Dream จริง ๆ แล้ววันนี้ต้องยอมรับเลยค่ะ ว่าไม่มีอะไรจะเขียน หัวสมองงี้โล่งโจ้งเลยค่ะ แต่อีกใจนึงก็สั่งมาว่า "อยากเขียน" เลยเข้ามาเขียนอะไรเรื่อยเปื่อยนี่ล่ะคะ -^^- เอ ... เขียนอะไรดีน้า อืมเขียนถึงตัวเองดีกว่า หมวยอี๋มีความฝันที่จะทำงานอยู่งานนึงค่ะ งาน .... บนท้องฟ้า เดาได้มั๊ยคะว่างานอะไรเอ่ย?? พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินค่ะ เอ... มันเริ่มจากอะไรน้า อ้อ ... คงเป็นเพราะคุณป๊า ที่รักแน่ ๆ เลย ปาป๊า ของหมวยอี๋ เป็นข้าราชการ กรมศุลกากรค่ะ ตอนหมวยเด็ก ๆ ตามป๊าไปที่สนามบินบ่อยมากกกก แล้วไอเรามันก็เป็นเด็กขาว ๆ ผมหยิกนิด ๆ น่าร๊ากกกก น่ารัก คริ คริ (หลงตัวเองใหญ่แล้วอิหนู) เลยเป็นที่ถูกอกถูกใจของคุณแอร์ คุณกราวด์ทั้งหลายเป็นการใหญ่ เรียกได้ว่า ตามป๊าไปสนามบินแต่ไม่ได้ไปกวนป๊าทำงานเลยค่ะ มีคนเลี้ยงดูปูเสื่อตลอด เอิ๊ก ๆ แต่...อิตอนจะกลับบ้านสิคะเรื่องใหญ่สำหรับป๊าเลย ประมาณว่า "มันไปซนอยู่ไหนเนี๊ยะ" อะไรอย่างนี้ล่ะค่ะ ตามหากันใหญ่ มันเลยเป็นความรู้สึกดีดี ๆ กับอาชีพตรงนี้มั๊งคะ เค้าดูเป็นกันเอง เหนื่อย แต่ยังยิ้มได้ ชอบอะไรแบบนี้มากมายเลยค่ะ แล้วอีกอย่าง อาชีพนี้ต้องการคน สมาร์ท ไหวพริบดี เก่งภาษาและที่สำคัญ ต้องไม่เป็นพวกซิ้มแก่หน้าบูดอ่ะค่ะ เค้าจะสวย ๆ ดูแลตัวเอง แบบดูดีอ่ะ ตอนเด็ก ๆ เลยชอบไงค่ะ อยากสวย ๆ แบบนั้นบ้าง แล้ววันเวลาก็แปรไป ป๊าย้ายไปทำการที่ด่านอื่น อัตราการไปสนามบินของหมวยก็ลดลง เราโตขึ้น เราเห็นอะไรมากขึ้น ช่วง ม. ต้น หมวยกำลังคลั่งใคล้ เทคโนโลยีแบบสุด ๆ บ้าคอมพิวเตอร์ซะ ... ลืมความ "อยากเป็น" สมัยเด็กไปเลย . . . . . ตอนนั้นอยากเป็นโปรแกรมเมอร์ อีกอย่าง เรารู้สึกว่าเราไม่สวย บุคลิกไม่ดีเลย ขโยกเขยก กระโดกกระเดกซะไม่มีล่ะ แต่เรื่องภาษานี่ชอบนะคะ ไม่ถึงกับเก่งอะไรมากมายเพราะตอนนั้น คิดว่าไม่ต้องเก่งขนาดพี่ ๆ แอร์เค้าหรอก แค่พอพูดได้ ไปเที่ยวเมืองนอกได้ ไม่อดตายก็ดีแล้ว อารมณ์อยากเที่ยวค่ะ เลยไม่ได้ทอดทิ้งภาษาอังกฤษไป อืมแล้วจุดเปลี่ยนก็มาอีกครั้งตอน ม. 4 ค่ะ ตอนนั้นเลือกเรียนสายวิทย์-คณิต เพราะอยากเป็นโปรแกรมเมอร์ค่ะ อาการบ้าคอมพ์ยังไม่หาย แต่ตอนเทอม 2 เรารู้ตัวแล้วว่า ถ้าเรียนเพื่อเป็นโปรแกรมเมอร์ แต่คณิตศาสตร์ห่วยแตกแบบนี้ ไม่รอดแหงม ๆ + กะตอนนั้น รู้สึกชอบชีววิทยา ชอบเรียนเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม รู้สึกตัวเองทำตรงนั้นได้ดีมาก ๆ หมวยอี๋ เลยหันเหความตั้งใจอีกครั้ง เรื่องแอร์ยังฝังอยู่ในใจ แต่ก็อย่างที่บอกล่ะค่ะ หมวยดันถอดใจว่า ฉันไม่เก่งไม่สวย ภาษาไม่เริ่ด บุคลิกไม่ดี แต่งตัวไม่ขึ้น Friendly อย่างเดียวไปไม่รอด เอิ่ม เลยได้แต่ชอบคนทำอาชีพนี้ "แม้จะถูกขนานนามแบบล้อเลียนว่า สาวใช้ลอยฟ้า แต่ขอถามหน่อยเถอะค่ะ คุณทำแบบที่พวกเธอทำได้มั๊ย? แล้วยังยิ้มได้แบบที่พวกเธอทำได้กันหรือเปล่า? ถ้าไม่ได้อย่ามาอคติกับสิ่งที่ใครหลาย ๆ คนรักและจริงใจกับมัน" แต่อย่างว่าแหละค่ะ คนไม่ดีจริงมันก็มี ปลาเน่าตัวเดียวเหม็นไปทั้งเข่งอ่ะนะคะ เฮ้อ .........!! อ๊าว .. เล่าถึงไหนแล้วนี่เรา อุอุ ต่อค่ะ ก็มาถึงตอนสอบเอนท์ สะท้านนนนนนนน ตอนนั้นเลือกคณะที่เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมบ้าง วิทยาศาสตร์ชีวภาพบ้าง อูย มหาลัยในเมืองกรุงไปเสีย 3 อันดับเลยค่ะ ตอนที่ต้องเลือกคณะสุดท้าย ก็มาสะดุดตากับคณะทรัพยากรธรรมชาติ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตหาดใหญ่ อืมใกล้บ้านนี่นา เอ... เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมด้วยสิ อ่า .. มีภาควิชาวาริชศาสตร์ด้วย เอ๊ะ .. แล้วไอ้วาริชศาสตร์นี่มันสอนเกี่ยวกับอะไรหว่า ยอมรับเลยค่ะ ว่านั่นเป็นครั้งแรกที่ได้ยิน ชื่อคณะ ชื่อภาควิชานี้ อุอุ ว่าแล้วก็เขิน ก็หาข้อมูลใหญ่ มันรู้สึกติดใจนะคะ วิทยาศาสตร์ทางน้ำ ... อืมน่าสน เราก็อยู่ใกล้น้ำใกล้ทะเลมาทั้งชีวิต งั้นเลือกเป็นอันดับสุดท้ายไปเล้ยยยยยย สรุปค่ะ ติดมันคณะนี้ ภาคนี้ซะ 2 รอบค่ะ ทั้งเอนท์สะท้านแบบรับตรง กะแบบ ส่วนกลาง โฮ๊ะ โฮ๊ะ .. เรียน ๆๆๆๆๆๆ แล้วเรื่องแอร์ก็หายไป มองไปบนฟ้าเห็นเครื่องบินแล้วก็คิดว่า "ดีจังน้าได้ไปอยู่บนนั้น...." ก็แค่นั้น .. ความคิดอยากเป็นแอร์หายไป เรียน ๆ สนุกกับการเรียน ไปฝึกงาน ออกทะเล ลงเรือ ดำ(ผิว)น้ำ 555 (ไม่มีตังลงเรียนดำน้ำง่ะค่ะ) หมวยได้แต่มองที่เส้นขอบฟ้า แล้วคิดว่า "ยังไงท้องทะเลก็ทำให้ผืนฟ้า จรด ผืนน้ำได้ละวะ" ก็แค่นั้น จนวันที่จบ หมวยอี๋มีกระดาษ 100 ปอน์ด แผ่นใหญ่มากกกก ในนั้นมีลายเซนต์ ของเพื่อน ๆ ของอาจารย์ ที่เคารพหลาย ๆ ท่าน เซนต์ให้ บางคนก็เขียนข้อความ วาดรูปน่ารัก ๆ ให้เป็นที่ระลึก หมวยก็เดินไปหาอาจารญ์ที่ปรึกษาโปรเจค จะให้แกเซนต์ให้ค่ะ อาจารย์เองก็กำลังจะไปเรียนต่อ DR. ที่ฮอลแลนด์ แก เขียนไปถามเราไปว่าจบไปคิดว่าจะไปทำอะไร คุยไปเรื่อย ๆ ว่าเด็ก ๆ เคยอยากเป็นแอร์ จารย์ก็เลยถามว่าแล้วฝันนั้นมันหายไปไหน หมวยอี๋ ก็เล่าไปตามจริงว่ามันไม่ได้ไปไหน แต่รู้สึกว่ามันเกินเอื้อมไป จารย์ทำหน้าดุ แล้วเขียนในกระดาษแผ่นนั้นว่า No matter what happen, Give your dream alive. เห็นแล้วแทบร้อง มันก็จริงนะ เรายังไม่ได้ลองเลย แล้วรู้ได้ไงว่าทำไม่ได้ ฝันจ๋า หมวยผิดไปแล้ว อาจารย์บอกว่า ตอนนี้ยังไม่สายที่จะตามฝัน ทำให้ถึงที่สุดก่อนถ้ามันไม่ได้จริง ๆ ค่อยว่ากัน ตอนนั้นมีการเปิดรับแอร์ออาทรรอบที่ 1 พอดี เพื่อนรักเราไปสมัคร แต่ยอมรับว่าหมวยยังลังเล เลยไม่ไปสมัคร พอเปิดรอบสอง เลยคิดว่า ไม่ลองไม่รู้ สู้ดูซักตั้ง ผ่านไปจนถึงรอบสุดท้าย ปรากฎว่า ตกรอบสัมภาษต์ก่อนสอบว่ายน้ำ เศร้า แต่รู้สึกดีมาก ๆ เราไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับการสมัครแอร์ เราไปแบบเซอมาก ๆ ภาษาก็ งั้น ๆ พอจะสื่อสารได้บ้างเอง แต่งหน้าทำผมเอง (ขอบอกว่าหัดก่อนไปสอบ 3 วันเอง) เครื่องสำอางชีวิตนี้ไม่เคยซื้อ ซื้อก่อนไปสัมภาษต์แค่วันเดียว 555 ฮามาก คนอื่นมาแบบสูตรก็ดูเนี๊ยบ หน้าผม เริ่ดค่ะ หมวยอี๋ล่ะ บ้าน บ้าน มากกกกกกกกกกกก เหมือนหลุดมาจากหลังเขา สูท ยืมมา รองเท้าคัทชู ก็ยืมอีกอ่ะแหละ คริ คริ แต่ เราสามารถผ่านรอบแนะนำตัววัดส่วนสูง เราสามารถผ่านรอบ สัมภาษตร์รอบแรก เราผ่าน การทดสอบด้านทัศนคติการทำงาน แม้เราจะตกตรงสัมภาษต์รอบสุดท้าย นั่นดีกว่าที่คิดไว้ซะอีก ตอนนี้ความฝันยังอยู่ และ หมวยอี๋ยังเดินตามรอยฝันอยู่ค่ะ หวังว่าซักวันฝันของหมวยอี๋จะเป็นจริง แล้วฝันของคุณล่ะคะ ยังอยู่ดีมีสุขมั๊ย หรือถูกฝั่งไว้ในซอกหลืบของหัวใจซะแล้ว อย่าลืมนะคะ No matter what happen, Give your dream alive.   Create Date : 30 กันยายน 2548 13 comments Last Update : 30 กันยายน 2548 19:28:12 น. Counter : 673 Pageviews. Share Tweet

