My Sweet Kitchen
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2553
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
6 มิถุนายน 2553
 
All Blogs
 
เนื้องอกในมดลูก ตอน 2

ต่อจากตอนที่แล้ว นะคะ

พอกลับไปทำงาน ตาก็รีบบอก เชฟ บอก GM เลยว่า ตาเป็นอะไร และต้องผ่าตัด แต่บอกเจ้านายไปว่า คิดว่าตัวเองจะผ่าเดือน June ดีกว่า ช่วงนั้นยังเป็นเดือน May คือยังมีเวลาเตรียมตัว เตรียมเอกสารต่างๆ ไม่ต้องรีบร้อน

แต่รู้ไหมคะว่า พอรู้ว่าต้วเองเป็น เนื้องอกในมดลูกแน่ๆ แล้ว มาทำงานทีไร อาการมันออกเลยคะ ว่าเหนื่อยง่าย ปวดหลัง ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านั้นไม่เป็นเลย ตาบอกอาการพ่อบ้านไป พ่อบ้านตาเค้าบอกว่าเราอุปทานไปเอง เพราะรู้แล้วว่าเราเป็นอะไร สมองมันจะค่อยเตือนเราตลอดเวลา ทำให้เรากังวล

ก็ตัดสินใจกลับไปหาหมอประจำที่คลีนิคอีก บอกอาการคุณหมอไป แล้วตาก็เปรยๆ ว่า คุณหมอแนะนำคุณหมอผ่าตัดคนนี้ให้ใช่ไหม คุณหมอตาบอกว่าใช่ เพราะหมอคนนี้เป็นหมอเก่งที่สุดในเมืองนี้ และเป็นหมอผ่าตัดเอาหมดลูกหมอออกเมื่อปีที่แล้วด้วย พอได้ฟังแค่นั้นตาก็เริ่มใจชื้นขึ้นมาหน่อย กะว่าที่ไปหาหมอเนี่ยะ คือจะให้คุณหมอแนะนำหมอเก่งๆ ให้หน่อย ถ้าไม่ใช่หมอคนนี้ ตอนนั้นรู้สึกโล่งใจ และดีในนิดๆ ที่คุณหมอพูด คิดว่าเราอยู่ในมือหมอที่เก่ง พ่อบ้านตาบอกว่า คุณโชคดีรู้ไหม ที่ได้หมอคนนี้ เพราะคุณหมอจะมีอายุ คิดว่าคุณหมอต้องมีประสบการณ์เยอะกว่าหมอหนุ่มๆ นะ

พอได้ฟังตาก็โล่งอก โล่งใจ จริงๆ แล้วให้ตอบว่ากลัวไหม ไม่กลัวเลยนะคะสำหรับโรคนี้ เพราะ คุณหมอตรวจ 3 รอบ แล้วและยืนยันว่า เราไม่ได้มะเร็ง พอวันรุ่งขึ้้น กลับจากทำงาน พ่อบ้านตาบอกว่า เค้าตกลงเค้านัดวันผ่าให้แล้วนะ คือวันที่ 17 May ตาร้องจ๊ากเลยคะ อะไร ฉันยังไม่ได้เตรียมตัวลางานเลย ยังไม่ได้เตรียมเอกสารสาระพัดที่ทำงาน เลย ยังไม่ไ้ด้คุยกับเจ้านายเลย แค่กริ่นๆ บอกเค้าว่าจะไปผ่า June ไม่ใช่ May

พ่อบ้าตาเค้าบอกว่า ไม่รอแล้ว นัดแล้ว เลื่อนไม่ได้ด้วย โอ้ยจะบ้าตาย ตาเลยต้องวิ่งวุ่นเกือบ 2 อาทิตย์ มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย เพราะเจ้านายเราอืดยิ่งกว่าเืรือเกลือเสียอีก ถามอะไร ขอเอกสารมากรอก ก็บอกไม่รู้ท่าเดียว รอสำนักงานใหญ่ โทรไปแล้วเค้ายังไม่โทรมา เรานี้ซิวิ่งเหมือนหนูติดจัน รอมมาเกือบ 2 อาิทิตย์ เอกสารยังกรอกไม่เรียบร้อยเลย เพราะกรอกไม่เป็น ไม่รุ้จะทำอย่างไง ปรึกษาเจ้านาย ก็บอกไม่รู้ ทำไม่เป็นอย่างเดียว

จนตาบอกพ่อบ้าน คงไปผ่าไม่ได้เพราะเรื่องเอกสารที่ทำงานยังทำไม่เสร็จ พ่อบ้านตาเค้าก็ฉุนคะ ว่าอะไรเกือบ 2 อาทิตย์ทำไมเจ้านายยูยังทำไม่เสร็จ พ่อบ้านตาเค้าก็โทรไปหาเจ้านายตาเอง รู้ไหมเจ้านายเค้าตอบว่าไง เค้าบอกว่า มันเรื่องของตาเอง ตาก็ทำเอง ฮ่วย... ก็รู้ต้องทำเอง แต่เอกสารที่จะกรอกมันมีอะไรบ้างก็ไม่รู้ แล้วจะทำได้ไง

จนในที่สุด พ่อบ้านตาบอกว่า เดี๋ยวไม่เป็นไร จะให้ทนายเค้าจัดการให้เอง แค่นั้นแหล่ะ ไม่รู้เอกสารต่างๆ มาจากไหนเซ็นต์กันแทบไม่ทัน งงมาก ทำไมเจ้านายเราเป็นคนแบบนี้ ไม่รู้จะกั๊กเไว้ทำไม จนในที่สุด แค่ 2 ชั่วโมง เอกสารต่างๆ ของตาก็เรียบร้อยคะ หลอกให้เราวิ่งหัวหมุนมาได้เกือบ 2 อาทิตย์ ทำจริงๆ แค่ 2 ชั่วโมงเอง วันเสาร์ 15 May ก็เป้นวันสุดท้ายของการทำงาน

วันอาทติยที่า 16 ก็อยู่บ้าน พ่อบ้านเค้าก็อยุ่ด้วยตลอดเวลา บอกว่า ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องกังวล คุณหมอเก่ง ตอนผ่าคุณไม่รู้เรื่องหลอก ไม่ต้องกลัว พูดตั้งแต่ เช้า ยันเข้านอน ก็บอกพ่อบ้านว่า ถ้าแม่ไอโทรมา หรือ น้องสาวไอโทรมา อย่าเพิ่งบอกนะว่าไอจะผ่าตัด เพราะไม่อยากให้พวกเค้ากังวล เพราะแม่ตาเป็นโรคกังวัลไปหมด หวงไปหมด เลยไม่อยากให้แม่คิดมาก และตัวเองก็ไม่ได้เป็นอะไรร้ายแรง พ่อบ้านตาก็รับปากคะ ใจจริงอยากโทรหาแม่ คุยกับแม่ปรึกษาแม่มากที่สุด แต่ทำไม่ได้ เพราะถ้าทำแบบนั้น คนที่จะป่วยคนต่อไปคือแม่ตาเอง

ตาใจแข็งมาก ก่อนไปผ่าตัดก็คุยกับแม่ ถามทุกข์สุข ของแม่ ธรรมดา ไม่มีพิรุธเลย คือตั้งใจคะ ไม่ได้โกหก แต่ไม่ได้บอกแม่แค่นั้นเอง เอาไว้ให้ผ่าแล้วค่อยบอกดีกว่า ก่อนวันผ่าตัด 4 วัน คุณหมอให้มาโรงบาล เพื่อพรีเทส ตาก็เรียกไม่ถูก คือ ตรวจเลือด เช็คความดัน เช็คกทุกอย่างเพื่อเตรียมตัวผ่าตัด
และให้เซ้นต์เอกสารต่างๆ เกี่ยวกับหมอ เกี่ยวกับโรงพยาบาล และตัวเอง ถ้าเกิดอะไรขึ้นในขณะผ่าตัด คนที่จะตัดสินใจแทนเราได้คือใคร ตาก็ใส่ชื่อพ่อบ้าน แถมกระชิบบอกเค้าด้วยว่า ห้ามให้คุณหมอเอาของ ของฉันออกเกินจากส่วนที่จะผ่าตัดนะ แล้วก็หัวเราะ.....

แล้วก็เลยส่งเมล์ หาน้องฟาร์มไก่บอกว่าไปจะผ่าตัด บลาๆๆๆๆ สิ่งที่ทำให้ตามีกำลังใจมากคือ เพื่อนๆ น้องๆ ที่น่ารัก คอยเป็นกำลังใจให้ตลอด น้องเกด pastel pie เป็นที่ปรึกษาประจำตัวคะ เธอจะหาข้อมูลต่างๆ มาให้อ่านเสมอ บอกตลอดว่า อย่าคิดมาก อย่ากังวล ตาเชื่อเธอคะ เพราะเธอจบแทคนิคการแพทย์ แต่มาแต่งเค็กขาย ดูดิ 5555


คุณหมอสั่งห้ามกิน ห้ามดื่มหลังเที่ยงคืน คืนนั้นตาว่าตาหลับสบายนะ แต่ก็กังวัลนิดๆ ว่า มันจะเป็นไงหว่า เพราะไม่เคยนอนโรงบาล ไม่เคยผ่าตัด จนอายุเข้าเลย 4 นี่แหล่ะ คุณแม่น้องโตน คุณพ่อ (ที่ไม่ค่อยจะพูดเท่าไร) น้องโตน อาจารย์นพ (อาจารย์คนไทยที่สอนอยุ่มหาลัย อาคันซอ) น้องนัท นักเรียนทุนปริญญาเอก น้องลูกเกด นักเรีียนทุนป.เอกเหมือนกัน ให้กำลังใจตลอดเวลา เราเหมือนเป็นครอบครัวเดียวกัน สิ่งต่างๆ ที่น้องๆ ทำให้พี่ตา พี่ตาขอจดจำไว้ตลอดนะคะ จะไม่ลืม เพราะตาปรึกษาน้องเค้า แทนแม่ตลอดในนั้น


พอวันจันทร์ที่ 17 ถึงโรงพยาบาล ตั้งแต่ 6 โมงเช้า เพราะหมอนัดผ่าตอน 7.30 น. เป็นคิวแรกของวันนั้นเลย ก็เข้าห้องเตรียมตัว เปลี่ยนซื้อผ้า นั่งคุยนั่งเล่นกับพ่อบ้านที่อยู่ข้างๆ ไม่ยอมห่าง จนพยาบาลมา เอาเข็มมาเจาะที่มือ เพื่อเตรียมให้ ไอวี หรือ ยาต่างๆ ผ่านสายยาง แล้วก็มีหมอคน ที่จะวางยาตา เค้าเข้ามาคุยว่า เค้าคนนี้แหละจะวางยาเรา แล้วเค้าจะทำอะไรตอนเค้าวางยาง คุณหมอบอกว่่าจะสอดท่อเข้าไปที่ลำคอ เพื่อดูดแสมหะ พอฟื้นขั้นมาจะมีอาการเจ็บคอไม่ต้องตกใจ บางทีท่ออาจจะไปปาดผิวหนังที่คอ และ เป็นคนดูระดับความดันเราต่างๆ ในขณะที่หมอทำการผ่าตัด และพยาบาลที่เป็นเลขาคุณหมอก็มาคุย มาให้กำลังใจอยู่ข้างๆ ซี้งตาไม่รู้ที่เมืองไทยมีแบบนี้ไหมนะคะ แต่ขอบอกว่าทำให้ตาหายกังวัลไปมากเลยคะ

รอแล้วรอเล่า ก็ยังไม่มีท่าทีจะได้ไปผ่าตัดเลย เลยมาแล้วนะเวลา ตาก็เริ่มกังวลอีก คุณหมอเดินมาบอกว่า อาจจะช้าหน่อย เพราะมีเคสด่วน คือ คนผ่าคลอดลูก เลยต้องรอ ตาก็บอกว่าไม่เป็นไร ยิ่งช้ายิ่งดี ตอนนี้ ความกลัวเริ่มขึ้นสมองแล้ว เพราะุทุกๆ คนจะปลอบและพูดว่า หมอวางยาแล้วไม่รู้เรื่องหรอก ไม่รุ้เค้าทำอะไรกับเราด้วยซ้ำ แต่ตาไม่เชื่อคะ ในใจคิดว่า ตัวเรา จะไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ หมอเค้าเอามีดกรีดพุ่งเราขนาดนั้น ฉันต้องจำให้ได้ว่าเค้าทำอะไรกับฉันไปบ้าง อันนี้คิดอยู่ในใจนะคะ


คิดว่านักพักหนึ่ง ได้ยินเสียง คุณแม่น้องโตน กับ อาจารย์นพ พูดว่า พี่ตารู้สีกตัวแล้ว อะไรกัน ฉันยังไมได้ทำอะไรเลยนะเนี่ยะ คิดอยู่ในใจ ตาลืมไม่ขึ้นเลยคะ ได้แต่ถามน้องเค้าไปว่า อ้าวเสร็จแล้วเหรอ ตรูหลับไปตอนไหนเนี่ยะ แต่ท้องรู้สึกเจ็บและมันว่างๆ ในท้องอย่างไงบอกไมูุ่ถูก เจ็บมาก ได้ยินเสียงพ่อบ้านพูดกับใครไม่รู้ แต่สุดท้ายเค้าก็บอกว่า น้องเกด Pastel Pie โทรมาถาม


รู้สึกตัวแล้วนะ และปวดมากตรงท้อง แต่พยายามจะจำเหตุการณ์ก่อนเข้าห้องผ่าตัด มันจำไม่ได้เลย คิดอย่างไงก็คิดไม่ออก ถึงเดียวนี้ว่า หลับไปตอนไหน ตาก็ลืมไม่ขึ้้น แต่ปากพูดได้แล้ว บ่นแต่เจ็บ พูดอย่างอื่นไม่เป็น แต่ที่ดีใจที่สุดคือ มีเพื่อนๆ น้องๆ อยู่ข้างๆ ตลอด ตอนฟื้นแทนที่จะได้ยินเสียงพ่อบ้านเรานะ กลับได้ยินเสียงคุณแม่ต้องโตน อาจารย์นพ นี่แหล่ะคำว่าเพื่อนแท้ มันมีจริงๆ นะ


ตอนนั้นรู้ตัวตลอดเวลา แต่ลืมตาไม่ขึ้น พูดได้นะ แล้วคุณหมอก็บอกว่า ถ้ารุ้สึกปวดก็ให้เรากดปุ่มที่มือ ตอนแรกก็คิดว่ากดปุ่มเรียกพยาบาล ที่ไหนแล้ว กดไปกี่ที พยาบาลก็ไม่เห็นมา จนอาจารย์นพ บอกว่า พี่ตา ปุ่มที่ให้กดนะ มันเป็นปุ่มกดยาแก้ปวด เครื่องมันจะทำงานอัตโนมัติ คิดว่าเป็นมอร์ฟีนนะตาว่า แต่ไม่รู้จริงๆ คะว่าเป็นยาอะไร มันควบคุมด้วยระบบคอมพิวเตอร์ เมื่อเราปวดเมื่อไรก็ให้กด ยามันจะไหลออกมาปนกับน้ำเกลือ พอมันปวดมากๆ ตากดไม่ยั้งเลยคะ แต่ขอบอกว่า กดจนเครื่องร้อง พยาบาลต้องมาเซทให้ใหม่ แต่ถึงกดมากเท่าไร เครื่องมันก็จะไม่ปล่อยยาเกินขนาด มันจะตัดเองโดยอัตโนมัติื ฉะนั้นไม่มีผลสำหรับตาคะ กดมากเท่าไร ยาก็ได้รับปริมาณเท่าที่หมอกำหนดใหเท่านั้น

ข้อดีคือ ไม่ต้องเหนื่อยร้องเรียกพยาบาลอยู่ตลอดเวลา พอสักพักใหญ่ ๆ ตาก็ลืมตาได้แล้วคะ แล้วถามพ่อบ้านว่า ตาหลับไปตอนไหน เพราะตัวเองจะรอดูตอนหมดเข็นตัวเองเข้าห้องผ่าตัด เหมือนในหนังอ่ะ อยากเห็น พวก เครื่องมือ ไฟต่างๆ เค้าเป็นอย่างไงในห้องผ่าตัด เพราะเตรียมใจไว้แล้วว่า จะไม่หลับ ที่ไหนได้ พ่อบ้านบอกว่า หลับตั้งแต่เข็นเราเข้าห้องผ่าตัดไปแล้ว


(ต่อ)







Create Date : 06 มิถุนายน 2553
Last Update : 6 มิถุนายน 2553 2:35:21 น. 4 comments
Counter : 606 Pageviews.

 
เพิ่งเข้ามาอ่าน ถึงรู้ว่าคุณตาไปผ่าตัดมา ตอนนี้คงแข็งแรงดีแล้วใช่มั้ยค่ะ
แม่ของแอร์ ก็มีเนื้องอกที่หมดลูกเหมือนกันค่ะ ผ่าตัดออกไปนานสัก 20 ปีกว่าแล้วมั้งค่ะ ตอนนี้แม่ก็ 65 แล้วคะ ก็สบายดีไม่มีปัญหาอะไร พี่ๆน้องๆ แม่ก็เป็นเหมือนแม่อยู่ 2-3 คน หลังผ่าตัดทุกคนก็โอเคสบายดีค่ะ


โดย: rasinee วันที่: 6 มิถุนายน 2553 เวลา:7:52:06 น.  

 
อารมณ์ที่ผ่าตัดของเรา คือผ่าไส้ติ่งเมื่อนานมาแล้วค่ะ
แต่ว่า เราตรวจพบเนื้องอกในมดลูกเมื่อปีกว่าๆ มานี้
เรายังไม่ได้ผ่านะคะ แต่ก็มั่นใจว่ามันไม่เป็นเนื้อร้าย
แต่มันส่งผลถึงสุขภาพ ...
ไม่ทราบว่าของคุณตาผ่าตัดเอาแค่เนื้องอกออก
หรือว่าเอาออกทั้งมดลูกคะ
ของเราถ้าผ่า ต้องผ่าแบบเอาออกหมดค่ะ
เพราะมันใหญ่มาก ไม่สามารถเอาแค่เนื้องอกได้แล้ว
ตอนนี้รู้สึกว่าท้องจะโตขึ้น หรือคิดไปเองไม่รู้
ถ้าเอาออกหมด เรายังรู้สึกกลัวมากค่ะ
ที่สำคัญ ยังไม่ได้แต่งงานเลย T-T


โดย: Shiraha วันที่: 6 มิถุนายน 2553 เวลา:9:16:39 น.  

 
เราก็เคยตัดผ่าตัด แต่แบบกะทันหัน อยู่ดี ๆ ก็ปวดท้องกะทันหัน ปวดมาก ๆ นอนทน ถึงเช้าถึงได้รู้ว่าเรามีซีสต์ที่ปีกมดลูกทั้ง 2ข้างแล้วมันแตก
เราไม่ได้แต่งงานเค้าผ่าเลาะออกหมอให้เราไปแต่งงานแล้วรีบมีลูกจะได้แล้วจะได้ตัดออก แต่ป่านนี้ยังไม่มีแฟนเลย ท่าจะแย่


โดย: magic-women วันที่: 6 มิถุนายน 2553 เวลา:10:37:31 น.  

 
ดีนะคะพี่ตา มีลุงเจมส์ น้องๆ มาคอยให้กำลังใจอยู่ตลอดเวลา่ ตื้นตันใจแทนเลยค่ะ


โดย: IyadA วันที่: 6 มิถุนายน 2553 เวลา:13:59:40 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ผ้าไหมไทย
Location :
The Natural State, United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 107 คน [?]




ช่วยแม่ทำอาหาร และ ขนมขาย ถ้าจำไม่ผิด ตั้งแต่ตัวเองอายุ 12 ปี หลังจากเลิกเรียนมา ต้องช่วยแม่เตรียมทำกับขาวขายทุกวัน สิ่งที่แม่เลี้ยง ตัวเราและน้องๆ มาไม่ใช่เงินราชการที่แม่ได้รับทุกๆเดือน แต่เป็นเงินที่แม่ทำกับข้าวขายเลี้ยงพวกเรามา ในตอนนั้นบอกได้เลยว่าเกลียด การทำอาหาร และทำขนมมาก แต่ต้องทำ เพราะถ้าไม่ทำก็ไม่มีเงินไปเรียนหนังสือกัน แม่เป็นคนที่อดทนมาก และทำอาหารกับขนมอร่อย เป็นที่เลืองลือ จนมาบัดนี้ สิ่งต่างๆ ที่ได้เรียนรู้จากแม่ มันซึมเข้าไปในสายเลือดแล้ว ขอบคุณ คุณแม่ที่ให้ความรู้ต่างๆ รักแม่มากที่สุด ห้องนี้ทำให้แม่คะ .



Taste of Home's
New Comments
Friends' blogs
[Add ผ้าไหมไทย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.