|
ปลอดหนี้บุญ ปลอดหนี้บาป เสป๊กพุทธศาสนา
การสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักไปในความบัดซบของอาชญากรรม คือความวิปโยคสูงสุดสำหรับเราทุกคนที่มีใครให้รัก
ต่อให้กระบวนการยุติธรรมที่จัดสรรโดยรัฐดำเนินไปจนถึงที่สุด คือ การลงโทษประหารชีวิต และฆาตกรใจหยาบก็ได้ชดใช้ความผิดด้วยชีวิตของเขาแล้ว ศาสนาพุทธก็ไม่คิดว่าสิ่งที่จบสิ้นลงไปนั้นจะเป็นทั้งหมดของปัญหา
เรายังมีอีกครึ่งหนึ่งของปัญหาที่อาจจะจบหรือไม่จบก็ได้ ครึ่งหนึ่งที่ว่านี้ก็คือน้ำตา ความสิ้นหวัง ความอาฆาต และอีกหลายๆความรู้สึกที่ไม่อาจบรรยายผ่านภาษาได้ ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่จุกแน่นอยู่ในใจ และทำให้ชีวิตเราไม่มีความสุข
ไม่มีใครในโลกที่สามารถจัดการกับสิ่งเหล่านี้ได้นอกจากเราที่เป็นผู้สูญเสียเท่านั้น การฆ่าคนสถุลที่ทำร้ายเรากับคนที่เรารักนั้นง่ายกว่าการให้อภัย
ความตายของสถุลคนนั้นอาจช่วยให้เรารู้สึกดีขึ้นก็จริง แต่ความแค้นที่จุกแน่นอยู่ในใจนั่นแหละที่จะกลับมาทำลายชีวิตเราในท้ายที่สุด..
กาลเวลาผ่านไป ยามเมื่อความทรงจำที่มีต่อสิ่งเลวร้ายนั้นจางหาย เราจะเรียนรู้เองว่าในท้ายที่สุดแล้ว คนสถุลที่ทำร้ายเรากับคนที่เรารักก็สมควรแก่การให้อภัย ถึงวันนั้นก็ไม่มีใครเป็นหนี้หรือติดค้างอยู่ในใจเราอีกต่อไป
ชีวิตที่ปลอดหนี้ไม่ว่าจะเป็นหนี้บุญหรือหนี้บาปนี่แหละ คือชีวิตที่มีความสุขตามสะเป๊กของพุทธศาสนาโดยแท้ !!
ไม่ได้เขียนเองค่ะ น้องที่ทำงานซึ่งนั่งข้างๆ กัน ชื่อ แจส เป็นคนเขียนขึ้นมา
เห็นว่าเขียนโดนใจดี ก็เลยเอามาลงบล็อกเรามั่ง
เป็นเพื่อนที่ใครๆ ต่างก็มองว่า เอาแต่โหลดหนังโป๊
แต่พอถึงเวลาเราติดขัดเรื่องธรรมะทีไร แจสจะเป็นตู้พระไตรฯเคลื่อนที่ให้ทุกครั้ง
ขอบคุณนะแจส (เป็นคำขอบคุณที่หวังว่าแกคงไม่ได้อ่าน)
| Create Date : 16 กรกฎาคม 2552 |
|
5 comments |
| Last Update : 16 กรกฎาคม 2552 9:21:55 น. |
| Counter : 463 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [