เมื่อ 2 อาทิตย๋ก่อน โย่วไปหาหมอที่จุฬาตามประสาหมาแม่รวย ต้องไปจ่ายค่ายาบ่อยๆ กลัวพี่แอมเงินเหลือ และแล้ว โย่วก็ได้พบกับสาวนางหนึ่ง โอวโน..ช่ายเลยที่รอมานานนนนนน สาวนางนี้ชื่อแนนซี่ ผิวสีทองงดงาม ถูกใจ ช่ายเลย โย่วพยายามประล้อประแหล่ะแนนซี่ตลอด ไม่ว่าแนนซี่จะไปทางไหน โย่วก็จะเดินตามโดยไม่สนใจว่าแม่มันเหนื่อยมั้ย ซี่ไปไหนจ้ะ โย่วไปด้วยน้า ซี่ไปซ้าย โย่วก็ซ้ายด้วย หรือว่าซี่จะไปขวา โย่วก็ขวาด้วยเหมือนกัน ซี่เหนื่อย โย่วก็เหนื่อยเหมือนซี่ นั่งเฝ้าอย่าให้ซี่หายไปไหน เผลอหน่อยก็เนียนๆเขยิบเข้าไป ต้องรีบสร้างความประทับใจหน่อยในที่สุดก็เนียนสำเร็จ มีความสุขจิงจิ้งงงง ใช่เลยที่รอมาสุขใดไหนจะปาน โย่วพอใกล้ๆเวลา ก็ไปรอที่ห้องจะตรวจ โย่วมันก็เดินตามต้อยๆๆๆๆ พอแนนซี่เขาห้องตรวจเท่านั้นแหล่ะ ไอ้โย่วเหมือใจสลาย ที่รักหายไปไหน มันก็ยืนเฝ้า พยายามจะพังประตูเพื่อจะเข้าไปหาเค้า เห่าเรียกซะ เรียกไม่ออกมาเหรอ พังเลยไอ้ประตูบ้า ขวางอยู่ได้ ยังไม่เปิดอีก นี่แน่ะ นี่แน่ะ หมาโกรธ ป.ล. มันจะพังประตูเค้าจริงๆ ซี่หาใช่สนใจไอ้บ้าที่เห่าอยุ่ไม่ เห่าอยุ่ได้ หมารำคาญ เมื่อซี่ตรวจเสร็จ ลุงเจ้าของก็พาซี่ไป ไอ้โย่วก็มองตามด้วยใจสลายมากมาย ไหนอ่า ซี่อยู่ไหน จากนั้นมันก็เดินหาเค้าทั่วโรงพยาบาล เหมือนหมาหาอะไรสักอย่าง หาๆๆๆๆๆ เดินไปทุกที่ทุกทาง มอง-ดม-เดินพอไม่เจอก็ยังไม่เลิก หาต่อจนเจอ แล้วก็เข้าไปกระแซะๆเค้าอีกคราวนี้ซี่ไม่อยู่จริงๆ ซี่กลับไปแล้ว โย่วถึงขนาดซึม ที่ตามมาสามชั่วโมงมันคือไรอ่ะ ไหนซี่จากไปไม่ทิ้งเบอร์เอาไว้ แล้วโย่วจะไปตามซี่ที่ไหนล่ะเนี่ยพอกลับบ้านมามันซึมจริงๆนะ สงสัยจะคิดถึงแนนซี่ แต่ว่าแนนซี่ไม่สนใจโย่วอ่ะ พอซี่เห็นโกลเด้นเหมือนกัน ซี่ก็กระแซะเข้าไปหา แต่โย่วนี่ซี่เมิน ใช่ซิ โย่วมันไม่หล่อไม่เร้าใจเหมือนคนอื่น โย่วเสียจายยยยยยยยย
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
.......ปล. น่าร้ากกซะ