Group Blog All Blog
|
ภารกิจตามหาหัวใจ ตอนที่4 " หิ่งห้อยน้อย. . .ร้อยรัก ณ อัมพวา " **หมายเหตุ บล็อกนี้เป็นการนำเรื่องที่เล่าไว้ในfacebook เพจ NadechYaya.com นำมาเกลาเล็กน้อย ปรับบางคำบ้าง แต่เนื้อหาเหมือนกันค่ะ ** แว้วฮ๊าฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ รายงานแห้ง ที่ซุปเปอร์เวรี่ๆๆๆแห้ง มาช้ายังดีกว่าไม่มานะฮ๊า เริ่มต้นด้วยการขอแนะนำ พี่น้อง2สาวน่ารักนิสัยดีมีเวลาให้2คน..มีเวลาให้จริงๆนะ ไม่งั้นคงไม่สามารถถ่อไปถึงอัมพวาได้แน่นอน...ไปตามคำอ้อนวอนกึ่งสั่ง กึ่งร้องขอของสาวสวยอีกคนหนึ่ง ...ไปกันแบบไม่มีอะไรจะเสีย ไม่เจอลูกๆอย่างน้อยก็ถือซะว่าไปหาอะไรกินละกัน...ตุรัดตุเหร่กันนาน2นาน ก็พอจะได้ยินเสียงลือเสียงเล่าอ้างถึงความหล่อเหลือรับทานของพ่อลช แม่ค้าแม่ขายอึงมี่ถึงความหล่อเริดไม่หยุดปาก แต่...ได้ความว่ากองเข้ามาถ่ายแต่เช้าแว้วววว ถ่ายแถวนี้แหละ(แม่ค้าดูภูมิใจ) แต่พี่น้องสุดสวยเซ็งสิคะ ลูกมาแล้วๆๆๆๆ...ลูกปายหนายยยย...แม่ค้า(คนเดิมรึเปล่าไม่รุ) ก็แสนใจดีแนะทางสว่างให้ว่า เค้านั่งเรือกันไปแล้ว...เอาล่ะซี้ นั่งไปไหน อะไรยังไง ไปถึงเกาะมินรึเปล่า ตึ่งตึงงงง~* ย้อนไปที่ฉากในตลาด เนื่องจากสองศรีพี่น้องไปไม่ทัน จึงมิได้รู้เห็นด้วยตา แต่ดูจากรูป และคำเล่าต่อๆกันมาก็ได้ความว่า เป็นฉากประมาณว่าฟ้าลดาถูกชาร์ลบังคับให้พามาเที่ยว(วุ้ย ถูกบังคับมาได้ไกลมั่กๆ) ก็เลยต้องจำใจพามาเที่ยวตลาดนี้นี่แหละ .... เนื่องจากรู้แค่ว่าลูกๆและกองถ่ายนั่งเรือข้ามฟากไป..แต่ไปลงที่ท่าไหนจุดใดก็ไม่รู้ สองศรีเลยแอ่นละแน้กันอยู่ฝั่งนี้นานหลายชม. แต่สุดท้าย ฟ้าก็บันดาลให้น้องใจดีอีก2คนช่วยกันตามหาจนเจอท่าเรือที่ลูกๆกะกองลงเรือกันไป เลยได้ความว่า เรือข้ามฟากท่านี้ จะไปยังรีสอร์ทแห่งหนึ่งที่ฝั่งตรงข้าม ...ซึ่งมันก็คือ...โลเคชั่นอีกที่หนึ่งนั่นเอง...วุ้ย...รีสอร์ทเหรออออ ถ่ายฉากอะไรกานเนี่ยยย ก็รีๆรอๆกันอีก(สองศรีช่างเหนียมใจยิ่งนัก เกรงจายยยยง่ะ ไปดีเร้ออออ)แต่แรงแช่ง เอ้ย กระแสจิตของอิชั้นคงแรงกว่าความเหนียม บวกกับแม่ค้าแถวนั้นก็ยืนยันว่าข้ามไปได้..จริงๆนะจ๊ะ..เอ้า ไปก็ไป ไหนๆก็ไหนๆแล้ว(ถ้าสองศรีไม่ไป อิชั้นขอผูกคอตายใต้ต้นผักชีจริงๆนะนั่น)...