ลม
ลมพัดเบาเบากับวันเหงาเดิมเดิม
เมฆฝนก้อนเดิมเดิมเริ่มจางหาย
คงเหลือแต่เมฆขาวเติมขอบฟ้าเรียงราย
แต่เสียดายที่ยังไม่เห็นฟ้าใสอย่างเดิม
ยามตะวันย้ายลงตรงขอบฟ้า
เหมือนเวลาแห่งความโหยหาเพิ่งจะเริ่ม
แต่หนทางระหว่างเธอกับฉันคงหยุดเดิน
เหลือเพียงความทรงจำอันปวดร้าวเหลือเกินตลอดมา
ลมพัดเบาเบากระทบดาวเป็นเสียง
โมบายร้อยที่ระเบียงทำให้ฉันถามหา
ถามถึงวันเก่าเก่าความปวดร้าวที่เป็นมา
ยังอยู่ในใจฉันเสมอมาทุกเวลาที่ได้ยิน
ต้นหญ้าR