Group Blog |
First reunion ..ราชวินิตประถม ..ชาว สรน 28 ..เริ่มต้นจากวันนึง จู่ๆมีnotification ขึ้นมาที่ fb ว่า เชิญให้เข้าร่วมกลุ่ม สรน 28 เฮ้ยยยยยยยย....รวมรุ่นตอนประถม!!! อุ แม่เจ้า ใครคิดกลุ่มขึ้นมาเนี่ยยยยยย ไปบอกใครเค้าคงตะลึง ชาวบ้านเค้าเลี้ยงรุ่นมหาลัยกัน มัธยมก็เก่งแล้ว นี่พวกเราเป็นรวมรุ่นประถมอ่ะ เจ๋งมะล่ะ ตกใจและประทับใจ ที่เพื่อนวัยประถมยังสามารถรวมตัวกันได้ขนาดนี้ เลยกดรับเข้าไปอยู่ในกลุ่มอย่างไว เข้าไปด้วยอารมณ์กล้าๆกลัวๆนิดนุง ก็แหม สมัยประถมเราเป็นยัยอ้วนใส่แว่นธรรมดาๆ ไม่เด่นดังอะไรเลย (ตอนนี้ก็เป็นแบบนั้นทุกอย่างครบ ก๊ากกกกก) ก็คิดนิดนึงๆ ว่าจะเจอคนรู้จักบ้างมั๊ย เอ่อ คืออิชั้นน่ะรู้จักเค้าแหละ แต่เค้าจะรู้จักอิชัันบ้างมั๊ยอ่า เหอๆๆๆๆ เอาวะ เข้าไปด้อมๆมองๆดู แอร๊ยยยยย เพื่อนหลายคนอยู่ๆ จำได้ๆๆๆๆๆ เริ่มแนะนำตัวกัน เริ่มทักทายกัน แล้วก็เริ่มรำลึกฟามหลังกัน 5555555 ป่าวน๊า ยังไม่แก่ๆ เชื่อเหอะ แต่การที่คนเราไม่เจอกันบางคนเกือบ20ปี มันก็ต้องมีพัฒนาการกันบ้างงง เปลี่ยนไปบ้างงงง ส่วนมากดีขึ้น แต่บางส่วนก็ เอ่อ ก๊ากกกก...ละไว้ในฐานที่เข้าใจ แล้วก็ถึงกับอยากเจอกัน ก็ทั้งรุ่นมีสัก300กว่าคนได้มั้ง รวบรวมชักชวนกันจนมาเจอในเฟส170กว่าคน แต่เพราะมันมีกันหลายห้อง ก็เลยงงต่อการแนะนำตัวกันมั่กๆ สุดท้าย....โปรเจคมีทติ้งครั้งแรกก็เกิดขึ้น ก็อย่างที่บอก ไม่เคยเด่นดังอะไรกับเค้า ไอ้หน้าที่ตัวตั้งตัวตีเริ่มจัด มันก็ไม่ใช่อิชั้นอีกเช่นเคย มีคนเริ่มเราก็สาน ตั้งใจว่าจะไปแน่ จนได้สถานที่วันเวลาที่แน่นอน อิชั้นก็เตรียมพร้อมกับความตื่นเต้นนี้อย่างใจจดใจจ่อ ทั้งๆที่ตอนนั้นยังไม่รู้เลยไปว่าจะไปเจอใครบ้าง ประเด็นคือ อิชั้นลืมไปว่า ไอ้เพื่อนสมัยมัธยม มันก็มาจากประถมที่เดียวกัน ก๊ากกกกกกกก มันคบกันมายาวนานจนลืมที่มาที่ไปกัน ...เด๋วหลายคนจะสงสัย ว่าทำไมพวกเราถึงสามารถรวมตัวกันได้ ต้องอธิบายสักนิด โรงเรียนราชวินิต ที่เราเรียนประถมกันมา มีระดับมัธยมต่อเนื่อง คือราชวินิตมัธยม(จริงๆมีอีกหลายที่ แต่ละไว้ละกัน เราต่อกันที่รนม.กันทั้งนั้น) เด็กที่จบจากราชวินิตประถมก็ไปต่อมัธยมที่รนม.กันซะเกือบครึ่ง ดังนั้น เพื่นอสมัยมัธยมก็เลยคบกันต่อเนื่อง บางคนจนถึงมหาวิทยาลัย บางคนก็จนเข้าไปทำงานแล้วเจอกันก็มี นอกจากคบเป็นเพื่อนแล้ว ยังมีหลายคู่ บุพเพสันนิวาสบันดาลให้เป็นแฟนกันตอนโตอีกต่างหาก...