Group Blog All Blog
|
พระเอกในนิยาย ช่วงนี้เราหยิบนิยายโรแมนซ์ของไทยมาอ่านบ้างค่ะ จากที่แต่ก่อนไม่ค่อยได้อ่าน ล่าสุดที่อ่านเป็นเรื่องที่พระเอกเป็นมาเฟียอิตาลี หล่อ เท่ห์ รวย เก่งสารพัด และรักนางเอกเข้าขั้นคลั่งไคล้ ซึ่งเป็นสูตรสำเร็จของนิยายโรแมนซ์ทั่วโลกอยู่แล้ว เพียงแต่เรานอนคิดๆเหมือนกันว่ามีเรื่องไหนบ้างน้าที่ไม่เป็นไปตามสูตรสำเร็จของพระเอกทั่วๆไปบ้าง ก็เข้า้ข่ายมีอยู่หลายเรื่องไม่น้อย ซึ่งแต่ละเรื่องราวของเหล่าพระเอกที่ไม่สมบูรณ์แบบเหล่านี้กลับทำให้เราสนใจมากกว่าพระเอกผู้สมบูรณ์แบบเสียอีก ในนิยายไทย...พระเอกที่ไม่หล่อ ไม่รวยเนี่ย น้อยเสียยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทร ไม่ต้องพูดถึงพระเอกแบบสาแคน ถ้าไม่ใช่อาจารย์วินิตาเขียน เราก็นึกไม่ออกว่าใครจะเขียนได้น่าอ่านเท่านี้ อีกเรื่องที่ผุดในใจเราคือนิยายเรื่องสูตรเสน่หา คุณดินของอลินน่าจะพอเข้าเค้าที่ว่า (จริงๆแล้วก็ไม่ถึงกับไม่หล่อด้วยซ้ำ แค่เข้มไปหน่อย) ซึ่งพระเอกหลายคนของคุณกิ่งฉัตรที่เราอ่านเจอ ก็ไม่ได้ครบสูตรพระเอกผู้สมบูรณ์แบบไปเสียหมด ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เราชอบงานของคุณกิ่งฉัตรค่ะ ส่วนมากแล้วพระเอกในนิยายแนว paranormal ออกจะเป็นแนวๆนี้ล่ะค่ะ เนื่องจากเนื้อเรื่องอำนวยให้เขียนได้หลากหลาย มีหลายคนที่ออกจะแปลกๆอยู่ซักหน่อย เช่น เรเยส นักรบปีศาจในเรื่อง The Darkest Pleasure-นางฟ้าของปีศาจ ของ Gena Showalter ของ อันนี้ชอบความเจ็บปวดค่ะ และเรเยสพยายามหลีกเลี่ยงความรัก เพราะคนรักของเขามีแนวโน้มที่จะชอบความเจ็บปวดจนแปรผันไปเป็นความรุนแรง ซึ่งเรเยสยอมไม่ได้ จนกระทั่งเขาค้นพบนางเอกของเขาเอง เราลองอ่านๆแล้วก็พบว่าแปลกดี ก็ไม่ได้ชอบมากกับแนวนี้ แต่เราคิดว่านักเขียนตั้งใจจะแสดงให้เห็นว่าตัวเรเยสมีปัญหาในชีวิต และคู่ของเขาจะสามารถรับสิ่งเหล่านี้ได้หรือไม่ ซึ่งนั่นเป็นเงื่อนไขสำคัญของคำว่าคู่ชีวิตนี่คะ เรื่องร่ายรักลอร์ดอสูร-The Madness Of Lord Ian Mackenzie ของ Jennifer Ashley ก็เป็นอีกเรื่องที่พระเอกเป็นกึ่งๆออทิสติกค่ะ เขาเป็นโรคแอสเพอร์เกอร์ ดังนั้นเอียนจึงมีปัญหาในการเข้าสังคมนอกจากการย้ำคิดย้ำทำของเขาที่มีต่อชามในสมัยโบราณ การสื่อสารสำหรับเขาก็ไม่ค่อยมีใครเข้าใจได้ง่ายนัก ยกเว้นเบธที่เป็นนางเอก ซึ่งเป็นความประทับใจในเรื่องที่เราชอบ (เรื่องนี้แปลใช้ได้ค่ะ ขัดใจบ้าง แต่โดยรวมแล้วอ่านได้ไหลรื่น) จะมีพระเอกซักกี่คนคะที่บอกหญิงสาวที่เขาสนใจว่าไม่สามารถมีความรักด้วยได้ แต่อยากมีเซ็กซ์ด้วย มีอีกหลายเรื่องนะคะที่เป็นแนวซึ่งเล่นกับความไม่สมบูรณ์แบบของพระเอกในเรื่อง อย่างที่เคยรีวิวไว้ว่าเราเองก็ชอบที่พระเอกในหนังสือโรแมนซ์แสนหล่อ แสนเก่ง ก็มันช่างชวนฝัน แต่เราจะจดจำมากกว่าหากหนังสือเล่มนั้นมีพล๊อตที่แตกต่างกันออกไป ซึ่งถ้ามองในฐานะนักเขียนแล้ว คงเขียนยากน่าดู ยิ่งเขียนให้คนอ่านอย่างเราอินเข้าไปในหนังสือเหมือนเรื่องทางเทวดา เราว่าก็ต้องเป็นนักเขียนที่เก่งจริงเก่งจัง ถึงอย่างนั้นเราก็ยังรอที่จะได้อ่านหนังนิยายโรแมนซ์ของไทยที่มีพล๊อตกว้างมากกว่าที่วางขายในตลาด พระเอกไม่หล่อในนิยายไทยที่นึกออกคนแรกเลยก็รพินทร์ ไพรวัลย์แห่งเพชรพระอุมานั่นแหละค่ะ
ส่วนสาแคนก็อย่างที่คุณข้างบนบอก สุดท้ายก็ได้หล่ออยู่ดี ถึงจะหล่อในที่มืดก็เถอะ หุหุ โดย: แม่ไก่ วันที่: 24 ธันวาคม 2555 เวลา:12:31:22 น.
