Bloggang.com : Yoshiko : ••• A Road to Hue •••

••• A Road to Hue •••

ต๊ะเอ๋!!!

ปีนี้นับว่าเป็นปีทองของการเที่ยวเวียดนามเลยล่ะ ติดใจอะไรก็ไม่รู้
ตั้งแต่ต้นปี จนถึงสงกรานต์เมื่อเมษายนที่ผ่านมา

ทริปนี้ไปแบบไม่แพลนโปรแกรมไรมาก
หาซื้อตั๋วรถทัวร์ไว้ล่วงหน้า แล้วก็สุ่มๆ หาซื้อตั๋วเครื่องบินขากลับแบบไฟลนก้น
[ตอนแรกซื้อผิดวันอีกต่างหาก เสียเงินค่าเปลี่ยนตั๋วอีก สบายใจจริงๆ

]

กะว่า อยากนอนไหนนานๆก็จะนอน เลยไม่ได้จองไรไว้เลย
ว่าแล้วก็ print แค่ข้อมูลมาปึกนึงไว้พออุ่นใจ แล้วก็ไปกันโลดดดดด

มาแบกเป้... ไปเว้-ฮอยอัน-ดานัง ด้วยกันนะคะ

[ลงข้อมูลบางอันละเอียดหน่อยนะฮับ เผื่อเป็นประโยชน์สำหรับคนอื่นฮับ]

....................................................................

จับรถทัวร์ ป.1 กรุงเทพฯ-มุกดาหาร นั่งปุเลงๆ ไปประมาณ 8 ชม.
ก็มาถึงมุกดาหาร เมืองเล็กๆ เงียบสงบ
จากนั้นก็นั่งสกายแลป ไปท่าเรือ เพื่อข้ามโขงเข้าสะหวันเขต
มาถึงก่อนด่านเปิดเกือบ 2 ชม. เลยนั่งกินกาแฟ+ปาท่องโก๋ รอเวลา..

วันนี้อากาศแจ่มใส น่าจะฤกษ์ดีไม่ใช่น้อย

เริ่มขายตั๋วเรือ 8.30 น (เนื่องจากเป็นวันหยุดยาว คิวเลยยาวชะมัด)
เรือเที่ยวแรก 9 โมง ค่าเรือ 50 บาท ใช้เวลาประมาณ 20-25 นาที
กะลังจะลงเรือแว้ววนะฮับบบ

ไปแล้วหนา ไทยแลนด์แดนสมาย อีก 8 วันเจอกันฮับ

บรรยากาศบนเรือ นั่งเรื่อยๆ ลมเย็นๆ
(สงสารน้องคนนั่งข้างๆชะมัดเลย แกปวดท้องอยากเข้าห้องน้ำ
แต่เรือจะออกแว้วอ่ะ พ่อเค้าดุไม่ให้ไป)

พอข้ามมาแล้วจะเสียค่าธรรมเนียมอีก วันธรรมดา 20 บาท วันเสาร์อาทิตย์ 70 บาท
จากนั้นก็นั่งสามล้อไปยังท่ารถสะหวันเขต
ต่อรองได้ 20 บาท (หรือเท่ากับ 5,000 กีบ) ก็ซิ่งโลดดดด

ที่ให้เค้าซิ่ง เพราะคิดว่าน่าจะมาทันรถสะหวันฯ-ชายแดนลาว เที่ยว 10 โมงเช้า
แต่ไปๆมาๆ วันเสาร์ไหงมีแค่เที่ยว 7.00, 12.00 ซะงั้น
เลยกินเฝอเนื้อฆ่าเวลาซะเลย เหอๆๆๆๆ

[จริงๆแล้วหนทางการเดินทางสู่เว้มีอีกทางเลือกนึงค่ะ
คือนั่งรถบัสเที่ยว 4 ทุ่ม(11$) วิ่งยาวเข้าเว้เลย จะถึงเว้ประมาณเที่ยงๆของอีกวัน
แต่เราเลือกนั่งรถกลางวัน เพราะไม่อยากเสียเวลารอที่นี่ทั้งวัน
และที่สำคัญก็คือ ไม่อยากนอนขดบนรถทั้งคืน
สู้นั่งรถกลางวัน แล้วไปหาที่นอนข้างหน้าเอาดีกว่า]

นั่งเล่น เดินเล่น กดไปเรื่อย...
[วันอาทิตย์ มีรถเที่ยว 6.30, 9.00, 12.00 ค่ะ ส่วนวันอื่นๆก็จะสลับเวลาไปเรื่อยๆ
อ่อ... ค่าปี้(ตั๋ว) จากสะหวันฯ-ชายแดนลาว 3$ ฮับ]

รอคอย...

นี่แหล่ะค่ะ หน้าตารถที่เราจะนั่งไป

บรรยากาศในรถ... หลังรถเป็นลังขนมขบเคี้ยว
ไก่เป็นๆในชะลอม กระสอบข้าว ตะกร้าผัก bla bla bla
นั่งเรื่อยๆ ลมเย็นๆ ไม่รีบไม่ร้อน 5-6 ชม. เดี๋ยวก็ถึง

และแล้วก็มาถึงบ้านแดนสวรรค์(ชายแดนลาว) ประมาณ 5-6 โมงเย็น
จริงๆจะข้ามเข้าลาวบาวเลยก็ได้ เพราะด่านลาวและเวียดนามจะปิดเวลา 1 ทุ่ม
แต่เผอิญว่าฝนตก แล้วก็อยากเดินเล่นในแดนสวรรค์มากกว่า
เลยตัดสินใจว่าจะหาที่นอนที่นี่แหล่ะ เดินหาอยู่แป๊บ ก็ได้เกสท์เฮ้าท์ของผู้ใหญ่บ้าน
ชื่อว่า รุ่งอรุณเกสท์เฮ้าท์ ราคา 5$ ต้องเดินเข้าไปในซอยเล็กๆประมาณ 200 เมตร
เดินไปเดินมา คุณอาจจะได้เพื่อนร่วมถนนเป็นหมูป่า บางทีก็ไก่โต้งตัวเบ้งๆ

จากรูป รุ่งอรุณเกสท์เฮ้าท์ เป็นบ้านปูนชั้นเดียว อยู่ซ้ายมือ

นี่แหล่ะค่ะ ตัวเมืองของบ้านแดนสวรรค์
หมู่บ้านเล็กๆ เงียบสงบ ที่ไม่ค่อยมีนักเดินทางแวะค้างคืน
วันนี้อากาศดี๊ ดี..

จากบ้านแดนสวรรค์ มายังชายแดนลาวระยะทางประมาณ 1 กม.
ด้วยความขี้เกียจเดิน ก็เลยนั่งมอไซด์ในราคา 2000 กีบ
แสตมป์พาสปอร์ตเสร็จ ก็หาแลกเงินด่องเพื่อติดตัวนิดหน่อย

จากด่านลาวไปยังด่านลาวบาว ซึ่งอยู่ฝั่งเวียดนาม (งงมั๊ยฮับ อิอิ)
ระยะทางประมาณ 500 เมตรค่ะ ไม่อยากเดินก็นั่งมอเตอร์ไซด์มาได้
แต่เราเลือกเดิน... เพราะว่า อยากเดิน

เบื้องหน้าคือประตูสู่เวียดนามฮับ

ขอซักแชะด้วยน้องโดฟเถอะ
หะโย สู้ๆๆ
[เราว่าเราคิดถูกแล้วล่ะ ที่ไม่ดันทุรังข้ามฟากมาตั้งแต่เย็นเมื่อวาน
เพราะฝั่งเวียดนามกำลังก่อสร้างอาคารหลังใหม่ คนงานเพียบบบบ]
จากที่นี่แผนการเดินทางวันนี้คือ...
หารถเข้า Dong Ha (ประมาณ ร้อยกิโล) และต่อรถไป Hue
(ประมาณเกือบๆร้อยกิโลจาก Dong Ha)

พอแสตมป์พาสปอร์ตเข้าเวียดนามเสร็จ ก็หามอไซด์ไปท่ารถลาวบาว
ถึงท่ารถ ด้วยความที่มาซะสาย มองซ้ายมองขวา ไม่มีนักท่องเที่ยวเหลือเลยนอกจากเรา
เลยโดนโก่งราคาค่ารถไปดองฮาซะ แรกเริ่มเปิดมาที่ 120,000 ด่อง(7$) เราส่ายหน้า
เพราะข้อมูลในมือเรามันบอกว่า ไม่เกิน 3$ นี่นา
ยืนต่อกันอยู่พักใหญ่ ยังไงๆพี่แกก็ไม่ยอมลด
ก็มีรถตู้คันนึงแล่นมาจอด พร้อมกับตะโกน ดองฮาๆ
เราบอก 3$ นะ คนขับโอเคทันทีจนหน้าแปลกใจ
(คิดในใจ ไปดองฮาจริงป่าวเนี่ย) เลยชะโงกหน้าไปถามผู้โดยสารคนอื่นๆในรถ
"ดองฮ๊าๆ??" (จริงๆคุยกันไม่รู้เรื่องหรอก)
เค้าก็บอก "ดองฮาๆ"
เอาก็เอาฟะ!!!

นั่งไปเรื่อยๆ รถก็ขับบ้าง จอดรอคนบ้าง จอดคุยกันบ้าง
แวะส่งของบ้าง แวะแอบเอาของบ้าง
[เค้าขนบุหรี่หนีภาษีกันค่ะ วิธีการคือเอาคอทบุหรี่มาเสียบๆใส่เสื้อกั๊ก
มองเผินๆ ยังกะเสื้อเกราะกันกระสุน แล้วเอาเสื้อคลุมทับอีกที

ข้างหน้าเราเลยเต็มไปด้วยคอทบุหรี่ที่มีเสื้อคลุมไว้ แอบกดด้วยน้องโดฟมาหนึ่งที หุหุ]

นั่งไปซัก 2 ชม. ก็มาถึงดองฮา จากนั้นต่อรถตู้ไปเว้ในราคา 25,000 ด่อง
รถตู้ธรรมดาๆเนี่ยแหล่ะ แต่ถอดเบาะแถวหลังออก ไว้ขนของ
สามารถบรรทุกผู้โดยสารได้แถวละ 5 คน

และแล้วก็มาถึงเว้จนได้ เย้ เย้
รถมาจอดที่สถานีขนส่งใกล้ตลาดดองบา
แบกเป้ เดินหาที่พักซักครู่ก็ได้ที่นี่ค่ะ Nam Phong hotel
มีแอร์ น้ำอุ่น อ่างอาบน้ำ ตู้เย็น ทีวีพร้อมสรรพ ในราคา 6$

เก็บของเรียบร้อย ก็สำรวจเมืองกันเลยยย

เรือจอดริมแม่น้ำหอม รอคอยนักท่องเที่ยว..

เดินตามหนุ่มเวียด..

จากนั้นก็ไปหาไรกิน
มาเว้ ต้องมาร้านนี้ค่ะ Lac Thien ร้านดังของชาว TKT
อาหารอร่อย ราคายุติธรรมมากๆๆ
มื้อแรกในเว้ของเราเลยเป็นอันนี้ Banh khoai (อ่านว่าไรไม่รู้)
แต่หน้าตาคล้ายๆเบื้องญวน ไส้คล้ายๆหอยทอด
สรุป มันอร่อยมากค่ะจอร์ชชชช

ตามด้วยเจ้านี่ Nem Lui หน้าตาละม้ายคล้ายแหนมเนืองบ้านเรา
วิธีการกินก็เอาแป้งที่บางยังกับกระดาษมาใส่หมู ผัก น้ำจิ้ม แล้วก็เอาเข้าปาก

อิ่มแล้วก็ล้างท้องซะหน่อยด้วยเจ้านี่ Huda Beer
ธรรมดาเราไม่กินเบียร์นะ แต่ไปไหนก็มักจะชอบลองของที่นั่น
เราว่ามันอ่อนกว่าไฮเนเก้นอ่ะ
[แท่งไม้ที่วางอยู่ข้างหน้าเป็นที่เปิดขวด สัญลักษณ์ของร้านอ่ะ
เค้าให้กลับมาด้วยล่ะ หุหุ]

ระหว่างเดินกลับโรงแรม เค้าเปิดไฟโชว์แสงสีบนสะพานด้วย
[การโชว์แสงสีบนสะพาน จะมีเฉพาะวันอาทิตย์และวันพุธเท่านั้น ช่วง 1 ทุ่ม - 4 ทุ่ม]

สีขาว...

แป๊บเดียว.. เหลืองอ๋อย

เลยมานั่งเล่น ดูไฟดีกว่า
เบื่อๆก็ไปซื้อมะม่วง ฝาหรั่งเสียบไม้ มาแทะเล่น เย็นๆใจ (หาเรื่องกินไปเรื่อย

)

ไม่ได้พกขาตั้งกล้องไป กลั้นหายใจ หนึ่ง สอง สาม... แชะ
มัวตามระเบียบ

เดินมาอีกฟากนึง โชคดีที่มีรั้วสูงประมาณเอว เลยเอามาเป็นฐานซะเลย

ปิดท้ายด้วยรูปนี้ค่ะ "สีสันจากเว้"

นี่แค่เริ่มเดินทางแท้ๆ ยังรูปเยอะซะขนาดนี้

กี่บล็อกถึงจะเล่าจบเนี่ย จะพยายามย่อๆ นะฮับ

มีหลายคนสงสัยว่า ทำไมไม่นั่งเครื่องบินมาเหมือนคราวที่แล้ว
ไปทางรถ เสียเวลา แถมต้องต่อรถอีกหลายต่อ
แต่สำหรับเรา เรื่องราวระหว่างการเดินทางที่หมดไปวันกว่าๆ
กลับรู้สึกประทับใจ สนุก ตื่นเต้น มากกว่าการนั่งบนเครื่องแค่ชั่วโมงกว่าๆเยอะเลยค่ะ

[ข้ออ้าง จริงๆอ่ะ ไม่มีตังซื้อตั๋วขาไปต่างหาก

]

ไว้ว่างๆ จะมาเล่าเรื่องเว้ต่อค๊าบบบ

ข้อมูลการถ่ายภาพ :-
รูปสีแจ่มๆ จากน้องหนอน กล้องฟิลม์ตัวเดิม
ฟิลม์ Fuji Superia 200
ย่อรูป ใส่กรอบ sharpen ไปหนึ่งทีด้วย Photoshop

รูปสีเน่าๆ จากน้องโดฟ
ฟิลม์ Fuji Sensia 200 หมดอายุไม่กี่เดือนที่ผ่านมาเองฮับ
...............................................................................

"Out of my head" :: Fastball
[ขอบคุณน้องหะนู สำหรับเพลงนี้ค่ะ]

Create Date : 14 พฤษภาคม 2549

Last Update : 14 พฤษภาคม 2549 2:44:00 น.

10 comments

Counter : 761 Pageviews.

พี่ดย มาโพสดึกมากเลย
รออยู่นานเลยอ่ะ รูปทริปนี้ สวยสดเช่นเดิม

รอตอนต่อไปนะฮับ

โดย: J'Best IP: 58.8.140.136 วันที่: 14 พฤษภาคม 2549 เวลา:4:10:20 น.

ได้เรื่องราวดีครับ รอตอนต่อไปเหมือนกัน

โดย: L-twin

วันที่: 14 พฤษภาคม 2549 เวลา:8:16:28 น.

หนูก็ว่าแล้วเห็นพี่ดย online

เลยตามมาเก็บข้อมูลอ่ะ

ไว้จะขอแบบละเอียดอีกครั้งนะคะ

โดย: Rainbow IP: 58.147.75.27 วันที่: 14 พฤษภาคม 2549 เวลา:10:14:24 น.

มาตามไปเที่ยวด้วยคับพี่โย

สงสัยจะยึดคติว่า การเดินทางท่องเที่ยวไม่ใช่จุดหมายปลายทาง แต่เป็นประสบการณ์ 2 ข้างทางซะมากกว่า

เห็นแล้วล่ะว่าประสบการณ์ 2 ข้างทางนี่ล่ะเนอะ สุดยอด

แต่ว่า..ไม่กล้าเลียนแบบแฮะ

โดย: Ke@iNuRen

วันที่: 14 พฤษภาคม 2549 เวลา:13:47:48 น.