เอาซี้ สุดยอดมั๊ยล่ะ 55555 งานจัดที่สโมสรกองทัพบกตรงถ.วิภาวดี นัดหมายคือ1ทุ่มตรง เลี้ยงแบบโต๊ะจีน รองรับได้ประมาณ40คน แถมมีคาราโอเกะด้วย แค่เห็นรายการอาหาร อิชั้นก็ตัดสินใจคอนเฟิร์มตัวเองว่าไปแน่ ก๊ากกกก ขาหมูเยอรมันๆๆๆๆๆ...ของที่นี่อร่อยเพราะเคยไปกินเลี้ยงงานรับปริญญาน้องสาวสุดรักมาแล้วครั้งนึง ขาหมูเยอรมันของที่นี่เค้าดีจริงไรจริง  แต่ลางร้ายมาเยือนตอนสตาร์ทรถจะออกจากบ้านตอนเช้า(เอิ่ม ยังต้องไปไถนาก่อนจะไปลั้ลลานะฮะ)แง๊ววววว ทามมายมันสตาร์ทไม่ติดอ่า กรีดร้องงงงงง สายแล้วด้วย สุดท้ายเลยต้องจอดทิ้งไว้ให้ช่างมาดู แล้วเปิดตูดขึ้นแท๊กซี่ไปทำงาน (ปรากฎว่า แบตเสื่อม..เอิ่ม มันเสื่อมได้ไงอ่ะ เพิ่งเปลี่ยน หึหึ ยังดีนะ เคลมได้ ไม่งั้นมีเฮแน่) จนเลิกงาน เพื่อนกวางโทรถามด้วยความเป็นห่วง เห็นstastusอิชั้นประกาศความซวยเอาไว้ เพื่อนจะมารับ (ฮือๆๆ ขอบใจมากเพื่อน)แต่อิชั้นไถนาเสร็จแล้ววว ไม่เป็นไรจ้ะ ขึ้นBTSไปถึงอนุสาวรีย์แล้วต่อแท๊กซี่แป๊บเดียวถึงงาน ไปถึง18.30 เอิ่ม ไวไปม๊ายยยยยยย โทรหาเพื่อนเอก็ยังไม่ถึง แต่ใกล้แล้วๆ เลยเดินไปถึงหน้าห้องจัดงาน ยังไม่มีความเคลื่อนไหวของสิ่งมีชีวิต เลยขอเข้าห้องน้ำก่อน สัพแป๊บเดียว เพื่อนกวางมาถึง เลยร่วมชะตากรรมเข้าไปในห้อง ...โอ้วววว โล่งอก กอล์ฟกะกรีเทพมาแล้ว รอดแล้วเว้ยยยยยยย 5555 โดนจับลงทะเบียนและเก็บตังค์อย่างรวดเร็ว (กอล์ฟมันทำหน้าที่ดีมาก ทั้งงานเดินถือสมุดลงทะเบียนพร้อมซองใส่เงินไล่ตามทุกคนที่มาใหม่ไม่ให้ตกหล่น 555) ยังไม่ทันตั้งตัว ก็ได้รับภารกิจจากกรีเทพให้ช่วยสั่งของกินแทนขาหมูหน่อย เพราะของไม่มี ต้องเปลี่ยนเมนูอ่ะ กรี๊ดดดดดดดดดดดด ขาหมูเยอรมันของช้านนน  เลยสั่งกุ้งพันเบคอนให้แทน เพื่อนๆว่าอร่อยมั๊ยคะ อิอิ แล้วช่วงเวลาแห่งการหวนมาถึงความหลังก็เริ่มขึ้น ต้องบอกอีกนิด ว่าสมัยเรียน เราเรียนประจำห้องเดิมกันอยู่5ปี อย่างตัวเราเรียนห้อง7ก็อยู่ห้องนี้มันตั้งแต่ป.1-ป.5 แล้วพอป.6มีการเปลี่ยนผอ.เลยมีนโยบายใหม่ ให้เด็กได้คละห้อง เพื่อได้เรียนรู้การปรับตัวกับเพื่อนใหม่ๆ สรุปเด็ก สรน รุ่น 28 จะมีห้องที่เคยอยู่ป.1-5และป.6คนละห้องกัน..งงมั๊ยคะท่านผู้ชม 55555 ไอ้อิชั้นมันคนดวงดี ชาวบ้านเค้าต้องเลาะเลขทับที่หน้าอกใหม่กัน อิชั้นไม่ต้องฮ่ะ คละไปคละมา อิชั้นอยู่ห้อง7เช่นเดิม กร๊ากกกกก สบายไป ..