Group Blog All Blog
|
ลีลาวดีสีเพลิง & เล่ห์รักริมเล  ลีลาวดีสีเพลิง โดย กิ่งฉัตร เมื่อยังรุ่นๆ เราเป็นแฟนคุณกิ่งฉัตรจาก"เสราดารัล" ในสกุลไทย รักมากกับพันไมล์ ส่วนพระเอกนั้นลืมชื่อไปเสียแล้ว จากนั้นก็ตามอ่านมาเรื่อยๆ ชอบบ้างไม่ชอบบ้างคละๆกันไป เราไม่ค่อยชอบแนวดราม่าที่คุณกิ่งฉัตรเขียนเพราะมันบีบหัวใจเหลือเกิน ต่างจากแนวสืบสวนปนโรแมนซ์ที่เราคิดว่ามันยังไม่สุด อาจเป็นเพราะคุณกิ่งฉัตรเขียนได้ดีจนเราเกือบลืมว่าหลักๆของหนังสือคือโรแมนซ์ พอมาเดาเรื่องสืบสวนในตอนจบได้ เลยแอบเคืองนิดนึง แถมความโรแมนซ์มันก็ไม่อิ่ม เลยค้างๆคาๆยังไงชอบกล แต่เรื่องนี้ไม่เป็นอย่างนั้น... ลิลินสาวน้อยกำพร้ากลับมายังจังหวัดบ้านเกิดของเธออีกครั้ง โดยตั้งใจว่าจะสืบหาความลับเรื่องเหตุฆาตกรรมที่พ่อเธอต้องตกเป็นจำเลยเมื่อหลายสิบปีก่อน และชดใช้วาระสุดท้ายในคุกจนสิ้นลม การกลับมาครั้งนี้เธอขอความช่วยเหลือผ่านทิวัตถ์ บุคคลที่คาดว่าจะรู้เรื่องราวทั้งหมดได้ดี ถ้าเพียงแต่ชายหนุ่มจะจดจำเรื่องราวทั้งหมดได้ เพราะเขาเองก็เป็นหนึ่งในเหยื่อที่โดนกระทำจากเหตุการครั้งนั้น นอกจากทิวัตถ์จะสูญเสียแม่แล้ว เขายังสูญเสียความทรงจำในช่วงเวลานั้นไปด้วย การเข้ามาของลิลินเองก็เพื่อต้องการเรียกความทรงจำเดิมที่อาจเคยหายไปของทิวัตถ์ให้กลับมาอีกครั้ง แม้ว่าจะแลกด้วยชีวิตของเธอเองก็ตาม อย่างที่บอก...เรื่องนี้เราเดาตอนจบไม่ได้ค่ะ ทุกตัวละครมีเบื้องหลังให้เราอยากรู้ทั้งนั้น ถ้าเราเป็นลิลินคงสงสัยหมดทั้งบ้าน แต่ความสนุกมันอยู่ตรงปมที่ค่อยคลายออกมานี่แหละ เราเริ่มอ่านเรื่ืองนี้ตอนบ่ายสามโมงวันอาทิตย์ และอ่านไม่หยุดเลยจนจบ ไม่มีการอ่านข้ามเลยซักหน้า เพราะกลัวพลาดตอนสำคัญ ทุกคนที่อยู่รอบตัวลิลินเหมือนจะมีความลับกันแทบทั้งนั้น ไม่เว้นแม้แต่ทิวัตถ์ ยังดีที่เขารักลิลินมากจนคนอ่านอย่างเราสัมผัสได้ ลิลินเป็นนางเอกแบบที่เราชอบ ไม่เรื่องมาก มีอารมณ์ขัน เข้าใจโลก ปากกัดตีนถืบแต่ไม่ก่นด่าชะตากรรม ในเรื่องเธออาจไม่สวยจนตกตะลึงกันไปเลยเหมือนนางเอกในนิยายของนักเขียนคนอื่น แต่ทุกคำพูดของเธอทำให้เี่ราคิดว่าความสวยมันไม่จีรังเท่าความประทับใจต่างหาก ไม่แปลกใจที่ทิวัตถ์จะชอบเธอ แม้จะโดนขัดขวางทั้งจากพ่อกับแม่เลี้ยงก็ตาม ด้วยความที่ถูกเลี้ยงมาดี แม้จะกำพร้า ลิลินสามารถต่อกรกับนางมารสวมพราด้าอย่างศุภารมย์ที่เป็นแม่เลี้ยงของทิวัตถ์ได้ด้วยความอ่อนน้อม แต่ไม่อ่อนปวกเปียก หรือเถียงแบบไม่เกรงใจเมื่ออนันยชพี่ชายต่างพ่อของทิวัตถ์มาหาเรื่องระรานเธอ เรายกให้ลิลินเป็นนางเอกลำดับสองที่เราชอบรองจากอลินเลยทีเดียว ตัวละครอีกตัวที่เราชอบคืออนันยช ที่เป็นพี่ชายต่างพ่อของทิวัตถ์ เพราะแม้จะเป็นผู้ชายที่เอาตัวเองเป็นหลัก แต่สุดท้ายของเรื่องนี้...ทำเอาแอบสงสารเขาเหมือนกัน ถึงแม้ว่าอนันยชจะแสดงท่าทางทำนองเสียใจแต่ไม่แคร์ก็ตาม ส่วนสำคัญที่ทำให้เราชอบเขาคือความปากเสีย ยิ่งตอนท้ายเรื่อง...เรายิ่งขำจนหลุดหัวเราะเลยทีเดียว แม้ว่าจะเป็นเหตุการเข้าด้ายเข้าเข็มก็ตามที ใครชอบแนวสืบสวนปนโรแมนซ์ ที่เดาตอนจบไม่ได้ เรื่องนี้เราขอแนะนำค่ะ  เล่ห์รักริมเล โดย อุธิยา เราอ่านเรื่องนี้ก่อนลีลาวดีสีเพลิงค่ะ อ่านด้วยความสนุก อมยิ้มได้ทั้งเรื่อง เป็นวันหยุดที่ดีของเราวันหนึ่งเลยทีเดียว เมื่อนับว่าได้อ่านหนังสือสนุกๆถึงสองเรื่อง แม่สาวปูนิ่มต้องโคจรจากวิถีนางแบบที่เธอฝันมาเป็นครูโรงเรียนของพ่อที่ต่างจังหวัด นั่นทำให้เธอได้พบหนุ่มเข้ คาสโนว่าแห่งบ้านน้ำทองที่เปิดเผยทั้งการกระทำและคำพูดว่าเขาสนใจเธอ โดยมีเจ้าโขงลูกชายคอยเป็นตัวเชียร์ นอกจากปูนิ่มต้องเผชิญกับการจีบอย่างไม่ลดละของเข้ เธอยังต้องเผชิญกับเรื่องราวสุดคลาสสิคอย่างการนินทา ที่ทั้งเรื่องแทบจะขับเคลื่อนด้วยการกระทำนี้จริงๆ ตัวเนื้อเรื่องมันมีไม่เยอะหรอก เป็นเรื่องพล๊อตพื้นๆ แต่ขอโทษเถอะ...ที่เราชอบก็พล๊อตพื้นๆแบบนี้แหละ เราชอบมุกจีบสาวแบบบ้านๆของเข้ ไม่ถึงกับขำจนหลุดหัวเราะ แต่ก็อมยิ้มได้อยู่ เป็นพระเอกที่มีลูกตั้งแต่ยังเรียนไม่จบคนแรกที่เราอ่าน(สำหรับนิยายไทยนะคะ) แต่เข้ก็ทำตัวสมเป็นพ่อที่ดีพร้อมกับหว่านสเน่ห์ไปทั่วจนสาวๆพากันหลงรักเป็นแถบๆ ส่วนปูนิ่มอาจเป็นนางเอกที่น่ารำคาญในบางจังหวะ แต่เมื่ออยู่ในส่วนที่ต้องจริงจัง ปูนิ่มก็มีการตัดสินใจที่น่านับถือเป็นที่สุด เธอไม่ใช่หญิงสาวร่ำไร อาจบอบบางบ้าง แต่ไม่ถึงขนาดต้องตามดูแลไม่ห่าง ช่วงท้ายๆเราลุ้นเรื่องรักของเธอจนตัวโก่งเลยทีเดียว มีเรื่องพล๊อตของตัวละครรองมาให้สองคนข้างบนต้องปวดหัวอยู่เรื่อยๆ ต้องไปลองอ่านดูค่ะ ก็เพราะตัวละครเหล่านี้ ที่ทำให้เราต้องตามอ่านอย่างไม่ลดละจนจบเลยทีเดียว ใครชอบแนวโรแมนซ์ใสๆ มุกกวนๆ เราแนะนำค่ะ
แปะโป้งไว้ทั้งสองเล่มเลยค่ะ
 โดย: หวานเย็นผสมโซดา
 วันที่: 19 พฤศจิกายน 2555 เวลา:0:49:49 น.ยังไม่ได้อ่านลีลาวดีสีเพลิง ...นางเอกน่าสนใจมากเลยค่ะ
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~
วันที่: 19 พฤศจิกายน 2555 เวลา:7:58:14 น. ซื้อแต่เล่ห์รักริมเลมาค่ะ ยังอยู่ในกองดองอยู่เลย ไม่มีเวลารื้อออกมาอ่านสักที
ส่วนลีลาวดีเพลิงก็น่าสน คงต้องรอกลับเมืองไทยรอบหน้า โดย: ข้าวปั้น IP: 122.111.1.18 วันที่: 19 พฤศจิกายน 2555 เวลา:12:35:14 น.
|
โตขึ้นจะกลายเป็นยุง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] เราคิดมานานว่าอยากเขียน เป็นคนชอบเขียนด้วย แต่ไม่เคยเขียนดีซักที เอาใหม่...เริ่มจากสิ่งที่ชอบ เป็นยังไงเดี๋ยวคงรู้ Link |
||||||||||||
