Free TextEditor

Free TextEditor

Free TextEditor

การทำบุญต้องเลือกเนื้อนาบุญที่ดี

     ผู้ที่เราให้ทานหรือทำบุญด้วยนั้น เรียกว่า เป็นเนื้อนาบุญ ทำหน้าที่ผลิตผลบุญให้แก่ผู้ทำทาน เหมือนนาที่ให้ผลผลิตแก่ผู้หว่าน
     การให้ทานด้วยวัตถุทานอย่างเดียวกัน ถ้าให้ทานแก่เนื้อนาบุญที่ต่างกัน อานิสงส์ของทานนั้นย่อมแตกต่างกันด้วย
     พระพุทธเจ้าทรงเปรียบเทียบเนื้อนาบุญว่าเป็นเหมือนนาข้าว ถ้าเป็นนาดีย่อมให้ผลดี แต่ถ้านานั้นมีหญ้าขึ้นรก นานั้นย่อมให้ผลไม่ดี

     "...

     สัตว์ผู้ปราศจากราคะเปรียบเหมือนนาดีไม่มีหญ้า
     ทานที่ให้แก่ทักขิไณยบุคคลผู้ปราศจากราคะ จึงมีผลมากเหมือนพืชที่หว่านในนาดี

     สัตว์ผู้ปราศจากโทสะเปรียบเหมือนนาดีไม่มีหญ้า
     ทานที่ให้แก่ทักขิไณยบุคคลผู้ปราศจากโทสะ จึงมีผลมากเหมือนพืชที่หว่านในนาดี

     สัตว์ผู้ปราศจากโมหะเปรียบเหมือนนาดีไม่มีหญ้า
     ทานที่ให้แก่ทักขิไณยบุคคลผู้ปราศจากโมหะ จึงมีผลมากเหมือนพืชที่หว่านในนาดี

     สัตว์ผู้ปราศจากความอยากเปรียบเหมือนนาดีไม่มีหญ้า
     ทานที่ให้แก่ทักขิไณยบุคคลผู้ปราศจากความอยาก จึงมีผลมากเหมือนพืชที่หว่านในนาดี

     ..."

     ตัวอย่างเช่น อังกุรเทพบุตร เมื่อเกิดเป็นมนุษย์เมื่อครั้งโลกว่างจากพุทธศาสนา ได้ตั้งเตา ๑๒ โยชน์ แล้วให้ทานนานถึงหมื่นปี แต่ผู้ที่รับทานนั้นเป็นเนื้อนาบุญที่ไม่ดี จึงได้อานิสงส์น้อยกว่า อินทกเทพบุตร ที่ใส่บาตรพระอนุรุทธเถระเพียงทัพพีเดียว"




Free TextEditor

Free TextEditor

Free TextEditor

กบเป็นเทวดาเพราะฟังธรรม

     การฟังธรรมนั้นเป็นวิธีการทำบุญที่มีอานิสงส์ใหญ่ อย่างเช่นสุปพุทธะชายโรคเรื้อนฟังธรรมแล้วโดนโคขวิดตายก็ได้ไปอุบัติในสวรรค์ อย่าว่าแต่มนุษย์เลย แม้แต่สัตว์ดิรัจฉาน เมื่อได้ฟังธรรมเพียงครั้งเดียวยังได้ไปอุบัติในสวรรค์ ดังนั้นเมื่อเรามีโอกาสได้เกิดเป็นมนุษย์ก็อย่าเสียโอกาสให้ขายหน้าเทวดากบ

     ครั้งหนึ่ง พระพุทธเจ้าประทับอยู่ริมสระโบกขรณี ในนครจัมปา เมื่อพุทธบริษัทมาประชุมพร้อมกันเวลาเย็นเพื่อฟังธรรม พระพุทธองค์จึงทรงแสดงธรรมด้วยพระสุรเสียงไพเราะดังเสียงพรหม

     ขณะนั้น กบตัวหนึ่งอยู่ในสระโบกขรณี ได้ยินเสียงพระพุทธองค์รู้ว่าเป็นเสียงบรรยายธรรม จึงได้ขึ้นมาจากสระ มาฟังธรรมอยู่ท้ายพุทธบริษัท

