Bloggang.com : หมวยเคี้ยง : เกาะช้างจ๋าฉันมาแล้วจ้ะ

เกาะช้างจ๋าฉันมาแล้วจ้ะ

เกาะช้างจ๋าฉันมาแล้วจ้ะ

พอขึ้นรถได้ฉันก็หลับ
(ก็บอกแล้วว่าไม่ได้สนใจอะไรเลย)
มาตื่นอีกทีก็ตอนที่เอารถขึ้นเรือเฟอร์รี่แล้ว
ตอนที่รถขึ้นไปบนเรือฉันยังคิดอยู่เลยถึงตอนที่ฉันไปเกาะช้างเมื่อปี 2539
ตอนนั้นที่ฉันไปฉันต้องนั่งเรือประมง
ที่เค้าเอามาดัดแปลงติดเก้าอี้ลงไปอยู่เลย
แต่ตอนนี้มันกลายเป็นเรือเหล็กลำมหึมาไปซะแล้ว
จนฉันนึกว่ามันเป็นไททานิคเอามาดัดแปลงซะด้วยซ้ำ
ฉันว่าไอ้เรืออย่างแรกมันได้อารมณ์กับการท่องเที่ยวมากกว่าไอ้เรืออย่างหลังเป็นไหนๆ
จริงๆแล้วไอ้เรื่องนี้ฉันก็คิดตั้งแต่วันแรกที่มาสัมภาษณ์งานแล้วแหละ
ว่าเกาะช้างของฉันมันโดนข่มขืนโดนลงแขกจนเละเทะเบิกบานไปหมดแล้ว
มันไม่ใช่สาวน้อยวัยใสเหมือนอย่างเดิมอีกแล้ว
แต่ตอนนี้มันกลายเป็นสาวใหญ่กร้านโลกไปเรียบร้อย
พอเรือมาถึงเกาะฉันก็มองไปที่ถนนลาดยางอย่างที่ฉันไม่อยากจะเห็นมันเลย
ทั้งๆที่ฉันก็เห็นมารอบนี้มันก็รอบที่ 2 แล้ว
ที่ถนนรอบเกาะช้างมันเปลี่ยนแปลงไป
ก็เมื่อปี 2539 นั้นถนนลาดยางยังไม่มีมีแต่หินกลมๆที่คนเค้าเอามาปูทำถนนกันอยู่เลย
นึกถึงภาพของก้อนหินที่น้ำตกออกไหมล่ะหินอย่างนั้นแหละ
ในเมื่อสมัยนั้นทางมันเป็นอย่างนี้
แล้วรถที่จะวิ่งบนเกาะช้างได้มันก็เลยต้องเป็นรถกะบะที่เอามาดัดแปลงเป็นโฟลวิลแทน
นั่งทีนึงก็โขยกเขยกเหมือนนั่งเกวียนยังไงพิกลอยู่
ความรู้สึกมันเหมือนกับว่าลำไส้กระเพาะมันจะรวมกันอยู่ที่คอหอยยังไงไม่รู้
แต่ถ้าหากมาเทียบกับความรู้สึกตอนนี้แล้วกับทางที่ลาดยางแสนจะสะดวกสบายของเกาะช้างในยามนี้
ฉันอยากจะร้องไห้ฉันชอบอย่างที่มันกันดารๆอย่างแรกมากกว่าหลายล้านเท่านัก
ยิ่งมองไปเห็นร้านสะดวกซื้อที่เปิด 24 ชั่วโมงยี่ห้อดัง
ที่กำลังตกแต่งอยู่ฉันก็ยิ่งอยากจะร้องไห้มากขึ้นไอ้ร้านพวกนี้มาแล้วล่ะก็
ความเจริญของเงินในกระเป๋านายทุนแต่ความบรรลัยของธรรมชาติมันได้ถึงคู่กันแล้วอย่างโจ๋งครึ่ม
แต่คนที่อยู่ที่เกาะรวมไปถึงเจ้าของรีสอร์ต
เจ้าของโรงแรมต่างๆเค้าก็คงคิดตรงกันข้ามกับฉัน
เพราะเมื่อความเจริญยิ่งเข้าไปหาเค้ามากเท่าไหร่
เงินก็ยิ่งงอกเงยในกระเป๋าของเขามากขึ้นเท่านั้น
ตอนนี้ฉันก็หวั่นๆอยู่ในใจเหมือนกันว่าชั่วระยะเวลาไม่ถึง 10 ปีนี้
เกาะกูดก็จะต้องตกอยู่ในชะตากรรมเดียวกับเกาะช้างไปด้วยแน่นอนก็ในเมื่อมันใกล้กันซะเหมือนคิ้วกับขนตา
แต่ฉันก็ยังดีใจที่ฉันยังได้มาเกาะช้างตอนที่มันยังเป็นธรรมชาติมากกว่านี้อยู่
