วันแรกที่เราเจอกัน

เย็นวันศุกร์ กับเสียงร้องเหมี๊ยว เหมี๊ยว ของลูกแมว......
เช้าวันเสาร์ กับเสียงร้องเหมี๊ญว เหมี๊ยว ที่ดังกว่าเดิม

และเป็นวันแรกของการใช้ชีวิตร่วมกัน 23 มิถุนายน 2551

ลูกแมวอยู่ที่หน้าลิฟท์ โธ่.... น่าสงสารมันคงหิวและคิดถึงแม่ของมันมาก มันคงหิวมาตั้งแต่เมื่อวานเย็นแล้ว ที่ไหนได้แล้วลูกแมวน้อยตัวเล็ก น่าสงสาร เด็กข้างห้องทำหน้ากังวลไม่รู้จะทำอย่างไงกับมัน ไปแล้วนิติบุคคลเขาก็ว่าให้เอาไปทิ้งซะ แล้วจะทิ้งไปได้อย่างไง ทิ้งหรือปล่อยไว้เฉย ๆ มันก็ต้องตายแน่ ๆ

เราแอบย่อง ๆ มาเก็บเจ้าลูกแมวตัวน้อยที่อยู่ในลังกระดาษเข้ามาในห้อง เอานมตราหมีให้กิน สำลักออกจมูก เอาพาขนหนูห่อตัวแล้วเอาไซริ้งค์ฉีดให้กิน สำลักอีก แต่ทำไงได้ไม่งั้นหิวตายแน่ ๆ

พออิ่มพุงใส่แน๋วเลย อิอิ คดีของเรา "ถ้าจะตายก็ขอให้อิ๋มไว้ก่อนเนอะ" เจ้าเหมียวตัวน้อยก็นอนหลับในกล่องกระดาษต่อไป

คราวนี้หละเหมือนจะสนุกก็ไม่เชิง กังวลก็ไม่ใช่ เอ่.... แล้วมันจะรอดไหมเนีย แล้วถ้าโตขึ้นจะทำไงหว่า ต้องดูแลมัยยังไงเนีย ไม่เป็นไรเข้า web pintip ดีกว่าหาคนอุปการะ พร้อมกับดูวิธีดูแล

ผ่านไปเป็นอาทิตย์ก็ไม่มีวี่แววว่าจะมีใครมาอุปการะ ก็เราเนี่ยไงที่ต้องอุปการะต่อ เพราะตลอด 1 อาทิตย์เราเหมือนเป็นแม่นมก็เจ้าลูกแมวตัวน้อยตัวนี้ ยิ่งเลี้ยงก็ยิ่งพูกพัน คิดถึง เป็นห่วง ทุกกลางวันจะต้องรีบกลับบ้านไปป้อนนม ตอนเย็นก็รีบกลับ และต้องตื่นมาให้นมทุก ๆ 2 ชั่วโมง

เจ้าเหมียวเริ่มรู้มากขึ้นทุกวัน และก็ทำให้เรารักเขาทุกวันด้วย ก็มันน่ารักน่าชังซะจริง ๆ แต่ก็ยังไม่มีชื่อเรียกนะ เรียกน้องเหมียวไปก่อนแล้วกัน อิอิ

Create Date : 21 มกราคม 2552		2 comments
Last Update : 10 กุมภาพันธ์ 2552 15:43:39 น.
Counter : 308 Pageviews.
Share Tweet