|
|||
ลองเป็นควาญช้าง @ ปางช้างแม่สา ++ ก้าวเท้าเข้าปาง ++ สรุปจากตอนที่แล้ว เราก็ตกลงเลือกโปรแกรมบ้านควาญช้าง 3D2N จากโปรแกรมที่มีหลากหลายมากของปางช้างแม่สา และก็เป็นอีกครั้งที่เพื่อน ๆ ประนามหยามเหยียด... ด้วยเงินจำนวนนี้ชั้นว่าแกมีความสามารถที่จะหาทางไปญี่ปุ่นได้อีกรอบ แกจงไปซะเถอะ เดี๋ยวลิสท์รายการของที่จะฝากซื้อให้ อ่อ... ตกลงจะให้ไปหอบของให้... ว่างั้น?? ซึ้งใจเสียจริง หึๆๆ... เมื่อเราตกลงใจอะไรไปแล้ว เปลี่ยนใจยากด้วยสิ ก็เลยไม่สนใจกับคำถากถางต่าง ๆ นานา ซึ่งนำทีมโดยน้องชายเราเอง เช่น อย่าลืมเอา CD ไปแจกเพื่อน ๆ ด้วยนะ หรือ จะนั่งช้างอย่าลืมคาดเบลท์ เดี๋ยวตกมาธรณียุบ และเพื่อน ๆ อีกหลายคนที่ไม่พูดอะไร แต่สายตานี่ฉายแววแรงมาก... เพี้ยนไปแล้วจริงๆ
อ้อ... ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ขอย้อนกลับไปก่อนจะไปที่เชียงใหม่เนาะ หลังจากตัดสินใจเลือกโปรแกรม ไม่มีการโอนเงินจองอะไรด้วยนะ บอก payment หน้างานได้เลย เป็นเงินสดนะคะ เราก็งง ๆ จะได้ไปป่ะเนี่ย เออ ดูช่างง่าย คือ เอาตรง ๆ นะคะ อย่าโกรธกัน การ communicate ไม่มีอ่ะ เราก็แบลงค์มากสิ จะไปยังไง เตรียมตัวยังไง อะไรยังไง จะเอาเราไปไว้ที่ไหนยังไง แล้วอย่างที่บอก อย่าได้ถามมาที่ office เค้า เพราะคุณจะไม่ได้ข้อมูลอะไรใด ๆ ทั้งสิ้นสิ่ง แล้วเราก็ไม่อยากกวนคุณผู้จัดการอีกแล้ว สงสารอ่ะ ดูเค้ายุ่ง ๆ ด้วยแหละ เราก็บ่นกับเพื่อน ๆ ช่วยกันหาข้อมูล (ที่มีอยู่น้อยนิด) ในเว็บ จนเพื่อนๆ แบบ อย่าไปเลยดีมั้ย ดูไม่ปลอดภัยเลย เอาง่าย ๆ เราแบลงค์กว่าไป DPRK อีกอ่ะ แต่ช่างมัน แค่เชียงใหม่ ไปตายเอาดาบหน้าละกัน
และเมื่อไม่แน่ใจเลยเรื่องความปลอดภัย แถมยังมีการผิดพลาดในการสื่อสารอย่างแรง การเตรียมตัวของเราเลยกลายเป็น ไม่มีของแบรนด์ ไม่มีของแพง กระเป่าเสื้อผ้าใบเล็กที่สุด (กระเป่าเพื่อนไปยิมฯ ยังใหญ่กว่า ) เงินสดเอาติดตัวไป 5,000.- (ซึ่งดันลืมไปว่าวันที่ไปต้องใช้ด้วย เพราะไปไฟลท์เย็น ตอนเช้าเลยมาทำงานก่อน) เบ็ดเสร็จเหลือเงินสดเข้าไปในปางช้างแค่ 3,500.- แต่รอดนะ ฮ่าๆๆ เพราะในปางไม่ได้ใช้อะไรเลยเลี้ยงดูปูเสื่อดีมาก... ไม่สิ ดีเกิน แหะๆๆ
ขำ... จัดของเสร็จส่งรูปให้เพื่อนดูด้วยนะ เพื่อนบอกผ่านหมดแต่ช่วยเอา tumbler Starbucks อันนั้นออกไปหน่อยเถอะ มันเกะกะตามาก คิดดู เป็นทริปที่ไม่มั่นใจแค่ไหนต้องส่งรูปถามเพื่อนเลยทีเดียว ปกตินี่ไม่มีนะ คิดจะทำอะไรก็ทำเลย กว่าเพื่อน ๆ จะรู้คือตอนโพสต์ FB ว่าอยู่ที่ไหนนั่นแหละ มีอันนึงที่พลาดสุด... เพราะห่วงเรื่องความปลอดภัย เลยหอบของน้อยชิ้นสุด ก็เลยตัดสินใจไม่เอา mirrorless ประจำตัวไป ใช้เวลาตัดใจนานอยู่ กว่าจะทำใจได้ว่าเอาแค่ iPhone กับกล้องฟรุ้งฟริ้งถูก ๆ ก็ได้ เสียใจมากกกกก
รถรับจากโรงแรม 8 โมงเช้า แล้วก็ไปรับนักท่องเที่ยวต่างชาติอีก 2 ท่านที่จะไปชมศูนย์อภิบาลช้างไทย ซึ่งก็เป็นส่วนหนึ่งของปางช้างนี่แหละ ฝนตกด้วยวันนี้ และแลจะตกทั้งเช้า สนุกล่ะ แล้วเค้าจะให้ทำอะไรยังไงก็ยังไม่รู้แต่ก็เอาเหอะ มาถึงนี่ละ กลับไปตอนนี้ก็ไม่ใช่เรา
แล้วก็มาถึงปางช้างแม่สา อาณาจักรช้างไทย
ยืนตากฝนชำระเงินกันตรงข้างหน้าทางเข้าปางน่ะแหละ จริง ๆ น้องที่ไปรับเรามาเค้าพยายามจะกางร่มให้นะ แต่ไม่รอด เปียกอยู่ดี เลยแบบเอาเหอะน้อง ไหน ๆ ก็ไหน ๆ กางให้ตัวเองเท้อะ กว่าจะชำระเงินเสร็จ ซึ่งต้องมีการโทรถามอะไรกันก่อนไม่รู้ เราก็ยืนตากฝนต่อปายยยย รีบรับใบเสร็จเดินอย่างเร็วเข้ามาด้านใน น้องผุ้ชายคนนึงก็มารับเข้าปางช้าง เราก็ไม่ได้ตั้งตัวเก็บของอยู่ น้องพุดอะไรไม่รู้ ไม่ได้ฟัง น้องสุภาพนะ น้องพยายามสร้างความคุ้นเคยนะ แต่พี่กำลังงง ๆ กับชีวิต ขอขำอีกที ทางเข้ามันจะเป็นสะพาน น้องที่ไปรับเรามาส่งต่อเราให้น้องอีกคน และมันต้องรีบเดินเพราะฝนตก เรารู้สึกเหมือนเรากำลังถูกส่งตัวเข้าโรงเรียนประจำ อือ... ไม่ได้สัมผัสความรู้สึกนี้มานานแค่ไหนแล้วนะ
น้องคนที่เราถูกส่งต่อให้ มารู้ตอน register เสร็จว่าน้องคนนี้จะเป็นน้องที่นำโปรแกรม ขอเรียกสั้น ๆ ได้มั้ย
น้องแม็กซ์ (นามสมมติ) เอ่อ สำนวนข่าว นสพ ชะมัด เด็กคนนี้น่าสนใจ เดี๋ยวจะรู้ว่าน่าสนใจยังไง ต่อเรื่องทริปดีกว่าเนอะ
น้องแม็กซ์แนะนำตัวบอกว่า 3 วันนี้ผมจะเป็นบอดี้การ์ดพี่นะ เราหันขวับไปมองหน้า... แค่หน้าไม่พอ... มองตั้งแต่หัวจรดเท้า สลับหน้าที่กันดีมั้ย ตัวแค่นี้ พี่ต้องเป็นบอดี้การ์ดน้องดีกว่ามั้ยอะ น้องดูงงนิด ๆ ว่าเราเป็นคนไทยที่อยู่ที่กรุงเทพฯ อื้อ การเป็นคนไทย อาศัยอยู่ในประเทศไทย และอยากเที่ยวหรือทำกิจกรรมในไทยนี่มันช่างยากเย็น น้องรีบบอก เปล่า ๆ ครับที่สงสัยเพราะปกติถ้าเป็นคนไทยที่มาทำโปรแกรมนี้จะเป็นคนไทยที่อาศัยที่ต่างประเทศ ไม่เป็นไรหรอกน้อง เริ่มชินละ แล้วพี่ก็มาถึงนี่แล้ว ก็คงไม่กลับแล้วล่ะฮะ
