zenchompoo
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]

............................................................................

อ่านการ์ตูน Manga-แปลไทย
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2552
 
10 พฤศจิกายน 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add zenchompoo's blog to your web]
Links
 

 
@^@..NAROTO .471..[FULL TEXT SPOIL] แปลไทย

@^@..NAROTO .471..[FULL TEXT SPOIL] แปลไทย
เคดิต:จากคุณ : dattebayo (www.pantip.com)
NAROTO .471..[FULL TEXT SPOIL] แปลไทย
ช่วงที่ 1
....
ซาบุจัง: "รูปลักษณ์ของดาบเปลี่ยนไป..."

ดาบหนังฉลาม: "กี๊กี๊กี๊กี๊~!!"

คิลเล่อร์บี: "โอ๊ะ? โฮชิงากิ คิซาเมะ... ชื่อนี้นะ"

บีเอานิ้วจิ้มเข้าปากแล้วเอาออกมาเขียนชื่อยุกยิกในสมุด

คิซาเมะ: "มีน้ำหมึกอยู่ในปากซะด้วย...... งั้นก็เป็นอย่างที่ลือกันสินะครับ คุณเป็นมนุษย์ปลาหมึกจริงๆ"

คิลเล่อร์บี: "แล้วเขากำลังจะทำให้แกต้องร้องคร่ำครวญสำนึก! มนุษย์ปลาหมึกผู้นี้! วี้วววววว!!"

อาภรณ์ปีศาจเพิ่มขึ้นเป็นเจ็ดหาง

ซาบุจัง: "รูปร่างสัตว์หางนั่น... มีเจ็ดหางเข้าไปแล้ว...! บีเอาจริงแน่!"



คิลเล่อร์บี: "แกรู้ไหมว่า?"

คิซาเมะ: "รู้อะไรครับ?"

.
.

คิลเล่อร์บีฟันคิซาเมะด้วยดาบ


คิลเล่อร์บี: "หมึกโซ้ยฉลามเว้ย!"



ดาบหนังฉลามหลบจากโจมตีของบี

(คิซาเมะแค่เตรียมดาบเท่านั้น แต่ดาบหนังฉลามกลับเคลื่อนไหวได้ด้วยตัวมันเองและหลบการโจมตี)

ซาบุจัง: "ดาบหลบเองได้!"



คราวนี้ดาบหนังฉลามจู่โจมกลับไปที่คิลเล่อร์บี บีก็หลบได้เช่นกัน แต่หางของบีถูกกินไปหนึ่งหาง...



ดาบหนังฉลาม: "กร๊ากี๊กี๊กี๊กี๊~!!"

คิซาเมะ: "ดูเหมือนคราวนี้ ฉลามกำลังจะกินปลาหมึกซะแล้วสิครับ"


ซาบุจัง: "มันดูดจักระของบีไปได้อีก... แล้วดาบของมันก็เริ่มใหญ่ขึ้นด้วย!"

คิลเล่อร์บี: (ดาบหนังฉลามนั่น... ถึงมันตละกละตะกรามยังไง แต่... ปริมาณจักระที่กินได้แต่ละครั้งก็น่าจะแค่ประมาณหกหาง...)

คิลเล่อร์บีเพิ่มจำนวนหางขึ้นอีก

คิลเล่อร์บี: "ถ้าเวอร์ชั่นนี้ไม่เคมี... เจออีกเวอร์ชั่นซักทีดีกว่า..."


********************************

ขณะเดียวกันทางโชจูโร่และมิซึคาเงะ...

โชจูโร่: "ตรงนั้นครับ ท่านมิซึคาเงะ หนนี้น่าจะเป็นที่นี่ล่ะ"

มิซึคาเงะ: "ดูจากการไหลเวียนของเครื่องหมาย อาโอะน่าจะอยู่แถวนี้แน่ ไปเร็วเข้า"

โชจูโร่: "ครับผม!"


***********************************

ตัดมาที่อาโอะ

ฟู: "โธ่เว้ย... เปล่าประโยชน์ชะมัด อย่างที่คิดไว้เลย..."

ร่างกายอาโอะเคลื่อนไหวต่อต้านการบังคับของฟู ซึ่งเกิดจากคาถาชินเท็นชิน มีคาถาป้องกันของหน่วยลับแคว้นคิริผนึกอยู่ที่ตาขวาของอาโอะ

ฟู: "ถ้ามีอะไรมาคุกคามดวงตา คาถานี่ก็จะทำงานทันทีใช่มั้ย หืม? คาถาที่พวกแกคิดค้นขึ้นใช้ในทีมทำลายศพ... ชั้นไม่ได้คิดว่ามันจะเป็นคาถาพื้นๆหรอกนะ... เมื่อชั้นควักตาของแกออกมา ตาที่ได้มาก็จะไม่สามารถใช้การได้...แกเองก็รู้ใช่มั้ยล่ะ?"

อาโอะ: (เป็นคำสั่งของดันโซเรอะ...? เจ้าลูกน้องนั่นมันคิดอะไรของมันอยู่?)


(**ช่วงนี้งงว่าตกลงฟูมันจะทำอะไรแน่...ต้องดูภาพด้วยละมังคะ - -*)

ช่วงที่ 2

ฟู: "ตาข้างนี้จะช่วยลดศักยภาพกำลังรบของพวกคิริลงไปอีกมาก ถึงยังงั้นด้วยคาถาป้องกันนี่.. เรื่องมันคงเป็นไปไม่ได้ซะแล้ว แต่ว่า... ชั้นยังทำอย่างอื่นได้อีก"

อาโอะ: "มันวางแผนทำอะไรกันแน่?"

ฟู: "ถ้าชั้นกระโดดลงไปจากตรงนี้ ชั้นคงไม่สามารถเอาหัวแกกลับไปได้ ถ้าเรื่องตาเป็นไปไม่ได้แล้วละก็ มันก็ไม่เหลืออะไรนอกจากเอาแค่ศพแกกลับไปโคโนฮะ"

ฟูใช้ร่างของอาโอะปีนขึ้นไปบนต้นไม้ เตรียมจะกระโดดลงไป

อาโอะ: "จะฆ่าตัวตายเรอะ?"

ฟู: "เปล่าเลย ก่อนที่หัวจะขาดชั้นก็จะยกเลิกคาถาซะ... ถึงยังไงแกก็ต้องตายอยู่ดี... ไว้ชั้นเข้าร่างตัวเองแล้วค่อยกลับมาเอาหัวแกไป"

อาโอะ: "งั้นเรอะ... ถ้าคิดจะทำอะไรแบบนั้นก็ระวังให้มากหน่อยล่ะ... ไม่งั้นเจ้าเสร็จแน่"

ฟู: "หมายความว่าไง?"

อาโอะ: "ถ้าเจ้าเกิดกลัวขึ้นเพียงซักนิดแล้วยกเลิกคาถาเร็วเกินไป ข้าก็จะสามารถต้านเคียวนั่นได้อย่างแน่นอน และถ้าข้าไม่ตาย ตอนที่เจ้ากลับมาเอาหัวข้า สถานการณ์มันคงกลับกันแล้ว เจ้าว่างั้นมั้ย?"

ฟูใช้ร่างอาโอะคว้าเคียวขึ้นมา เล็ง แล้วโดดลงไป



*********************************

กลับมาที่คู่หมึก-หลาม

คิซาเมะ: "นี่เป็นครั้งแรกที่ดาบหนังฉลามใหญ่ได้ขนาดนี้ จริงๆแล้วเขาคงลิงโลดกว่าที่เห็นกันอีกนะครับ"



แปดหาง: "ให้ข้าออกไปด้วย เปลี่ยนเป็นร่างสัตว์หางซะ บี!"

คิลเล่อร์บี: "ไม่ได้เฟ้ยเจ้าโง่! กับไอ่นี้! ขืนใช้แปดหาง การโจมตีของเรามันจะแรงไป เดี๋ยวพื้นที่รอบๆมันก็พังราบหมด ตอนนี้มีท่านอ.ซาบุจังกับพอนตะอยู่ตรงนี้ด้วยนะ

อีกอย่าง ชั้นอุตส่าห์ซ่อนร่างของชั้นไว้ ถ้าปล่อยแกออกมามันก็กลายเป็นแบบ *แปดหางคิลเล่อร์บีมาแล้วว!!* สิฟะ "

แปดหาง: "แต่แกยับไปทั้งตัวแล้วนะบี! จะเอาไงต่อ? คิดจะใช้เวอร์ชั่นสองรึไง?"

คิลเล่อร์บี: "อะเย้เย--~ ว่าแต่ที่สู้กันไปเมื่อกี้ เจ้านั่นมันแฮ้ปจักระชั้นไปเรียบเลยว่ะ... เอาของแกมายืมก่อนดิ๊!"

แปดหาง: "เฮอะ ถ้าไม่มีข้า ป่านนี้แกตายไปตั้งนานแล้ว"

คิลเลอร์บี: "พูดทะลึ่งอะไรแบบนั้น~ เอาคำขอบคุณจากชั้นไปด้วยล่ะ โอ้ววเย~"




คิลเล่อร์บีเปลี่ยนเป็นร่างเจ็ดหาง (ทั้งร่างกลายเป็นสีดำ)

คิลเล่อร์บี: "เริ่ม... ได้..."



คิซเมะ: "รวมร่างกับสัตว์หาง?"

ซาบุจัง: "ไม่ใช่! นี่มัน... พลังของสัตว์หางที่ถูกดให้อยู่ในรูปลักษณ์ของมนุษย์..."

ช่วงสุดท้าย

คิลเล่อร์บี: "บ่วงบาศก์!!!!"

บางสิ่งหน้าตาเหมือนกระโหลกวัวปรากฏขึ้นบนไหล่ของคิลเลอร์บี

ดาบหนังฉลาม: "กี๊กี๊กี๊กี๊!!"


คิซาเมะ: "ดาบหนังฉลามกำลังตื่นเต้น... ทั้งปริมาณของจักระ... ทั้งคุณภาพ... ถือว่าคนละชั้นกับก่อนหน้านี้เลยนะครับ... *เป็นหนึ่งเดียวในเก้าตน (ต้นฉบับไม่ชัวร์ค่ะ)... ที่สามารถควบคุมและใช้จักระปริมาณมากขนาดนั้นโดยที่ไม่เสียความเป็นตัวเองไป..."


บ่วงปะทะดาบหนังฉลาม เศษดาบกระจายไปโดยรอบ




ซาบุจัง: "สำเร็จ!!!"

คิลเล่อร์บี: "ทำให้ชั้นงัดเวอร์ชั่นนี้มาใช้... ไม่เลวเลย ไอ่ดาบตะกละ!"

คิลเล่อร์บีกลับไปร่างอาภรณ์ปีศาจ

.

.



คิซาเมะ: "สำเร็จ... งั้นเหรอ..."



ซาบุจัง: "มันยังไม่ตาย! เร็วเข้า ระวังมันไว้!"

คิลเล่อร์บี: "!?"



คิซาเมะสัมผัสดาบ ทันใดนั้นดาบก็เริ่มรักษาตัวเอง

คิซาเมะ: "ถ้าศัตรูของผมแข็งแกร่ง ผมก็จะแข็งแกร่งกว่าตามสัดส่วนพลังของศัตรู... จะไม่มีคำว่าเหน็ดเหนื่อยหรือพ่ายแพ้"



ซาบุจัง: "ดาบนั่นขโมยจักระของฝ่ายตรงข้าม... แล้วส่งไปเพิ่มความแข็งแกร่งให้เจ้าของดาบ... เป็นอย่างนั้นใช่ไหม?"



คิซาเมะ: "นี่ล่ะเหตุผล... ที่ทำให้ผมถูกเรียกว่าสัตว์หางที่ไม่มีหาง..."

คาถาคลื่นน้ำระเบิดจู่โจม !! (ชื่อคาถาแปลตามเนชั่นค่ะ เล่ม 29 หน้า 49)






พื้นที่โดยรอบกลายเป็นทะเล..

คิซาเมะ: "ยิ่งสู้กันยืดเยื้อเท่าไหร่ ผมก็จะกลืนกินและทำให้คุณอ่อนกำลังลดเรื่อยๆ... และสิ่งที่กลืนกินมาจะกลับมาเพิ่มความแข็งแกร่งให้ผมอย่างรวดเร็ว"

ซาบุจัง: "บี! เจ้าต้องชิงดาบมันมา! ดาบนั่นล่ะหัวใจของพลังของมัน!"



คิซาเมะร่วมร่างกับดาบ



คิลเล่อร์บี: "!?"

คิซาเมะ: "ถ้าคุณเฉือนมันจากตัวผมได้ ก็เชิญเลย"

จบตอนค่ะ

เคดิต:จากคุณ : dattebayo (www.pantip.com)



อ่านการ์ตูนNARUTO,OnePiece[แปลไทย-คลิกที่นี่]






Create Date : 10 พฤศจิกายน 2552
Last Update : 13 พฤศจิกายน 2552 8:05:35 น. 7 comments
Counter : 1558 Pageviews.
Share

 
คนที่สองหอมแก้มเราเลย คุณตาไผ่ คุณช้าไปแล้ว ฮิฮิฮิ


โดย: พั้นช์ IP: 112.142.226.108 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:22:09 น.  

 
หอมๆๆๆๆ


โดย: โต้ IP: 192.168.13.193, 58.181.149.27 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:54:39 น.  

 
สาม


โดย: Gru pure IP: 202.28.45.20 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:01:22 น.  

 
4


โดย: 1 IP: 117.47.178.83 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2552 เวลา:8:28:05 น.  

 
ไอ้พวกเกรียน สาม Gru pure IP: 202.28.45.20,
( 4 ) 1 IP: 117.47.178.83


โดย: พั้นช์ IP: 112.142.225.156 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:47:22 น.  

 
เค้าพูดถึงแค่คนที่สองคะ คนที่ สาม, 4 ไม่เกี่ยว คุณ ๆ อ่านหนังสือไม่ออกเหรอ คุณเกรียน


โดย: พั้นช์ IP: 112.142.225.156 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:03:31 น.  

 
มาเม้นช้าปายยย

เม้น ๆๆๆ


โดย: Retroriannn IP: 113.53.61.219 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:46:19 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.