1 กรกฎาคม 2549 ข่าวจากเพื่อนเก่า(มาก)
วันนี้อยู่บ้านเฉยๆทั้งวัน ใช้เวลาหมดไปกับการฝึกหัดผูกเนคไท การจะผูกให้สวยๆนี่ยากจังเนอะ
แต่แล้วก็มีโทรศัพท์เข้ามา เป็นโทรศัพท์ที่ไม่คาดฝันมาก่อน โทรศัพท์จากเพื่อนเก่าสมัยประถมนู่นเลย
เพื่อนสนิทสมัยประถมที่ไม่เคยเจอกันมากว่า 7 ปี โทรมา ไอ้เราจำเสียงมันไม่ได้ซะแล้ว ได้คุยกัน เล่าให้เราฟังถึงเรื่องเพื่อนเก่าๆ
บางคนเรียนที่นู่น บางคนเรียนอยู่ที่นู่นบ้างที่นี่บ้าง บางคนเรียนต่อเมืองนอกแล้ว โห
แล้วมันถามว่าเราเป็นไงบ้าง
เราก็ เอ้อ สบายดี ความจริงสมัยประถมเราเรียนอยูอันดับต้นๆเลยนะ(เด็กเรียน) แต่เซอร์ไพร์เพราะเรากลับไปเข้าโรงเรียนที่ไม่ดังนัก(ความจริงก็ไม่ค่อยดังเลย) สมัยเราเป็นปีแรกที่มีการจับสลากเข้าโรงเรียน เราจับสลากไม่ได้เลยเลือกไปโรงเรียนที่จบมอปลายมา เป็นโรงเรียนเล็กๆแต่มีเรื่องสนุกๆมากมาย
สมัยนั้นมีเพื่อนบอกว่าทำไมไม่เข้าเรียนเอกชนล่ะ แต่เราเลือกแล้ว ร้ายที่สุดมีเพื่อนคนหนึ่งว่า ทำไมเลือกเรียนโรงเรียน " วัด " ให้ตายเถอะคำพูดแบบนี้ทำให้ชวนเดือดเสียจริง
โรงเรียนวัดแล้วไงฟะ คิดในใจแต่ไม่อยากพูด ก็เลยได้แค่ยิ้มๆ จนวันนี้ไม่เคยรู้สึกเสียใจเลยแม้แต่นิดเดียวที่เลือกเรียนที่โรงเรียนนี้ บางที เรื่องที่เราไม่คาดคิดก็นำเราไปเจอกับสิ่งที่ไม่คาดฝัน
ฉันมีชีวิตที่เปลี่ยนไป คบเพื่อนหลากหลายแบบ มีทั้งที่ดีและไม่ดี ทำเรื่องต่างๆที่ทั้งดีและไม่ดี แบบนี้ฉันถึงกล้าบอกได้เลยว่า ชีวิตเด็กโรงเรียนวัดของฉัน มีค่าไม่น้อยกว่าโรงเรียนดังโรงเรียนไหน เพราะมันมีทั้งทุกข์และสุข มีคนหลากหลายแบบได้ให้ฉันได้เรียนรู้
ไม่แน่ใจว่าโลกของฉันอาจเปลี่ยนไปเมื่อเจอแต่คนที่ดีๆ น่ารักๆอย่างสมัยประถมตลอด แต่ฉันอาจไม่เข้มแข็งเท่าวันนี้
ฉันจำเพื่อนประถมได้ไม่ทุกคน ทุกคนน่ารักทั้งนั้น แต่กาลเวลาทำให้หลงลืมบางคนไป ไปรื้อเอา เฟรนชิป สมัยประถม มาบอกเบอร์ของเพื่อนแต่ละคนจนครบ ไต่ถามสารทุกข์สุขดิบสักพัก ก็วางหู แต่ความทรงจำวัยเด็กอันสวยงามกลับฟุ้งกระจายอีกครั้ง
การเป็นเด็กนี่ดีจริงๆ
อยากเก็บความทรงจำดีๆลงกล่องของขวัญ เพื่อวันร้ายๆจะได้เปิดออกมาดู
Create Date : 01 กรกฎาคม 2549 |
|
5 comments |
Last Update : 1 กรกฎาคม 2549 16:30:55 น. |
Counter : 710 Pageviews. |
|
|
|