พอต้องมาเจอกันที่งาน ก็ต้องเริ่มแนะนำตัวกันด้วยห้องตอน5ปีแรกและตอนปีสุดท้าย เวลารวมกลุ่มกันถ่ายรูป ก็จะมี เอ้า ห้อง9ป.1-5 เอ้า ห้อง5ตอนป.6น๊า 55555555ก็สนุกและวุ่นวายดีอ่ะ บางคนไม่เคยอยู่ห้องเดียวกันมาก่อนเลย แต่ก็คุ้นหน้าและรู้จักชื่อกันมาบ้าง เพราะสังคมเล็กๆ พวกข่าวลือข่าวซุบซิบ คนนั้นจีบคนนี้ คนนี้เป็นแฟนกับคนนั้น มันมีมาตลอด(สมัยนั้นยังไม่มีคำว่ากิ๊กอ่ะ 55555)ยิ่งบางคนกิจกรรมเด่น หน้าตาดี ก็ยิ่งเป็นที่รู้จัก เอ้า ไม่รู้จักกันมาก่อน แต่เราก็มารู้จักกันตอนนี้ก็ได้นี่นะ แนะนำตัว คุยกัน เม้าส์กันเหมือนรู้จักกันมาตอลด บรรยากาศแบบนี้ ดีมาก มีความสุขมาก ใบหน้าทุกคนเปื้อนยิ้ม ไอ้คนที่เม้าท์เก่งก็เดินเม้าท์ ไอ้คนที่กินเก่ง(เอิ่ม อย่างแก๊งส์อิชั้น)ก็กินไปเม้าท์ไป(จ่าย500กินพัน5) บางคนกลัวไม่สวย ถ่ายรูปมันก่อนเลย กินเอาไว้ก่อน ขี้เกียจเติมลิปสติก (ก๊ากกกก) หลากหลายแล้วแต่ความชอบใจ จนประมาณ3ทุ่ม กอล์ฟกะภาณุมาสก็เป็นตัวแทนขึ้นพูดถึงที่มาที่ไปของการรวมตัว และเริ่มแนะนำตัวกันทีละคน วนจนครบ ทำให้เรารู้ว่าเพื่อนฝูงได้ดีมีอนาคตดีๆกันเยอะแยะ มีคุณหมอหลายคน รองผู้พิพากษาและเจ้าของกิจการก็อีกเยอะ บางคนกำลังจะไปเรีนต่อ บางคู่ก็กะลังจะแต่งงาน(ฮิ้วววววว) จากนั้นก็เริ่มถ่ายรูปกันไปเรื่อยและโลกโซเชี่ยลเน็ตเวิร์คก็มีส่วนในชีวิตอย่างชัดเจน เพราะถ่ายปุ๊บอัพปั๊บ ประหนึ่งถ่ายทอดสดกันเลยทีเดียว 55555 เริดๆ จนเกือบ4ทุ่ม อิชั้นและเดอะแก๊งส์ก็ต้องเริ่มทยอยกลับแล้ว บางคนก็ลูกผัวกวนตัวแล้วอ่ะนะ 55555 ก่อนกลับก็ถ่ายรูปแลกเบอร์แอด ฟบ กันไป แล้วก็ได้กลับ สรุป 178คนในfb ไปร่วมงาน 40 คน ห้อง7ของอิชั้น...ป.1-5มากัน 5 คน จ๋า ปอง โอ๋ เดือน ตั้ม...ชาย1หญิง4 ...ป.6 มากัน 3 คน (อ่ะจ๊ากกกก!!)จ๋า กวาง ธเนศ เง้ออออออ ห้อง 7 ไม่ไหวนะ มาน้อยมาก อิจฉาห้องอื่นเค้าบ้างไรบ้างงงงง งานนี้ต้องขอบคุณหัวเรี่ยวหัวแรงทุกคน กรีเทพ..ดูแลจัดการเรื่องสถานที่ ภาณุมาศ..ผู้ริเริ่มเฟสนี้และการมีทติ้งครั้งแรก กอล์ฟ ทศพร...ดูแลช่วยจัดการ ทั้งลงทะเบยนเก็บตังค์ ที่สำคัญ แกจำทุกคนได้(แม้จะนึกไอ้เน็ตไม่ออกก็ตาม 5555)และทุกคนก็จำแกได้ เหมาะแล้วกับหน้าที่ PRประจำรุ่น เพื่อนๆที่มาร่วมงานทุกคน คราวหน้าเราเจอกันอีกเนอะ คิดว่าเงินที่เก็บๆไปคราวนี้น่าจะพอเพื่อกิจกรรมครั้งต่อแหละ(มั้ง..ต้องถามกอล์ฟ) อยากให้เพื่อนๆที่อยู่เมืองนอกได้กลับมาด้วย แล้วก็คนอื่นๆที่คราวนี้ติดงาน ติดภารกิจ บางคนที่ยังตามตัวไม่เจอ ก็คงต้องค่อยๆหาทางติดต่อกันให้เยอะขึ้นๆ รวมตัวกันไว้ ชาวขาวกรมท่า สรน 28... สาวๆขอถ่ายรูปก่อนสิ่งอื่นใด กลัวจะไม่สวย 55555 ดูจากโต๊ะที่ยังสะอาดอยู่   เน๊ต แอน จ๋า  กอล์ฟ(คุณพ่อลูกอ่อน) เน็ต แอน(เจ้าสาวหมาดๆ สามีมารับกลับบ้านด้วย อิชชี่่อ่ะ) จ๋า....เอิ่ม เนศแจมอยู่ข้างหลัง 555 
ทักทายนะจ่ะไกล้ๆเย็นอิอิ บ้เานเราฝนตกเย็ฯสบายกำลังตกเลย
โดย: ตะวันเจ้าเอย
 วันที่: 8 พฤษภาคม 2554 เวลา:15:37:17 น.a เนอะ น่าจะสักปลายปีมะ ก่อนเน็ตไปอังกฤษก็ดีว่ะ แต่รอคนอื่นจัดตามเคยเหอะ 55555 อย่าคิดก่อนเลย เด๋วเหนื่อย
ตะวันเจ้าเอย...หวัดดีค่ะ ตอนนี้ที่บ้านลมเย็นเช่นกันๆ โดย: จ้าจาร์
วันที่: 8 พฤษภาคม 2554 เวลา:17:06:39 น.อยากเจอเพื่อน สรน บ้างค่ะ น่าจะรุ่น 28 เหมือนกันนะคะ
โดย: ผึ้ง IP: 27.55.37.66 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2558 เวลา:21:00:03 น.
|
จ้าจาร์
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?] - เป็นคนที่ยืนอยู่บนโลกแห่งความเป็นจริงในมุมที่มองโลกใบนี้ในแง่ดี - เป็นคนอารมณ์อ่อนไหว แต่พยายามไม่ให้มากไปจนอ่อนแอ ชอบที่จะร้องไห้กับความอ่อนหวาน แต่หัวเราะให้กับความเลวร้ายและหยาบคาย - เป็นคนคิดมาก แต่ก็พยายามรีบปล่อยวาง - เป็นคนง่ายๆ ไม่ซับซ้อน ไม่ชอบอะไรจุกจิก เพราะขี้รำคาญ - เป็นคนพร้อมที่จะยอมรับความเปลี่ยนแปลง พร้อมที่จะเสี่ยง และเชื่อว่า สิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตคนเราคือ อิสรภาพ - เป็นหัวโบราณเล็กน้อย ถือสาเรื่องวัยวุฒิ เชื่อว่าเด็กควรเคารพผู้ใหญ่ ให้ความสำคัญกับคำว่า "กาลเทศะ" - กตัญญูรู้คุณคือสิ่งประเสริฐ พ่อแม่ คือทุกอย่างในชีวิต . . .สนใจในหลายสิ่ง ทั้งของสังคมทั่วไป สิ่งต่างๆรอบตัว ผู้คน สัตว์ สถานที่ สิ่งของ etc. ส่วนมากคือสิ่งไร้สาระและบันเทิงใจ แต่ก็เชื่อว่าทุกสิ่งที่ไร้สาระนั้น มันนำมาซึ่งข้อคิดมากมาย ทำให้เรารู้จักชีวิต และอยู่บนโลกใบนี้ได้อย่างมีความสุข |
||||||||||||
อ่านแล้วเพลินดีอ่ะ เพราะไอ้เราก็เรียบเรียงไม่เก่ง
ดีใจมากๆ ที่ได้ไปเจอเพื่อนๆ อีกครั้ง
และหวังว่าครั้งหน้าจะมาถึงเร็วๆ อีกนะ