     ขณะเดียวกัน คนเลี้ยงโคคนหนึ่งถือไม้ต้อนโคเข้ามายังที่แสดงธรรมนั้น ครั้นเห็นพระพุทธเจ้ากำลังแสดงธรรมอยู่ ก็ยืนสงบนิ่งฟังธรรม เอาไม้ต้อนโคที่ถืออยู่ปักลงบนพื้น และบังเอิญปักถูกที่หัวกบ กบจึงตายอยู่ ณ ที่นั้นเอง

     กบนั้นตายไปด้วยจิตเลื่อมใสในธรรมสัญญา จึงได้ไปอุบัติเป็นเทพบุตรในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ มีวิมานทองสูง ๑๒ โยชน์ มีหมู่นางเทพอัปสรแวดล้อม เทพบุตรนั้นคิดทบทวนรู้ว่าสมบัติทิพย์นี้ได้มาเพราะการฟังธรรม เทพบุตรนั้นจึงกลับมาพร้อมด้วยวิมานทอง ประคองอัญชลีนมัสการพระพุทธเจ้า เปล่งอานุภาพรัศมีไปไกลถึง ๑๒ โยชน์ ยืนฟังธรรมต่อ

     เมื่อฟังพระธรรมเทศนาจบ เทพบุตรนั้นก็สำเร็จเป็นพระโสดาบัน แล้วเทพบุตรก็ถวายบังคมพระพุทธเจ้าพาบริวารกลับไปยังเทวโลก

Free TextEditor

บุญจากการอนุโมทนา

     ผลของบุญนั้นมีความมหัศจรรย์มาก เพราะบุคคลบางคนไม่ได้สละทรัพย์เป็นเจ้าของวัตถุทานและไม่ได้เป็นผู้ถวายทานนั้นด้วยมือ แต่เป็นผู้มีความยินดีเลื่อมใสในการทำบุญของบุคคลอื่น บุคคลนั้นก็จะได้รับผลของบุญประหนึ่งเป็นเจ้าของวัตถุทานหรือเป็นผู้ถวายทานนั้นเอง ดังเช่นผลบุญที่เกิดกับเพื่อนของนางวิสาขามหาอุบาสิกา

     ครั้งหนึ่ง พระอนุรุทธะเถระจาริกไปในดาวดึงส์เทวโลก เห็นทิพย์วิมานหลังใหญ่ กว้างยาวและสูง ๑๖ โยชน์ แวดล้อมด้วยอุทยานและสระโบกขรณี ล่องลอยอยู่ในอากาศ แผ่รัศมีไปไกลถึงร้อยโยชน์ เจ้าของวิมานนั้นเป็นเทพธิดาวรรณะงาม มีรัศมีสว่างไปทั่วทุกทิศ มีกลิ่นทิพย์หอมยวนใจฟุ้งออกจากอวัยวะน้อยใหญ่ เมื่อยามเยื้องกรายหรือร่ายรำก็มีเสียงทิพย์อันไพเราะ น่าฟัง น่ารื่นรมย์ใจ เปล่งออกจากอวัยวะน้อยใหญ่ พระอนุรุทธะเถระจึงถามเทพธิดานั้นว่าเธอทำบุญด้วยอะไร ทิพย์สมบัตินี้จึงเกิดขึ้นแก่เธอ

     นางเทพธิดาตอบพระเถระว่า ข้าแต่พระคุณเจ้าผู้เจริญ ดิฉันเป็นเพื่อนของนางวิสาขามหาอุบาสิกา เมื่อเพื่อนของดิฉันสละทรัพย์ถึง ๒๗ โกฏิ สร้างบุพพารามมหาวิหาร เธอชวนดิฉันและสหายอีก ๕๐๐ คน ไปเที่ยวชมปราสาท ดิฉันได้เห็นสมบัติปราสาทที่เธอสร้างถวายพระภิกษุสงฆ์ที่ดิฉันเคารพ ดิฉันเลื่อมใส จึงอนุโมทนาบุญกับเธอว่า สาธุ สาธุ

     ด้วยอานิสงส์ของการอนุโมทนาบุญนี้ ทิพย์สมบัติทั้งหลายเหล่านี้จึงบังเกิดแก่ดิฉัน

Free TextEditor

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำในการทำทานน่ะค่ะ
ชอบมาก