เยอรมัน#4 ร้านค้าและผู้คน ที่พัก ทัวร์ที่ไปในครั้งนี้ ผู้นำทัวร์แจ้งไว้ตั้งแต่ต้น ก่อนที่จะออกเดินทางจากกรุงเทพ ว่า ... ”เป็นทัวร์ ดูโบสถ์วิหาร ดูพิพิธภัณฑ์ ดูพระราชวัง และเที่ยวชนบทกันนะจ๊ะ เที่ยวกันแบบประหยัดกัน ที่พักก็จะอยู่นอกเมืองกันหน่อย ไม่ใช่อยู่ในเมือง หลบไปเที่ยวกลางคืนไม่ได้ นะจ๊ะ“ จริงๆครับ เราไปเที่ยวดูวัฒนธรรมดีๆของเยอรมันกัน ไม่ได้ไปเที่ยวแบบหรูหรา หรือดูกลางค่ำกลางคืน แต่ความปลอดภัยและความสะอาดของที่พักของทัวร์นี้ แม้ว่าจะไม่ใช่โรงแรมห้าดาวก็ตาม แต่ก็มีครบถ้วน 100% และหลบไปเที่ยวกลางคืนไม่ได้ 100% ด้วย อุ อุ อุ ก็เพราะมันอยู่นอกเมือง นะซิ และไม่มีใครพูดกันเลยว่า อยากจะเข้าเมืองสักคน . ขนาดชวนกันเล่นไพ่ หรือ โจ้เบียร์กัน คนละหลายขวดหน่อย ก็ยังไม่มีใครชวนใคร และเชื่อหรือไม่? ในทัวร์นี้ ไม่มีใครสูบบุหรี่สักคน!!! โอ้ . ช่างเป็นทัวร์ของนักบวชและแม่ชีบริสุทธิ์ ดีแท้ ใครชอบแนวนี้ ยกมือขึ้น .. “ อย่าลืมนะจ๊ะ “ ผู้นำทัวร์บอกต่อ “ ไปครั้งนี้ จะต้องยกกระเป๋าของตัวเองกันเอง หากเมื่อใดพักที่โรงแรมชั้นสอง ก็จะโชคดีหน่อย เพราะจะมีลิฟท์ขนาดเล็กไว้ให้ แต่ก็ต้องลากกระเป๋าเข้าลิฟท์ และลากกระเป๋าออกจากลิฟท์ ไปที่ห้องเองอยู่ดี ที่โน่น เขาไม่มีคนรับใช้ อย่างเมืองไทย นะจ๊ะ “ ซึ่งก็จริงตามที่ผู้นำทัวร์พูด เพราะ ไม่มีพนักงานบริการ ยกโน่นยกนี่ให้ ที่เมืองเยอรมันแถวนอกเมืองเลย .. ใครจะไปทัวร์นี้ จึงต้องเตรียมตัว ฟิตแขนขาให้แข็งแรงกันหน่อย . และเรื่องจริงอีกเรื่องหนึ่งที่ผมเจอ นอกจากจะไม่มีพนักงานบริการยกกระเป๋าแล้ว ..บางที่พัก พอเจ้าหน้าที่โรงแรม ซึ่งก็มีแค่สามีกะภรรยาเพียง 2 คน เขามอบกุญแจห้องให้พวกเราเสร็จแล้ว เขาก็ปิดเคาน์เตอร์ต้อนรับ .อุ อุ อุ เขากลับบ้านของเขา นะซิครับ เขาไม่ยักกะนอนค้างที่โรงแรม นิ บริเวณที่พักโรงแรม หากใครต้องการจะซื้อของอะไรแบบเล็กๆน้อยๆ ก็จะใช้วิธีหยอดเหรียญ เอาจากตู้สินค้าหยอดเหรียญ ในล๊อบบี้นั่นแหละ ...หรือหากใครจะขอให้เตือนปลุกตอนเช้า ก็ต้องตั้งเวลานาฬิกาที่หัวเตียง ในห้องนอนเอง ไม่มีโอปะเรเตอรืแบบเมืองไทยเลย อย่างไรก็ตาม พอวันรุ่งขึ้นตอนเช้ามืด สามีกะภรรยาคู่เดิม ก็จะนำแฮม นำนม นำน้ำส้ม และพวกแยม ซึ่งคงจะซื้อมาจากซุปเปอร์มาร์เก็ตตั้งแต่เมื่อวาน ...ส่วนขนมปัง ก็อาจจะไปรับมาตอนเช้า ..นำมาให้บริการพวกเรา ที่ห้องอาหารเช้า ไข่ ก็จะเป็นไข่ต้มครับ ไม่ใช่ไข่ดาวแบบบ้านเรา เพราะต้มทีเดียว มันได้หลายฟอง กาแฟ และชา ก็มีให้บริการครับ แต่ก็ให้พวกเรา รินช่วยเหลือตัวเองกัน อาหารเย็น ในค่ำวันหนึ่ง ต่อเรื่องที่พักอีกสักนิด ที่โน่น เขาไม่มีการ วอล์ค อิน แบบเดินเข้าไป ขอพักค้างแรมตอนกลางคืน อย่างที่บ้านเราทำกันนะครับ .ทุกอย่างจะต้องจองล่วงหน้า หรือจะต้องวางแผน ทำกันล่วงหน้า ว่ากันว่าอินเตอร์เน็ต และโทรศัพท์มือถือ เขาจะใช้นัดหมาย หรือเลื่อนเวลานัดหมาย ก่อนจะทำอะไรเสมอ อย่างรถโค๊ชบัส หากจะถึงที่หมายช้าไป ประมาณสักกี่นาที เขาก็จะโทร.แจ้งกันแล้ว .โฮะโฮะ เยี่ยมเลย แบบนี้ทางปลายทาง สามารถบริหารเวลาได้ ผู้นำทัวร์ แจ้งรายละเอียดว่า “ ที่พักในการไปครั้งนี้ ในบางช่วงเราจะพักแบบห้องพักที่ชาวเยอรมันแบ่งบ้านให้เช่า แบบนี้บ้าน ก็อาจจะไม่มีลิฟท์ จะต้องออกแรงยกกระเป๋าขึ้นบันไดกันเอง แต่ก็จะสูงไม่เกิน 3 ชั้นหรอก “ ฉะนั้นหากไม่จำเป็น ก็อย่ายกตู้เย็น ไปเยอรมันกันนะจ๊ะ คนดี (อุอุ หมายถึงกระเป๋าเสื้อผ้าขนาดยักษ์ น่ะ) “ “ ใครนำไป ชั้นจะตบ!!!” ผู้นำทัวร์ แนะนำว่า “ ถ้าใครมีเสื้อผ้ามากๆ ก็ลองแบ่งออกเป็น 2 กระเป๋า ซิ เพื่อว่าใบไหนที่ยังไม่ใช้ ก็เก็บไว้ที่รถโค๊ชก่อน นำไปใช้เพียงใบที่ยกไปก็พอ ใช้จนจุใจแล้ว ก็ค่อยเปลี่ยนกระเป๋า เอาใบที่ยังไม่ได้ใช้ มาใช้ต่อ จะได้เบาแรงตอนยก “ ร้านค้า ผู้นำทัวร์ ยังบอกต่ออีกว่า “ ไปครั้งนี้ พวกเธอๆ แทบจะไม่ต้องจ่ายอะไรอีกแล้วละ ค่ารถ ค่ากิน ค่าเที่ยว ค่าบัตร พวกเธอจ่ายไว้หมดแล้ว ...