และแล้ว การตัดสินใจของสองศรีก็เป็นสิ่งที่ถูกต้องที่สุดในสามโลกกกกกกกกกกกก ได้ความว่า...คนของรีสอร์ทใจดีมั่กมากกกกกกกกกกกกกกกกก ข้ามไปถึงปุ๊บ ก็บอกเลยว่าเค้าถ่ายละครกันอยู่ข้างใน แล้วก็บอกว่าในรีสอร์ทมีพิพิทธภัณฑ์ของเก่าเล็กๆอยู่ด้วยน๊า เชิญชมคร้าบบบบ..เอ้า คนดีสองศรีเลยไปก็ไปตามคำเชิญชวน..เด๋วเค้าจิเสียน้ำใจ...ใจแค่จะเป็นคนดีไปตามคำโฆษณา ที่ไหนได้ เจอดีเลยสิคะคู้นนนนนนน...ก็ "ห้องพัก" ที่เค้าเซ็ตเป็นฉากในการถ่ายทำน่ะ มันอยู่ข้างๆพิพิธภัณฑ์ของเก่านี่แหละ กร๊ากกกกก แจ๊คพ็อต!! ครือแวร่...เนื่องจากพวกเรามีนโยบายอันยิ่งใหญ่คือ...การจิ้น....ดังนั้น อิชั้นจึงขอให้ทุกท่านใช้จินตนาการขั้นสูงในคำต่อไปนี้.... 1.รีสอร์ท 2.ห้องนอน 3.ขัดขืน 4.ค้างคืน 5.เช้า 6.กอด 7.หอม .....อ่ะ พอละ...คริๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ถ่ายฉากอะไรอิชั้นไม่เล่านะคะ คิดว่า ทุกคนในมีความสามารถถถถถถ เพื่อจินตนาการที่กว้างไกลกว่าเดิม กว่าสองศรีจะไปถึงแล้วประสบพบกับ "ฉาก" ที่กำลังถ่ายทำอยู่ ขอบอกว่า มันผ่านไปนานแสนนานมากนะฮ๊า...ก็ไม่รู้ว่าถ่าย "ฉาก"นี้ อยู่นานเท่าไหร่แล้ว ก็พอสองศรีไปถึงก็ถ่าย"ฉาก"นี้อีกนานมากอ่ะ แบบว่า นอกจาก "จริงจัง" แล้ว พี่แอ้วทำงาน "ละเอียด" มั่กๆๆๆๆ อ๊ะ พูดถึงหิ่งห้อย ..หิ่งห้อยก็มาตามคำเชิญนะฮ๊าฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ...หุหุหุหุ คือตลาดน้ำอัมพวาเนี่ย มันโด่งดังก็อีการ พายเรือชมหิ่งห้อยที่ต้นลำพูนี่แหละคร่าาาาา...แล้วมันก็จะต้องมีฉาก พระเอกบังคับให้นางเอกพายเรือไปดูหิ่งห้อยกันด้วยแน่ะ..มันเป็นการบังคับที่โรแมนติกค่อดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หลังจากฉากที่คุณก็รู้ว่าฉากอะไรแล้ว ก็ได้เวลาพักกอง พ่อลชออกมานั่งกับพื้นดูบอลกับทีมงาน สักพัก ลส ออกมากับแม่ปลา ทีมงานเลยมาตามให้ทั้ง3คนไปกินข้าว ก็ไปนั่งกินด้วยกันที่โต๊ะเดียวกันนั่นแหละค่า(อย่าถามหารูปเลย ไม่มีใครกล้าหยิบกล้อง) อ๊ะๆๆ รู้นะ ต้องมีคนอยากรู้ว่าเค้านั่งข้างกันรึเปล่า สองศรีบอกว่า มองไม่เห็นค่า เสาบัง ก็แหม เล่นนั่งซะด้านใน เหมือนรู้ว่าเราจะแอบดู กร๊ากกกกก กินเสร็จ ทีมงานก็หาคนมาช่วยหัดพายเรือให้กับพระนาง เริ่มต้นด้วยพระเอกไปหัดก่อน แล้วน้องสาวก็ตามลงไป ตามประสาคนพายไม่เป็น มันก็พายวนพายเวียนเป็นวังน้ำวนอยู่นั่นแหละ 5555555 สักพักถึงตานางเอกหัดบ้าง พ่อลชเธอก็ช่วยน้องค่า โดยการเอามือช่วยพายด้วย 555555 แต่พอน้องเริ่มคล่อง พ่อก็หยุดช่วย แถมมีคนหัดช่วยพายอีกคน .... ...แต่พ่อคงสบายอกสบายใจ พร้อมฝากชีวิตไว้ในมือน้อยๆของน้องจริงๆ เพราะพ่อเล่นเอนตัวนอนมองน้องพายเรืออย่างสบายใจเชิบๆ...ถ้าใครนึกไม่ออก โปรดนึกถึงการนั่งมองอย่างเอาจริงเอาจังตอนงานสตาร์ปาร์ตี้ของทีวีพูล มองเอาจริงเอาจัง มองด้วยความรักด้วยความหลง เอ่อ อิชั้นจิ้นเองคร่าาา หุหุหุ เสียดายที่ไม่มีใครกล้าออกไปดูที่ท่าน้ำ เลยไม่ได้เห็นว่า ลสพายเรือได้น่ารักขนาดไหน พ่อลชถึงกับนอนมองๆเพ้อๆ หุหุหุหุ แม้จะไม่ได้เห็น แต่ลูกๆคงสนุกสนานกันดี เห็นว่าได้ยินเสียงลสหัวเราะเสียงใสเชียว อิอิ พี่แกล้งอะไรน้องอีกรึเปล่าไม่รุ ยิ่งชอบรักหรอกจึงหยอกเจ้า อยู่เรื่อย อิอิ ...มารบกวนกองเค้าอยู่นาน สองศรีจึงตัดสินใจว่าข้ามไปรออีกฝั่งดีกว่า คือมันรบกวนน้องๆอ่ะเนอะ ถึงเค้าไม่ว่าออกมา แต่อาจแอบนินทาอยู่ในใจ..ใครจะไปรู้ สองศรีเลยข้ามมารอที่ฝั่งนี้ กว่ากองจะเลิก กว่าลูกๆจะนั่งเรือข้ามมา ปาเข้าไป5ทุ่มเกือบครึ่งแน่ะ เหอๆๆ สองศรีนั้งรออยู่นานแสนนาน เค้าถ่ายฉากดูหิ่งห้อยหรืออะไรยังไงกันก็ไม่รู้ล่ะ จุดนี้แค่อยากรอส่งน้องพอ ระหว่างนั่งรอก็เห็นเรือปั่นไฟออกไปจากฝั่ง สองศรีถึงกับใจแป้ว นึกว่าลูกๆจะไม่กลับมาที่ท่านี้ซะแล้ว แต่สุดท้ายก็ได้คนใจดีในร้านอาหารฝั่งนี้ชี้แจงว่า เค้าออกไปถ่ายทำกันที่สะพานโน่นนนนนแน่ะ(โน่นไหนไม่รุ) เลยต้องเอาเรือปั่นไฟไปเพิ่ม เกือบ5ทุ่มครึ่งเรือจากฝั่งโน่นก็พาลูกๆและทีมงานกลับมา...พ่อลชก็ยังคงเป็นสุภาพบุรุษที่สุดในโลกเช่นเคย คือช่วยจับเรือจนทุกคนขึ้นฝั่งกันหมดถึงค่อยเดินออกมาเป็นคนสุดท้าย น่ารักจริงๆ..ลชสุดหล่อ...ลูกๆก็ไหว้ร่ำลาทีมงานทุกคนในกอง สองศรีย้ำว่า โดยเฉพาะลชนี่ ไหว้แบบทั่วถึงจริงๆ ลูกๆไม่ได้เอารถมากันเองนะคะ มารถของกองค่า สองศรีไม่ได้ถ่ายรูปตอนส่งลูกกลับนะคะ เพราะดึกมากแล้ว พ่อลชก็เสียงแหบๆ ลสก็ดูง่วงงุนมากมาย ก็เลยได้แต่ให้ของและส่งด้วยสายตา อ้อ สองศรีเล่าว่า ตอนแรกหมีเดินไปที่รถอีกคัน สองศรีแอบใจแป้วนึกว่ากลับคนละคัน ที่ไหนได้ ลชเดินมาส่งพี่แอ้วถึงรถเลยค่าา...