น้องพาไปที่ที่พักซึ่งอยู่ในส่วนของ nursery (Maesa Elephant Nursery) และนี่คือที่พักค่ะ
ที่พักง่าย ๆ แต่มีสิ่งอำนวยความสะดวกที่จะเป็นครบและสะอาด และพอเปิดหน้าต่างออกไปด้านหลังก็พบพื้นที่สีเขียว และอาจเพราะเป็นฤดูฝน เรารู้สึกว่าเราได้กลิ่นหอมของฝนและดิน สดชื่นดีค่ะ จริง ๆ เค้าให้เราเลือกนะ ว่าอยากจะพักที่ รินลดา รีสอร์ต หรือจะพักในปางเลย เราเลือกพักที่นี่ เพราะเรารู้สึกว่ามาปางช้างแล้วไม่พักข้างในนี่ ความน่าสนใจลดลง 80% ซึ่งเราคิดถูก นิดนึงค่ะ ก่อนที่จะมา เห็นรูปในเว็บ บวกกับการสื่อสารที่ผิดพลาด เพื่อน ๆ เป็นห่วงมาก บอกให้เรายกเลิกทริป มีน้องชายเราคนเดียวที่ไม่ได้ห้ามอะไร ถามแค่ว่า... มีอะไรจะฝากถึงคุณแม่มั้ยล่ะ แต่พอมาถึงที่นี่จริง ๆ คนละเรื่องเลย คนละเรื่องกับที่สื่อสารด้วย ความปลอดภัยระดับสิบ มี CCTV ตามจุดต่าง ๆ อีกต่างหาก วินาทีนั้นอยากกลับกรุงเทพฯ... กลับมาเอากล้อง เห้ออออ ให้มันได้อย่างนี้
ที่นี่ความปลอดภัยสูงมาก ๆ นะ วันแรกที่ไปถึงเชียงใหม่ เราไล่ถามตั้งแต่คนขับรถ limo แอร์พอร์ต ยัน พนง โรงแรมที่เราพักคืนนั้นว่าที่นี่ปลอดภัยมั้ย มาถึงคำถามแรกที่ถามน้องแม็กซ์ อือ คนที่ไปรับเราที่โรงแรมเลยดีกว่า คือ ที่นี่ปลอดภัยแค่ไหน... โอ๊ยย กลัว ๆ จะไปไหน ล็อคห้อง ๆ วันต่อมาไม่ล็อคแล้ว ไม่ต้องอะไรเลย เปิดประตูห้องทิ้งไว้หายตัวไปทำโปรแกรมทั้งวันยังได้อ่ะ แล้วข้าวของเราทุกอย่าง แม้แต่โทรศัพท์ซึ่งอุดมไปด้วยข้อมูลส่วนตัว เราสามารถทิ้งไว้กับน้อง ๆ ได้พร้อม PIN เปิดเครื่อง ไม่มีใครมายุ่งอะไรกับของ ๆ เรา คือเค้าอยู่กันชิวมากกกก และทุกคนที่ nursery น่ารักมาก ๆ อ่ะ ทุกคนเป็นมิตร สุภาพ ดูแลลูกค้าเกินคำว่าดี เราประทับใจมาก ๆ
อืมม.. ทีแรกว่าจะเริ่มโปรแกรมวันนี้ แต่เขียนไปชักยาวเริ่มตอนหน้าละกันเนาะ ไม่ได้เรียกแขกนะ ไม่ใช่นิสัยเราอยู่แล้ว
หมายเหตุ ขอบคุณที่แบ่งปัน
โดย: Kavanich96 วันที่: 28 กรกฎาคม 2560 เวลา:1:41:11 น.
|
melody_bangkok
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง ที่บางครั้งก็มีโลกส่วนตัวสูงมากมาย แต่ในบางครั้งก็พยายามจะยัดเยียดตัวเองเข้าไปในโลกส่วนตัวของคนอื่น... :P ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ... ^^ All Blog
Friends Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |