เคยมั้ยคะที่อยู่ดีๆก้อรู้สึกอยากเป็นนางเอก MV นั่งทอดกายบนเก้าอี้ชายหาดริมทะเล
มีลมพัดเย็นเบาๆ นอนหลับตาเฉยๆ ไม่ต้องทำอะไร สูดกลิ่นไอทะเลและรับอากาศบริสุทธิ์ คงมีกันมั่งแหละที่เคยคิด คิดมานานเหมือนกันค่ะ เพิ่งได้มีโอกาสไปก้อคราวนี้เพราะพอดีที่สมาชิกทุกคนอยากเป็นนางเอกพร้อมกัน เลยพากันขนไปที่ีใกล้ๆนี่ล่ะค่ะ ชายหาดบางแสนนนนน ไม่เคยมานานมากแล้วค่ะ เกือบสิบปีแล้วมั้งคะ ตั้งแต่ริมชายหาไม่ได้จัดระเบียบเทปูนแบบนี้ อย่าเิ่พิ่งตกใจนะคะ ไม่ได้ไปตอนที่มีขยะพัดมาจนเป็นเรื่องราวข่าวใหญ่ค่ะ เราไปกันตอนต้นเดือนค่ะ
แผนแรกว่าจะไปเช้า เลื่อนมาเป็นเที่ยง ในที่สุดก้อเย็น กะว่าถึงก่อนห้าโมงครึ่งแน่นอน ปรากฏว่าเล่นเอาซะหกโมงครึ่งค่ะ ที่วาดภาพไว้สวยหรูว่าจะกินปลาหมึกย่างท่ามกลางแสงสีส้มของพระอาทิตย์ตกก้อแห้วไป มืดจนได้ แต่ก้อค่ะสมใจเงียบๆดี คนไม่เยอะเท่าไหร่แต่ก้อมีที่มาพอๆกัน แต่ถ้าจาให้ดีมาก่อนมืดจะดีกว่าค่ะไม่อันตราย ของกินเยอะด้วย ตอนนี้เค้าก้อเริ่มๆเก็บกลับบ้านกันแล้วค่ะ
แต่เราก้อได้กินส้มตำรสเด็ดของบางแสน และก้อหมูยอทอด กะข้อไก่ทอดที่ทำกันมาเอง ซาหรุปว่ากินไปเม้าท์ไป เฮฮา ปาร์ตี้ค่ะ ภาพนางเอก MV หายเกลี้ยง! ค่ะ แต่เราก้อพยายามทำำกันหลังจากอิ่มท้องแล้ว คือเอนกาย หายใจช้าๆ หลับตา สูดอากาศบริสุทธิ์ ท่ามกลางลมแรง ก้อดีค่ะ ไม่ได้นอนเฉยๆอย่างงี้มานานแล้ว ริมทะเลด้วย มีความสุขที่ซู้ดดด
และแล้วเวลาแห่งความสุขช่างผ่านไปเร็วจัง ปุ๊บปั๊บสองทุ่มแล้ว กลับดีกว่าค่ะ เราก้อขับกลับบ้านที่กรุงเทพฯค่ะ หลังจากที่พยายามอ้อนวอนสารถีสาวให้นอนค้างดูพระอาทิตย์ขึ้นแล้วมิได้ผลเพราะมีคิวส่งขนมพรุ่งนี้ so sad เล็กน้อย แต่ก้อดีค่ะ
ได้แบบเป็นนางเอก MV นานๆที
ถ้าใครอยากกินลมชมวิวริมทะเลใกล้ๆกรุงเทพฯอย่าลืมคิดถึงบางแสนนะคะ แม้น้ำจะไม่ใสเหมือนเสม็ดหรือเกาะไหนๆ แต่บรรยากาศก้อโอค่ะ
"แม้ว่าเราจะหนีไปไกลแค่ไหนแต่ความทุกข์ก้อไม่ได้หายไป เพียงแค่ลืมมันไปซักพักเท่านั้น หาทางแก้ดีกว่าหนีค่ะ"