ถึงแม้ว่าตอนนั้นราคาข้าวของมันจะแพงกว่าตอนนี้หลายเท่าตัวนัก
ว่าไปแล้วตอนนั้นที่ฉันมานอนเกาะช้างครั้งแรกฉันยังได้นอนบังกะโลที่ไฟฟ้ายังไม่มีเลย
พอถึงเวลาอาหารเย็นฉันก็ต้องเอาตะเกียงเดินไปให้เจ้าของบังกะโลเค้าจุดให้
ก่อนที่จะหิ้วส่องนำทางกลับห้องอยู่เลย
ตอนนั้นเกาะช้างมันยังไม่ฮิตในแถบคนไทยมากขนาดนี้เลยมั้ง
เพราะตอนนั้นฉันมองไปทางไหนฉันก็เจอแต่ฝรั่งๆๆและฝรั่งอั้งม๊อทั้งหลาย
จนฉันคิดว่าฉันไปอยู่ที่ฮาวายซะด้วยซ้ำ ถ้าตอนนั้นฉันไม่ได้นั่งกินส้มตำปลาร้าอยู่อย่างเมามันส์ล่ะก็นะ
เมื่อมาเป็นกระเหรี่ยงไทยเชื้อสายจีน
อยู่ท่ามกลางฝรั่งห้อมล้อมมันให้บรรยากาศไปอีกแบบหนึ่งเลยเพราะฝรั่งวันๆเค้าก็จะอยู่ของเค้าเงียบๆ
นอนอาบแดดปิ้งไปปิ้งมาอ่านหนังสือไปเรื่อยเปื่อยข้าวของวางไว้ยังไงก็ไม่มีหาย
ฉันลืมแว่นกันแดดยี่ห้อดังทิ้งไว้เกือบ 2 ชั่วโมง
เมื่อฉันวิ่งตาเตอเหลือกกลับไปดูมันก็ยังนอนรอฉันอยุ่ที่เดิม
ไม่ต้องลองวางไว้แถวที่คนไทยอยู่หรอก
บางทีแค่คาดไว้ที่หัวกระพริบตา 2 ที
มันก็อาจจะหายไปแล้วก็ได้
ฉันก็เลยติดชอบทะเลที่มันเงียบๆไม่มีคนไปซะแล้ว
ดังนั้นเวลามาเจอก๊วนคนไทยไปเที่ยว
บางทีฉันแทบจะบ้าตาย
ค่าที่คนไทยเธอช่างเอะอะวุ่นวายกันได้ตลอดศกไม่ได้เกรงอกเกรงใจใครเลย
ทำตัวกันเสมือนประหนึ่งว่าพวกเค้ามาพักผ่อนกันที่หาดส่วนตัวซะมากกว่า
อยากจะทิ้งขยะตรงไหนก็ทิ้ง
อยากจะเก็บอะไรไปเป็นที่ระลึกก็เก็บ
อยากจะเขียนประกาศศักดาว่ามาเยี่ยมเยือน
เห็นตรงไหนว่างก็เขียน
แต่ไอ้ที่ฉันเกลียดที่สุดเลย
ก็คือคนที่ชอบเดินเก็บเปลือกหอยเอาไปเป็นที่ระลึก
ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาจะเก็บเอาไปทำไในเมื่อได้กลับไปถึงบ้านเรียบร้อยแล้ว
ไอ้บรรดาเปลือกหอยพวกนี้
ยังไงๆซะมันก็ต้องโดนเอาไปหมกอยู่ตรงส่วนไหนของบ้านอยู่ดี
อย่างมากก็เห่อแค่ 2 –3 วันแรก
บางทีเมื่อเอาออกมาดูทีหลัง
บางคนคงลืมไปแล้วด้วยมั้งว่าไปเก็บมาจากไหนกัน
ปูเสฉวนมันจะสูญพันธ์กันก็เพราะอย่างนี้น่ะแหละ
ก็ในเมื่อไม่มีเปลือกหอยมันก็ไม่มีบ้านจะอยู่
ฉันก็เลยแช่งเอาไว้ตลอดเลยว่า
เวลาที่เห็นใครมันเก็บเปลือกหอยไปฉันจะแช่งไม่ให้มันมีบ้านอยู่มั่งอย่างนี้มันถึงจะสาสม
คนไทยชอบนึกถึงแต่ความสุขส่วนตัว
ผลาญทรัพยากรธรรมชาติกันเป็นว่าเล่น
แต่ไม่ค่อยจะนึกถึงเลยว่าอนาคตลูกหลานจะเหลืออะไรจากเรา
ในเมื่อในตอนนี้เราเอามาใช้กันจนจะหมดอยู่แล้วจนมันจะติดลบอยู่แล้ว
ฉันไม่ชอบนิสัยคนขี้โกงฉันมาเจอที่เกาะช้างนี่แหละ
ที่โกงกันได้อย่างบรรลัยประเทศ
