Bloggang.com : zazi_i : (ดองed) จาก Me Myself มาสู่ Happy Birthday (หนังรักของ 2 หนุ่มมาดเซอร์)

(ดองed) จาก Me Myself มาสู่ Happy Birthday (หนังรักของ 2 หนุ่มมาดเซอร์)

เมื่อวาน(อาทิตย์)ไปดู Happy Birthday มาแล้ว หลังจากอาทิตย์ก่อนมีคนบอกว่ายังไม่พร้อมที่จะเศร้า (วันนั้นเลยดู The Day . . .) พอกลับมาถึง กทม. ปุ๊บ ก็เลยรีบแจ้นไป Siam ปั๊บ เอา กก. ไปแก้ก่อน จากนั้นก็ไปดูหนังที่ CW ทำไมต้องไปไกล..? ไม่ใช่อะไร..อยากไปหาร้าน(อาหาร)นอกเหนือจากแถว Siam กินบ้าง (เบื่อ..!! ก็คุณ art ตัวพ่อ ดันไม่เอากระบอกเซียมซีไปด้วยอ่ะดิ๊)

เธอคือความฝัน..ในใจฉัน
เพียงความฝัน..ที่แสนไกล
ดั่งคว้าดาว..บนฟ้าไกล
ไม่มั่นใจ..จะคว้า

เปรียบดั่งดอกไม้..แห่งความหวัง
มีความฝัน..ที่กว้างใหญ่
หากแม้นเธอ..เพียงเข้าใจ
ฉันมั่นใจ..สักวัน

จะลองไขว่คว้าหาคำตอบ
ฝันคงจริงสักครั้ง
จะมีความรักให้เธอ
อย่าง..หาใครมาเปรียบเหมือน

จะลองไขว่คว้าหาคำตอบ
ฝันคงจริงสักครั้ง
จะมีความรักให้เธอ
อย่าง..หาใครมาเปรียบเหมือน
..แม้ถ้ามีเธออยู่

มีเพียงเราสองรักกันอยู่..ข้างเคียงกันเสมอ
ในใจลืมเผลอละเมอตื่น..
ฝันยังคอยหลอกหลอน (ฝันยังคอยหลอกหลอน)
หายใจมีแต่เธอ แม้เธอไม่มีอยู่

...............................

Happy Birthday เรื่องนี้เล่นเอาน้ำตาท่วมโรงกันเลยทีเดียว ระหว่างที่ดูก็จะได้ยินเสียงซื๊ดน้ำมูก หรือเสียงสะอื้นเล็กๆอยู่เป็นระยะๆ ทั้งของตัวเองและคนรอบข้าง ก็หนังมันเศร้าขนาดนั้น พระเอกก็ดันเล่นได้อารมณ์แบบสุดๆ ใครมันจะไปทนไหว....

หนังเปิดเรื่องได้อย่างสวยสดงดงาม ชอบมากเลยกับจุดเริ่มต้นความสัมพันธ์ของพระนางในเรื่อง ที่ใช้การสื่อสารโต้ตอบไปมาผ่านหนังสือท่องเที่ยวเล่มนึง ในร้านขายหนังสือ ด้วยความที่พระเอกอยากรู้ตัวคนมือบอน ที่มาเขียนหนังสือในร้าน เขาจึงเขียนต่อว่ากลับไป พร้อมกับมาคอยเฝ้ารอเจ้าของปลายปากกา จนสุดท้ายเขาก็แนะนำร้านอาหารให้กับเธอ และที่นั่นเอง..ที่เป็นจุดเริ่มต้นของความสัมผัสของทั้งคู่

เหตุการณ์ตอนต้นเรื่อง อบอวลไปด้วยช่วงเวลาแห่งความสุขของทั้งคู่ บวกกับได้ฉากงามๆของธรรมชาติ (น่าจะเป็น “ปางอุ๋ง”) และมุมมองของภาพที่เค้าถ่ายทอดออกมาได้สวยมากจริงๆ (ต้องยกนิ้วให้ฝ่ายกำกับภาพ) ทำให้ช่วงแรกของหนังดูเพอร์เฟ็คไปหมด ฉากกุ๊กกิ๊กของพระนาง ดูแล้วก็อดที่จะอิจฉาไม่ได้ ยิ่งวิวในเรื่องอีกนะ..เห็นแล้ว (แมร่ง) โคตรอยากไป (กับคนรัก) เลย

ความน่ารักมันอยู่ตรงที่ “เภา” (นางเอก) จะเป็นคนตรงๆ คิดยังไงก็ว่ายังงั้น เดทครั้งแรก..เธอก็เล่นถาม “เต็น” (พระเอก) ออกไปตรงๆว่า “นี่จะจีบหรอ?” เต็นถึงกับเป๋ไปชั่วขณะเลยทีเดียว แต่ก็ใช่ย่อย ต่างคนต่างก็ไม่ยอมกัน พอตั้งสติได้ก็สวนกลับไปว่า “แล้วจะให้จีบป่ะล่ะ?” นางเอกตอบกลับทันควัน “จะจีบหน่ะ..ดีพอแล้วหรอ?” พระเอกตอบว่า “คอยดู” โคตรชอบ (พวก) เองเลย..

ในช่วงกลางเรื่อง (ค่อนไปทางช่วงแรกนิดๆ) จะเป็นจุดหักเหที่ทำให้หนังเรื่องนี้เศร้าแบบสุดๆ ต่อจากนี้ก็จะเน้นไปที่อารมณ์หนักๆ (มาก) ของพระเอก ทั้งๆที่เห็นในตัวอย่างไปแล้วว่านางเอกต้องถูกรถชน แต่ก็ยังทำให้เศร้าได้อยู่ดี ก็ถ้าคุณดูตั้งแต่ต้นเรื่อง..อารมณ์มันก็จะต่อเนื่อง แล้วมันก็จะบิ๊วขึ้นมาได้เอง หนังดึงอารมณ์คนดูได้ดีตรงที่ พออุบัติเหตุเกิดขึ้น “ปั่ง!!” ทุกอย่างเงียบ พระเอกนิ่งไปชั่วขณะ ทันใดนั้นเขาก็วิ่งออกไปอย่างสับสน..ไม่รู้จะทำอะไร..ยังไงต่อไป มันทำให้เรารู้สึกเคว้งไปกับตัวละครนี้ด้วย แล้วเสียงเพลง HBD จากการ์ดก็ดังขั้น จากอารมณ์ที่เคว้งอยู่ มันก็กลายไปเป็นอารมณ์ที่เศร้าได้แบบสุดสุด โอ๊ย...โอ๊ย!! เล่นเอาน้ำตาไหล.. จากนั้นก็ตัดมาที่ฉาก รพ. ขณะทีพระเอกแอบฟังหมอคุยกับพ่อแม่นางเอก ก็สุดๆอีกนั่นแหละ ..หมอบอก “นางเอกก้านสมองตาย ในทางการแพทย์ถือว่าเสียชีวิตแล้ว แต่ที่อยู่ได้ก็เพราะเครื่องช่วยหายใจ..” โอ้แม่เจ้า.. ความสัมพันธ์ของทั้งคู่มันเพิ่งเริ่มต้นเอง แล้วก็กำลังไปได้ดีด้วย อยู่ๆก็ดันมาเกิดเรื่องไม่คาดฝันนี้เข้า มันเป็นจุดเปลี่ยนชีวิตทั้งชีวิตของเต็นเลยทีเดียว แล้วเขาจะเลือกเดินทางไหนกันละทีนี้..?

มีเพียงเต็นคนเดียวเท่านั้นที่เห็นว่าเภาขยับมือ เขาจึงเชื่อมั่นอย่างมากว่าเภายังไม่ตาย เต็นจึงตัดสินใจรับเภามาดูแลเอง มันเป็นเหมือนบททดสอบ ระหว่างนั้นเขาต้องพบกับความลำบากมากมาย จนบางครั้งก็เกิดอาการเครียด สับสน ท้อแท้ ซึ่งก็เป็นธรรมดาของมนุษย์ แต่สุดท้ายเขาก็ผ่านจุดนั้นมาได้อย่างสวยงาม