ที่คุณกล่าวมา เราไม่เคยอ่านเลยค่ะ
นึกถึงพระเอกไม่หล่อ นึกไม่ค่อยออกเลยค่ะ แต่มีเรื่องนึง "แด่เจ้าหญิงด้วยรัก"...พระเอกพิการ หน้าเสียโฉมครึ่งนึง ต้องใส่หน้ากากไว้ตลอดเวลาเลย โดย: nikanda วันที่: 25 ธันวาคม 2555 เวลา:2:15:26 น.
พระเอกไม่หล่อต้องเรื่อง ทานตะวันสีทอง ของ โสภาค สุวรรณ ค่ะ.....หัวล้านกับฉายา ขุนช้าง...แต่คาแรกเตอร์อื่นกับเนื้อหาที่สนุก ตลก ทำให้ลืมเรื่องพระเอกไม่หล่อไปเลยค่ะ
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 26 ธันวาคม 2555 เวลา:9:04:49 น.
a murder suicide - เราเห็นด้วยมากๆค่ะ เรื่องหน้าตาดีมีชัยไปกว่าครึ่งเนี่ย เราชอบดูซีรี่ย์เมืองนอกเพราะรู็้้สึกว่าเขาสร้างความหลากหลายได้มากกว่า มีอย่างที่ไหน นางเอกจะทั้งอ้วนและฟันเหยิน (เรื่อง ugly betty)
แม่ไก่ - เราไม่ได้อ่านเรื่องเพชรพระอุมาค่ะ แอบไม่ชอบเพราะขนาดพระเอกไม่หล่อ แต่ทำไมสาวน้อยสาวใหญ่ต่างรักกันจัง nikanda - ใครแต่งคะ เราจะไปลองหามาอ่านบ้าง ~:พุดน้ำบุศย์:~ - พอคุณเขียนก็เริ่มคิดๆเหมือนกัน แต่ยังจำไม่ได้แหะ คล้ายๆว่าพระเอกเรื่องนี้เป็นเพื่อนพระเอกในอีกเรื่องหรือเปล่าคะ ยอมรับว่านักเขียนที่ดีจะทำให้เนื้อเรื่องในหนังสือสนุกขึ้นมากๆจนลืมเรื่องความไม่หล่อไปเลย สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด สวัสดีปีใหม่ด้วยค่ะ โดย: โตขึ้นจะกลายเป็นยุง วันที่: 6 มกราคม 2556 เวลา:12:17:40 น.
|
โตขึ้นจะกลายเป็นยุง
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] เราคิดมานานว่าอยากเขียน เป็นคนชอบเขียนด้วย แต่ไม่เคยเขียนดีซักที เอาใหม่...เริ่มจากสิ่งที่ชอบ เป็นยังไงเดี๋ยวคงรู้ Link |
ลงท้ายหมอสาแคนก็ได้พรหล่อในที่มืดมาช่วยอยู่ดีนะคะ
ยังไงเรื่องนี้ก็เป็นนิยายที่ดีและน่าจดจำเรื่องหนึ่งล่ะค่ะ
เราเองก็ชอบเรื่องนี้มากๆ ด้วย มันสอนอะไรหลายอย่างดี ^-^
เราว่าเรื่องรูปร่างหน้าตานี่มันสะท้อนถึงความชอบของคนส่วนใหญ่ในสังคมไทย
สังเกตว่าขนาดในละคร นักแสดงที่แคสติ้งมาแต่ละคนก็ต้องสวยๆ หล่อๆ อายุยังน้อย
บทจะถึง ฝีมือจะได้หรือไม่ก็ว่ากัน
กลับกันเราจะเห็นว่าซีรี่ส์ของเมืองนอกไม่จำกัดหน้าตา
ขอแค่คุณมีฝีมือในการแสดง แถมอายุก็ไม่ได้น้อยด้วย
ดังนั้นในงานเขียนก็คงเหมือนๆ กันอะค่ะ :-)