โกงกันได้แม้แต่ป่าสงวนป่าโกงกาง
โกงกันจนภูเขาหายไปเป็นลูกๆ
ตัดไม้ทำลายป่ากันซะจนน้ำตกมันหดหายไปหลายที่แล้ว ในเมื่อไม่มีต้นไม้แล้ว
น้ำตกมันจะเอาน้ำจากที่ไหนมาไหลล่ะ
ก็ในเมื่อน้ำตกมันเป็นตาน้ำเล็กๆ
ที่อยู่ใต้ดินที่ค่อยๆไหลมารวมกัน
จนเป็นสายธารขนาดใหญ่ซึ่งก็คือน้ำตกนั่นเอง
และตาน้ำเหล่านี้ก็มาจากคุณต้นไม้ทั้งหลายนั้น
เก็บน้ำเอาไว้ให้เรายิ่งธรรมชาติอุดมสมบูรณ์มากเท่าไหร่ตาน้ำใต้ดินก็จะเยอะแยะมากมายขึ้นเท่านั้น
แต่ถ้าคนเรายิ่งตัดไม้ทำลายป่าไปเยอะเท่าไหร่
ผลลัพธ์ที่จะออกมาอย่างแน่นอนเลย
ก็คือน้ำตกก็จะแห้งเหือดลงไปมากยิ่งขึ้นเช่นกัน
คนเรายิ่งนึกถึงแต่ตัวเองมากมายเท่าไหร่
ก็ยิ่งนึกถึงคนรอบข้างน้อยลงเท่านั้น
ครั้งแรกที่ฉันมาเกาะช้างนั้น
ฉันยังได้เห็นน้ำตกไหลลงมาที่ถนน
เป็นลำธารเล็กๆอยู่เลยไม่ใช่ที่เดียวนะฉันเจอเยอะมาก ฉันทั้งตื่นเต้นระคนไปกับแปลกใจว่า
ทำไมฉันได้เจอกับน้ำตกได้ง่ายดายเพียงนี้หนอ
แล้วมันก็มีธารน้ำเล็กๆอย่างหลายต่อหลายที่มากเลย
มากจนฉันดีใจว่าทรัพยากรของที่นี่สมบูรณ์ดีจริงๆ
แต่ตอนนี้มันไม่มีอย่างนั้นอีกแล้วแล้ว
ไม่ต้องถึงคนรุ่นหลังหรอกแค่คนรุ่นเดียวกับฉันให้แก่กว่าฉัน 10 –20 ปีเลยเอ้า...
เค้าก็คงจะไม่ได้พบได้เห็นกันแล้ว
ไอ้เด็กในเมืองที่โตมากับตึกแถวอย่างฉันไม่เคยได้เห็นหิ่งห้อยก็ได้มาเห็นที่เกาะช้างนี่แหละ
แต่ตอนนี้ฉันว่าหิ่งห้อยมันคงไม่มีแล้วแหละ
แต่ถึงจะมีมันก็คงจะน้อยมากถึงมากที่สุด
ฉันว่าหิ่งห้อยมันก็คงคิดเหมือนกันแหละ
ว่ามาทำลายบ้านของมันทำไม
ในเมื่อมันอยู่ของมันดีๆ
มันไม่ได้ทำความเดือดร้อนให้กับใครเลย
มีแต่สร้างความสวยงามสร้างความสุข
ให้กับคนที่มองเห็นมัน
ฉันว่าหิ่งห้อยนี่เหมือนกับเจ้าหญิงของความมืด
จริงๆฉันคิดเอาเองว่าหิ่งห้อยเหมือนเจ้าหญิงที่โดนสาปมาให้โดดเดี่ยวยังไงก็ไม่รู้
ฉันว่าเวลาดูหิ่งห้อยแล้วมันดูเหงาๆดี
หิ่งห้อยชอบเกาะต้นโกงกาง
กินหอย
กินน้ำค้างบริสุทธ์เป็นอาหาร
ถ้าไม่มีป่าโกงกางมันก็ไม่มีบ้านไม่มีอาหาร
หิ่งห้อยมันก็ไม่ใช่ว่ามันจะสวยอย่างเดียว
ใครจะไปคิดล่ะว่าหิ่งห้อยมันจะมีประโยชน์ตรงที่ช่วยขจัดพยาธิไปได้
เพราะหอยที่เป็นอาหารของหิ่งห้อยมันตัวพาหนะของแหล่งพยาธิ
พอหิ่งห้อยมันไปกินมันก็เลยช่วยขจัดพยาธิไปได้ในตัวเห็น
ไหมว่าแมลงตัวเล็กนิดเดียวมันยังมีประโยชน์เลย ประโยชน์ของมันมากกว่าคนที่ทำตัวเลวๆ
โกงชาติบ้านเมืองหลายต่อหลายคนเสียอีก
ที่กินแม้กระทั่งห้องส้วมห้องขี้ในสนามบิน
(ท่าทางพวกนี้มันจะชอบกินขี้แฮะ)