แต่หนังยังไม่จบแฮะ.. ตอนนี้เราก็เริ่มมีคำถามแล้วว่า..“หนังจะจบยังไง?” หนังดำเนินเรื่องได้ดี (มาก) มาตลอด คิดว่าจะจบอย่างแฮ้ปปี้แค่นี้แล้วด้วยซ้ำ แต่..ไม่ใช่ ในขณะที่เต็นผ่านเรื่องราวเร็วร้ายมาแล้วเกือบหมด วันหนึ่ง..พ่อแม่เภามาเยี่ยม พวกเขาเห็นเต็นเปลี่ยนผ้าอนามัยให้ลูกตัวเอง ก็เกิดความไม่สบายใจขึ้น จึงเลือกที่จะยอมเสียลูกตัวเองไปดีกว่า แต่เต็นที่เฝ้าคอยดูแลเภามาเป็นอย่างดี ผ่านเรื่องราวเลวร้ายมาจนทุกอย่างเริ่มจะโอเคแล้ว เขาไม่ยอมแน่ที่จะเสียเภาไปอีก จึงเกิดเป็นการฟ้องร้องขึ้นโรงขึ้นศาลกันขึ้น ถือว่าเป็นเรื่องน่าเศร้ามากๆ คนที่รักเภาทั้งสองฝ่ายต่างไม่ยอมกัน แต่สุดท้ายก็เป็นฝ่ายพ่อแม่เภาที่ชนะคดี เพียงเพราะเต็นไม่ได้มีพันธะใดๆ (ในทางกฏหมาย) กับเภา ที่จะมาเอาชนะคนที่มีสายเลือดเดียวกันได้ เฮิร์ท..เฮิร์ทมากๆ สงสารพระเอก ทั้งๆที่เต็นเป็นคนเดียวที่คอยดูแลเภาอย่างดีมาโดยตลอดหลังจากเกิดอุบัติเหตุ..ไม่ใช่พ่อแม่เภาเองเลยด้วยซ้ำ ตอนเนี้ยแหละ..ที่ทำให้เห็นว่า เต็นรักเภามากนะ ลองไปดูเองดิ..เล่าไม่ถูก

ในช่วงหลังนี้..หนังแสดงให้เห็นอะไรมากมาย ในเรื่องของ “ความรัก” ที่คนคนหนึ่งมีให้กับคนอีกคนหนึ่ง ในยามที่ชีวิตติดลบแบบสุดๆ เขาก็ไม่ทอดทิ้งเธอ มันเป็นเหมือนการรับผิดชอบต่อความรักหรืออะไรประมาณนั้น เขายอมแลกอนาคตที่สดใสของตัวเอง ไปทุ่มเทให้กับการคอยดูแลอยู่ใกล้ๆเธอ แม้เขาเองก็ไม่รู้เลยว่าอนาคตจะเป็นยังไง..

แต่สุดท้ายพ่อแม่เภาก็เห็นในความรักที่เต็นทุมเทให้กับเภา พวกเขาจึงยอมให้เต็นดูแลลูกตัวเองต่อไป

ตอบจบของเรื่อง นางเอกไม่ได้ลุกขึ้นมาเดินได้เหมือนเก่า คงไม่มีปาฏิหาริย์ใดๆจะเปลี่ยนแปลงให้เภากลับไปเป็นเหมือนเดิมได้ขนาดนั้น..มันออกจะเว่อร์ไปหน่อย หนังทำออกมาได้ดี..ตรงที่ไม่ได้ทำเกินคาด นางเอกยังคงมีชีวิตอยู่ แล้วก็ลืมตาได้..เท่านั้น แต่ร่างกายก็ยังคงเดี้ยงเหมือนเก่า..ไม่ได้มีสติรับรู้อะไร

..หนังจบได้เท่านี้ก็ถือว่าดีมากๆแล้ว..

Happy Birthday

แฮปปี้เบิร์ธเดย์

ผู้กำกับ : พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง
ผู้แต่ง : คงเดช จาตุรันต์รัศมี
วันเข้าฉาย : 18/12/2008

หนังรักในแบบ พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง
ของขวัญจากคนมือบอน 2 คน
กับความรักในแบบของพวกเขา
เรื่องราวความรักของชายหนุ่ม “เต็น” (อนันดา เอเวอริ่งแฮม) และหญิงสาว “เภา” (ฉายนันทน์ มโนมัยสันติภาพ) ที่บุพเพสันนิวาสชักนำให้พวกเขาได้มารู้จักกันผ่านตัวหนังสือ ในหนังสือท่องเที่ยวที่เต็มไปด้วยข้อความที่ถูกเขียนส่งต่อให้กันและกัน โดยที่พวกเขาไม่เคยแม้แต่พบหน้ากัน...แต่มันกลายเป็นสื่อกลางที่ทำให้คนมือบอน 2 คนได้มาพบและรู้จักกัน

.....................................................................................
“จีบได้เปล่า?” . . . “คิดจะจีบ ดีพอแล้วเหรอ”
คำถามที่ “เภา” ทิ้งไว้ให้ “เต็น”
ในระหว่างที่ความสัมพันธ์ของทั้งคู่กำลังคืบหน้าไปอย่างช้า ๆ
กระทั่งถึงวันครบรอบวันเกิดของ “เต็น”
เภา ได้เดินทางนำของขวัญวันเกิดมามอบให้แก่ เต็น
...ทว่าของขวัญชิ้นนั้นกลับไปไม่ถึงมือของเต็น
มีเพียงข้อความที่เภาเขียนทิ้งไว้ในการ์ดอวยพรวันเกิดให้กับเต็นว่า
“สัญญานะว่าจะดูแลกันตลอดไป…”
และนี่คือจุดเริ่มของการพิสูจน์คำสัญญาที่เต็นมีต่อเภา
.....................................................................................

บางครั้งคำสัญญา ต้องใช้เวลาในการพิสูจน์

Me Myself

ขอให้รักจงเจริญ

ผู้กำกับ : พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง
ผู้แต่ง : คงเดช จาตุรันต์รัศมี
วันเข้าฉาย : 19/04/2007

“อุ้ม” หญิงสาวที่กำลังหมดอาลัยตายอยากกับชีวิต เพราะเธอเพิ่งถูก กริช คนรักของเธอทิ้งไป แถมยังมีภาระต้องเลี้ยงดู โอม หลานชายวัยไม่ถึงสิบขวบ ลูกของพี่สาวที่ตายไป ซึ่งเธอไม่เคยมั่นใจในตัวเองว่าจะทำหน้าที่นี้ได้ดีเลย แม้แต่ความฝันในหน้าที่การงานของเธอ ก็ยังไม่กล้าที่จะฝัน เธอมักจะรู้สึกว่า ตัวเธอที่เติบโตขึ้นมาในทุกวันนี้ ช่างห่างไกลกับสิ่งที่เคยฝันในยามเด็กเหลือเกิน ชีวิตของเธอดูไม่มีทางเลือกมากนัก จนกระทั่งเกิดอุบัติเหตุขึ้นกลางดึกของคืนวันหนึ่ง เพราะเธอขับรถไปชนชายแปลกหน้าคนหนึ่งเข้า และทำให้ชายคนนั้นความจำเสื่อม เธอจึงต้องแบกรับภาระในการดูแลชายคนนี้เพิ่มขึ้นไปอีก หลักฐานติดตัวของชายคนนี้ไม่มีอะไรเลย นอกจากจี้ห้อยคอ อ่านเป็นภาษาอังกฤษได้ว่า “แทน”

อุ้มจำเป็นต้องพาแทน ชายแปลกหน้า ที่ไม่น่าไว้วางใจมาใช้ชีวิตร่วมกับเธอและหลานชายอย่างช่วยไม่ได้ แต่เมื่อเวลาผ่านไป เกิดเหตุการณ์ต่างๆ ที่ทั้งสนุกสนาน วุ่นวาย และสับสนเกิดขึ้น ทำให้แทนได้ค่อยๆ ก้าวล้ำเส้นเข้ามา มีส่วนร่วมกับชีวิตของเธอมากขึ้น กำแพงที่สูงชันภายในใจของเธอก็ค่อยๆทลายลง แทนกลายเป็นกำลังใจที่ช่วยผลักดันเธอ ให้มีรอยยิ้ม และสามารถใช้ชีวิตร่วมกับหลานชายได้ลงตัวมากขึ้น ในขณะเดียวกัน ชีวิตที่แสนจะว่างเปล่าของแทน เพราะจำความอะไรไม่ได้นั้น กลับค่อยๆ ถูกเติมเต็มโดยหญิงสาวที่มีท่าทางแข็งๆ คนนี้ ในที่สุดทั้งคู่ก็ตกหลุมรักกัน และทำให้แทนไม่นึกอยากที่จะกลับไปจำเรื่องราวในชีวิตของตัวเองอีกต่อไป

แม้ว่า ทั้งคู่จะคิดตัดสินใจ ที่จะไม่กลับไปตามหาความทรงจำของแทน ไม่อยากรับรู้เรื่องราวเก่าๆในชีวิตของแทนอีกต่อไปแล้ว แต่ทั้งอุ้มและแทนต่างตระหนักดีถึงคำถามสำคัญที่ยังคงค้างคาอยู่ นั่นคือ แทนคือใคร? และชีวิตของแทนก่อนหน้านี้เป็นอย่างไร? ภาพของหญิงสาวที่แทนมักเห็นคือใคร? และท่าทางแปลกๆของแทน ที่แม้แต่ตัวเองยังไม่เข้าใจนั้นเป็นเพราะอะไร? เมื่อความจริงถูกเปิดออกมา ความรักของทั้งคู่ จะยังมั่นคงพอที่จะสามารถรักกันได้อยู่หรือเปล่า?

thx : NangDee.Com

Create Date : 08 มกราคม 2552

Last Update : 10 มกราคม 2552 22:43:32 น.

0 comments

Counter : 582 Pageviews.