18/09/2008

เย็นวันศุกร์กับฟุตบอล

เลิกงานวันสุดสัปดาห์
โดยปรกติฉันไม่ชอบไปไหนหรอก
คืนวันศุกร์ คืนพักผ่อน
กับเบียร์สักขวด
นั่งปล่อยใจที่ยุ่งเหยิงทั้งสัปดาห์ให้ว่าง ๆ บ้าง
แสนจะสบาย

แต่วันนี้คนใกล้ตัวไม่กลับบ้าน
และฉันก็เบื่อกว่าจะอยู่คนเดียว
และที่สำคัญ บังเอิยมีฟุตบอลที่เลื่อนมาแข่งวันศุกร์
แถมอยู่ในโซนที่ต้องแวะไปหาคนใกล้ตัวเสียอีก
เข้าทาง...


แวะกินข้าวเย็นกับคนใกล้ตัวเร็วขึ้นนิด
เธอปฏิเสธไม่ยอมไปด้วย
ก็เลยต้องต่อไปคนเดียว

จากอนุสาวรีย์ชัยฯ ไปสนามไทย-ญี่ปุ่น
ระยะทางใกล้นิดเดียว
แต่มินิบัสก็ทำให้รู้สึกเหมือนเสี่ยงตายได้
ตีขวาขึ้นสะพานลอย
ตีซ้ายออกถนน
พุ่งตรงลงอุโมง
และขึ้นมาตีซ้ายอีกครั้งเข้าป้าย
ความรู้สึกเหมือนนั่งรถไฟเหาะ
6.5 บาท ก็เสียวได้

ฟุตบอลเล่นกันไม่สนุกนักในความคิดฉัน
เนื่องจากตัวเองไม่ได้เปนกองเชียร์ของทั้งสองทีม
แค่มาดูเอามัน
ถ้าพูดตามเหตุผลแล้วฉันก็ควรเชียร์ bangkok เจ้าบ้าน
แต่ความเกลียดชังส่วนตัวต่อโค้ชทีมเจ้าบ้าน
ทำให้ในที่สุดฉันก็หันมาเชียร์ โอสถสภา ทีมเยือนในที่สุด

ดูฟุตบอลวันนี้ไม่ค่อยมีสมาธิเท่าไหร่
สนามค่อนข้างวุ่นวาย
เด็กเดินไปเดินมา วิ่งขึ้นวิ่งลง
เสียสมาธิ
คนใกล้ ๆ ก็วิจารณ์เกมเสียงค่อนข้างดัง
ฉันค่อนข้างเบื่อแฟนบอลพวกรู้ดีกว่าโค้ช
เสียสมาธิอีก
รู้สึกเห็นใจพวกไปดูหนังแล้วมีคนข้าง ๆ พูดวิจารณ์เลย

ขากลับ อากาศค่อนข้างเปนใจ
ถึงจะร้อนอบอ้าว แต่ฝนก็ไม่ตก
นึกอยากจะไปเที่ยวหาเบียร์เย็น ๆ กินต่อ
แต่ก็นึกไม่ออกว่าจะไปไหน
เหมือนกับชีวิตมันหมดความอยาก
ไม่ใช่สิ ... มันไม่มีที่ไปที่ถูกกับรสนิยมของเราต่างหาก
ฉันเหมือนคนยึดติดกับสิ่งเดิม ๆ ทั้งที่โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว
แต่ฉันก็ยังมีความสุขดีกับโลกของฉัน ไม่ใช่หรือ

Create Date : 18 กันยายน 2552		0 comments
Last Update : 26 กันยายน 2552 9:40:41 น.
Counter : 507 Pageviews.
Share Tweet