Group Blog |
ร้านอาหารหนานจิงในเมืองปักกิ่ง อาหารจีนของแต่ละเมืองจะมีอาหารขึ้นชื่อ และรสชาติ รวมถึงเครื่องปรุงอาหารที่แตกต่างไปของแต่ละเมืองนะคะ เช่น ปักกิ่งก็จะมีเป็ดปักกิ่ง และอาหารส่วนใหญ่จะค่อนข้างจืด อาหารจีนกวางตุ้งจะมันๆ และรสชาติเข้มข้น ใกล้เคียงกับอาหารจีนในไทย อาหารเสฉวนก็จะออกเผ็ดๆ หน่อย ส่วนอาหารหนานจิงที่ขึ้นชื่อ ก็จะเป็นเป็ดเหมือนกันค่ะ ก็จะเรียกง่ายๆว่าเป็ดหนานจิง จะออกแนวเป็ดพะโล้ ไม่ก็เป็ดนึ่งที่เอามากินเย็นๆ ไม่ได้ปรุงรสใดๆ ทั้งสิ้น อาทิตย์ที่แล้วไปกินอาหารหนานจิงมาอีกรอบ ครั้งแรกที่ไปด้วยความหิวโหย อาหารมาถึงก็จ้วงเอาจ้วงเอาทุกคน เลยไม่มีโอกาสได้ถ่ายรูปไว้เชยชม รอบนี้เลยบอกคุณชายให้พาไปอีกรอบ เพราะอยากถ่ายรูป เฮ้ย....ไม่ใช่ค่ะ อยากกินอีกรอบติดใจเสี่ยวหลงเปาไส้เป็ด คราวที่แล้วไปกันหลายคนได้ลองชิมหลายอย่างเราว่าอาหารหนานจิงมีรสชาติมากกว่าอาหารปักกิ่งอีก เพราะคนปักกิ่งทำกับข้าวใส่แต่เกลือ ความหอมอร่อยเลยไม่ค่อยมี ร้านนี้ตั้งอยู่ในห้างๆ นึงในย่าน Zhongguancun (中关村) ค่ะ นั่งรถไฟใต้ดินสาย 4 เดินออกมาจะเห็นตึกหลายๆ ตึกค่ะ ย่านนี้เป็นย่านขายอุปกรณ์คอมพิวเตอร์ มีหลายตึกมากๆ ให้เข้าไปช้อปปิ้งกัน แต่ละร้านก็จะมีพนักงานขายคอยดึงลูกค้าเข้าร้าน แอบน่ากลัวเหมือนกันเพราะเราไม่ชอบฮาร์ดเซลส์แบบนี้ ปีที่แล้วอยากเห็นว่าแหล่งขายอุปกรณ์คอมเค้าเป็นยังไงเลยให้แฟนพามาเดิน ก็ได้แค่เดินค่ะ ไม่ได้ซื้ออะไรเกี่ยวกับคอมเลย ได้แต่ซื้อเคสไอโฟนกลับไป แต่เรารู้สึกว่าเคสที่นี่ไม่ได้มีให้เลือกเยอะแยะมากมาย สู้ไปเดินเลือกซื้อที่เทียนอี้ หรือซีตานไม่ได้อ่ะ  เมื่อมาถึงสถานีเดินออกทางออก D ค่ะ เดินเข้าไปตามทางเรื่อยๆ จะเจอคาร์ฟู ก็เดินเข้าไปอีกค่ะ จนเจอถนนชื่อ Shan Yuan Jie (善缘街) มองหาตึก 津乐汇 หรือภาษาอังกฤษเค้าจะเขียนว่า La Vita ค่ะ สังเกตง่ายๆ ข้างล่างจะมีร้านกาแฟ Charlie Brown Cafe ค่ะ เห็นพี่ชาร์ลี กะสนูปปี้มะไรก็เดินเข้าไปเลยค่ะ ขึ้นไปชั้น 2 จะเห็นร้านเลย เป็นร้านใหญ่โตอลังการ ตกแต่งเหมือนเป็นโรงเตี๊ยม (ไฮโซ) ในร้านจะมีสองชั้นค่ะ ชั้นบนก็จะเป็นโต๊ะใหญ่ ไม่ก็เป็นห้องส่วนตัวเลยค่ะ คนเยอะมากถ้าไปช่วงเย็นก็นั่งรอกันรากงอกค่ะ ครั้งนี้เราไปถึงได้คิวที่ 103 แต่เพิ่งเรียกคิวที่ 31 เอง พวกเราไม่ค่อยหิวกันเท่าไรเลยรอได้ชิวๆ ค่ะ นั่งรอประมาณครึ่งชั่วโมงก็ได้กินค่ะ เค้าเรียกคิวค่อนข้างเร็ว และก็มีหลายคิวที่ยอมแพ้รอไม่ไหวค่ะ  Charlie ยืนรอต้อนรับอยู่หน้าตึกค่ะ  หน้าร้านค่ะ เราไปถึงประมาณหกโมงครึ่ง คนรอเพียบค่ะ  ไปถึงก็ไปขอบัตรคิวกะอาแปะคนนี้ค่ะ แปะจะตะโกนเรียกคิวเสียงดังมาก กลับบ้านไปแปะเสียงแหบแหงม  เก้าอี้นั่งรอเยอะมาก คนจีนเค้าก็พยายามรอกันดี เป็นคนไทยรอเกินสิบคิวก็คงยอมตั้งแต่ไปถึงอ่ะค่ะ  รอยาวไปถึงนู่นนนนนน  ถึงคิวเราแล้วเย้ๆ ภายในร้านก็จะเต็มไปด้วยโคมจีน โต๊ะแนวจีนๆ คลาสสิคมากๆ  ชั้นลอยจะมีอากงกะอาซิ้มมาขับกล่อมเพลงจีนให้ฟังระหว่างทานได้บรรยากาศไปอีกแบบ แต่อารมณ์เหมือนฟังงิ้วเพลงช้ายังไงยังงั้น เสียงซิ้มแสบแก้วหูมาก  ชุดสาวเสิร์ฟไม่หลุดคอนเซปต์จีนแท้  เมนูมีสองหน้าค่ะ หน้านี้จะเป็นอาหารแนะนำก็จะมีรูปให้ดูให้เลือกได้ตามสะดวก  ส่วนอันนี้ด้านหลังก็จะมีแต่ตัวหนังสือเต็มไปหมดภาษาอังกฤษก็มีกำกับนะคะ แต่อ่านแล้วก็นึกไม่ออกว่ารสชาติมันจะออกมาแนวไหน หน้าตาเป็นไง  อาวุธพร้อม กายพร้อม ใจพร้อม แต่อาหารยังไม่มาอ่ะ  เสิร์ฟน้ำมาให้ลูบท้องไปพลางๆ อันนี้เป็นน้ำพรุน จะเป็น Traditional Drink ของจีนค่ะ ชื่อว่า ซวนเหม่ยทัง 酸梅汤 เห็นเค้าว่ามีเฉพาะหน้าร้อน ดื่มแล้วอารมณ์ประมาณน้ำกระเจี๊ยบบ้านเราหวานๆ เปรี้ยวๆ ชื่นใจ  จานแรกมาแล้ว เป็นเมนูแนะนำของร้านค่ะ ชื่อว่า เจียงหมี่โค่วโร่ว 江米扣肉 เป็นประมาณข้าวเหนียวนึ่งเหมือนข้าวเหนียวมะม่วงอ่ะค่ะ จะเหนียวๆ หนืดๆ กินพร้อมหมูสามชั้นด้านบน อร่อยมาก กินเพลินจนลืมว่ามันหนักท้องมาก  ชามนี้ชื่อไรไม่รู้คุณชายหลับไปแล้วไม่รู้จะถามใคร มาแนวๆ ต้มเลือดหมูบ้านเราอ่ะค่ะ แต่จืดๆ บ้านเราอร่อยกว่า ชามนี้คุณชายซดคนเดียวบอกว่าชอบมาก