ตอนนี้เลยกลายเป็นว่า
ฉันเลยต้องเก็บความทรงจำของเกาะช้างตอนนั้น
เอาไว้ในเหนียวแน่นที่สุดในความทรงจำของฉัน
เพราะมันไม่มีเกาะช้างที่เป็นธรรมชาติจริงๆ
อย่างในอดีตอีกแล้ว
นี่ยังไม่รวมถึงป่าโกงกางที่หายไปด้วย
ทั้งๆที่มันเป็นแหล่งทรัพยากรที่ยิ่งใหญ่เป็นระบบนิเวศ
ที่ส่งผลกระทบต่อธรรมชาตโดยตรง
ก็โดนตัดโดนถมเพื่อให้คนขี้โกง
เอาที่มาทำรีสอร์ตหาเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง
คนอย่างนี้หน้าด้านเพราะสิ่งที่เค้าทำนั้นมันคือการเอาเปรียบคนทั้งประเทศเพียงเพื่อแค่จะเพิ่มเงินในบัญชีของเค้าขึ้นมาอีกนิดเดียว
แต่สิ่งที่เค้าทำนั้นมันก็การฆ่าคนร่วมประเทศของเค้าทั้งเป็น
สาธุ.......ขอให้กรรมไปตกที่ลูกมันอะไรต่อมิอะไร
ที่มันโกงมาขอให้มลายหายไปหมดในยุคลูกของมัน
ให้ลูกมันไปขอทานเค้ากิน
มีลูกสาวก็ให้มันได้ผัวเกย์
มีลูกชายก็ให้ลูกมันเป็นกะเทย
ตระกูลชาติชั่วอย่างมันจะได้สูยพันธ์ลงไปซะให้หมด
คิดมาถึงตอนนี้แล้วฉันเสียดายแทน
คนที่ไม่ได้ไปเกาะช้างตอนนั้นจริงๆแต่ฉันก็เสียดายธรรมชาติของเกาะช้างที่ตายไปอย่างรวดเร็วมากกว่า เพราะมันไม่มีมาางกลับมาเหมือนเดิมได้อีกแล้ว
ไม่ใช่แค่ที่เกาะช้างที่เดียวหรอก
ธรรมชาติทุกๆที่ในประเทศไทยนี่แหละที่โดนคนเลวๆชั่วช้าปู้ยี่ปู้ยำไปหมดแล้ว
ไม่มีทางหรอกที่มันจะกลับมาได้เหมือนเดิมอีก
นอกจากจะดูในรูปถ่ายเก่ากันเท่านั้น

อุแม่เจ้า ตอนนี้ไม่ฮาแต่ออกแนวเครียดแทน
เลือดรักธรรมชาติพลุ่งพล่านจริงๆเลยฉัน

Create Date : 20 มิถุนายน 2550

Last Update : 20 มิถุนายน 2550 11:06:39 น.

4 comments

Counter : 475 Pageviews.