Bloggang.com : HappyMango : มิติธรรม-- ให้อยู่กับปัจจุบัน ..หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

มิติธรรม-- ให้อยู่กับปัจจุบัน ..หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

ให้อยู่กับปัจจุบัน ..หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ท่านสอนว่า “ให้เห็นปัจจุบันธรรม อย่าส่งจิตอนาคตและอดีต” เมื่อรู้สึกว่าเราเกิดความทุกข์นั้นก็เพราะจิตเราไปยึดติดกับอดีตเฝ้าวนเวียนคิดถึงแต่เรื่องทุกข์นั้นคิดซ้ำไปซ้ำมาก็เลยทุกข์กันอยู่อย่างนั้น ใจที่มัวคิดแต่อดีตนั้นแม้ปัจจุบันเรานั่งอยู่ในสถานที่พักตากอากาศอย่างดีเราก็จะไม่เห็นความสุข ไม่เห็นความสวยงามของสถานที่แห่งนั้นได้เลย
ทางออกที่ง่ายที่สุดคือเราจึงควรฝึกจิตใจให้จิตอยู่กับปัจจุบัน ใจที่อยู่กับปัจจุบัน จะไม่คิดถึงเรื่องความทุกข์ที่ผ่านมา แล้วเราจะเห็นความงามของธรรมชาติอย่างเป็นธรรมชาติวิธีที่จะทำให้เราไม่เป็นทุกข์กับมันคือการเตือนตัวเองเมื่อใดที่ใจคิดถึงเรื่องอดีตหรือกังวลในเรื่องอนาคตที่ยังมาไม่ถึงให้รีบบอกตัวเองว่า “เรากำลังเสียประโยชน์จากเวลาอันมีค่าที่กำลังดำเนินอยู่ ณ ตอนนี้” เท่านั้นจิตก็จะเห็นประโยชน์จากปัจจุบันธรรม
ในเวลาที่เราสวดมนต์ให้เอาจิตแนบไปกับบทสวดมนต์นั้น ถ้าเราสวดมนต์ไปคิดถึงเรื่องอื่นไปอย่างนี้ความสงบจะไม่เกิด จิตที่ไม่ได้อยู่กับบทสวดมนต์ก็คล้ายกับเราใจลอยในเวลาขับรถ ปากก็สวดไป ใจก็ไปอยู่กับเรื่องอื่นอันนี้ก็เสียประโยชน์จากเวลาอันมีค่าที่กำลังดำเนินอยู่ ณ ตอนนี้ เมื่อใจจดจ่ออยู่กับบทสวดมนต์จะเกิดความสุขความสงบ นั่นแหละที่เรียกว่าบุญ
และเมื่อเวลาที่คนเรามีความรัก แม้เปิดหนังสืออยู่ มันก็ไม่รู้หรอกว่าหนังสือเขียนว่าอะไรเขามักกล่าวว่า“ความรักทำให้คนตาบอด” ในเวลาที่ควรอ่านหนังสือ ควรได้ความรู้ก็จะไม่ได้ ดังนั้นเมื่ออยู่ในวัยเรียนจึงยังไม่ควรมีความรัก ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นมา อะไรจะเกิด มันก็เกิด เช่นฝนนั้นจะห้ามมันไม่ให้มันตกก็ห้ามไม่ได้ เช่นเดียวกันความรักที่ก่อเกิดขึ้นมามันจึงห้ามไม่ได้ ห้ามไม่ให้รัก ห้ามไม่ให้เกลียดนี่ห้ามไม่ได้นะไม่ว่าจะเป็นนักเรียน นักศึกษา เมื่อความรักเกิดขึ้นสิ่งที่ทำได้คือ “ห้ามใจ”ความรักเป็นสิ่งที่ดี และเกิดขึ้นได้กับทุกคน หากเราอยู่ในสถานะที่ไม่ควรรัก ก็ควรเรียนรู้ที่จะเอาใจมาไว้ที่ตัวเอง รู้จักเตือนตนเอง
ดังนั้นควรหัดเอาจิตเอาใจมาไว้ที่ตนเอง หากรักตัวเองก็หมั่นเตือนตนเองเอาไว้ เมื่ออ่านหนังสือ ใจก็ควรอยู่ที่หนังสือ เมื่อใดที่ใจไม่อยู่กับหนังสือก็รีบเตือนรีบบอกตัวเองว่า “เรากำลังเสียประโยชน์จากเวลาอันมีค่าที่กำลังดำเนินอยู่ ณ เวลานี้” ฝึกใจให้อยู่กับปัจจุบัน ไม่ไปยึดติดอดีต ไม่ไปกังวลกับอนาคตที่ยังมาไม่ถึง อุบัติเหตุที่เกิดนั้น ส่วนหนึ่งก็เพราะใจลอยไปคิดเรื่องอื่นทั้งนั้น เวลาทำงานก็เช่นกัน มัวไปคิดว่าเย็นนี้จะนัดทานอาหารกับคนรักที่ไหนดี งานก็เสร็จช้าลงและงานอาจเสร็จอย่างไม่สมบูรณ์เพียบพร้อม การฝึกใจตนเองให้รู้อยู่กับปัจจุบันนั้นจะว่าง่ายก็ง่าย จะว่ายากก็ยากอย่าไปยึดติดว่าเราเคยทำได้ แล้วทำไมตอนนี้ทำไม่ได้ ต่อเมื่อเราทำไปเรื่อยๆ มันจะชินไปเอง
จงฝึกใจให้อยู่กับปัจจุบันเสียเถิด จิตใจที่อยู่กับปัจจุบันนั้น ถ้าเรียนก็จะเรียนดี ทำงานงานก็ออกมาดี ทั้งยังแก้ในเรื่องทุกข์ใจต่างๆได้อีกด้วย เมื่อไหร่ที่เรากำกับจิตใจเราให้อยู่กับปัจจุบันได้ เรื่องกังวลต่างๆเราก็จะไม่เก็บมาคิด เท่านี้ความสุขก็อยู่กับเรา“ความสุขจะมาให้เห็น เมื่อกำหนดใจให้เป็นปัจจุบัน”

Create Date : 14 มกราคม 2556

Last Update : 14 มกราคม 2556 18:04:16 น.

0 comments

Counter : 533 Pageviews.