แต่เอานะ พวกเธอได้ช๊อปแน่ ชั้นรู้นิสัย แต่ชั้นจะพาพวกเธอ ไปช๊อปแบบที่คนเยอรมัน เขาช๊อปกัน “ “ บางมื้อในตอนเที่ยงนะ ชั้นจะให้เงินเธอ ให้พวกเธอเลือกซื้อของกินกันเอง ใครอยากจะกินอะไร ก็เอาเงินที่ให้ไป ซื้อเอา พวกปิซซ่า ไส้กรอก แมคโดนัล เบอร์เกอร์ คิง มิสเตอร์ โดนัท อะไรพวกนี้แหละ ชั้นจะปล่อยพวกเธอไว้ย่านนั้น มันจะมีเยอะ” ร้านขายปิซซ่า ถ้าใครอยากจะซื้อ ก็ชี้เอา ที่หน้ากระจกใส คนขายเขาจะยืนอยู่ข้างใน อยู่เหนือกระจก เขาขายกันริมถนน แถวย่านคนเดิน ซื้อแล้ว ก็เดินกินเดี๋ยวนั้น ร้านแมคครับ ร้านนี้กินในร้านก็ได้ นำออกไปนั่งกินนอกร้านก็ได้ คนเยอรมันจะชอบนั่งกินข้างนอก แต่คนไทย ชอบนั่งหลบแดดกันอยู่ข้างในทุกคน ราคาขาย ชุดใหญ่ ก็ราวชุดละ 250 บาท กินอิ่มทีเดียว ก็พอดีหมดเงินที่ได้รับมาในมื้อกลางวัน ไส้กรอกร้อนๆ ปิ้งขายกันแบบรถเข็น กลิ่นหอม ควันฉุยทีเดียว วันนั้นคนไทยกลุ่มผม พร้อมใจพยักหน้ากัน ซื้อทุกคน ไม่คิดจะกินแมคล่ะ คนขายเขา ก็นำเอาไส้กรอกชิ้นยาวๆร้อนๆ สอดวางระหว่างขนมปัง แล้วบีบซ๊อสให้ด้วย รองมือด้วยกระดาษห่อแผ่นใหญ่ เดินกินกันเดี๋ยวนั้น อุ อุ อุ ปากเลอะซ๊อสกันซะทุกคน ราคาขายชิ้นละ 70 บาท ผมน่ะ อิ่มนะ แต่เพื่อนอีกคน ติดใจรสชาติมาก เดินวนกลับไปซื้ออีกชิ้น แต่ที่สุด เขาก็กินไม่หมด เห็นบอกว่า “ อิ่มจนจุก” และเงินที่ทุกคนได้รับมา ยังเหลือ แน่ะ .ตอนที่กำลังเขียนบล็อกอยู่นี้ นั่งกลืนน้ำลายสามหยด อุ อุ อุ อยากกินไส้กรอกริมถนน เจ้านั้นอีก ผู้นำทัวร์ บอกจากกรุงเทพอีกว่า “ ตามหมู่บ้าน แถวชนบทนะ จะมีตลาดนัดทุกวันเสาร์ เกษตรกร หรือผู้ผลิตรายเล็กๆ จะนำผลไม้ ผัก เนื้อไก่ เนย หรือของที่ผลิตได้ด้วยมือ ชนิดต่างๆ นำมาขาย รวมทั้งมีการเปิดท้ายรถขายของมือสองด้วย . แบบนี้แหละ ที่ชาวเยอรมันเขาช๊อปกัน เพราะจะราคาถูก และเขาจะซื้อไปเก็บไว้ในตู้เย็น ไม่ว่างจะไปช๊อปกันทุกวันหรอก แล้วชั้น จะพาพวกเธอไป เอามั๊ย? “ “ เอา!!! ” .แล้วทุกคนก็ตั้งตา รอช๊อป ตลาดนัดวันเสาร์ เมื่อไปถึงเยอรมัน วันเสาร์ ตื่นเต้นกันครับ .แม้ฝนจะมีตกปรอยๆ ตอนเช้า แต่ทุกคนไม่หวั่น ที่ตลาดนัดมีขายทั้งผลไม้ ดอกไม้ ผักสด ต้นไม้กระถาง เครื่องมือการเกษตร เนื้อไก่ ไข่ไก่ เนื้อแกะ แฮม ไส้กรอก เนยแข็ง เหล้าไวน์ . โอย!!! จาระไน ไม่หมด มีขายแบบแผงลอย หรือแบบล้อเข็น(สงสัยจะมีรถลากมา คงจะไม่ใช่เข็นมา) มีอยู่สารพัดแผง งานฝีมือต่างๆ ก็มีขาย ของเด็กเล่นก็มีขาย สินค้ามือสองก็มีขาย กลุ่มคนไทย ช๊อปกระจุย . ของผมนะเหรอ ..นี่ ซื้อมา ..แค่นี้ ผู้นำทัวร์ บอกตั้งแต่อยู่กรุงเทพ อีกอย่างว่า “ การช๊อปของฝาก กลับไปแจกคน ชั้นว่า อย่าไปช๊อปในห้างใหญ่เล๊ยยย .ขืนเข้าไป ถึงจะมีเงินเป็นแสน ก็ไม่พอช๊อปหรอก ของเยอรมันในห้าง แพงจะตาย เอางี้ แล้วชั้น จะนำพวกเธอ ไปช๊อปที่ร้านค้าส่ง ก่อนกลับกรุงเทพนะ “ นี่ ร้าน 1 ยูโร ของทุกอย่างขาย 1 ยูโร คือ ราวๆ 50 บาท ทุกอย่าง ร้านขนมหวาน ครับ ร้านนี้ ผมไม่ได้เข้า ..คิดว่าคงจะขายพวกลูกอม และช๊อกโกแลต ร้านค้าส่งคล้ายซุปเปอร์มาเก็ต แต่ไม่มีถุงให้นะครับ คนเยอรมันเขาจะนำถุงผ้าไปเอง ที่นี่มีขายเกือบทุกอย่าง เสื้อผ้า ของใช้ ของกิน พวกเนยแข็ง ไส้กรอก เหล้าไวน์ มีหมด รถเข็นก็ต้องหยอดเงิน 1 ยูโร จึงจะเอาออกมาจากแถวได้ และเมื่อนำรถเข็นไปคืนเก็บ ณ ที่เก็บเดิม เหรียญ 1 ยูโร ก็จะคืนออกมาให้ ร้านค้า แถวปั้มน้ำมันครับ ผู้คน คนเยอรมัน ที่ผมค่อนข้างจะคุ้นที่สุด คือ “มิชาเอล” ยอดคนขับรถ แต่ที่จริงก็ไม่ได้สนิทหรือคุ้นเคยมาก มีก็แค่ได้พูดโต้ตอบ 2-3 ประโยค และสัมผัสมือกันเพียง 1 ครั้ง เท่านั้น แต่ที่คุ้น เพราะเป็นคนเยอรมันที่อยู่ใกล้ผมมากที่สุด และทุกวัน คือผมต้องเดินผ่านขึ้นลงบันไดรถโค๊ช นิ ก็อาศัยการสังเกต นาย “มิชาเอล” เอา เพราะอยากจะรู้ว่า คนเยอรมัน เป็นคนอย่างไร? “มิชาเอล” เป็นทหารอากาศ หน้าที่ช่างเครื่องที่จะต้องติดไปกับนักบินของเครื่องบินเฮลิคอปเตอร์ เขามาขับรถโค๊ช เป็นครั้งคราวเท่านั้น เมื่อเขาว่าง และได้วางแผนหยุดงาน เพื่อมาขับรถครั้งนี้ เพราะต้องขับหลายวัน และระหว่างขับ ไม่เห็นเขาติดต่อเรื่องงาน ท่าทาง“มิชาเอล” จะเป็นคนมีกะตังค์ ครับ ...