให้มาพิสูจน์หลังฐานทั้งหมดที่เกิดขึ้น รวมถึงแผลข้างหลังของพี่ซันด้วยตำรวจตามไปจับพี่ซันถึงที่ห้อง แต่พี่ซันกลับหายตัวไป พี่แทนก็พยายามตามหาตัวอยู่ส่วนเรื่องศพ ตำรวจได้ทำการค้นหาแถวหอพังชั่วคราวมหาวิทยาลัยไปเจอศพอยู่ในกระเป๋าจริงๆ ลอยอยู่ในแอ่งน้ำเล็กใกล้ๆหอพัก ศพพี่น้ำยังคงอยู่ดีและทำได้ตามพิธีกรรมตามทางศาสนา ตอนนี้ก็เหลือพี่ซันเท่านั้นที่ยังหาตัวไม่พบ ไอแทน!! ไอซันๆรุ่นพี่ผู้ชายคนหนึ่งรีบมาดึงตัวพี่แทนไปฉันกับเดร์ก็ไม่วายที่จะวิ่งตามไปด้วย สิ่งที่พวกฉันเห็นพี่ซันอยู่บนดาดฟ้ามือถือมีดอยู่กับตรง สติเหม่อลอยเหมือนคุยกับใครไม่รู้อยู่ตลอดเวลา คนที่ยืนอยู่ก่อนบอกพี่แทนว่าอาจารย์ขึ้นไปที่ดาดฟ้าอยู่พยายามที่จะเปิดประตูดาดฟ้ากันแต่ก็เปิดไม่ออกไม่สามารถเข้าไปหาพี่ซันที่อยู่อยู่ตรงขอบดาดฟ้าได้ ไอซันมึงลงมานะเว้ย พี่ซัน ลงมาเถอะ ผู้คนรอบข้างต่างตะโกนเรียกให้พี่ซันลงมาจากดาดฟ้าแต่ก็ไม่เป็นผล เหมือนพี่ซันไม่ได้ยินเสียงรอบข้างใดๆทั้งสิ้น กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด เสียงกรี๊ดดังเป็นระรอกๆพี่ซันเอามีดที่ถืออยู่แทงตัวเองแล้วกระโดดลงมา ทันทีที่ตกถึงพื้นฉัยกับเดร์ตกใจกันสุดขีด เพราะพี่น้ำมายืนอยู่ข้างๆร่างของพี่ซันแล้วส่งยิ้มมาให้พวกฉันสองคน ลาก่อน
จบอวสาน พยายามเขียนสุดขีดแล้วนะคะ ไม่รู้จะชอบกันหรือเปล่าแต่เป็นเรื่องสั้นๆ อยากลองเขียนเรื่องผีเรื่องสยองบ้างสักครั้งแต่ก็ออกมาไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ยังไงเอาไว้แก้ตัวใหม่นะคะ ขอบพระคุณจ้าาาาาา ♥ แวะมาอ่าน ห้อง 406 ครับ เขียนเล่าเรื่องได้ดีครับ ถ้ามีการตรวจสะกดคำก็จะดียิ่งขึ้นครับ
เป็นเรื่องจริงใช่ไหมครับ รออ่านเรื่องใหม่ครับ โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 20 มิถุนายน 2560 เวลา:9:26:37 น.
|
nichchadary
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Say Hi !~~ สวัสดีค่ะ ชื่อเชอร์รี่ นะคะ : ) ยินดีที่ได้รู้จักทุกคน เป็นนักเรียนอนุบาลบล็อกเกอร์ ฮ่าๆๆ ยังไงมีอะไรติชม หากรี่กระทำผิดหรือว่าอะไรที่ไม่ถูกไม่ควรรบกวนช่วยติเตียนด้วยนะจ้ะ Group Blog All Blog Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Maeboon Travel Blog ดู Blog
บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน Food Blog ดู Blog
nichchadary Literature Blog ดู Blog