ดูเพิ่มเติม จบแล้วฮ๊าฟฟฟฟฟฟ เหนื่อยแฮ่ก สรุป ....เสร็จสิ้นภารกิจของสองศรี ขอบคุณพี่น้องสุดสวยทั้ง2นะฮ๊าฟฟฟฟฟฟฟ งานหน้าฟ้าใหม่เจอกันนะฮ๊าฟฟฟฟ บั๊บบายยยยย  รูปจากFB คุณ KanomKai Boran นะคะ ปล.เรื่องเล่านี้เกิดขึ้น เมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม 2554 ก่อนจะมีข้อตกลงกันในเพจNadechYaya.comว่าจะไม่ตามไปรบกวรการทำงานของกองถ่ายละครในสถานที่ปิด สถานที่เป็นส่วนตัวนะคะ
อ่านแล้วอ่านอีก อ่านได้ไม่เบื่อ
โดย: ยีนส์ IP: 101.108.98.97 วันที่: 7 สิงหาคม 2554 เวลา:17:11:19 น.
อ่านแล้วนึกภาพตามเป็นช็อตๆ... อ่านแล้วอ่านอีก อ่านแล้วอ่านอีกได้ไม่เบื่อจริงๆ ขอบคุณมากจ้ะ จ้า
โดย: Gift IP: 58.10.146.247 วันที่: 7 สิงหาคม 2554 เวลา:17:49:02 น.
อ่านแล้ว ก็อยากอ่านอีก เพราะอ่านแล้ว มันมีความสุขมาก ขอบใจจ้าและสองศรีด้วยนะ ที่นำเรื่องราวน่ารักๆ มาทำให้มีความสุขเสมอ
โดย: พี่้น้อง IP: 49.229.38.209 วันที่: 7 สิงหาคม 2554 เวลา:18:10:30 น.
โดย: aomzon
 วันที่: 13 ตุลาคม 2554 เวลา:9:37:07 น. |
จ้าจาร์
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?] - เป็นคนที่ยืนอยู่บนโลกแห่งความเป็นจริงในมุมที่มองโลกใบนี้ในแง่ดี - เป็นคนอารมณ์อ่อนไหว แต่พยายามไม่ให้มากไปจนอ่อนแอ ชอบที่จะร้องไห้กับความอ่อนหวาน แต่หัวเราะให้กับความเลวร้ายและหยาบคาย - เป็นคนคิดมาก แต่ก็พยายามรีบปล่อยวาง - เป็นคนง่ายๆ ไม่ซับซ้อน ไม่ชอบอะไรจุกจิก เพราะขี้รำคาญ - เป็นคนพร้อมที่จะยอมรับความเปลี่ยนแปลง พร้อมที่จะเสี่ยง และเชื่อว่า สิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตคนเราคือ อิสรภาพ - เป็นหัวโบราณเล็กน้อย ถือสาเรื่องวัยวุฒิ เชื่อว่าเด็กควรเคารพผู้ใหญ่ ให้ความสำคัญกับคำว่า "กาลเทศะ" - กตัญญูรู้คุณคือสิ่งประเสริฐ พ่อแม่ คือทุกอย่างในชีวิต . . .สนใจในหลายสิ่ง ทั้งของสังคมทั่วไป สิ่งต่างๆรอบตัว ผู้คน สัตว์ สถานที่ สิ่งของ etc. ส่วนมากคือสิ่งไร้สาระและบันเทิงใจ แต่ก็เชื่อว่าทุกสิ่งที่ไร้สาระนั้น มันนำมาซึ่งข้อคิดมากมาย ทำให้เรารู้จักชีวิต และอยู่บนโลกใบนี้ได้อย่างมีความสุข |
||||||||||||
