ปริศนาธรรม...3 นิ้ว!
ปริศนาธรรม...3 นิ้ว!
ปริศนาธรรม...3 นิ้ว!
ณ วัดร้างกลางทางระหว่างมณฑล มีพระจีนผู้พี่และผู้น้องบำเพ็ญตบะอยู่...
ผู้พี่นั้นใจดีมีเมตตา ส่วนผู้น้องซึ่งมีตาซ้ายบอดสนิทเหลือตาขวาข้างเดียว เป็นผู้ชอบแสดงตนว่ามีภูมิธรรมสูง...ชอบลองภูมิเอาชนะผู้อื่นอยู่เป็นนิจ โดยเฉพาะอาคันตุกะผู้มาเยือน ถ้าประสงค์จะขอค้างแรมที่วัดนี้ จำต้องผ่านด่านทดสอบปริศนาธรรมกับพระผู้น้องท่านนี้เสียก่อน...
และแล้ว วันหนึ่งมีบัณฑิตหนุ่มได้เดินทางผ่านมาใกล้ค่ำจึงเข้าพบพระผู้พี่เพื่อขอ ค้างแรม...เมื่อทราบกฎกติกามารยาทตามเงื่อนไขที่กล่าวมาแล้ว ก็นึกยิ้มย่องในใจว่าภูมิปัญญาระดับเราต้องชนะการประลองแน่ เพราะเราก็ฉลาดพอตัว...! จึงรีบเดินไปพบพระผู้น้องทันที...!
เมื่อทั้งสองประจันหน้ากันเหมือนดั่งจอมยุทธผู้กล้า ต่างสอดส่ายสายตาจับจ้องซึ่งกันและกัน...บัณฑิตหนุ่มคิดในใจว่า...(ศึกครั้ง นี้ใหญ่หลวงนัก...หากแพ้เราคงจะเสียชื่อเสียงเป็นที่น่าอับอาย...ฉะนั้น การชิงลงมือก่อนย่อมได้เปรียบ!...)
และแล้วบัณฑิตหนุ่มจึงเปิดฉากก่อนเริ่มบรรเลงเพลงยุทธสื่อความหมายแทนใจทันที...พร้อมรอยยิ้มที่มุมปาก...
บัณฑิตหนุ่ม : ...(ยกแขนขวาแล้ว "ชูนิ้วชี้" ขึ้น...หมายถึง 1 คือพระพุทธ !)
พระผู้น้อง : ...(ยืนจ้องหน้า...แล้ว ชูขึ้น 2 นิ้ว !!...)
บัณฑิตหนุ่ม : ...(รู้สึกไม่มั่นใจ...แต่ก็ยังไม่ถอย...พร้อมกับชูขึ้น 3 นิ้ว!!!)
พระผู้น้อง : ...(สายตาจ้องเขม็ง...กลั้นหายใจ...แล้วยกมือขวาขึ้นกำแน่น!)
...และแล้ว...บัณฑิตหนุ่มก็รู้สึกตะลึงกับการพ่ายแพ้อย่างหมดรูป รีบวิ่งกลับไปด้วยความอับอายในภูมิปัญญาของตนเิอง...เมื่อพบพระผู้พี่จึง บอกกล่าวอำลา พร้อมกับยกย่องภูมิธรรมพระผู้น้องว่า...
บัณฑิตหนุ่ม : ..."เราทะนงตัวเกินไป...ชู 1 นิ้ว...หมายถึงพระพุทธ!...เขาก็ แน่ชูกลับมา 2 นิ้ว...หมายถึงมีพระพุทธ ก็ต้องมีพระธรรม!! เราชู 3 นิ้ว...หมายถึง มีพระพุทธพระธรรม ก็ต้องมีพระสงฆ์!!!...เขายกมือขึ้นกำแน่น...เราเพิ่งรู้เดี๋ยวนั้นเองว่า... พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ รวมกันเป็นหนึ่งเดียว!...เราขอยอมแพ้...ผู้น้อยขออำลา...
หลังจากบัณฑิตหนุ่มเดินลับสายตาไปแล้ว...ก็มีเสียงตะโกนขึ้นมา...
"มันอยู่ไหนๆ...!?"
พระผู้พี่ : ..."ร้องเรียกทำไม...เขาไปแล้ว...เจ้าชนะเขาคงสะใจล่ะซี!...วิ่งมาหอบเชียว!?"
พระผู้น้อง : ..."ชนะกับผีอะไรล่ะ...!...ยั้วะถึงขีดสุดแล้ว...จะมาชกหน้ามันนี่แหล่ะ!"
พระผู้พี่: ..."อ้าว..มันยังไงกันล่ะนี่...?!"
พระผู้น้อง : ..."ท่านพี่...ลองคิดดูสิ!...ฉันไม่เคยรู้จักมันเลย..อยู่ดีๆมันก็มายืนยิ้มเยาะชู 1 นิ้ว...ล้อเลียนว่าฉันมีตาเดียว...! ฉันอุตส่าห์ข่มใจนิดนึง...แถม ชู 2 นิ้ว...ว่าเขาโชคดีที่มีครบ 2 ตา!!! มันยังดันทะลึ่ง ชูกลับมา 3 นิ้ว... หาว่าฉันกับมันรวมกันแล้วมีแค่ 3 ตา...!!!...ฉันงี้สุดทนชูกำปั้นขึ้นมา...มันก็ตกใจวิ่งหนี...ฉันก็รีบตามมา เนี่ย...โอย...เหนื่อย!"
พระผู้พี่: "...!?!..." ...(ส่ายหัว...)..."โอ..อมิตตาพุทธ...เวรกรรมๆ (ปัญญาสูงทั้งคู่!!).."
คิดอย่างไร...ท่านผู้อ่าน
ธรรมะไทย
+ที่นี่ดอทคอม
| Create Date : 21 ตุลาคม 2551 |
| Last Update : 21 ตุลาคม 2551 14:54:11 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 339 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [