••• บทสุดท้ายในเมืองเวียด ••• กะลังฟิต.. ต่อให้จบเลยละกันฮับ .................................................................... สีสันของค่ำคืนในเมืองฮอยอัน โคมไฟผ้าไหม แบบปักก็มีค่ะ ชอบจริงชอบจัง เลยแบกโคมอันยักษ์กลับบ้านมา 4 ใบแหน่ะ เค้าว่า คืนวันเพ็ญ จะดับไฟแล้วประดับโคมไฟหน้าบ้านแทน อยากเห็นภาพแบบนั้นจัง... ร้านขายโคมไฟเยอะแยะเลยค่ะ รุ่งเช้า เราอำลาฮอยอัน นั่งรถบัสไปยังเมืองดานัง เพื่อเตรียมขึ้นรถไฟเที่ยวบ่ายสองโมง ด้วยความที่ออก มาเช้ามากกก (8 โมงเช้า ) ถึงดานังก็หาไรกินซะเลย เหลือเวลาอีกตั้งหลายชั่วโมงกว่ารถไฟจะออก เลยหามอเตอร์ไซด์กะจะให้พาไปพิพิธภัณฑ์จามที่อยู่ในเมืองนั่นแหล่ะ ลุงวินมอเตอร์ไซด์คนนึงเสนอว่า เด๋วพาไปเที่ยวทะเลด้วย ห่างออกไป 6 กิโลในราคา 50,000 ด่อง เราต่ออีกนิด เลยตกลงที่ 40,000 ด่อง เราเอาเป้ใหญ่ไปฝากออฟฟิศของ Camel Travel ที่เรานั่งรถบัสมา แล้วก็ไปโลดดด หาดที่นี่นับว่ายาวมาก แล้วก็เงียบเหงาสุดๆ เดินไปเดินมาอยู่ซัก 5 นาทีได้ เลยไปพิพิธภัณฑ์จามดีกว่า ถึงพิพิธภัณฑ์ลงจากรถ ลุงหันมาบอกว่า ขอเงินก่อนได้มั๊ย เด๋วขอไปรับลูกที่โรงเรียนก่อน แล้วจะกลับมารับ ฮั่นแน่.. มามุขแล้ว เราเลยบอกว่า งั้นให้แค่ 20,000 ด่องก่อนนะ ไม่งั้นถ้าเค้าไม่มารับ เราจะกลับยังไงล่ะ ตอนแรกแกไม่ยอม บอกงั้นขอก่อน 30,000 ก็ไม่ให้อ่ะ แฟร์ๆก็ต้องแค่ครึ่งเดียวดิ สุดท้ายก็ต้องยอมคนหน้าเลือดอย่างเรา วะฮ่าฮ่า ภายในพิพิธภัณฑ์จาม จะแสดงแผนภาพตำนานและโบราณวัตถุ เราไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่อ่ะ ก็เดินดูไปเรื่อยๆ ถ้าคนที่สนใจเรื่องของประวัติศาสตร์และโบราณคดี คงจะชอบไม่ใช่น้อย นั่งเล่นอยู่พักนึง ก็ได้เวลากลับไปเอาเป้เตรียมไปสถานีรถไฟ เดินออกมาจากพิพิธภัณฑ์ หามอเตอร์ไซด์ไปออฟฟิศ Camel Travel ขณะที่กำลังยืนต่อราคาอยู่ อีกฟากนึงของถนน อยู่ๆก็มีผู้ชายเวียดสองคนกำลังต่อยกันอย่างเมามัน เลือดกระฉูดเต็มเสื้อไปหมด...อึ้งโตะไปเลย แปลกใจที่ไม่ยักมีคนมาห้าม ไม่มีตำรวจแถวนั้นซักกะคน จนสุดท้าย คนนึงยอมแพ้สลบเหมือด เลยยุติ น่ากลัวชะมัด ..... พอไปถึง Camel Travel สิ่งที่เราพบทำเอาเราหน้าซีด เพราะออฟฟิศแถวนั้นปิดหมดเลย เมื่อไม่กี่ชั่วโมงมันยังคึกครื้นอยู่เลยนี่หว่า งงๆ.. เลยเดินไปถามร้านขายกาแฟใกล้ๆกับออฟฟิศทัวร์ ได้ความว่า เค้าปิดออฟฟิศไปพักกลางวัน จะปิดเป็นเวลา 2 ชั่วโมง!!!! อ้าว แล้วไหงไม่บอกกันซักคำก่อนรับฝากอ่ะเนี่ย แต่คิดว่าคงเป็นความผิดเราเอง ที่ไม่ถามเค้าก่อน ดีนะที่พกโทรศัพท์ไป มองหาเบอร์โทร รีบกดอย่างเร่งด่วน รับเถอะๆๆๆ ไม่งั้นได้นอนอยู่ดานังแน่คืนนี้ สุดท้าย ปลายสายบอกว่า จะมาเปิดออฟฟิศให้ภายใน 15 นาที ดีใจน้ำตาแทบไหลเลยตรู... พนักงานที่นี่น่ารักมากมาย มาเปิดออฟฟิศให้แล้วยังพาไปส่งสถานีรถไฟฟรีอีก ใจดีแบบนี้ หายโมโหเลยเรา และแล้วรถไฟก็มา เย้ เย้... รถไฟขบวนนี้เป็นสายยาวที่วิ่งจากโฮจิมินต์ซิตี้(ใต้) ไปยังฮานอย(เหนือ)เลยค่ะ ผู้คนขวักไขว่ บรรยากาศคล้ายๆ สถานีรถไฟต่างจังหวัดบ้านเรา จากที่เคยนั่งรถไฟเวียดตอนไปซาปาเมื่อปีใหม่มาแล้ว คราวนั้นนั่งแบบ Soft-Sleeper อย่างดีไป ครั้งนี้ด้วยความอยากลอง... เราเลยเลือกที่นั่งเป็นแบบ Hard-Sleeper ก็คือเตียงนอนแบบแข็งนั่นเอง (จริงๆมันก็ไม่แข็งหรอก) ห้องนึงมีทั้งหมด 6 เตียง แบ่งเป็นฟากละ 3 เตียง แบบที่นั่งคล้ายๆสปรินเตอร์บ้านเราก็มีนะฮับ แต่ที่นี่ดีกว่าเยอะเลย มีทีวีด้วย.. หุหุ อยากลองเหมือนกัน แต่เทียบกับเวลาเดินทาง ประมาณ 15 ชม. ขอนอนเตียงดีกว่าคับพี่น้อง รถเคลื่อนขบวนได้แป๊บนึง ท้องก็เริ่มหิว.. เดินไปหาไรกินที่ตู้เสบียงดีกว่า ตู้เสบียงที่นี่ติดแอร์ แถมที่นั่งดูไฮโซมั่กมากกกก มั่นใจเหลือเกินว่าต้องมีอาหารตามสั่งเหมือนบ้านเรา (แล้วก็ดันไม่ได้ถามใครอีก) เลยไม่ได้ซื้ออะไรติดมือขึ้นมา นอกจากข้าวโพดต้ม!! ปรากฎว่า ที่นี่ไม่มีไรเลย นอกจากมาม่า นั่งสูบเส้นมาม่า แกล้มวิวทะเลระหว่างทาง โว้วว..ไฮโซ [มารู้เอาอีกทีตอนดึกๆ ว่าเค้ามีอาหารบริการฟรีด้วย เวงกำ..โยโก๊ะ!!!] ถึงฮานอยเอาประมาณตีห้าครึ่ง นั่งกินชาร้อนๆ เคล้าลมหนาวหน้าสถานีรถไฟ [ปรกติ อากาศเดือนเมษาจะร้อนค่ะ แต่แปลก.. คนที่นี่บอกว่า อยู่ดีๆอากาศก็เย็นมา 2-3 วันแล้ว] พอฟ้าเริ่มสว่างก็เอาเป้ไปหาที่ฝาก จากนั้นก็ตะลุยโลดดดด เดินดุ่มๆ ผ่านซอยเล็กๆ ได้ยินเสียงเพลงคล้ายๆบทสวดแว่วมา เลยเดินเข้าไปดูซะหน่อย เห็นพวงหรีด เดาว่าน่าจะเป็นงานศพ หรือไม่ก็งานระลึกถึงการเสียชีวิตของใครซักคน รวมญาติ ชุมนุม.. พูดคุย บรรยากาศเปลี่ยวเหงายังไงชอบกล เดินเล่นมาเรื่อยๆจนถึงทะเลสาบโฮนเกี้ยม อากาศตอนเช้าสดชื่นชะมัด... นั่งรถเมล์ไปสุสานลุงโฮฯดีกว่า [จากทะเลสาบ จะมีท่ารถเมล์ สามารถนั่งรถสาย 9 ไปได้เลยค่ะ] ถึงสุสานลุงโฮฯแล้ว ขนาดมาถึง 9 โมงเช้านะเนี่ย คนยังต่อคิวกันยาวเลย เข้าไปเคารพศพลุงโฮฯเสร็จ ก็เดินต่อไปแถวๆบ้านลุงโฮฯ นี่น่าจะเป็นที่ทำงานเก่า... ลุงโฮฯ นอกจากจะมีเป็นนักต่อสู้แล้ว ยังเป็นผู้นำที่ยึดถือความสมถะเป็นที่ตั้งด้วย เปอร์โยต์ของลุงโฮฯ เท่ห์ชะมัด วันนี้คนเยอะมากมาย.. มองไปทางไหนก็เจอแต่คน คน คน อากาศมืดฟ้ามัวดินมากๆ แต่ดีที่ไม่ร้อนเลย ไปต่อที่พิพิธภัณฑ์ลุงโฮฯ จากนั้นก็ไปเดินดูของที่น้องเก๋ฝากซื้อ ที่ตลาดดัมเซิ่น หลายๆอย่างแพงอ่ะ เลยไม่ได้ซื้อไรเป็นของตัวเองกลับมา เดินไปเดินมาแถวๆถนนรอบๆทะเลสาบ สุดท้ายก็หาไรกินรอเวลากลับบ้านเหมือนเดิม หุหุ จบแล้วล่ะค่ะ สำหรับทริปยาวอีกทริปที่ได้ทั้งความสนุก ทั้งผจญภัย ตื่นเต้นสารพัด...นับว่าเป็นอีกทริปที่ประทับใจมากๆ หากมีโอกาส อยากจะกลับมาเดินเล่นในเมืองฮอยอันหน้าหนาวอีกซักครั้ง ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามชมนะคะ ไว้เจอกันใหม่ เมื่อใจต้องการค่า ข้อมูลการถ่ายภาพ :- รูปทั้งหมดจากน้องหนอน กล้องฟิลม์ตัวเดิม รูปใหญ่ๆ ใช้ฟิลม์ Fuji Superia 200 เหมือนเดิม ย่อรูป ใส่กรอบ sharpen ไปหนึ่งทีด้วย Photoshop ส่วนรูปเล็กๆ ใช้ฟิลม์ Fuji Sensia 100 หมดอายุไปและ ออกมาสีซีดไปหน่อย เลยเอามาปรับสีใน photoshop ค่ะ ............................................................................... "Across the Universe" :: Fiona Apple   Create Date : 01 กรกฎาคม 2549 10 comments Last Update : 19 กุมภาพันธ์ 2550 19:40:43 น. Counter : 1463 Pageviews. Share Tweet