เราเลยบอกว่าเดี๋ยวทำให้กินที่บ้านก็ได้ เราทำอร่อยกว่าอีก 5555 ผ่านไปอาทิตย์นึงแล้วคุณชายก็ยังไม่ได้ชิมตามที่เราโม้ไว้อ่ะค่ะ  อันนี้คุณชายสั่งมา สั่งไมไม่รุจืดชืดไม่อร่อย แนวหมี่ซั่วบ้านเราแต่ไม่มีรสชาติ ไอ้น้ำจิ้มที่ให้มาก็แนวเค็มๆ แปลกๆ กินไปเปลืองเนื้อที่ในท้องมาก นางกินหมดนางก็อิ่มปล่อยเราเก็บเมนูที่เหลือคนเดียว  มาเพื่ออยากกินอันนี้เป็นเมนูแนะนำเหมือนกัน ชื่อ เทียนหวังเชายาเปา 天王烧鸭包 มันคือเสี่ยวหลงเปาไส้เป็ดอ่ะค่ะ แต่ครั้งนี้รอนานมาก กินอย่างอื่นอิ่มแล้ว กลายเป็นต้องพะอืดพะอมกินเข้าไปให้หมด แต่ก็อร่อยเหมือนเดิมค่ะ กัดแล้วน้ำกระฉอกออกมา ไส้เป็ดเข้มข้น หอมอร่อยมาก  อิ่มแล้วเช็คบิลกลับบ้าน มื้อนี้หมดไปประมาณ 140 หยวนค่ะ ถือว่าไม่แพงมากสำหรับการกินข้าวนอกบ้านในห้างวันนี้ อาหารอร่อย ราคาไม่แพงโอเว่อร์ ร้านข้างทางบางร้านขนาดนั่งกินกันแค่สองคน เช็คบิลแล้วยัง 100 กว่าหยวนขึ้นทุกที กินเสร็จอิ่มมาก เลยเดินย่อยกันออกไปเรียกแท๊กซี่กลับบ้านด้านนอก เดินไปชิวไป ชอบมากๆ บรรยากาศแถวนี้ มีตึกใหญ่ๆ สวยๆ เพียบ เปิดไฟกันสีสันสวยงาม เราเป็นคนชอบดูตึกสวยๆอยู่แล้วด้วย ออกมากินข้าวนอกบ้านครั้งนี้ เลยทำให้จิตใจชุ่มชื้นขึ้น และสงบสติอารมณ์ได้ดีมาก ก่อนจะกลับไปรับศึกกับหม่อมแม่อีกรอบ ปิดท้ายด้วยรูปตึกแถวๆ นั้นนะคะ เสียดายไม่ได้เอากล้องไปด้วย กล้องไอโฟน พอตกดึกก็กลายเป็นกล้องง่อยๆ ไปซะ เสียดายจริงๆ    
แวะมาชมค่ะ
โดย: คะน้า IP: 171.98.68.11 วันที่: 4 สิงหาคม 2555 เวลา:16:33:19 น.
|
x-eleven
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] สาวไทยผู้มีหน้าที่การงานมั่นคง แต่ต้องละทิ้งทุกสิ่งและบินไกลถึงปักกิ่งเพื่อพิสูจน์รักแท้ ภารกิจครั้งนี้จะเป็นเช่นไรจะได้เป็นสะใภ้จีนหรือไม่? ความเป็นอยู่จะเป็นอย่างไร? เค้าจะทนได้หรือไม่? มาลุ้นกันไปพร้อมๆ กันค่ะ ^^ Friends Blog Link |
||||||||||||
หน้าตาอาหารมันไม่ค่อยน่ากินเลยง่ะ
มันดูชืดๆ จืดๆ สุดแสนจะเบสิค
ยกเว้นเสี่ยวหลงเปา น่ากินสุดๆ