:: อัพเดทชีวิต : ใกล้จบม. 6 แล้ว ::

อัมพรไพศาล...โรงเรียนที่เราอยู่มา 12 ปี
ป.1/5 ป.2/4 ป.3/3 ป.4/5 ป.5/2 ป.6/1 ม.1/1 ม.2/1 ม.3/1 ม.4P2 ม.5P2 ม.6P2
มีเพื่อนสนิทชื่อ นุ่น แนน ต้นโอ๊ค ข้น เนย มะเหมี่ยว น้ำขิง ฟ้า แจน น้ำ แจน หนุงหนิง ด้าย เอิง มิ้ง ลูกน้ำ นิน โม ฝ้าย นุช ฝ้าย
อยู่มาจนครูทุกคนในโรงเรียนจำหน้าได้ แม้แต่อาจารย์ใหญ่
ช่วงเวลาที่บ้า ๆ บอ ๆ อยู่กับเพื่อน
ช่วงเวลาเครียด ๆ ปวดสมองเวลาอยู่หน้าชั้น
ช่วงเวลาชิว ๆ เวลาทำงานเสร็จ
ช่วงเวลาร้อน ๆ เวลาทำงานไม่เสร็จ (เพราะต้องเผางาน!!)
ช่วงเวลาที่อยากกรี๊ดดด เวลาดาราดังมาที่โรงเรียน
ช่วงเวลาที่ปลื้มสุดสุด ที่เพื่อนร่วมชั้นเป็นดาราซะเอง
ช่วงเวลาที่ตื่นแต่เช้าใส่ชุดนักเรียนไปโรงเรียน
ช่วงเวลาที่ต้องเฝ้ารอให้ถึงวันเสาร์ อาทิตย์ ซะที
ช่วงเวลาที่เฝ้ารอให้ถึงวันจันทร์ เวลาที่เราหยุดเสาร์ อาทิตย์
ช่วงเวลาขี้เกียจ อยากหยุดเรียน
ช่วงเวลาขยันตอนใกล้สอบ
ช่วงเวลาที่ไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ เฮฮาฮู้เล๊
ช่วงเวลาที่ตั้งตารอคอยวันทัศนศึกษา
ช่วงเวลาที่เราเดินช็อปปิ้งที่สวนร.ร.ตอนวันงานร.ร.
ช่วงเวลาอาบเหงื่อตากน้ำวันงานกีฬาสี
สีแดงของเรา พรรคจุดประกายของเรา แม้ไม่ได้ที่หนึ่ง
แต่ความสามัคคี ความรัก ความเป็นหนึ่งใจเดียวกันของเราไม่แพ้ใคร
พวกเราแผนสอง สามารถแก้ตัวแทนเพื่อนคนไหนก็ได้ เมื่อทำผิด
ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน โดยไม่มีข้อแม้ ไม่มีสิ่งตอบแทน
ห้องนี้ที่เสียงดังที่สุด รกที่สุด สกปรกที่สุด ครูเอือมระอาที่สุด
และเป็นห้องที่ใครก็ตามที่ได้เห็น ได้สัมผัสจะไม่มีวันลืม
ห้องที่น้ำหนักมวลรวมเฉลี่ยมากที่สุด
ห้องที่จำนวณประชากรเยอะที่สุด
เราเคยถูกครูดุ ครูว่า ครูตี ครูทำโทษ ถูกชมนับครั้งได้
แต่ "เรา" ยังเป็น "เรา"
ช่วงเวลามากมายที่เรากินข้าวหม้อเดียวกัน นั่งรถคันเดียวกัน
นอนด้วยกัน อาบน้ำอ่างเดียวกัน ตรากตรำมาด้วยกัน
ทั้งหมด จะไม่ลืม
คุณยายหญิงที่สอนพวกเราหน้าแถวเกือบทุกวัน คนที่พวกเราเคารพบูชา
คุณหลวงที่พวกเราต่างรู้กันว่าท่านคอยเฝ้าดูแลพวกเราอยู่
หอนอนที่เก่าแก่ ชุดเด็กหอเหมือนชุดคนไข้ในของโรงพยาบาล
ถาดหลุมที่ใช้กินข้าวตั้งแต่ ป.1 - ม.6
ห้องน้ำไม่มีกระจก
ไก่ทุกชิ้นที่ขายไม่มีกระดูก
น้ำที่ดื่มไม่มีหลอดให้ (ยกเว้นหลอดเล็กมาก ๆ ๆ สำหรับนมเปรี้ยว)
ร.ร.เอกชน ระเบียบเหมือนรัฐบาล
ร.ร.ที่ไม่ค่อยจะส่งเสริมศิลปะ (กระเป๋าเพนท์ของช๊านนนนนนนนนน)
ไม่มีหอศิลป์ หรือห้องศิลปะถาวร
เด็กฝรั่งเศสได้กินอาหารฝรั่งเศส เด็กจีนได้กินอาหารจีน
ครูฝรั่งที่หล่อที่สุดคือ Danny
โครงการของร.ร.มีโครงการปุ๋ยชีวภาพ และไฮโดรคลอริก
เกียรติบัตรที่ไม่ลงทุนเลย
จ่ายทบทุนรางวัลที่ได้เกินพันแค่พันเดียว (งกได้อีก)
ห้ามซอย ห้ามสไลท์ ห้ามทำสี แต่ก็ทำกันทุกคน
ห้ามเปิด Hi5
ห้ามเล่นบานานาโบท
ห้ามสอยลูกมะม่วง
และอีกมากมาย อะไร ๆ มากมาย เหมือน...
ท้องฟ้าอันกว้างใหญ่

เหลือเวลาอีก 2 วัน ที่เราจะได้นั่งอยู่ในห้องเบอร์ 204 แถวริมหน้าต่าง
มีครูประจำชั้นสุดสวย ใจดี ...

ตลอดเวลา เราเฝ้าให้ถึงวันนี้ วันที่ก้าวเข้าสู่รั่วมหาวิทยาลัย มีอิสระ
สถานที่ที่เปรียบเสมือนบ้าน คุ้นเคย
ทั้งสุขและทุกข์ที่ผ่านมา 12 ปีนี้ จะไม่ลืมแน่นอน
รูปทุกใบที่ถ่าย ทุกตัวอักษรที่เขียน และทุกดวงใจ
จะบันทึกความทรงจำของเรา

ลาก่อน อัมพรไพศาล

ลาก่อน

Create Date : 30 มกราคม 2552		5 comments
Last Update : 30 มกราคม 2552 22:14:30 น.
Counter : 710 Pageviews.
Share Tweet