*บัวลอยไข่หวานใส่น้ำตาลน้อยนิด*
บ้าๆบอๆ
เป็นการเป็นงาน
หนังสือดีเพิ่มคุณค่าให้ชีวิต!
ความรักของบัวลอย
บทละคร...ตอนละฉาก
ความหลัง...ครั้งเยาว์วัย
<<
มกราคม 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
31 มกราคม 2551
ใช้ชีวิตแบบนี้...ตามวิถีบัวลอย
เก็บกระเป๋า
สองปีกว่า...ที่หายหน้าไป
ที่ผ่านมา
พักยก
...จี๊ดดดดดดด...ที่สุดในชีวิต...
สอบเสร็จแบบเสื่อมเสื่อม??
...วินาทีที่หัวใจไม่อยู่กับตัว...
...คืนนี้...ที่ต้องเสียน้ำตา...
...จะมีเธออยู่กับฉันในทุกทุกที่...
ช่วงนี้เบลอ...ว่ารักแถบ เหอๆๆ
นมตราหมี...เพื่อ...ที่...รัก
แค่เห็นก้ชื่นใจ...
จงอย่าหยิบยื่น...ถ้า"คนอื่น"ไม่ได้ร้องขอ
นี่มันอะไรกัน!
ใช้ชีวิตแบบนี้...ตามวิถีบัวลอย
ก๋วยเตี๋ยวต้มยำปลารสเด็ด...มากกกก
กรี๊ดดดด...โรคจิต!
วุ่นวายจริงๆน้อ...ชีวิต
จะเซ่อไปถึงไหนเนี่ย...บัวลอยเอ๊ยย
19 ปีผ่านไป...ไว...แต่ไม่ได้โกหก
เมื่อฉัน(โดน...)...โทรม
คนน่ารักตอบแถกคนสวย เหอๆๆๆๆ...
ยีนส์...ที่แลกมาด้วยเลือด
talk about .........!
หมดสภาพ...นักศึกษา
ขอTAGเค้ามา...
ออกไปมองฟ้าและน้ำที่กว้างใหญ่!!
อยากกลับบ้าน........
รักที่เข้าใจ
จะเดินจากกันยังไง?
เรื่องราวต่อจากนี้...
แค่อยากจะรัก...อีกสักครั้ง
สวัสดี...ความซวย
นิ้วกลาง! ถ้าไม่เจ็บ คงไม่คิด
โอ้วววว
ประสบการณ์บนรถไฟ...หวานเย็น
ใช้ชีวิตแบบนี้...ตามวิถีบัวลอย
การที่คนเราจะมองเห็นคุณค่าของการมีชีวิตชั่วคราวอยู่ได้อย่างชัดเจน
ย่อมต้องผ่านเหตุการณ์แห่งความสูญเสียมามากพอควร...
วันนี้...
ฉันไม่ได้สูญเสียสิ่งใด
ครอบครัว เพื่อน คนรอบๆ กายที่ผูกพันยังคงอยู่
เพียงแต่ฉันตระหนักถึงเรื่องนี้ขึ้นมาได้
เพราะมองผ่านกาลเวลา
คนเราเมื่อมีความสุขก็มักจะหลงระเริงอยู่กับมัน
จนลืมคิดไปว่า ชีวิต ไม่ได้มีแค่ด้านเดียว
แต่นั่น คือ สิ่งที่มนุษย์ต้องเรียนรู้เพื่อเข้าใจอย่างลึกซึ้ง
ฮ่าๆๆๆๆ
เพ้อเจ้อเกินไป พอแล้วดีกว่า
ต่อไปจะเป็นบันทึกการใช้ชีวิตขณะนี้
ความคิดขณะนี้
เวลาผ่านไป บัวลอย อาจเปลี่ยน
แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องที่สำคัญที่สุด
เพราะชีวิตเรา มีอยู่แค่ชั่วขณะหนึ่ง
จะคิดถึงความเปลี่ยนแปลงภายหน้าให้เสียเวลา เสียสมองทำไม
มีอะไรจะทำก้ทำตอนนี้ดีกว่า แค่ทำตอนนี้ให้ดีที่สุด
น่าจะเพียงพอ,,,
ข้อแรก...พักผ่อน
สำหรับร่างกายบัวลอย นอนวันละ 6 - 7 ชั่วโมงก็ใช้ได้แล้ว
สดชื่น อย่านอนเยอะกว่านี้ เวลาแห่งความสนุกมีอีกมากให้เก็บเกี่ยว
แต่เวลานอน มีมากกว่าหลายเท่า อีกไม่นานก็คงจะได้นอนตลอดไป...
ข้อสอง...อาหารการกิน
ลองลิ้มให้ครบทุกแบบ มีเงินก็กินแพงบ้าง เงินน้อยกินถูกๆ ไม่มีเงินไม่ต้องกิน
เรียนรู้ทุกอารมณ์ความรู้สึกของมนุษย์ รู้จักหิว รู้จักอิ่ม รู้จักแบ่งปัน
จะได้เข้าใจเพื่อนมนุษย์
ข้อสาม...ทำงาน
เท่าที่ความพยายามและความพอใจจะมี จริงๆ แล้ว การทำหน้าที่เป็นสิ่งที่ดี
แต่การทำในสิ่งที่เราอยากทำให้ดีที่สุด คงจะดีกว่า
งานสร้างสรรค์ ถ้าเราไม่ทำ ก้มีคนทำอยู่แล้ว
อย่าคิดมาก อีกอย่าง จะได้เรียนรู้อารมณ์ของคนไม่ชอบทำงาน
ว่าเป็นยังไง สบายมากมั๊ยเวลาที่กินแรงคนอื่น เหอๆๆ
ข้อสี่...บันเทิง
หาเพลงเพราะๆ ฟัง หาหนังสือดีๆ อ่าน ไม่ต้องเป็นbest-seller อะไรก็ได้
ที่ทำให้เกิดทั้งสติปัญญาและสติแตก มันเป็นกำไรที่ชีวิตหนึ่งควรจะมี
หาคนที่เข้าใจกันและกันไว้เป็นเพื่อนคุย แค่สักคน พอแล้ว
ข้อห้า...ทำบุญ
คนห่างวัด ไม่ใช่คนบาป แต่อาจจะมีเหตุผลที่แตกต่าง
ทำอะไรก็ได้ที่สบายใจ แค่พูดคุยกับคนรอบข้างด้วยความบริสุทธิ์ใจ
ไม่มีความคิดแอบแฝง ก็ได้บุญแล้ว
ดีกว่าถือสากไว้เต็มไม้เต็มมือเตรียมเอาไว้ทุบหัวคนอื่น!
ข้อหก...ความรัก
รักตัวเอง รักครอบครัว รักเพื่อน รักอาจารย์ รักศัตรู รักคนที่เดินผ่าน ฯลฯ
จะรักใครก็รักไป ความรักไม่ได้จำกัดอยู่ที่เวลา
แต่มันขึ้นอยู่กับความรู้สึก ขอแค่ซื่อสัตย์กับตัวเอง
ยังไงรักก็คือรัก
ยังไงรักก็สวยงามเสมอ
ข้อเจ็ด..ตัวตน
ลืมไม่ได้เลยว่าเราเป็นใคร ต้องการทำอะไร เกิดมาเพื่อสิ่งไหน
ไม่ต้องพูดทุกสิ่งที่คิด แต่ต้องคิดทุกสิ่งก่อนจะพูด
ฟังให้มาก เรียนรู้ความคิด ชีวิตทุกรูปแบบ
บางทีอาจพบว่า ชีวิตเรา จริงๆ แล้วไม่ได้ต้องการอะไร
มากไปกว่า
ความว่างเปล่า...
ลงชื่อ นางสาวบัวลอย คำป๋อง (นามสมมติ)
p.S. คิดถึงพี่ทีมสุดหล่อ กิกิ
Create Date : 31 มกราคม 2551
Last Update : 31 มกราคม 2551 18:17:43 น.
7 comments
Counter : 886 Pageviews.
Share
Tweet
ดีจัง อ้อมีแค่นอน กิน และทำงานเอง
โดย: อ้อ sandseasun IP: 161.200.255.162 วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:12:57:14 น.
คนเรามี 2 ประเภทคะ
ประเภทแรก เวลาเกิดการเปลี่ยนแปลง หรือสูญเสีย
เขาจะเลือกมองไปข้างหน้า.. แล้วก็บุกลุยต่อ
แบบไม่กลัวเกรง..
ประเภทที่สอง คือคนที่มองแต่อดีต ไม่กล้าก้าวไปข้างหน้า
กลัว และ กลัว และ กลัว
เห็นได้ชัดว่า ประเภทแรกจะนำพาความสุขให้กับชีวิต
ฉันเคยเป็นแบบคนประเภทแรกนะ
ไหงไปๆ มาๆ กลายมาเป็นประเภทที่สองไปได้
สัจธรรมเลยบอกว่า
เพราะโลกของเรามันมีการเปลี่ยนแปลงเสมอไงล่ะ
ใช่ไหม?
โดย:
taley sea far
วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:14:12:14 น.
พยายามทำตามให้ได้อย่างที่เขียนนะ
พี่ก๋าเชื่อว่าในวัยเท่านี้
แล้วคิดได้แบบนี้
น้องนิวจะสู้กับความทุกข์ได้ และเวลามีความสุขก็จะไม่ประมาท
เยี่ยมครับน้อง
พี่ก๋าอ่านแล้วรู้สึกชื่นชมจริงๆ
โดย: ก.วรกะปัญญา (
กะว่าก๋า
) วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:18:17:34 น.
ชีวิตเนี่ยมีความลับอยู่อย่างก็คือ เป็นของที่ต้องใช้ ถ้าไม่ใช้เนี่ยมันจะเสื่อม ใช้ชีวิตให้เต็มที่เลยนะ!
โดย:
ตอบเบาๆเดี๋ยวตัวคิดถึงตกใจ
วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:21:47:19 น.
เห็นด้วยครับ
บางครั้งนึกไปนึกมา
ชีวิตเราก็ไม่มีอะไรมากไปกว่านี้จริงๆ...
โดย:
ชรันจ์
วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:12:50:19 น.
โดย: tai (
taibangplee
) วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:14:57:28 น.
โดย:
นายแจม
วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:02:58 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
newzapg
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
ละครคือชีวิต
ชีวิตคือละคร
หากได้เอาชีวิตลงไปร่วมแสดงแล้ว
ก้ยากที่จะถอนตัว...
เพราะเราเลือกกำกับชีวิตตัวเองได้
แล้วทำไมต้องสนใจคนอื่น
ก้ทำไปสิ ทำอย่างที่อยากทำ
ทำอย่างที่ใจต้องการ
Kurt Narris
หน่อยอิง
อาซิ่ม
เราหล่อมาก
redistuO
จากวันที่เธอไม่อยู่
กะว่าก๋า
เพียงแค่เหงา
oreocream
JaYGUY
JewNid
fzero
ชีวประภา
Nobody know me
คนหัวฟู
สุดที่รักของคนนั้น
นางน่อยน้อย
news_tp
Nisasa
Unravel
Little_playboy
This road is mine
บรรณภรณ์
uter
big-lor
Imaginewing
Ninniko
tiktok tiktok
sawkitty
นางสาวเปิ่นจัง
Register_AC
เด็กหญิงในวันสุข
เซียน_กีตาร์
lastmoon
taibangplee
TzOzOzN
Necessary
Summer Flower
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
Webmaster - BlogGang
[Add newzapg's blog to your web]
Bloggang.com