@*-*@ หลังจากห่างหายจาก Blog ไปนาน มั๊ก มาก จนกระทั่งมี อีแมว (e-mail) มาจิก
" Blog เน่าแล้วนะคู๊ณ "
เออ... จิง ๆ ด้วยแฮะ นี่เราทำแต่ งาน งาน งาน จนลืม Blog ตัวเองไปเลยหรอเนี๊ย....
เอ้า ไหนๆๆ ก้อเข้ามาแระ แล้วจะคุยเรื่องไรดีฟร่ะ
(หันซ้าย-แลขวา หาเหยื่อ อ่า.. เจอแว้วววว นอนหลับ ตาปรือ หายใจฟืด ๆ อยู่นั่น) แอบเอาฉุดหล่อ ฉุดเลิฟ มาเมาท์ดีก่า
เราอยู่ด้วยกันมา 11 เดือนแล้วจินะ ตลอดเวลา ที่อยู่ด้วยกันก้อทำให้เรารักฉุดหล่อมากขึ้นๆ ทุกวันจะไปไหนก้อห่วง เรียกว่าทั้งรัก ทั้งห่วง เลยก้อว่าได้ แต่ใครๆ เห็นฉุดหล่อ ก้อจะพากันส่ายหน้าเอือมระอากันท้างน้าน ก้อคุณชายเป็นประเภทไฮเปอร์-กิงทุกอย่างที่เข้าปากแล้วเคี้ยวได้
บางครั้งเราแกล้งกินอะไรคนเดียวโดยไม่สนใจเขา ฉุดหล่อก้อจะสะกิดๆ พลางส่งสายตา-ทำหน้า(ที่คิดว่า)น่ารัก
" ป้อนหน่อย ป้อนหน่อยจิ๊กั๊บ" ----- >>> แล้วหยั่งงี้ ครายจะอดจายหวาย... (แพ้ลูกอ้อนทู๊กที่เลยจิเรา)
เรื่องความซกมก ล่ะก็ม่ะต้องพูดถึง ถึงเวลาอาบน้ำที่ไร ทำท่าจะเป็นจะตายซะทุกที
(ฟืดฟาด....ฟื...ด...ฟา…ด............ฟืดดดดด..... อ่ะ เสียงหายใจฉุดหล่อเองค่ะ ซาวน์ประกอบมาเป็นระยะๆ)
ถึงแม้ฉุดหล่อ จะไฮเปอร์ - กิงเก่ง- ซกมก- ขี้เซา เราก้อรักฉุดหล่อ ฉุด ฉุดอ่ะ (ความรักทำให้ตาบอด และสมองมึนงง)
อ่ะ....จะ 5 ทุ่มแว้ว ง่วงๆๆๆแระ อ้าว!!!!!....สุดหล่อตื่นพอดี
โฮ่ง......โฮ่ง......โฮ่ง......โฮ่ง.........โฮ่ง.......โฮ่ง......
อื่อ!!!!... เจ้าก้านกล้วย ตื่นมาก้อเสียงดังเลยนะ ไม่เคยเห็นจิ้งจกหรืองัยเห่าอยู่ได้
เอ้า!!!! ....นั่น มะหมี่ก้อเห่าอีก ประสานเสียงกันใหญ่ แล้วฉ้านจะได้นอน...มะนี่
โฮ่ง......โฮ่ง......โฮ่ง......โฮ่ง.........โฮ่ง.......โฮ่ง.....โฮ่ง..... >_