และผมคิดว่า หัวหน้าทัวร์ คงจะระบุขอให้ “มิชาเอล” มาเป็นคนขับรถ ...ตั้งแต่ตอนที่หัวหน้าทัวร์ประสานงานไปที่บริษัทจัดรถโค๊ช ในเยอรมัน เนื่องจากเคยใช้บริการกับ “มิชาเอล” แทบทุกครั้งที่ไปทัวร์เยอรมัน แสดงว่า งานของคนเยอรมัน เขาไม่ได้คำนึงถึงเรื่องศักดิ์ศรี และคงจะมีการวางแผนงานกันล่วงหน้า หลายเดือน ไม่ใช้ทำแบบปุ๊บปั๊บ เขาสูง 190 เซนเศษ ใบหน้ายาว มีหนวด แม้สูงขนาดนี้ แต่เขาจะยืนตัวตรงนั่งตัวตรงเสมอ ไม่เคยเห็นเขานั่งยืน ตัวงอเลย เขาสวมเสื้อผ้าดี เขาไม่ค่อยพูด และไม่ค่อยยิ้ม(แต่ไม่ใช่หน้าดุ แค่หน้านิ่ง และเฉย) ทั้งหมดเมื่อดูรวมๆแล้ว ผมว่า ดูน่าเกรงขาม ดูสมาร์ท สง่า และมีเสน่ห์คนหนึ่ง(ไม่ใช่คนหล่อ) เขามีอายุ 40 เศษ มีครอบครัวแล้ว มีลูก 2 คน แต่เป็นคนแข็งแรง ขับรถต่อเนื่องราว 8 ชั่วโมง โดยไม่มีอาการเหนื่อย อาการปวดหลัง หรือง่วง ไม่เคยเห็นเขา ดื่มเครื่องดื่มกระตุ้น หรือกาแฟเลย เขาเป็นคนทำงานแบบมีสมาธิ และมีวินัย เช่น นำรถเข้ามาจอดตรงเวลาเป๊ะ ทั้งเวลาเช้า และเวลาที่มารับกลุ่มพวกเราบริเวณที่ไม่มีที่จอดรถ รถที่ขับสะอาด เขาไม่ดื่มแอลกอฮอล์ในช่วงเวลางาน(นอกเวลางาน เห็นเขาดื่มเบียร์) เขาไม่เคยชวนใครคุยขณะขับรถ ไม่ขับรถออกนอกเส้นทาง ดูแลผู้โดยสารให้เรียบร้อย และปิดประตูรถให้เรียบร้อยจึงจะออกรถ เมื่อจะหยิบของหนักครั้งใด เขาจะสวมถุงมือทุกครั้ง และเขาจะเทขยะแต่ละชนิด ตรงกับประเภทของถังขยะ . เขาเป็นคนทำงานที่มีประสิทธิภาพ คือ ใช้อุปกรณ์เทคโนโลยีที่ติดมากับรถอย่างคล่องแคล่ว และใช้ตลอดเวลา เพื่อสนับสนุนการทำงาน เขาขับรถนิ่มแต่เร็ว ไม่เคยเหยียบเบรกกะทันหัน รถเข้าโค้งนิ่ม กลับรถหรือเลี้ยวรถในที่แคบได้พอดี โดยไม่เคยพลาดสักครั้ง พวกเราจะปรบมือให้บ่อยๆ เมื่อเห็นเขาเลี้ยวรถคันใหญ่ยาว ในชนบท บนถนนแคบๆ หากจะให้ “มิชาเอล” เป็นตัวแทนของคนเยอรมัน ก็แสดงว่าคนเยอรมัน เป็นคนที่วางแผนในการทำงาน เป็นคนรับผิดชอบงาน มีวินัย ใช้เทคโนโลยีที่มีอยู่เต็มที่ และทำงานแบบมืออาชีพ แต่ เขาไม่ค่อยพูด และไม่ค่อยยิ้มครับ .จริงๆครับ ผู้นำทัวร์บอกว่า “มิชาเอล” เขางง ที่คนไทยทั้งรถ ยิ้มง่าย และหัวเราะอะไรก็ไม่รู้ ได้ตลอดเวลา ทั้งวัน ....“มิชาเอล” เขาบอกผู้นำทัวร์ว่า “ เขาไม่เคยเห็นคนชาติไหน สนุกกันได้ตลอดเวลา แบบคนไทย!!!!“ คนเยอรมัน เท่าที่ผมสังเกตเห็น ไม่ค่อยจะพูด ไม่ค่อยจะยิ้ม ใบหน้าเรียบเฉย(แต่เขาไม่ได้โกรธ) อย่างตอนที่ผมเข้าไปซื้อของและจ่ายเงิน เขาจะไม่พูดทักทาย ไม่ยิ้มให้ และไม่มีพูดขอบคุณด้วยครับ พ่อลูกอ่อนครับ ลูกของเขาน่าจะสัก 7-8 เดือน แม่ของเด็กมีพุงยื่นครับ แต่ไม่เห็นในภาพ ไม่รู้ว่าพุงไม่ยุบ หรือว่าจะมีลูกคนใหม่อีกแล้ว ผ้าที่หุ้มลูกของเขา ตอนแรกที่ผมมอง ผมก็ งงงง ว่า เขาพันผ้าอะไรซะรอบตัว ..เพราะแม่เด็กอุ้มลูกตามปกติ แล้วเขาก็รับลูกจากแม่ เข้ามาสอดหัวสอดตัวลูก ไว้ในผ้าที่พันตัวไว้ ลูกเขาจะอยู่ระหว่างผ้าครับ ด้านหน้าอกก็เป็นผ้า ด้านหลังก็เป็นผ้า ผ้าผืนนี้เป็นผ้าผืนเดียว อาศัยศิลปของการพันผ้ารอบตัว ฝรั่งสองคนนี้(ไม่แน่ใจว่าเยอรมันแท้หรือเปล่า) เมื่อผมเซย์ กู้ด มอนิ่งให้เขา เขาก็ทักตอบและถามว่า ผมมาจากประเทศไหน ผมก็เลยไหว้ แล้วทักสวัสดีเป็นภาษาไทย ดูเขาทั้งคู่ ตื่นเต้นมาก(คงจะตื่นเต้นการไหว้) ผมก็เลยขอถ่ายรูปเขา เขายิ้มใหญ่ บอก “เยส” บล็อกเรื่องหน้า ผมขอชวนไปเดินในพระราชวัง ของเยอรมัน สวยงามอลังการ จริงๆครับ ผมขอคอนเฟิร์ม ไม่อยากจะให้พลาดเลย yyswim   Create Date : 22 พฤษภาคม 2550 24 comments Last Update : 28 กรกฎาคม 2551 21:43:12 น. Counter : 3762 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีค่ะ พี่สินกินนิดเดียวเอง เลี้ยงง่ายจังค่ะ ไม่มีคนดื่มดีออกน่ะ ไม่ต้องไป Pub คนเค้าจะแบบนี้แหละ ขอบคุณที่แวะไปบล็อกและกระทู้ ยังไม่กลับไทยระวังหาทางกลับไม่ถูกนะคะ   โดย: law of nature 22 พฤษภาคม 2550 17:37:14 น.

ตามมาเที่ยวต่อค่ะ ไส้กรอกรถเข็นน่าเคี้ยวมั๊กๆ อ่านหน้านี้แล้วหิวจัง คุณหัวหน้าทัวร์เฮี้ยบๆแบบนี้ ไว้ขอเดินตามมั่ง อยากแหย่ลุงหนวดมิชาเอลให้ยิ้มด้วย (สงสัยโดนจขบ.จ้องจนเขิน)   โดย: เป๋อน้อย 22 พฤษภาคม 2550 18:13:05 น.

สวัสดีค่ะ คุณสิน ชอบคุณที่แวะไปชี้แนวทาง ทีบล็อกค่ะ ปอ ท่าทางจะบ้า หรือไม่ก็โง่ลงไปทุกวันแล้วล่ะค่ะ ปอไม่ใช่คนเก่ง ค่ะ แต่เคยเป็นคนที่ไม่ละทิ้งความพยายาม หลังๆ มานี้ รู้สึก ว่าละเหี่ยๆ และเบื่อจะพยายามแล้ว ไม่ดีเลยค่ะ แต่ก็จะไม่ท้อแท้ นะคะ จะ พยายาม คิดให้รอบคอบ และทำอย่างมีสติตามที่คุณสิน แนะนำค่ะ แวะมาโพส ไว้ที เยอรมัน#3 แต่ server มันไม่ว่าง เลยหายไปหมดเลย ยกยอดมาไว้ที่นี่แล้วกันนะคะ เยอรมัน # 3 บ้านเมือง -ปอไม่รู้ว่า บ้านตามแคว้นต่างๆ จะ มีรูปแบบ แตกต่างกัน แต่ แน่ๆ ที่เห็นจากรูป คือ การตกแต่ง แตกต่างกัน -รูปแบบ บ้านรูป แรกๆ ที่ คุณสิน โพส มันจะดูเหมือนมี ไม้คาดๆ นี่เป็นรูปแบบการก่อสร้างแบบเยอรมัน (เรียกสถาปัตยกรรม หรือเปล่าคะ) สมัยก่อน ๆ เรียก ว่า ฟาคแวร์ค (Fachwerk) คือเป็นบ้านก่อกำแพงอิฐ โดยใช้วัสดุอื่นๆ ร่วมด้วย แย่งเช่น ไม้เป็นท่อน ฟาง หญ้า ข้างนอกก็ฉาบปูน มองข้างนอกก็จะเห็นเป็นกำแพง คาดไม้ ค่ะ สวยดี คุณสินชอบไหมคะ อีกอย่างที่เป็นการก่อสร้างแบบเยอรมันแท้ๆ แต่ modern กว่า และเขาภูมิใจกันมาก คือ เบาเฮาส์ (Bauhaus) จะเป็นอาคารที่ใช้กระจกทั้งหมดน่ะค่ะ -เมืองในเยอรมัน หน้าตาต่างกันไหม อาจจะต่างกันไม่เท่าไหร่ในฝั่งตะวันตก เพราะเยอรมันตะวันตกสมัยก่อนรวยมาก แล้วก็บูรณะทุกอย่าง ให้เรียบร้อยสวยงาม หลังจากรวมประเทศ ตอนนี้ต้องมาเร่งบูรณะฝั่งตะวันออก (ที่ข้าน้อยอาศัยอยู่นี่แล) ตอนที่แยกกันผู้คนแตกสานซ่านกระเซ็นพอสมควร รวมประเทศแล้ว ตึกๆ เก่าๆ ฝั่งตะวันออกที่หาเจ้าของไม่มีก็เยอะแยะ ตกเป็นความรับผิดชอบของกรมการเมืองแต่ละเมือง งบน้อย ก็ซ่อมแซมไม่ไหว หรือหาเจ้าของได้ แต่เจ้าของไม่ซ่อม เพราะไม่มีเงิน หรือ ไม่คุ้ม ก็ปล่อยร้างไว้อย่างนั้น -เยอรมันต่างจากเมืองไทยมากๆ ก็ ตรงที่มันเงียบนี่ล่ะค่ะ (ยกเว้นวันที่มีบอลเตะ เพราะบรรดาแฟนๆ จะร้องเพลงกันสนั่นเมือง ราวกับจะยกทัพจับศึก) วันที่เงียบระดับผีหลอก คือ วันอาทิตย์ ไม่มีห้างร้านเปิดให้เดินซื้อของ มีเฉพาะร้านอาหาร และคาเฟ่ มันก็จะเป็นวันที่คนเขาอยู่กับครอบครัว เดินเล่น กินกาแฟ กันอะไรทำนองนี้ล่ะค่ะ   โดย: ปอ (O_Sole_mio ) 22 พฤษภาคม 2550 20:04:52 น.

มาเที่ยวด้วยคนครับ ที่พักก็น่านอน อาหารก็น่ากิน บรรยากาศก็น่าเที่ยว   โดย: กุมภีน 22 พฤษภาคม 2550 20:05:19 น.

เยอมัน#4 ร้านค้า ผู้คน ไม่อยากจะเมาท์คนเยอรมัน เลยอ่ะค่ะ ประเดี๋ยวจะเป็นกินบนเรือ ขี้บนหลังคา เพราะว่า ปอกินเงินยูโรจากรัฐบาลเยอรมันอยู่ ค่ะ ก็เหมือนที่คุณสินว่า คือ หน้าตาเฉยๆ ไม่ทักใครก่อน (โดยเฉพาะฝี่งตะวันออก) ไม่เสนอตัว ไม่ยิ้มแย้ม แต่เราถามหรือขอให้เขาช่วย เขาก็จะช่วยนะคะ ต้องกล้าข้ามกำแพงไปคุยกะเขาก่อนค่ะ คนในฝั่งตะวันออกจะ หน้าตาไม่รับแขก คนตะวันตก ค่อนข้างเปิดเผยกว่า พูดภาษาอังกฤษคล่องแคล่ว แต่คนตะวันออกเขาภูมิใจมาก ว่า ถึงแม้ว่าการจะหาเพื่อนสักคนในเยอรมันตะวันออกมันแสนจะยากเย็น แต่ถ้าเป็นเพื่อนกันแล้วหมายความว่า เชื่อถือกันได้ชั่วชีวิต (ไม่รู้จะเวอร์ไปหรือเปล่า) ปล. ขอสารภาพค่ะ ว่าไม่เคยรู้สึกว่า หนุ่มเยอรมัน มีเสน่ห์เลย คงเพราะเขาดูเฉยๆ มั๊งคะ หรือเมืองบ้านอกเมืองนี้มันไม่มีคนหน้าตาดีก็ไม่รู้ (ตัวเองก็ใช่ว่าจะหน้าตาดี 555)   โดย: ปอ (O_Sole_mio ) 22 พฤษภาคม 2550 20:30:29 น.

ตามทัวร์ไปกับพี่สินแล้วประทับใจครับ เดี๋ยวผมจะย้อนไปอ่านด้วย ไม่ค่อยได้เข้าเน็ต กำลังสอบ มร.ภาคฤดูร้อนครับพี่ แล้ว สจพ. ก็จะเปิด 28 พ.ค. นี้แล้ว พี่สินสบายดีนะครับ   โดย: basbas 22 พฤษภาคม 2550 20:40:21 น.

ผมลืมตอบคำถามพี่สินไป เรียน 2 ที่ ทำให้เกรดผมตกไปเยอะ ที่ สจพ. วิดวะ ผมขึ้นปี 3 ปีนี้ ผ่านหมดครับ แต่ที่ มร. กำลังขี้นปี 2 ผมตกกฎหมายไป 2 ตัว พลาดเองครับ   โดย: basbas 22 พฤษภาคม 2550 22:10:28 น.

หน้าตาได้อารมณ์มากเลยครับ ตอนเห็นขาหมูเยอรมัน เสียงน่าจะเป็นประมาณนี้... "โอ้วววว...พระเจ้าจอร์จมันเยี่ยมยอดมาก ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย ว้าว.....มันดีจริงๆเลย มันเปลี่ยนชีวิตชั้น และทำให้ชั้นรู้สึกดีมากๆเลย" เห็นแล้วอยากกินบ้างจัง   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 23 พฤษภาคม 2550 8:55:37 น.

สวัสดีครับคุณสิม ลุงกล้วยอ่านและชมภาพไปด้วยได้อารมณ์เหมือนอยู่ในเหตุการณ์เลยครับ555+ ขอบคุณที่นำชมและให้รายละเอียดยอดเยี่ยมเลยครับ ขอให้มีความสุขนะครับ   โดย: ลุงกล้วย 23 พฤษภาคม 2550 9:54:53 น.

ตามไปเที่ยวด้วยคร้าบ เห็นภาพวังในเยอรมันแล้วอยากชมต่อ ปูเสื่อรอ ๆ   โดย: 90210 IP: 124.120.190.201 23 พฤษภาคม 2550 19:08:58 น.

khun Sin, i'm still in bkk my no.is 083 1396823 tom,basel   โดย: tom of swizz IP: 58.136.68.210 23 พฤษภาคม 2550 22:29:09 น.

Hello K.Sin Sorry that can't reach you long time ka.. Your stories it's was fun ka.. and also beautiful photos from there... Take care ka.   โดย: Htervo 23 พฤษภาคม 2550 22:46:07 น.

แวะมาเยี่ยมครับคุณสินหลังจากที่ไม่ได้มาซะนานเลย ช่วงนี้ผมงานยุ่งมากๆ เพราะทำแบบก่อสร้างบ้านหลังที่เคยเอาโมเดลมาลงที่บล็อกอยู่น่ะครับ พอดีงานมีรายละเอียดเยอะมากๆ ตอนนี้ทำไปได้ร้อยกว่าแผ่นของกระดาษเอสามเเล้ว ยังต้องมีแบบตกแต่งภายในและแบบสวนอีกครับ แต่ส่วนที่ต้องส่งก่อนสิ้นเดือนนี้คือแบบก่อสร้างอาคาร แบบที่เหลือส่งสิ้นเดือนหน้าครับ ช่วงนี้เลยไมได้เเตะบล็อกเลย เสียดายที่ติดADSLแล้ว แต่ยังไม่ได้ใช้มันเต็มที่เลยครับ แต่ที่แน่ๆ พบว่าเข้ามาบล็อกเพื่อนๆได้อย่างรวดเร็ว ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่ใช้เน็ตเต่ากว่าจะโหลดนานมั่กๆ พอดีช่วงนี้วู้ดดี้ไม่ค่อยสบาย เป็นโรคหัวใจครับ ต้องกินยาและดูแลเป็นพิเศษ ผมเลยยุ่งมากขึ้น เพราะต้องคอยพาเค้าไปออกกำลังกายให้ถี่กว่าเก่า และคอยดูอาการ คอยป้อนยาให้วันละ 3 เวลา เลยเครียดไปด้วย เพราะสงสารเค้าครับ ดีที่ตอนนี้น้ำหนักลดลงไป 3 กิโลแล้ว เลยอาการดีขึ้นบ้าง ไว้ส่งงานแล้วจะเเวะมาใหม่ครับ และจะอัพบล็อกแน่นอนครับ ขำหน้าเจ๊นนั้นจริงๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ   โดย: พ่อน้องโจ IP: 203.188.57.170 24 พฤษภาคม 2550 2:15:29 น.

