นักเขียนไส้แห้งนักแปลไส้ไม่แห้ง

ส่งท้ายวันสุดท้ายของปี 2555 ด้วยบล็อกเกี่ยวกับรายได้ของนักแปล

บังเอิญกำลังหาอ่านบทความเกี่ยวกับนักแปล แล้วเจอเว็บหนึ่งพูดถึงนักเขียนไส้แห้งและนักแปลก็ไส้แห้งเหมือนนักเขียน

หัวข้อนี้เราเคยพูดคร่าวๆไปแล้วตอนไปบรรยายเรื่องจรรยาบรรณนักแปลที่จุฬาฯ เมื่อต้นเดือนธันวาคมที่ผ่านมา เราเห็นด้วยกับหลายๆความเห็นว่าคนที่อยากเป็นนักแปลอย่าลาออกจากงานประจำ งานแปลวรรณกรรมถ้าชื่อนักแปลไม่เป็นที่รู้จักจริงๆ งานไม่ชุกจริงเงินจะหมุนไม่ทัน ฉะนั้นควรมีรายได้จากงานประจำยืนพื้นแล้วเสริมด้วยรายได้จากการแปลแต่....

นักแปลเอกสารที่มีงานเยอะมากๆโดยเฉพาะงานที่ได้มาจากบริษัทแปลในต่างประเทศ รายได้ต่อเดือนถือว่าไม่น้อยทีเดียว

สมมตินักแปล NAATI มีรายได้จากการแปลเอกสารส่วนตัวของผู้สมัครวีซ่าชุดละ3,000 บาท x 1 ชุดต่อวัน ถ้าได้งานแปลอย่างนี้ทุกวัน เดือนหนึ่ง รายได้อย่างต่ำก็90,000 บาทแล้วโดยเวลาที่ใช้ทำงานแปลประเภทนี้จะอยู่ที่ 1ชั่วโมงต่อวันเท่านั้นทว่า….

ปกตินักแปลจะไม่ได้รับแต่งานเอกสารประกอบการสมัครวีซ่าทั่วไปมักจะมีงานโปรเจ็กต์เล็กใหญ่มาให้ทำ อย่างเราเองตั้งเป้าแค่ว่า ได้งานแปลมูลค่าวันละ 1,500 บาทเราก็พอใจเพราะเราไม่มีหนี้สิน เราใช้เงินพออยู่พอกิน บ้านก็มีแล้ว ไม่ได้ซื้อรถ ไม่มีลูก ไม่มีสามี(ประเภทที่ชอบเกาะผู้หญิงกิน) พ่อแม่ก็เสียหมดแล้ว(เสียดาย ยังไม่ได้ตอบแทนบุญคุณเลย)

ทีนี้งานโปรเจ็กต์ต่างๆ มูลค่างานเท่าไหร่ เท่าที่เรารู้ ในไทยจะให้ค่าแปลคำละ 1-2บาทเพราะตลาดแข่งขันสูง เรารับงานจากบริษัทในไทยอย่างเดียวอยู่ไม่ได้แน่ๆ แบบว่าแปลทั้งหน้าได้มา 600 บาท ส่วนงานโปรเจ็กต์ที่ได้จากต่างประเทศค่าแปลขั้นต่ำที่นักแปลในประเทศไทยคิดจะอยู่ที่ 0.10 เหรียญหรือคำละ 3 บาท หน้าหนึ่งก็ 900 บาทแล้ว ราคานี้พอเสนอให้ลูกค้าในประเทศไทยต่างก็พากันส่ายหน้า (จะแพงไปไหนคะคุณนักแปล) แม้จะอธิบายว่านักแปลมีคุณวุฒิของทั้งประเทศไทยและประเทศออสเตรเลียก็ตาม(อยากให้ลูกค้ารู้จังว่า นักแปลคุณภาพดีๆหลายคนไม่ได้ตรวจสอบความหมายของคำกับพจนานุกรมหลายๆ เล่มเท่านั้นแต่ยังตรวจสอบการใช้คำนั้นๆ ในภาษาปลายทางด้วยเพื่อให้แน่ใจว่าเป็นคำที่ใช้จริงไม่ผิดธรรมเนียมการเขียนในภาษาปลายทาง ในบางกรณีต้องยกโทรศัพท์โทรหารุ่นพี่ รุ่นป้าเพื่อหาข้อมูลจากคนในหน่วยงานที่เกี่ยวข้องไหนจะต้องทำรายการศัพท์พร้อมระบุที่มาของคำแปลหรือเว็บไซต์ที่ใช้อ้างอิงเพื่อความถูกต้อง) ถึงอย่างนั้นแล้ว....

อัตรา 0.10 เหรียญนี้ยังมีช่องให้เพิ่มราคาได้อีกเพราะอัตราค่าแปลที่นักแปลในต่างประเทศคิดอยู่ที่0.25 เหรียญ หรือประมาณ 7.50 บาทเป็นอย่างต่ำ (อันนี้ในประเทศออสเตรเลียนะประเทศอื่นเราไม่แน่ใจ) แม่เจ้า งานแปลเนื้อหาทั่วไปหน้าหนึ่งๆ นักแปลรับไป 2,000กว่าบาทแล้ว ถ้างานแปลประเภทเทคนิค จำได้ว่าคิดกันคำละ0.40 เหรียญ หรือคำละประมาณ 12 บาท ถ้านักแปลจะขึ้นราคาก็ต้องดูก่อนว่าคู่แข่งเป็นใคร ถ้าคู่แข่งคือนักแปลในประเทศไทย เรียบร้อยไม่ต้องขึ้นราคาเลยเพราะนักแปลในประเทศไทยจำนวนไม่น้อยโดนกดราคาแล้วก็ยอมให้กดด้วยนะเพราะถ้าไม่ลดราคาก็จะไม่ได้งานไม่ได้เงิน ถ้าคู่แข่งเป็นนักแปลในต่างประเทศแนะนำให้ค้นหาอัตราค่าแปลในประเทศนั้นๆเพื่อใช้เป็นเกณฑ์ในการกำหนดค่าแปลของตัวเองอย่าลืมดูคุณสมบัติของนักแปลที่เสนออัตรานั้นด้วยว่าจบอะไรมา มีใบรับรองอะไรประสบการณ์ทำงานกี่ปี แปลเฉพาะด้านหรือไม่

เราเองออกจากงานประจำเมื่อเดือนธันวาคม 2554อยากออกมานานแล้วแต่เจ้านายกี่คนๆ ก็ไม่ยอมให้ซองขาวเพราะเงินเดือนสูงมากเจ้านายถึงกับเอ่ยว่าค่าชดเชยคุณนี่ปิดแผนกได้เลย จนกระทั่งบริษัทอเมริกันที่เราทำงานขายกิจการให้บริษัทญี่ปุ่น นายญี่ปุ่นก็ขอคุยด้วย บอกตรงๆเลยว่าจะไม่ไล่ใครออกทั้งนั้น แต่ขอร้องให้เรายื่นจดหมายลาออกเอง แล้วจะให้เงินมาก้อนนึง เข้าทางเลย อยากออกนานแล้วให้แค่นี้ก็เอาวะ สรุปได้มาครึ่งเดียวของที่กฎหมายแรงงานกำหนด (4 เดือน +ล่วงหน้า1 เดือน) เราไม่โลภ แค่นี้ก็ดีใจแทบแย่ ที่สำคัญเราได้เงินกองทุนสำรองเลี้ยงชีพที่สะสมไว้ 6 ปีครึ่งในอัตราสมทบ15% เงินกองทุนฯเราซื้อทาวน์เฮ้าส์ได้หลังนึงเลยอ่ะ (ปล. ตอนนี้เงินเหลือพอติดบัญชีไม่ให้น่าเกลียดเพราะเราเอาไปซื้อที่ดินเก็บไว้และส่วนหนึ่งเอาไปลงทุนเผื่อวันนึงสมองกระเทือนทำงานแปลไม่ได้ จะได้มีเงินพอประทังชีวิต)

ออกจากงานมาแรกๆ ก็ใจหายไม่ได้ตื่นเช้าแต่งตัวสวยๆ เข้าออฟฟิสแล้วเหรอเนี่ย เป็นอย่างนี้อยู่เดือนนึง สักพักเริ่มชิน เออสบายดี มีอิสระแปลงานตอนเช้า กลางวันกินข้าวที่ห้างในเมือง บ่ายๆ กลับมาทำงานต่อหรือวันไหนโหมงานทั้งวันกลางคืนก็นัดเจอเพื่อนจนดึกได้เลยเพราะวันรุ่งขึ้นจะตื่นกี่โมงก็ได้ ทำงานมันทั้งชุดนอนนี่แหละ มีนาคมปีนี้เราไปเที่ยวญี่ปุ่น1 เดือน ทำงานด้วยแหละ วันไหนงานมาก็งดเที่ยว พอกลางปีเราไปอังกฤษอีก 1เดือนนี่ก็เที่ยวไปทำงานไป เหนื่อยที่สุดแล้ว พอเดือนสิงหาคม เราไปออสเตรเลียอีก 3 เดือนช่วงนี้สวรรค์บันดาล ประมูลได้งานของลูกค้าออสเตรเลียแทบจะวันเว้นวันเลยแต่...

อย่าชะล่าใจเราคิดเสมอว่ามันต้องมีสักช่วงที่เราประมูลงานแปลไม่ได้เลยหรือไม่มีลูกค้าประจำส่งงานให้เราเลย เงินค่าแปลที่ได้ก็ควรจะเก็บให้มากที่สุดเพราะความไม่แน่นอนในอาชีพอิสระสูงมาก สูงดิ สมัครบัตรเครดิตเพิ่ม ธนาคารยังไม่ให้เลย

สรุป นักแปลฝีมือดี มีงานสม่ำเสมอไส้ไม่แห้งแน่นอน ขอแค่ทำการบ้าน สำรวจตลาด สำรวจคู่แข่งและลูกค้าสรรหาคุณวุฒิมาประดับไว้เพื่อเป็นการรับรองคุณภาพ นักแปลก็จะได้ทำงานแปลที่ใจรักไปอย่างนี้เรื่อยๆ

สนใจพูดคุยเรื่องการแปล อีเมลมาที่ natchaon@yahoo.com

ณัชชาอร ชูเชิดศักดิ์ NAATI No. 67061 ออสเตรเลีย