นานแล้วที่ไม่ได้เขียน คอมเจ๊ง เจ๊งเสร็จ เน็ตเจ๊ง เหอๆๆๆ เซ็งเป็ด!
คิดถึงหน้า blog เลยแอบเขียนที่ office อิอิ
วันก่อนน้องให้หนังสือมา เป็นพ็อคเก็ตบุ๊คของคุณนิ้วกลม เข้าพูดถึงรถไฟ มันโดนใจดี เค้าว่า คุณเคยกระโดดขึ้นรถไฟคันไหนมั้ย รถไฟของเค้าหมายถึงสิ่งที่อยาก สิ่งที่คิดจะทำ แต่คุณได้ทำมันรึเปล่า คนหลายคนมันจะพูดว่าอยากจะทำ...อยากจะเป็น... คิดว่าจะทำ... นู่น นี่ นั่น โน่น แต่...เอาเข้าจริงป่านนี้ก้อยังไม่ได้ทำ รถไฟแต่ละขบวนไม่ได้สำคัญที่จุดหมาย แต่ตอนนี้มันสำคัญแค่ว่า คุณจะกระโดดขึ้นมันไปรึเปล่า คุณจะทำรึเปล่า พอพูดอย่างงี้ แต่ละคนก้อเริ่มนึกถึงรถไฟของตัวเองขึ้นมาทีละคน เคยอยากบอกรักผู้หญิง ถ้าวันนั้นเพื่อนไม่ผลักขึ้นรถไฟไปล่ะก้อ คงยังมีคำถามอยู่ในใจติดตัวไปจนตาย แม้ผลสรุปและคำตอบของการได้ขึ้นรถไฟคันนั้นไปจะเป็นคำปฏิเสธ แต่ก้อไม่ได้เสียใจแต่รู้สึกโล่งใจที่ได้ทำมากกว่า ชีวิตชั้นก้อมีรถไฟ จะว่าไปก้อหลายขบวน...ไม่สิ ขบวนเดิมๆ แต่มาหลายเที่ยว หลายครั้งชั้นพลาด หลายครั้งชั้นปล่อยให้มันวิ่งผ่านไปแล้วกลับมานั่งบ้าอยู่คนเดียวหลังจากมันลับตาไป ตอนนี้ก้อเลยเริ่มที่จะขึ้นรถไฟทีละขบวน เก็บสแปร์ไปเรื่อยๆ เริ่มลบคำว่าอยากหน้าสิ่งที่อยากทำ เป็นทำมันซะตอนนี้ เรายังไม่แก่ มีแรง มีสมองและกำลัง ก้อทำมันซะก่อนที่จะไม่มีแรง เนอะๆๆๆ
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [