01/09/2010

...................

เบื่อ... ไม่อยากอยู่บ้าน
เห็นอะไรขวางหูขวางตาไปเสียหมด
ยิ่งเดินผ่านเห็นต้นไม้โล่งเตียนยิ่งช้ำใจ
หมดอารมณ์ที่จะคุยกับใคร
อยากออกจากบ้านไปสักระยะ

วันนี้เลยแวะมาดูฟุตบอล
เหมือนกับโชคดีที่มีฟุตบอลถ้วยโตโยต้าคัพใน 2 วันนี้
แก้บ้าไปได้หน่อย

มาที่สนามจุฬาฯ ไม่ได้เลือกอะไรที่มากไปกว่า
มานะดวกและแข่งไม่เย็นนัก
เดินผ่านสนามเทพหัสดิน อยากดู BEC อยู่เหมือนกัน
แต่เริ่ม 1 ทุ่ม เลิก 3 ทุ่มนี่ดึกไปหน่อย

ผ่านเข้าไปในจุฬาฯ ฉันไม่ได้มานานจนหลง
ไม่ใช่ไปไม่ถูก แต่หาโรงอาหารไม่เจอ
โทรถามเพื่อนก็ไม่รับ เธอคงยังไม่เลิกงาน

จุฬา ยูไนเต็ด - ยะลา
ฟุตบอลแข่งกันงั้น ๆ
ถ้าเปนกองเชียจุฬาฯ คงสนุก เพราะเหมือนจะยำใหญ่อยู่ข้างเดียว

ฉันเพิ่งมาดูที่นี่นัดนี้นัดแรก
และทั้ง 2 ทีมก็ไม่รู้จักใคร ของจุฬาฯ พอมีคุ้น ๆ อยู่บ้าง
แต่ก็ไม่รู้ว่าเอาตัวสำรองลงขนาดไหน
ยิ่งยะลายิ่งแล้วเข้าไปใหญ่ มาไกลขนาดนี้คงมากันได้ไม่กี่คน
โอกาสผ่านเข้ารอบก็ยาก ยกตัวสำรองมาหมดรึเปล่าก็ไม่รู้
แต่ดูจากเบอร์เสื้อแล้วก็มีเบอร์หลัก ๆ เหมือนกัน
เช่น เบอร์ 1 , 8 , 9 , 10

ถึงครึ่งแรกสกอร์จะไม่ขาด
แต่ยะลาก็แทบตั้งเกมขึ้นมายิงไม่ได้
บุกขึ้นมาเจอโซนของจุฬาฯ ก็เสียบอลหมด
ความฟิต และทักษะ ก็ยังเทียบกันไม่ได้
เกมเลยเหมือนกับว่ารอแค่ลูกโยนจากปีกเข้าไปเท่านั้น แต่ก็ไม่ได้ผล

ครึ่งหลังยิ่งแล้วเข้าไปใหญ่
ต้นครึ่งหลังจุฬาฯ ทำได้อีก 1 ลูก
ยะลาต้องบุกมากขึ้น ช่องก็มากขึ้น
เกมก็แรงขึ้น แล้วใบแดงของศูนย์หน้ายะลาก็ทำให้เกมหมดสนุก
11 คน ยังเจาะไม่ได้ เหลือ 10 คน แล้วยังพยายามบุก
ผลก็คือโดนลูกแถมอีก 2 ลูก

จบเกม .... ทุ่มครึ่ง
เวลาสบาย ๆ เหมาะที่จะกลับ
เวลาของฉันอาจไม่เหมือนคนอื่นนัก

กลับถึงบ้าน
มองต้นไม้ ความหงุดหงิดกับความเสียใจยังปะทุขึ้น
คนใกล้ตัวยังงอนอยู่ ปล่อยให้งอนต่อไป
พรุ่งนี้ฉันจะออกไปไหนดี

.............................................

Create Date : 01 กันยายน 2553		0 comments
Last Update : 2 กันยายน 2553 9:58:54 น.
Counter : 522 Pageviews.
Share Tweet