ช่างเป็นทัวร์ที่น่ารักมากๆ 50 คน 3000 ปี( ชอบเน้นเรื่องอายุเพราะคนเหล่านี้เป็นคนที่มีคุณภาพชีวิตที่ทั้งหมด ไม่สูบบุหรี่แม้แต่คนเดียว นายไปทัวร์จีน เกาหลี ญีปุ่นไม่ได้เด็ดขาด มันสูบกันทุกหย่อมหญ้า จนเราต้องเอากับมันบ้าง) อ่านแล้วจินตนาการเห็นภาพหมดเลย เล่าเก่งจริงๆ เขียนส่งให้นีโอซิ ได้ตังด้วย   โดย: นายวันวัน IP: 61.90.184.240 24 พฤษภาคม 2550 10:50:52 น.

คราวนี้เห็นทั้งที่พัก อาหาร ผู้คน เห็นไส้กรอกข้างทางที่พี่สินกินแล้วน้ำลายไหล อยากกินมั่ง ขาหมูเยอรมันก็ยั่วยวนมิใช่น้อย ทริปนี้ดีจังที่ไม่มีคนกินเหล้า สูบบุหรี่ ทริปที่ผมไปส่วนใหญ่ก็ไม่มีคนกินเหล้า สูบบุหรี่เหมือนกัน แต่มีเพิ่มมาอีกนิด คือเป็นคนโสดหมด ตั้งแต่อาจารย์ จนมาเด็กๆอย่างพวกเรา (เห็นม้า พี่สินมีเพื่อนเพียบเลย)   โดย: coming soon (The Yearling ) 24 พฤษภาคม 2550 11:54:08 น.

ปล.รูปที่สี่แอบเห็นเงาพี่สินกะลังถ่ายภาพในกระจกด้วยล่ะ   โดย: coming soon IP: 61.90.160.163 24 พฤษภาคม 2550 16:18:39 น.

ชอบกล้วยน่ะ ผลงามมาก ๆ อาหารของเค้า ถ้าไม่เนื้อชิ้นโต ๆ ผลไม้ ก็เป็นอาหารขยะเลย ล้วนทำให้อ้วนทั้งนั้น แต่ชอบ   โดย: ต่อตระกูล 24 พฤษภาคม 2550 23:26:37 น.

ตามมาอ่านต่อครับ เห็นด้วยครับว่าต้องอาศัยความสามารถในการแบก ผมจึงเลือกที่จะใช้เป้ทุกครั้งที่เดินทาง แถมเอาเสื้อผ้าไปน้อยๆ จะได้แบกน้อยๆ   โดย: Marvellous Boy 25 พฤษภาคม 2550 11:43:10 น.

แวะมาเยี่ยมครับ เวลามีน้อยก็เลยได้แต่ดูรูปและอ่านแบบเร็วๆ เสียดายที่คนไทยมักจะกลัวแดด เลยพลาดความสุขในการเดินท่ามกลางแสงแดดในอากาศอันเย็นสบาย (หรือหนาวเล็กน้อย) เวลาไปเที่ยวเมืองนอก มีรุ่นพี่ผมคนหนึ่งที่กำลังเรียนต่ออยู่ที่เยอรมัน เขาชื่นชมคนเยอรมันเรื่องวินัยและการคำนึงถึงส่วนรวมให้ฟังอยู่เสมอ ถึงว่าแหละครับ คุณมิชาเอลเขาถึงได้สงสัยว่าทำไมคนไทยถึงสนุกสนานได้ตลอดเวลา นี่ถ้าคนไทยมีวินัยและจริงจังได้สัก 1 ใน 4 ของคนเยอรมัน ปัญหาอะไรทั้งหลายแหล่ในประเทศทุกวันนี้คงจะหายไปเยอะล่ะครับ   โดย: คนทับแก้ว 25 พฤษภาคม 2550 19:19:07 น.

เห็นวินัยของคนเยอรมัน อยากให้คนขับรถประจำทางบ้านเราเองเยี่ยงอย่างบ้าง เพราะการทำงานที่ต้องดูแลความปลอยภัยของคนส่วนใหญ่ ต้องมีทั้งความรับผิดชอบ และรู้ในหน้าที่ของตนเองอย่างมากด้วยคะ ทราบมาว่าที่เยอรมัน วันอาทิตย์จะเป็นวันหยุดของร้านค้าและผู้คน เหมือนจะได้เป็นวันของครอบครัว ดังนั้น เราจะไม่เห็นสักร้านเปิดขายของกันเลยคะ ขอบคุณสำหรับเรื่องดี ๆ มีสาระนะคะ สนุกมากคะ   โดย: kookkom IP: 203.144.130.176 29 พฤษภาคม 2550 9:03:24 น.

บลีอกเรื่องนี้ ผมไม่ว่างเข้ามาตอบเลย จึงขอรวบยอดตอบ นะครับ คุณเน.....คนสวิสก็เป็นแบบนี้เหรอ? ที่ชนบทของเยอรมันราว สามทุ่ม จะเงียบ แต่ที่ Pub ยังเปิดขายเบียร์อยู่ ก็มีคนไปนั่งดื่มที่ Pub กันพอสมควร ผู้นำทัวร์บอกว่า เขานั่งคุยสังสรรค์กันเงียบๆ ดื่มเบียร์หนักก็จริง แต่ไม่โวยวาย และรุ่งเช้าก็ไปทำงานตรงเวลา คุณเป๋อน้อย.......ผู้นำทัวร์ เธอเฮี๊ยบมีวินัย แต่เธอหวังดี ใจดีครับ เดินเร็ว และทานเร็วด้วย ถ้าคุณเป๋อน้อยชอบ ลองสมัครไปทัวร์กับเธอได้ อาจจะเห็นลักษณะการทำงานคล้ายคนเยอรมันจากเธอ ขอบคุณนะครับที่กรุณาติดตามอ่าน คุณปอ......ขอขอบคุณคุณปอ อย่างมาก ถึงอย่างยิ่ง ที่ช่วยให้ข้อมูลจากคนที่เรียนในเยอรมัน(ตะวันออก) ที่คุณเขียนเมนต์ เป็นความรู้ดีๆทั้งนั้นครับ ช่วงที่ผมไป ทั้งที่สตุ๊ดการ์ด และมิวนิค เห็นคนเชียร์บอลนั่งรถเก๋งกันหลายคัน เห็นตอนแวะทานแมค กับเห็นตอนเดินเข้าห้องน้ำด้วย มีทั้งชาย หญิง อายุมาก อายุน้อย นอกจากสวมเสื้อเชียร์แล้ว ยังมีผ้าพันคออีกด้วย วันอาทิตย์ เขาปิดร้านค้าจริงด้วยครับ เห็นขี่จักรยานบนถนน และวางติดบนหลังคารถ ไปไหนกันก็ไม่รู้หลายร้อยคัน มอเตอร์ไซค์เป็นหมู่คณะก็มี บางคนคงจะขี่กับครอบครัว มีทั้งลูกชายวัยรุ่น คุณแม่ คุณพ่อ และคุณยาย จริงๆครับ อายุคุณยายคงจะใกล้ 70 แต่ก็ยังขี่มอเตอร์ไซค์อยู่ แถวปาร์ค ก็มีปิ้งบาบีคิวกินกันแบบครอบครัว หลายร้อยครอบครัว แต่ละครอบครัว ซื้อมาปิ้งกันเอง ไม่ยักกะเหมือนบ้านเรา ที่ไปสั่งจากแผงลอย ณ บริเวณที่ไปเที่ยว กุมภีณ........ขอบคุณที่เข้ามาเที่ยวเยอรมันในบล็อก ผมเองไม่ค่อยว่างไปบ้านเพื่อนๆเลยช่วงนี้ บล็อกของกุมภีณเป็นบล็อกอันดับต้นๆ ที่จะรีบแวะไปครับ คุณปอ อีกรอบ......คนเยอรมันเป็นมิตรครับ แม้จะไม่ยิ้ม พอเจอคนไทยที่ยิ้มให้ เขาก็มียิ้มตอบบ้างครับ ผมคุยกับคนเยอรมันบางคน เขาบอก เขาชอบเมืองไทย เสียดายไม่ได้คุยกันเยอะ ไม่งั้นจะเล่าให้ฟัง น้องบาส.......ว่ายังไง นักศึกษาไฟฟ้าสพจ.ปี 3 น้องใหม่หน้าตาเป็นไงบ้าง? ขอบคุณน้องบาสที่เข้ามาอ่านเรื่องเยอรมันบ่อยๆ อยากให้น้องบาสเก่งภาษาเยอรมัน มากกว่า เก่งเรื่องกฎหมาย เพราะหากเก่งภาษาเยอรมัน จะสัมพันธ์กับงาน และเทคโนโลยี มากทีเดียว คนรู้จักกัน ห้องใกล้กัน ที่แฟลตดินแดงเมื่อหลายปีก่อน(ตอนนี้ไปซื้อบ้านเดียวอย่างหรูที่หมู่บ้านปรีชา) เขาจบวิศวะปริญญาตรีจากเยอรมัน ตำแหน่งเลยใหญ่โตกว่าคนจบวิศวะจากจุฬา เพราะเขาพูดเยอรมันได้ เลยได้เป็นผู้จัดการโรงงานในบริษัทใหญ่ที่เป็นสาขาจากเยอรมัน ทราบว่าเขาต้องเดินทางไปเยอรมันบ่อย ไม่ใช่ นิติศาสตร์ไม่ดี แต่พี่คิดว่าใช้เวลาไปเรียนภาษาให้เก่ง จะมีโอกาสสูงกว่านะครับ ยิ่งเก่งภาษาเยอรมัน ญี่ปุ่น หรือจีน ซึ่งมีสาขาโรงงานในไทย อยู่เยอะ จะมีโอกาสสูงในการหางานดีๆ และไปนอกได้ง่าย กว่าการเรียนนิติศาสตร์นะครับ กะว่าก๋า.......คุณมด ในรูปที่ถ่าย หน้าจานขาหมู เป็นคนนิสัยดีครับ มีฐานะด้วยครับ ปกติเธอจะทานไม่เยอะ คล้ายกันกะผม ทานไปแค่ 2-3 มีดและใช้ช้อนส้อมจิ้ม ก็อิ่มแร่ะ เหลือขาหมูบานเบอะ บางคนเขาว่าสองคนนี้ไม่ทานรึไง เพราะตอนลุกจากโต๊ะแทบจะไม่พร่องเลย คือ เอามีดไปแซะใต้หนังหมูที่แข็ง(ทอดจนกรอบ) ก็เลยมองไม่รู้ว่าทานไปบ้างแล้ว ตอนที่มองเห็นจานขาหมูมาเสิร์ฟ ผมก็ตกใจ คุณมดก็ตกใจ ผมก็เลยขอร้องให้คุณมดทำท่าตกใจอีกครั้ง แล้วก็กด แช๊ะ รูปนี้ ตอนนำลงบล็อก คุณมดยังไม่รู้ครับ แต่ป่านนี้ คงรู้แล้ว เพราะเมล์ไปแจ้งแล้ว ขอบคุณ ลุงกล้วย .....ที่ชอบบล็อกเรื่องนี้ครับ 90210.......ผมเข้ามาตอบเมนต์ของนายช้าไปหน่อย ขอโทษที ป่านนี้ คงจะเข้าไปดู ปราสาทราชวังบ้างแล้ว ผมคาดเดาเอาว่า นายคงจะไปเที่ยวมาหลายประเทศ เพราะน่าจะมีโอกาสได้ตั๋วการบินไทยราคาถูก ขอบคุณครับที่กรุณาแวะมาอ่านบล็อกเรื่องนี้ ทั้งๆที่ผมยังถ่ายรูปไม่ค่อยเป็น และเล่าเรื่อง โดยผม ...คนที่ไปเยอรมันเป็นครั้งแรก คุณ tom of swizz ..จำได้ครับ แค่บอกชื่อ tom ก็รู้ทันทีว่าเป็นคุณ ขอแสดงความเสียใจไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับต่อการสูญเสียคุณพ่อ ถ้าผมรู้ข่าวเร็วและรู้ชื่อวัด ผมจะไปช่วยงานของคุณ tom ครับ ผมโทร. ไปหาคุณแล้ว แต่เสียดายได้พูดสายสั้นๆ อยากจะเลี้ยงอาหารครับ แต่ไม่สบโอกาส คุณ Htervo......ดีใจทุกครั้งที่คุณมาเยี่ยม มาแบบไม่ต้องอ่านจนจบ ก็ได้ เพราะผมยังเขียนไม่ค่อยเก่ง เลยเกรงใจ พ่อน้องโจ......วู้ดดี้ คงจะหายวันหายคืน ผมคอยติดตามเรื่องซื้อที่ สร้างบ้านแถวภูเก็ตของพ่อน้องโจอยู่ ขอให้โชคดีในทุกๆอย่าง และปลอดภัยกับเหตุการณ์ในปัตตานี น้องผมก็อยู่ที่ปัตตานีครับ เป็นห่วงเขาเหมือนกัน โต้ง......นีโอ แทรเวล หนังสือของเขาวางแผงขาย และนักเขียนของเขาเก่งๆทั้งนั้น จีรนันท์ พิตรปรีชา งี้ ....อุอุ ไม่กล้า ไม่บังอาจ เออ หวังว่าจะได้ไปทริปกะนาย แล้วเราจะเขียนให้นายเป็นพระเอก ไม่เอา อ่ะ ... อยากจะเป็นตัวโกง ตบ จูบ ตบ จูบ อ่ะ.. สุ่น.....เพิ่งรู้ว่า นายไม่สูบ ไม่ดื่มเหมือนผม แล้วอันนั้นจะจัด เหมือนผมด้วยมั๊ง? อิอิ ไส้กรอก ของเขาอร่อยครับ ถึงเครื่องเทศ ผมกินหมด แต่ขาหมู มันออกจืดๆ และไม่มีน้ำจิ้มแบบเปรี๊ยวหวานเผ็ด ผมก็เลยกินไปแค่ 2-3 ชิ้นเล็กๆ ก้อนมันบด ก็จืดครับ เลยทานช้อนเดียว แล้วทานสลัดผักในจานแทน รูปสลัดผักไม่ได้ถ่ายให้เห็น รูปที่เห็นหน้าชัด อยู่ในเยอรมันเรื่องดอกไม้ อ๊ะ นายแซวว่าแก่ ต่อตระกูล.......กล้วยบ้านเขาไม่อ้วนมากนัก มีคนบอกว่าสั่งเข้าจากอิตาลีแถบใต้ เนื้อแน่นแบบกล้วยไข่ ไม่นิ่มแบบกล้วยหอมบ้านเรา ราคาก็ราว กิโลละเกือบร้อยบาท (สักสี่ผล) เอ่อ ชุดอาหารหนึ่งที่ ของเขาจะจานใหญ่ ปริมาณเยอะครับ ผมกินไม่เคยหมด เอก.....ผมก็ใช้แบกเป้ครับ คงจะเห็นในบล็อกเรื่อง Bag Tag แล้ว คนอื่นเขาก็ใช้กระเป๋าลากกัน เสื้อผ้าของผม ก็นำไปไม่เยอะ บางคนนำไปกระเป๋ายักษ์ คงกะจะโชว์เสื้อผ้าด้วยน่ะ คนทับแก้ว...คนไทยมีจุดดี คนเยอรมันและคนญี่ปุ่น ก็มีจุดดี แต่ดีคนละอย่าง คนญี่ปุ่นที่ผมเจอ มีหลายคนบอกว่า เขาชอบเป็นคนไทยแบบต่างจังหวัด ชีวิตง่ายๆ ไม่เร่งรีบ สบายๆรู้จักคนกันทั่วหมู่บ้าน ไปไหนคนก็ทักทาย แต่เป็นคนญี่ปุ่นจะเครียด จะเร่งรีบ ตรงเวลาเป๊ะ งานเป็นงาน ห้ามทำเล่น เขาบอกว่าเขาไม่ชอบ เยอรมันที่ผมสัมผัสมา ก็ตรงเวลา มีวินัยสูง งานเป็นงาน ไม่มีการพูดคุยแบบเล่นหัว ทานเที่ยงก็แป๊บเดียว แล้วเริ่มทำงานอีก เออ วันก่อน นั่งรถเมล์จากอนุสาวรีย์ชัย ไปสุวรรณภูมิ ไปลำปาง เอาเป้ไป เลยขึ้นรถเมล์ไปสนามบิน ขณะกำลังนั่งรถเพลินๆ คนขับบอกหน้าตาเฉย ขอแวะไปที่ท่ารถแป๊บเดียว แล้วเขาก็เลี้ยวรถออกนอกเส้นทางเลย ไปที่ท่ารถ ผมก็เป็นงงงง ซิ พอไปถึงท่ารถ เขาก็บอกขออภัย ขอเปลี่ยนคนขับ แล้วเขาก็ลงไปจากรถพร้อมกับเด็กกระเป๋า สักครู่ คนขับหน้าใหม่พร้อมเด็กกระเป๋าชุดใหม่ ก็ขึ้นมาขับต่อ แบบไม่พูดอะไรเลย ผม ก็เข้าใจว่า เขาคงจะเปลี่ยนผลัดกัน เพราะตอนนั้น ราว 11 โมงเช้าแล้ว แต่ ไง มาเปลี่ยนผลัด เอาตอนกำลังให้บริการ ทำไมไม่ทำตอนเลิกบริการก่อนหน้ารถจะออก หรือภายหลังถึงเป้าหมาย คือ ให้คนขับชุดใหม่ติดรถไปก่อน แล้วคนขับชุดเก่าติดรถกลับมาเมื่อคนขับชุดใหม่ขับ อุอุ แต่ไม่ได้เครียดหรอกครับ คิดเพี้ยนๆ สนุกๆเท่านั้น ว่าคนไทยไม่เร่งรีบ สบายๆ ง่ายๆ น้องก้อม......น้าเพิ่งจะเขียนเมนต์เรื่องรถเมล์ข้างบนไปพอดี วันอาทิตย์ ถนนหนทาง รถก็วิ่งกันความเร็วปกติ คนก็ยังไปมาตามปกติ แต่ ร้านค้าริมถนน บริษัทจะปิดหมด พวกปั๊มน้ำมัน ร้านอาหาร ซุปเปอร์มาเก็ต โรงแรม ยังเปิดให้บริการอยู่ คนเยอรมันเขาทำงานหนักมา6วัน วันอาทิตย์เป็นวันอยู่กับครอบครัว ไปไหนมาไหนด้วยกัน หรือปิกนิกด้วยกัน สำหรับคนไทยก็ทำงานแบบไม่หนักมากในวันหนึ่งๆ วันอาทิตย์จึงยังเปิดร้านค้าขายอยู่ ญี่ปุ่น ฮ่องกง รู้สึกจะยังมีค้าขายแบบในเมืองไทยในวันอาทิตย์   โดย: yyswim 14 มิถุนายน 2550 14:11:07 น.

ขอให้ไปเที่ยวด้วยนะคับบบบบ ขอให้ไปเที่ยวด้วยนะคับบบบบบบ ขอให้ไปเที่ยวด้วยนะคับบบบบบ ขอให้ไปเที่ยวด้วยนะคับบบบบบขอ ให้ไปเที่ยวด้วยนะคับบบบบบ ขอให้ไปเที่ยวด้วยนะคับบบบบบ ขอให้ไปเที่ยวด้วยนะคับบบบบบ ขอให้ไปเที่ยวด้วยนะคับบบบบบ ขอให้ไปเที่ยวด้วยนะคับบบบบบ ขอให้ไปเที่ยวด้วยนะคับบบบบบ ขอให้ไปเที่ยวด้วยนะคับบบบบบ   โดย: น้ำต้นไปมาแล้ว IP: 118.172.33.235 23 กันยายน 2551 18:55:31 น.

จัด ทำ โดย ครัวครอบ คูหสะวรรณ ขอตังไปเที่ยวหน่อยคับ พาไปนรก โทร-191 ด่วน โทรมาใย10นาที่นี้จะได้รับเก้าอี้พิเศษษษษษ   โดย: คูหะวรรณ IP: 118.172.33.235 23 กันยายน 2551 18:58:09 น.

จะไปเยอรมันเดือนหน้า อยากรู้จังว่าเค้าไปหาที่พักแบบเปนกันเองนี้ได้จากที่ไหนหนอ   โดย: เคโฮ IP: 80.212.130.39 18 มิถุนายน 2552 4:29:30 น.