Bloggang.com : ทำไมต้องล็อกอิน : (หาเรื่อง) ไปทะเลกันดีกว่า

(หาเรื่อง) ไปทะเลกันดีกว่า

เอาอีกแล้ว วิญญาณสัตว์ป่าอนุรักษ์เข้าสิง อยากออกไปเที่ยวเล่น อย่ากระนั้นเลยคว้ากล้อง ออกรถมุ่งหน้าสู่ ร้านก๋วยเตี๋ยว เกาเหลาทุกอย่าง น้ำตกด้วย อะแฮ่ม

จบข่าว

ม่ายช่าย

ก็กินก่อน ค่อยเดินทางไง แหม มันไม่เป็นอย่างนั้นซะทุกครั้งหรอกนะ กินอิ่ม ก็ออกตัว แวะ ร้านกล้วยไม้ซักแป๊บนึง ที่มีอยู่มันตายหมดแล้ว แป่ว

ร้านนี้ก็เป็นร้านของเพื่อนสมัยอนุบาล แต่เขาไม่อยู่ อย่างนี้จะตื้อ ลดราคากะใครหว่า ไม่เป็นไร เราเป็นคนมีฐานะ (ไม่ค่อยจะ) ร่ำรวยอยู่แล้ว ซื้อ ต้นเล็กๆซัก 2-3 ต้น หน้าทนขอถ่ายรูปอีกต่างหาก อิอิ

ปรากฏว่า ผิดหวังเล็กน้อย เพื่อนเราไม่นิยมทำกล้วยไม้ซะแล้ว เขาไปทำไม้ประดับมากกว่า ซึ่งบางต้นก็น่ากลัว เป็นพันธ์จากต่างประเทศ ขนาดมันจะใหญ่กว่า สีเข้มกว่าบ้านเรา โดยเฉพาะกลุ่ม หม้อข้าวหม้อแกงลิง เห็นแล้วนึกถึงหนังพวกกินคนเลย

วันนี้ กล้วยไม้ แบบดอกเป้งๆ ก็ยังไม่ออก เราก็เลย ได้กล้วยไม้แบบ จิ๋วๆ ประดับฝา มา 2 ต้น เวลาเขาแขวนเป็นแผงมันก็น่ารักดีนะ

หม้อข้าวลิง แบบกระทัดรัด เราว่าน่ารักดี เอามาด้วยต้นนึง

เอาหละ พอได้ ต้นไม้ คนละติ๊ด ไม่อยากทำร้ายธรรมชาติไปมากกว่านี้ ก็ไปกันต่อ กลับรถ วิ่งเข้าหาชายหาดเป้าหมายของเรา

วันนี้เป็นวันสาร์ ระหว่างวันหยุดยาว คนก็มากพอสมควร สังเกตุว่าทั้งความยาวชายหาดไม่มีที่ว่างซักเท่าไหร่ ปกติคนอาจจะเยอะ ในบริเวณที่ขายอาหารทะเล แต่วันนี้ มีกลุ่มคนที่มาเที่ยวกับรถบัส หรือ มากับครอบครัวค่อนข้างเยอะ
เราเห็นแล้วหละ มีชาวเรือเอาเรือลงทะเล เลยเข้าไปดูซักหน่อย เขากำลังเตรียมตัวจะออก ไปหาปลา เรือเล็กๆเอง คงจะหาได้วันต่อวันมั้ง ไอ้ที่เราทานกันในร้านน่ะมาจาก สะพานปลา หรือที่เขาเลี้ยงทั้งนั้น ที่ออกเรือหาปลามา ชาวบ้านเขาจะซื้อกันเอง บางทีเราเจอเขากำลังเอาปลาขึ้นมาก็ไปขอซื้อก็ได้ ไม่แพง แต่จะเป็นปลาตัวเล็ก แล้วแต่ว่าเขาจะจับอะไรได้ในวันนั้น ไม่มีเรดาร์ แบบเรือใหญ่นี่นะ

ถ้าขายไม่หมด เขาก็เอาไปตากแห้ง ทำเป็นปลาแดดเดียว ให้เด็กๆ หน้ามอมๆวิ่งขายนักท่องเที่ยว เด็กน้อยส่วนใหญ่จะตัวจ้ำม้ำพอควร น่าหยิกพุงอ่ะ อิอิ มันวิ่งเล่นกันหนุกหนาน บางทีเล่นจนหกล้ม ทำปลาหล่นจากถาด มิมีปัญหา ปลาก็มาจากทะเล วิ่งเอาไปแกว่งๆสองที ก็ใส่ถาดเอามาขายใหม่ แหม ภูมิปัญญาเด็กไทย

วันนี้ แดดแรงมากๆ เห็นแดดเต้นบนผิวน้ำสวยดี แต่ฝีมือข้าน้อย บวกกล้องฝึกหัด คงได้เท่านี้ เด็กๆ เล่นบนหาด ผู้ใหญ่ ก็ทานข้าวดูเด็กๆ อยู่ในร้านอาหาร ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่แล้วที่เราไปทะเลโดยไม่เปียกน้ำเค็มซักกะติ๊ด ถ้าคุณยังอดใจที่จะลงไปเดินเอาเท้าแหย่ฟองคลื่นละก็ ใช้ได้ คุณยังไม่แก่ เกินไปที่จะคิดว่าน้ำทะเลมันจะเหนียวตัว ทรายมันเปรอะเท้าเวลาขึ้นรถจะสกปรก

แต่เราคิดถึงปก หนังเซอร์ๆของสาวสวย เรื่องเด็กโต๋ ภาพเด็กน้อย วิ่งร่าเข้าหาน้ำทะเล ตัดกับแสงอาทิตย์ ที่ส่องย้อนมา มันดูร่าเริงและอิสระ ทำไมหนอ พอเราโตขึ้นเรากลับ วิ่งหนีความสนุกที่เด็กๆ พวกนี้ อยากมี อยากได้ อยู่ทุกๆวัน คราวหน้าถ้าเราไปทะเล เราจะเอาเท้าไปเหยียบฟองคลื่นให้ได้......................................

Create Date : 22 ตุลาคม 2549

Last Update : 22 ตุลาคม 2549 21:04:51 น.

4 comments

Counter : 988 Pageviews.

แหม ได้ทีเขียนใหญ่เลยนะจ๊ะ อิอิ แวะมาแซวเฉยๆ ค่ะ

โดย: Qingqing IP: 124.121.83.65 วันที่: 22 ตุลาคม 2549 เวลา:22:01:10 น.

เอ่อ ทำไมพี่ไม่เจอ น้องชิงที่งานหนังสือล่ะ แคล้วคลาดกันได้นิ

โดย: จังไม IP: 203.114.119.47 วันที่: 22 ตุลาคม 2549 เวลา:23:47:48 น.

อิจฉาจังได้ไปเที่ยวทะเลวันหยุด

โดย: bicycleman (bicycleman

) วันที่: 23 ตุลาคม 2549 เวลา:0:30:45 น.

ดอกไม้งาม ทะเลสวย

โดย: Zorakun

วันที่: 23 ตุลาคม 2549 เวลา:22:07:15 น.