อ่านฮอยอันในบล๊อคโยมาหลายตอน ไม่รู้ทำไม บทนี้เรากลับรู้สึกว่ามันมีความโรแมนติกมากที่สุด บางทีอาจเป็นเพราะ โคมไฟผ้าไหม หรือหัวใจเริ่มไขว่คว้าหาไอหนาว แกทำให้เรารู้จักฮอยอัน มากกว่าแค่ชื่อ และมากไปกว่านั้น แกทำให้เราอยากฮอยอันนะ คราวหน้าไป ขอติดไปด้วยดิ นะ นะ   โดย: Jedi IP: 192.165.213.18 1 กรกฎาคม 2549 15:16:27 น.

ขอบคุณนะค่ะที่เอาภาพสวย ๆ มาให้ดู   โดย: 304 คอนแวนต์ (304 คอนแวนต์ ) 1 กรกฎาคม 2549 16:58:13 น.

อยากไปฮอยอัน ทำไมพวกหนูไปกันไม่เห็นได้รูปอย่างงี้มั่งเรยอ่ะคะพี่โยชิโกะ   โดย: ชิด-ชิด เข้ามาอีกหน่อย 1 กรกฎาคม 2549 19:31:58 น.

รูปสวยเหมือนเคยนะคะ ขอน้องโยเป็นครูช่วยสอนกลยุทธ์ให้ได้ป่าวคะเนี่ย   โดย: แป้งแดง 1 กรกฎาคม 2549 19:54:11 น.

ซิน จ๋าว.....รูปสุดท้ายทำให้เราหิวมั่กๆๆๆๆๆ   โดย: เจ้าแก้วฯ (ขี้เกียจ login) IP: 203.155.221.253 2 กรกฎาคม 2549 12:31:27 น.

ต๊ะเอ๋ ....ตามมาเที่ยวจ้า   โดย: debby the gunner 3 กรกฎาคม 2549 16:56:44 น.

ทำไม...ทำไม...และทำไม????? ทำไมคนไม่คิดจะไปเมืองเวียดอย่างช้านนนน เข้ามาดู blog น้อง...แล้วอยากไปขึ้นมาตะหงิดๆ ฟระ ไว้หาเวลาเหมาะๆ (หลังจากได้ไปขะแมร์) จะตามรอยไปมั่งเน้อ... แต่ว่า.....ตั้งแต่มีแสบน้อยในบ้าน...หาเวลาเป็นของตัวเองยากเหลือเกิน...   โดย: มาแว้วววววว ทายซิใครเอ่ย... IP: 58.136.67.185 4 กรกฎาคม 2549 11:22:52 น.

อยากไป อยากไป   โดย: Duke-ดุ๊ก 4 กรกฎาคม 2549 23:29:20 น.

กลับเข้ามาบอกว่า เพราะดูบล็อกโยแท้ๆ สงสัยจะได้ไปเวียดนามในไม่นานนี้แน่ๆ   โดย: Duke-ดุ๊ก 8 กรกฎาคม 2549 4:52:24 น.

สวยมากเลยค่ะทั้งภาพโคมไฟและสถานที่ท่องเที่ยวอยากไปมากเลยค่ะ   โดย: kan IP: 125.25.160.245 18 กุมภาพันธ์ 2551 18:39:23 น.