โย่ๆ เม้มคนแรกเลย อิอิ คิดถึงพี่จังเลยยยยยยยยย ช่วงนี้ผมเรียนหนักมากเลย เหนื่อยแทบขาดใจ เปงกะลังใจให้ผมบ้างนะคับ ผมก้อเปงกะลังใจให้พี่เสมอนะงับ อิอิ   โดย: น้องชาย IP: 58.10.53.172 30 กันยายน 2548 19:05:39 น.

จารย์นนท์แกพูดถูกนะเฟ้ย... No matter what happen,Give your dream alive. เค้าก็เคยฝันอยากเป็นนั่น เป็นนี่ หลายอย่าง แต่สุดท้ายก็มาลงที่วิทยาศาสตร์ทางทะเล ซึ่งเป็นตัวของตัวเราที่สุดแล้ว ดูแลตัวเองด้วยนะ คิดถึงนะเฟ้ย....   โดย: lonely sea IP: 161.200.255.162 30 กันยายน 2548 20:08:16 น.

ตอนวัยรุ่นก็ฝันเหมือนกันอะจะแต่ไม่ใช่แอร์อะนะ   โดย: อินทรีทองคำ 30 กันยายน 2548 21:35:33 น.

ดีใจด้วยกับชีวิตที่สนุกสนาน ลูกสาวป้ามดก็เคยใฝ่ฝันจะเรียน marine scince เหมือนกันค่ะ อุส่าหืไปเรียนดำน้ำ แต่ความฝันสูงสุดของเขาคืออยากอยู่กับสัตว์ ตอนนี้เขาก็สมใจแล้ว ถ้ามีโอกาสสอบนางฟ้าอีกครั้ง ขอให้น้องหมวยโชคดีนะคะ   โดย: ป้ามด 1 ตุลาคม 2548 7:56:30 น.

คุณหมวยบ้านเดียวกับผมเลย แต่เดี๋ยวนี้ไม่ได้กลับสงขลาตั้งนาน แล้ว ... อยากกลับเหมือนกันนะเนี๊ย ดีครับ เป็นกำลังใจให้ตามฝันเช่นกันครับ   โดย: peajung 2 ตุลาคม 2548 0:23:32 น.

รู้สึกว่าพี่จะไม่มีฝันเป็นหลักแหล่ง ประมาณว่าเรื่อยๆเปื่อยๆ ^^'' เรียนม.ปลายสายวิทย์ไปงั้นเพราะพ่อไม่ให้ลงสายศิลป์คำนวณ แล้วเกรดก็แย่มาก...ก เอ็นสะท้านไปงั้นอีกละ ได้นิเทศราชภัฏอุตรดิตถ์เพราะหัวไม่ดี 555 ซ่อมก็ไม่ได้แล้วเนอะ จบมาก็เตะฝุ่นเพราะทัศนคติในการทำงานกับการเข้าสังคมไม่เหมือนชาวบ้านเขา แต่ชอบขีดเขียนแต่ม.ต้น เพื่อนเคยบอกให้พยายามเขียนเรื่อยๆ ตัวเองดันหลงอยู่กับศาสตร์ลี้ลับเพราะความชอบส่วนตัว หลงไปนานเลย โฮะๆ ยามนี้ก็พยายามเขียนงานที่ชอบ และ...ดันสนใจจิตเวชศาสตร์ซะงั้น ^^ คงเพราะประหลาดคนอยู่แล้วล่ะมั้ง เผ่นดีกว่าก่อนที่จะทำให้คนอื่นๆกลัวกันหม้ด   โดย: กาญจน์ฏี IP: 203.151.140.118 2 ตุลาคม 2548 13:19:47 น.

หวัดดีครับ...มาเยี่ยมครับ.. ผมก็มี "ฝัน"...หลายอย่างเหมือนกันครับ..ตั้งแต่เด็กๆ..จนถึงตอนนี้..ก็ยังมีฝัน..ที่กำลัง พยายามทำให้เป็นจริงอยู่..แต่ไม่รู้จะสำเร็จเมื่อไหร่..เฮ้อออ...   โดย: กุมภีน 2 ตุลาคม 2548 19:39:10 น.

อายุยังน้อย ตามความฝันต่อไปนะจ๊ะ มันจะมีโรงเรียนอบรมสำหรับคนที่จะสมัครแอร์อะไรพวกนี้อ่ะจ๊ะ แล้วสอบ TOEIC ยังเอ่ย?   โดย: คุณย่า 3 ตุลาคม 2548 6:54:09 น.

ฉันก็มีฝันนะแก อยากเป็นนักจิตวิทยา จะเอ็นท์จิตวิทยา ม. เชียงใหม่ แต่แม่บอกว่าไกลบ้าน จะไปทำไม มันลำบากไม่มีญาติพี่น้อง สุดท้ายเลยกลายเป็น วาริชศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ แต่อย่างน้อยก็ดีใจนะ ที่ได้เรียนที่นี้ ไม่งั้นคงไม่เจอเพื่อนๆๆๆๆๆๆๆ และเพื่อนที่น่ารักอย่างแกด้วย มีพี่คนนึงเคยบอกว่า "อย่าไปเสียใจกับสิ่งที่ผ่านไปแล้ว เพราะมันคือพรหมลิขิต ตอนนั้นเราอาจจะเสียใจ แต่เราอาจจะเจออะไรที่ดีกว่าในอนาคตก็ได้ ถ้าเรามัวแต่เสียดายหรือเสียใจ มันจะทำให้เราหมดกำลังใจที่จะก้าวต่อ ชีวิตคนเรายังงัยก็ต้องเดินหน้าต่อไป"   โดย: sky_and_sea 3 ตุลาคม 2548 7:02:26 น.

คุณย่า : สอบแล้วค่ะ แต่ตอนนี้กำลังพยายามอัพคะแนนให้ถึง 600 อยู่ค่ะ อีกนิดเดียวเอง :)   โดย: หมวยอี๋ IP: 203.148.183.161 3 ตุลาคม 2548 10:54:09 น.

สู้ๆ เจ้าหมวยน้อย กำลังใจจากเพื่อนๆ มีเพียบ จารอฟังข่าวดีในบอร์ดแระกาน อิอิ   โดย: ต๋อม IP: 61.7.135.141 3 ตุลาคม 2548 18:20:20 น.

สู้ ๆ จ้า ขอให้คะแนนถึง 600 ไวไว นะจ๊ะ เอาใจเชียร์เต็มที่   โดย: คุณย่า 4 ตุลาคม 2548 7:21:21 น.

อัพได้แล้วนะแก ฉันรออยู่ ฉันอัพแล้วนะ แวะไปอ่านด้วย   โดย: sky_and_sea 4 ตุลาคม 2548 13:35:00 น.