นิทานธรรมะ ตำนานกำเนิดมวยหงส์ นิทานธรรมะ ตำนานกำเนิดมวยหงส์ “มวยหงส์” เป็นกังฟูชนิดหนึ่ง ที่มีท่าทางคล้ายหงส์ นิยมฝึกกันในหมู่เหล่าขันทีโบราณ คนปัจจุบันพอรู้จักกันในนามของนิยายเท่านั้น เพราะไม่มีโอกาสได้ร่ำเรียนฝึกฝนจนเห็นผลจริง ที่เรียกว่า “คัมภีร์ทานตะวัน” อนึ่ง การฝึกมวยชนิดนี้ อาจถูกพลังภายนอกแทรกเข้าได้ จากจิตวิญญาณ “หงส์ฟ้า” เบื้องต้นจะถูกรบกวนด้วยจิตวิญญาณสองชนิด ก็คือ หงส์น้ำและหงส์ไฟ เมื่อผ่านด่านนี้ได้จึงจะสำเร็จมวยหงส์ประสานขึ้นเป็น “หงส์ทอง” ได้ ในการฝึกมวยชนิดนี้ จะใช้พลังจากจักระที่หนึ่ง (บริเวณอวัยวะเพศ) เป็นสำคัญ ในทางพราหมณ์ก็ใช้พลังจากจักระนี้ เรียกว่า “กุณฑาริณี” นั่นเอง ซึ่งเป็นเสี้ยวหนึ่งในคัมภีร์ที่ชื่อว่า “กามสูตร” ซึ่งโยคีโบราณนิยมฝึกกัน (ในกามสูตรยังสามารถแตกแขนงฝึกอะไรได้อีกมากมายยิ่งกว่านี้) ทว่า เมื่อจะใช้พลังจากจักระที่หนึ่งนั้น ผู้ฝึกที่ถูกต้องคือ ชายจะใช้พลังธาตุเย็นภายในขณะกระตุ้นสำเร็จ, หญิงจะใช้พลังธาตุร้อนในขณะกระตุ้นสำเร็จ ซึ่งโยคีสายกามสูตรจะฝึกร่วมกันระหว่างชายหญิง ประสานกันแล้วใช้กามกระตุ้นพลังให้ แก่กัน หญิงจะมีอาการร้อนมากขึ้น, ชายจะเย็นลงหลังร่วมเพศ ถ้าฝ่ายชายไม่อาจกระตุ้นพลังธาตุเย็นจากจักระที่หนึ่ง (พลังงูเย็น) ได้จะสูญพลังภายในไปให้ฝ่ายหญิงเรื่อยๆ จนค่อยๆ เสื่อมจากฌาน, อภิญญา, สมาบัติ ฯลฯ เช่นเดียวกัน ถ้าฝ่ายหญิงไม่สามารถจะดึงพลังธาตุร้อนจากจักระที่หนึ่ง (พลังงูไฟ) ได้ จะเกิดการปั่นป่วนภายใน, อัดอั้นอยู่ ทำให้เกิดความเครียด, กังวล, วิตกจริตและมีอาการเหมือน “ยายประสาท” มักหึงหวง, ขี้โมโห ได้ การจะฝึกให้สำเร็จจะต้องช่วยกันจึงสำเร็จทั้งคู่ ทว่า ในการฝึกมวยหงส์จะต่างจากนี้ เพราะเมื่อพลังจากจักระที่หนึ่งภายในร่างกำลังถูกกระตุ้น แทนที่จะใช้พลังจากภายในแต่กลับตรงกันข้าม คือ “ดึงพลังจากภายนอกเข้ามาใช้แทน” ผลคือ “จะถูกจิตวิญญาณอสูรแทรกได้” คือ อสูรหงส์ฟ้า นั่นเอง อสูรหงส์ฟ้าที่ดูดซับพลังเย็นคือ หงส์น้ำ, อสูรหงส์ฟ้าที่ดูดซับพลังร้อนคือ หงส์ไฟ ขณะนั้นจะเกิดการต่อต้านกันระหว่างพลังภายในและพลังภายนอกที่ดึงเข้ามาใช้ ฝ่ายชายเมื่อกำลังฝึกเพิ่มพลังเย็นในร่าง (ชายมักใจร้อน โยคีจึงนิยมฝึกให้เย็น) มักถูกพลังตรงข้ามเข้าแทรก คือ พลังหงส์ไฟ ทำให้มีอาการร้อนมากที่บริเวณอวัยวะเพศทำให้ฝึกต่อไม่ไหว ในที่สุดก็มีผู้คิดอุตริตัดอวัยวะเพศเสียเลย เพื่อฝึกต่อ ทว่าแม้เขาฝึกสำเร็จมีฤทธิ์มากก็จริงแต่กลายเป็นการฝึกที่ผิดธรรมชาติตั้งแต่ต้น จะให้ถูกต้อง จะต้องไม่ฝึกเดี่ยว จะต้องฝึกคู่แบบหยินหยาง คือ ชายหญิงฝึกร่วมกัน จึงจะดึงพลังภายในของตนเองออกมาได้เรื่อยๆ โดยอาศัยการกระตุ้นกันของทั้งสองฝ่าย จน ถึงที่สุดแห่ง “กามสูตร” โยคีทั้งชายและหญิงจะ “ไม่ต้องมีกามอีกต่อไป” ก็สามารถถึงที่สุดแห่ง “โมกษะ” ได้ (ฝึกเป็นคู่ก่อน ถึงที่สุดแล้วจะแยกกันไปเอง กามจะหมดไปเอง) การฝึกเดี่ยวเป็นเส้นทางเฉพาะของพระปัจเจกพุทธเจ้า ซึ่งไม่เหมาะกับเราในยุคนี้ เราไม่มีบารมีที่บำเพ็ญมาเพื่อการฝึกเดี่ยว เรามีกรรมต้องชำระชดใช้กันด้วยการมีคู่ตามปกติ นี่คือ ธรรมชาติของมนุษย์ เมื่อถึงที่สุดแล้ว เราจะหน่ายจากกามเอง ดังเช่น พระพุทธเจ้าก็ต้องมีภรรยาและบุตรก่อน จึงค่อยเบื่อแล้วออกมาปฏิบัติเดี่ยวเองในที่สุดท่านจึงตรัสรู้ได้ วิธีฝึกมวยหงส์ที่ถูกต้องคือชายรับพลังเย็น (หงส์น้ำ) ก่อน จากนั้น จึงรับพลังธาตุไฟจากโยคีหญิงพลังธาตุไฟ (แม่เตโชธาตุ) หงส์น้ำก็จะแปรพลังน้ำแข็งให้หลอมกลายเป็นธาตุทอง สำเร็จเป็น “หงส์ทอง” ได้ เมื่อฝ่ายชายได้สำเร็จพลังหงส์ทอง (ขั้นสุดยอด) แล้วก็ช่วยฝ่ายหญิงซึ่งจะรับพลังร้อน (หงส์ไฟ) ในช่วงแรกจะดูดีมากมีความสามารถ, เก่งกล้า แต่พอถึงจุดหนึ่งหงส์ไฟจะมีพลังธาตุไฟมากจะเกรี้ยวกราดจนคุมไม่ได้ ชายที่มีหงส์ทองต้องเข้าปรกคือ อยู่เป็นคู่ครองสองคน ไม่สนใจใคร ปลีกวิเวกมีวิมานส่วนตัว ใช้เวลานาน จนหงส์ไฟค่อยๆ ควบคุมพลังธาตุไฟได้ เย็นลงแล้วแปรพลังธาตุไฟเป็นพลังธาตุทองได้ ก็จะสำเร็จขั้นสูงสุดของการฝึก อนึ่ง เรื่องพลังปราณภายในและจิตวิญญาณภายในนั้น มีความสำคัญมากกว่ากระบวนท่า, หรือเรื่องภายนอก เพราะนี่คือการฝึก “พลังภายใน” ไม่สำคัญแต่ภายนอก แม้ภายนอกดูธรรมดา แต่ถ้า “จิตวิญญาณ” หรือ “พลังปราณภายใน” พัฒนาสูงขึ้น ก็นับว่าสำเร็จการฝึกได้แล้ว ยิ่งไม่เกี่ยวว่าจะต้องไปปะลองเอาชนะใครเลย (*อนึ่ง ชายปกติจิตมักเปิดรับพลังธาตุไฟ เมื่อฝึกแล้วจึงมักร้อนที่อวัยวะเพศ ดังกล่าว) Create Date : 20 ธันวาคม 2553 Last Update : 20 ธันวาคม 2553 9:22:35 น. 0 comments Counter : 341 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet