My Sweet Kitchen
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2552
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
2 มีนาคม 2552
 
All Blogs
 
แกเตะใคร

ไม่ได้เขียน 2- 3 วัน มัวแต่ทำโน้นทำนี้ อัพบล็อคเล็กน้อย อิอิๆๆๆ งานที่ตาเล่ามานี้ เป็นงานเก่าคะ ต้องของโืื์ทษที่ตาไม่ได้บอกเล่าละเอียดเท่าที่ควร ตาทำงานร้านอาหารฝรั่ง 3 ปี ที่เล่าให้ฟังตอนนี้อยู่ และ ร้านอาหารไทย 3 วัน และงานที่ทำอยู่ขณะนี้ก็ร้านอาหารเหมือนกัน แต่เป็นร้านอาหารจีน เดี๋ยวจะเล่าและนินทาให้ฟังต่อไปนะคะ

เรี่องทั้งหมดเป็นเรี่องจริงๆคะ ตาไม่ได้แต่งเติมเสิรมแต่งแต่อย่างใด ไม่รู้จะโกหกไปทำไม เดี๋ยวโกหกไปโกหกมา คนก็จะจับได้จริงไหมคะ ฉะนั้นเล่าเรี่องจริงดีกว่า คนเขียน คนอ่าน จะได้สบายใจทั้งสองฝ่าย เรี่องต่างๆ ที่ตาเล่าตอนนี้ ตาเชียนไว้ตอนตาลาออกจากงานร้านนี้แหละคะ ตกงานนอนเล่นอยู่บ้าน เกือบ 3 เดือนคะ เลยไม่มีอะไรทำ เลยอยากเขียนเพี่อระบายเท่านั้น

ตอนอยากเล่าเรี่อง ก็เล่าเลย ไม่ได้เกิ่นอะไรเลย วันนี้ตาจะมาเล่าถึงที่งานร้านอาหารฝรั่งนี้นะคะ ขอสงวนชี่อ และ บุคลคลที่ตากล่าวถึง อาจจะใชัชื่อปลอม เพี่อความปลอดภัยของตาเอง แต่ขอบอกว่า บุคคลเล่านี้ ยังมีชีวิต และตัวตนจริงๆ คะ


คนแรก คือ รอย รอยเป็นผู้จัดการใหญ่ หรือ GM General manager คนคนนี้ ตาขอจดทำไว้จนวันตายคะ ในสายตาของตา ไอ้เนี่ยะเลวสุดๆ เลยคะ เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังต่อไป

คนที่สอง คือ เควิน เป็นคนรับตาทำงาน และเป็นมือขวาในการทำงานของรอย ทำงานเก่ง แต่พูดจาสุนัขไม่รับประทานคะ ตำแหน่งผู้จัดการเหมือนกัน แต่รองจากรอย


คนที่สาม คือ แววเรอรี่ เป็นผู้หญิง อ้วนใหญ่มากเลยคะ เป็นคนนิสัยตรงมาก ตรงจนบางที ดูเหมือนเูธอ ไม่เคยหย่อนให้ใครเลยคะ


คนที่สี่ คือ แรรี่ เป็นคนน่ารักที่สุด นิสัยดี พูดจาสุภาพ และเห็นใจพนักงาน แต่ทั้งนี้และทั้งนั้น ก็พูดอะไรไม่ได้มาก เพราะ คนที่ใหญ่ที่สุดในร้านคือ รอย

ทั้งหมดนี้ คือตำแหน่งผู้จัดการ มี 4 คน ในร้าน ทำงานกะละ 2 คน หน้าร้าน 1 คน และ คอยดูคอยสั่งงาน ในครัวอีกคน 4 คนนี้สลับกันทำงานกันไปเรื่อยๆ ตามตาราง

ร้านนนี้ไม่มีเชพ มีแต่ ชิำพรีดเดอร์ แต่ส่วนมากคนที่ได้เป็น ก็หลงตัวเองว่า ตรูคือเชฟ แต่ไม่ได้จบอะไรมาเลย แค่ ไฮสกูล ทำงานมานาน เลียเก่ง ก็ได้ขึั้นเป็นแล้วคะ ผลงานไม่ต้อง ขอปากดีเป็นใช้ได้ ที่สำคัญ คนที่จะได้ตำแหน่งนี้ เฉพาะคนเมกันเท่านั้น ชนชาติอื่นไม่มีสิทธิ์ ต่อให้ทำงานมานานเป็ฯ 10 ปี ก็ไม่ได้ขึ้น เพราะ รอย คนเดียวคะ


เอาคราวๆ ก่อนก็แล้วกันนะคะ มาเล่าเรี่องกันต่อดีกว่า วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ตาไปทงานตอนเย็นหลังเลิกงาน เจอไอ้ cook เม่งทุกวัน ไม่อยากเลยคะ แต่ต้องทำใจ ที่ไม่อยากหางานใหม่ เพราะมันใกล้ที่ำทำงานประจำ และร้านที่ทำมันก็ไม่ไกลบ้าน เลยสะดวกพ่อบ้านไปรับ -ไปส่ง จะว่าไป คนดีๆ น่ารัก ก็มีเยอะคะในร้านอ่ะคะ

แต่ทำร้านอาหารแห่งนี้ ตาได้ความรู้มาเยอะเลยคะ เกี่ยวกับการ Restaurant Hospitality ความรู้เกี่ยวพวกอาหารสด อาหารกระป๋อง อาหารแช่แข็ง ควรปฎิบัติกับพวกเหล่านี้ อย่างไง ได้มาเยอะจริงๆ คะ ที่บริ็ษัทแห่งนี้ ป้อนความรู้ให้กับพนักงานเยอะมากจริงๆ คะ ถ้าคนรู้จักนำไปใช้ในการทำงาน ทุกๆ 3 เดือน ต้องทำการเ เทส ให้ความรู้ เกี่ยวกับความรู้ในแต่ละตำแหน่ง แม้แต่คนล้างจานยังมีข้อสอบ เลยคะ เพี่อกระตู้นให้พนักงานเกิดการกระตือรื้อร้นจริงๆ ตาชอบมากคะ


เพี่อนทราบไหมคะว่า 90 % ที่เกิดอุบัติเหตุในการทำงานในร้านอาหารคืออะไร มีใครตอบได้บ้างเอย และอุปกรณ์หรือพวกวัตถุดิบต่างๆ ห้ามว่างโดยตรงกับพี้น ควรวางให้สูงขี้นจากพี้นกี่นิ้ว เดี่ยวมาตอบนะคะ เอาไว้ให้เพี่อนๆ คิดเล่นๆ ไปก่อน

เอามาเข้าเรี่อง เดี่ยวยาว เย็นนี้ตาก็มาเตรียมของ เตรียม Prep อีกเช่นเคย ไอ้ Cook ทำกะเย็นตลอดคะ เพราะเห็นได้เย็นมานว่า มานต้องไปส่งลูกๆ ไปโรงเรียน รับลูกกลับบ้าน รอเมียกลับจากทำงานตอนเย็น มานถึงจะได้มาทำงาน หน้าไอ้ cook นี้บอกตรงๆ หน้ามานบอกบุญไม่รับเลยคะ มานจะคุยกับคนที่มานอยากคุยด้วย ถ้าคนไหนมานไม่อยากคุยจ้างให้มันก็ไม่คุย โดยเฉพาะตา ไม่เคยคุยกันเลย มาทำงานเกือบ 2 อาทิตย์ ตาทักกมาน Hi มันทัำกตอบ Hi แค่นี้จริงๆ คะ เกือบ 2 อาทิตย์ีที่ทำงาน คำเดียวจริงๆ นอกนั้น ทักมาน มันก็เฉยๆ


วันนี้ก็เป็นอีกวัน งานก็ยุ่ง Ticket ก็ต้องทำ ฝรั่งเค้าใช้งานคน เยอะจริงๆ นะคะ คนเดียว หลายอย่างในเวลาเดียวกัน และงานต้องเสร็จตามกำหนด ถ้าไม่เสร็จ ผู้จัดการเริ่มหน้างอใส่ เหมือนเราทำผิดอย่างร้ายแรง เฮ่อ คนใหม่ ทำงานได้แค่ 2 อาทิคย์ มันจะให้เป็นหมด เข้าใจหมด ทุกอย่างก้เป็นไปไม่ได้ ตาก็เครียดคะ

วันนี้ เควินเป็นผู้จัดการในครัว ค่อยยังชั่วหน่อย ไม่ค่อยเรี่องมาก แต่ก็ต้องทำตามเวลาที่เค้าให้มา เควินเป็นคนพูดจาไม่ค่อยเพราะ และเวลาพูดกับพนักงาน ไม่ค่อยแคร์ความรู้สึก พูดจากเหมือนพูดกับคนใช้ เดี่ยวนี้เจ้านายพูดกับคนใช้น่ารักออก เพราะคนใช้หายากและหาที่ไว้ใจยากเช่นกันใช่ไหมคะ แต่สำหรับหวินแล้ว การพูดจากถ้าประสาบ้านเรา ก็สุนัขไม่รับประทานเลยคะ ตาฟังแรกๆ หูยังชาเลยบางที

วันนี้ไอ้ cook มานไปยกกล่องใส่ เฟรชฟาร์ยออกมาจากห้องแช่แข็ง เพี่อเอามาเตรียมไว้ พอมันเอาุถุงแฟร์นฟาร์ย ออกหมดแล้ว รู้ไหมมันทำกับกล่องใส่อย่างไง มันแตะคะ แตะสุดแรงเลยนะ ไปที่ถังขยะ เออเนะมานทำได้ไง เหมือนคนไม่มีมารยาท ขยะมันอยู่ใกล้ตาด้วยซิ เออทำไมผู้จัดการปล่อยให้มานทำแบบนี้ การกระทำแบบนี้ไม่ต้องบอกว่า มาจากต้นตระกูลอะไร เล่าแล้วตายังโกรธมานอยู่ในใจเลยคะ ยังอาฆาตแค้นมานอยู่นะเนี่ยะ

ตาก็ทำงานตาไปเรี่อยๆ ทำ order ไปเรื่อยๆ ไอ้ cook มันก็วิ่งไปเอากล่อง แฟร์นฟาร์ยออกมาจากห้องแช่เข็งอีก พอมันถุงแฟรนฟราย์ ออกหมด พอดีตาตาเดินกลับไปที่โต๊ะ Prep ยังเดินไปไม่ถึงเลยคะ มันแตะกล่องมาถูกน่องตา ตาก็สะดุ้งคะ เพราะไม่ได้คิดว่ามันจะมาโดน แล้วหันไปหามัน มันหันหลังทำไม่รู้ไม่ชี้ โมโหสุดเลยคะ เห็นเราเป็นหมา เป็นแมวหรือไง ทำแล้วก็ไม่ขอโทษ ถึงจะไม่ได้ตังใจให้โดนก็ตาม หรือทำโดยความตั้งใจ ก็ช่างมานเถอะ แต่ทำแบบนี้หมายความว่าอย่างไง ไม่เคยจะตั้งตัวเป็นศัตรู คุยก็ไม่เคยได้คุยกัน ท่าทางก็ไม่ทำใส่มานเลยสักครั้ง มีแต่มานทำทั้งนั้น

สุดยอดของความเลวของ มานเลยคะ ตาด่ามันในใจ ไปเี่รี่อยเปี่อย คนมันไร้การศึกษาก็เป็นอย่างนี้แหละ แต่เจ็บใจมามมากเลย เรื่องที่มานแตะกล่องใสขาเราเนี่ยะแหละ ไม่ไหวแล้ว โกรธมาก แต่ไม่รุ้จะทำอย่างไง งานก็ยุ่ง จนเลิกงาน ตายังโกรธมานไม่หายเลย พอผู้จัดการให้กลับบ้าน ตาก็บอกว่า ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม เควินก็บอกว่า ได้มีอะไรคุยได้เลย ตาก็บอกว่า ไอ้ cook มันแตะกล่องใส่ตา เควิืนบอกว่าเดี๋ยวจะจัดการให้ แล้วเควินก็บอกตาว่า "Get out of here " นี่แหละภาษาที่เค้าบอกให้ตากลับบ้านคะ ฟังแล้ว เออเห็นตรูเป็นหมู เป็นหมาอีกคน แทนที่จะบอกเราว่า Ok ,you go home. อะไรเท่านองนี้ยังดูจะน่าฟังมากกว่า เควินจะบอกคนทำงานในครัว ที่เป็นแม็กซิกัน กับตา อย่างนี้ทุกวันคะ ส่วนฝรั่งนั้น ก็บอก go home ธรรมดา

ถ้าไม่คิดอะไร มาทำงานและกลับบ้าน ไม่คิดมากก็ไม่เป็นไรหรอกคะ มาำทำงาน หาเลี้ยงตัวเองและครอบครัว ขอบอกว่า พวกนี้ แบ่งชั้นวรรณะ กับคนต่างชาติมาก ถึงกฎหมายจะมีกฎเรี่อง เหยียดสีผิว แต่ใครจะกล้าไปฟ้อง หรือยอกบริษัทแม่ หล่ะคะ เพราะพวกแมกซิกันไม่ได้อยู่อย่างถูกกฎหมาย เผลอๆ บริษัทบีบจนต้องลาออกเอง ใครอยากจะออกจากงาน งานไม่ได้หาง่ายๆ สำหรับคนที่อยู่ไมุ่ถูกต้ิอง


มา้เฉลยคำถามข้างบนคะ

1. อุบ้ติเหตุอะไรที่เกิดขึ้นบ่อยที่สุดในห้องครัว

ตอบ ตาตอบอย่างมั่นใจ 200 เปอร์เซ้นต์เลยคะ ตอนทำเทส มีดบาดคะ ผิดคะ 555 สุดยอด อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นบ่อยที่สุด คือ ลี่น หกล้มในครัวคะ เพราะใส่รองเท้าไม่ถูกอาชีพ พนักงานที่นี่ ถ้าเป็นบริษัท ส่วนมากเค้าจะบังคับให้ใส่รองเท้าสำหรับ Restaurant โดยเฉพาะ ถ้าใส่รองเท้าอี่นมาทำงาน ถ้าเกิดอุบัิติเหตุในการทำงาน บริษัทไม่รับผิดชอบนะคะ ต่อให้ซู ก็แพ้คะ

ที่เมืองไทยตายังเห็น พวก ไนกี้ อาิดิดาส พนักงานใส่ให้เกลื่อนไปหมด อันนั้นรองเท้าแพงๆ เก็บไว้ใส่ไปเที่ยว หรือ ออกกำล้งจะดีกว่านะคะ คราวต่อไปจะแนะนำการเลือกซี้อรองเท้าในการทำงานในห้องครัวนะคะ

2 . การวางสินค้า หรือ อุปกรณ์ วัตถุดิบต่างๆ ต้องสูงจากพี้น กี่นิ้ว

ตอบ ในอเมริกา ใครจะเปิดร้านอาหาร กฎนี้ คือกฎอีกข้อหนึ่ง ห้ามวางสินค้า หรือ อุปกรณ์วัตถุดิบที่พี้นครัว ต้องทำขาตั้ง หรือ ชั้นวาง ให้สูงขึ้นจากพี้นครัว 6 นิ้วคะ นี้คือมาตราฐาน อุปกรณ์ที่ใช้งานต่างๆ จะต้องทำด้วยสแตนเลสทั้งหมด


นี้คือความรู้้เล็กๆ น้อยๆ ที่ตาได้มาจากการทำงานที่บริ็๋ษัทนี้ จริงๆ แล้ว พนักงานไม่จำเป็นต้องรู้ก็ได้ ถ้าเป็นร้านอาหารอี่นๆ แต่สำหรับร้านอาหารแห่งนี้ ความรู้เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของพนักงานคะ เพียงแต่ว่า พนักงานจะสนใจเรียนรู้ หรือใฝ่ ศีกษาหรือเปล่า บางคนเข้าหูซ้าย ออกหูขวา ก็มีเยอะคะ บางคนก็บอกว่า ฉันมาทำงาน ไม่ได้มาเรียนหนังสือ เฮ้อ ถึงว่าซิ พวกเค้าึถึงได้อยู่ร้านนี้กันเป็น สิบๆ ปี ไปไหนไม่ได้ เพราะขี้เกียจ ไม่มีความกระตือรือล้น ทำงานให้หมดชั่วโมงไปวันๆ



Create Date : 02 มีนาคม 2552
Last Update : 2 มีนาคม 2552 7:22:48 น. 26 comments
Counter : 2937 Pageviews.

 
คุณตา มาเป็นกำลังใจให้คะ.... and don't give up.


โดย: Japanese Maple IP: 69.182.119.118 วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:7:38:31 น.  

 
สวัสดีคะพี่ตา

เข้ามาอ่านแล้ว รู้สึกแย่กับเรื่องที่เกิดขึ้นคะ น๊อตก็เคยเจอกับตัวเองเหมือนกัน แต่ ไม่ได้รุนแรงเท่ากับเรื่องของพี่ตา อ่านไปก็คิดไปว่า ถ้าเป็นเรา เราจะทำยังไง จะอดทนไหวไหม ตอบไม่ได้เลยคะ

เรื่องรองเท้านี่ เห็นด้วยเลยคะ

รักษาสุขภาพนะคะพี่ตา


โดย: Her Bake วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:8:19:33 น.  

 
อ่านแล้วของขึ้นค่ะพี่ขา โกรธด้วย ไปลุยมันเลยดีไม๊ กิกิ

สู้ ๆ นะคะ อิหนูถั่วงอกเอาใจช่วยจ้า


โดย: ถั่วงอกน้อยค่ะ วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:8:23:46 น.  

 
มาอ่านเอาความรู้ค่ะพี่ตา - ตาย เพื่อนร่วมงานเป็นแบบนี้ ... คงหมายถึงที่ทำงานเก่านะคะ ... พี่ตาเริ่มเปิดไดอารี่
ประสบการณ์การทำงานเมื่อไหร่ เดี๋ยวต้องตามไปอ่านบทเก่าก่อน มาอ่านตอนกลาง แล้ว ชักงง อิอิ ....


โดย: Tristy วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:10:36:30 น.  

 


โดย: ตาอ้วนชวนคุย วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:10:44:38 น.  

 
อ่านดูแล้วรู้สึกแย่จัง ...
เราต้องเป็นฝ่ายอดทน อดกลั้นเหรอ..
ว้า...แย่จัง


โดย: To-ne-T วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:11:32:08 น.  

 
ขอ add น่ะคับ...
จะขอสูตรพี่ตา มาให้แม่ทำให้กินคับ...


โดย: To-ne-T วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:11:34:44 น.  

 
ขาใหญ่มาแล้วค่ะพี่ตา
เตะมันเลยค่ะ555555.....ล้อเล่นนนน...บางทีการรับมือกับมนุษย์ขี้หมาแบบนี้ก็ต้องใช้ขันตินะคะ.0......ออกทางธรรม...แต่พี่ตาใจเย็นจังเป็นน้องคงแบคซัมเมอซอลใส่ไปแว้ว........อิอิ


โดย: popang (popang ) วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:11:53:31 น.  

 
เคยคุยกับคนที่ทำงานกับต่างชาติ บอก ชาวฝรั่งเศสดูถูกเรามากที่สุด รองลงมา ยุโรปอื่นๆและอเมริกัน
น่าเห็นใจคุณตาที่ต้องทำงานท่ามกลางคนแบบนั้น

ที่ไม่บอกให้คุณตา go home เพราะกลัวคุณตาจะ go home ที่ thailand กระมังคะ
ล้อเล่นค่ะ


โดย: ฟองสมุทร วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:12:14:57 น.  

 
สงสัยมันจะมีปมด้อยอ่ะค่ะ แย่จังนะคะเจอคนแบบนี้ในที่ทำงาน ต้องอยู่ด้วยกันทุกวัน พี่ตายังทนได้ตั้ง 3 ปีแน่ะค่ะ
แต่ชอบฝรั่งอยู่อย่างตรงที่เค้ามีมาตรฐานนี่แหล่ะค่ะ เรื่องความสะอาดเค้าให้ความสำคัญมาก ไม่เหมือนเมืองไทยเลย


โดย: ก้อย (ฟันคุดน้อยซี่ที่7 ) วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:12:27:26 น.  

 
โอ้โห..เรื่องที่ลูกสาวเจอมากลายเป็นเรื่องเล็กๆไปเลยค่ะเมื่อเทียบกับเรื่องของคุณตา

เป็นกำลังใจให้นะคะ


โดย: Daytime Lantern วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:15:37:32 น.  

 
@@....นายขนมต้มมานเลย.....(ล้อเล่นง่ะ....)


โดย: เปปเปอร์ IP: 61.7.152.186 วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:16:03:04 น.  

 
อดทนอดกลั้นครับพี่ตา

เรื่องใช้เท้าแทนมือนี่...เมืองนี้เขาถนัดกันนะครับ อยู่ๆไปก็...เกือบๆจะได้ฝึกใช้บ้างแล้ว ฮ่าๆ

แล้วตอนนี้ชินกับระบบแบบนี้หรือยังเอ่ยครับผม?


โดย: Kittscake IP: 76.247.13.255 วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:16:23:44 น.  

 
โห จุ๊บยิ่งเป็นคนคิดมากอยู่ด้วยค่ะ
ยิ่งเค้าพูดว่า get out of here อีกวันจุ๊บคงไม่มาทำงานละค่ะ
เหอๆ พี่ตามีความอดทนมากๆเลยค่ะ
นับถือจริงๆเลย
เรื่องที่ถามข้างบนก็พอจะรู้บ้างค่ะ ว่าทำไมไม่ให้วางของที่พื้น อิอิ แต่จำตัวเลขไม่ได้ว่าต้องเท่าไหร่ แอบมารื้อฟื้นความจำจากบล๊อกพี่ตานะคะเนี่ย
ส่วนเรื่องอุบัติเหตุ ลื่นล้มนี่ จะว่าไปแล้วอันตรายจริงๆนะคะ

พี่ตาแวะอ่านหลังไมค์ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ


โดย: jubejaa วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:21:30:34 น.  

 
สวัสดีเจ้าพี่ตา สบายดีนะพี่

โกรธแทนพี่ตาเลยอ่ะทำงี้ได้ไง
เห็นใจพี่ตามากเจ้า
เป็นกำลังใจให้เจ้า สู้ๆนะพี่
มันทำอะไรไม่ดีกับพี่
เดี๋ยวมันก็โดนเองแหล่ะ
ไม่วันใดก็วันนึง ...

...............

ที่นุชหายไปนานไม่ได้อัพบล๊อก
ก็เพราะว่านุชทำขนมส่งลูกค้าประจำ
นะพี่ เพราะปีนี้ได้ลูกค้าเพิ่ม
ก็เลยขยันหาเงินก่อน
เงินทองหายากอ่ะพี่ตา ต้องรีบๆโกย
แล้วพึ่งกลัีบมาจากเชียงใหม่ด้วย
แบกน้ำหนักมาเยอะั
ต้องกำจัดมันทิ้งนะพี่ตา อิอิ

ไม่อยากเข้าบล๊อกแก้งค์
เพราะเข้ามา ห้องสูตรอาหาร
แล้วห้ามใจไม่ไหวมันหิวอะพี่
เพราะ พี่ๆเพื่อนๆน้องๆ
ในห้องสูตรอาหาร ทำขนมและอาหาร
ได้น่าทานและเก่งๆกันทั้งนั้นเลยเจ้า
เห็นแล้วเกิดกิเลศ ทำให้ชวนหิว
แล้วจะทำให้ตัวเองไปหาไรกินในครัว
ก็เป็นสาเหตุให้ไม่อยากอัพบล๊อกก่อน
ตอนนี้น้ำหนักลงมาได้พอสมควร
ก็รีบมาอัพบล๊อกนะพี่จ๋า


โดย: แม่เฮือน วันที่: 3 มีนาคม 2552 เวลา:1:27:54 น.  

 
แอนน์ถือว่าแอนน์โชคดีมากๆอ่ะ ที่เจอคนไม่ค่อยเป็นแบบนั้น ถ้าเป็นแบบไอ้ที่เตะใส่เราแบบนี้ แอนน์ออกเงียบแน่เลยค่ะ แอนน์เป็นคนดื้อเงียบค่ะ ไม่พอใจจะเก็บ เก็บแล้วมีอีก ก็มีออกค่ะ ฮ่าๆๆ แต่ตอนนี้ไม่เจออะไรที่กดดันค่ะ เลยคิดว่าโชคดี อีกอย่างเคยบอกเจ้านายไว้ว่าแอนน์เนี่ยโคตรของเซ้นท์ซิทีฟค่ะ เพราะว่า อย่าตะคอกใส่นะ อย่าว่าแรง เพราะว่าจะร้องไห้เร็วมาก แต่ก็อีกนั่นแหละ เป็นคนเข้าใจอะไรง่าย (ดักไว้ก่อนเลยงัย อิๆ ..)เค้าเลยไม่เคยว่าอะไรแรงๆเลยอ่ะ มีแต่อะไรไม่ถูกใจเค้าเค้าก็บอกให้เราแก้ได้เลย และคู่หูที่ทำอยู่ด้วยกันก็เย็นพอกัน เลยไปกันได้ โชคดีค่ะคุณตา สมัยก่อนนู้นนนน เคยเจอแบบคุณตามาเยอะ แต่เจอกับคนเอเชียเหมือนกัน เลยค่อนข้างเข็ด

แล้วเรื่องคำพูด บางทีก็ดูที่เจตนา หน้าตาคนบอกด้วยอ่ะค่ะ เพื่อนแอนน์ก็พูดคำว่า get out of here แต่เป็นแนวหยอกเย้ากัน หน้ายิ้มแป้นแล้น ยังงี้ก็จะหมายความไปอีกอย่าง แต่ถ้าเจอแบบคุณตาเจอ นั่นก็หมายความไปอีกอย่างแล้วค่ะ อิๆ เราเองก็คงไม่สบายใจที่จะทำงานด้วยเนอะ


โดย: ClayAnn วันที่: 3 มีนาคม 2552 เวลา:5:25:36 น.  

 
สวัสดีค่ะ ยามเช้านะคะ

ด้วยคำแนะนำจากคุณก๋า ว่าแพรทำเป็นเทาการอาหารเลยดีใหม
ถูกใจแพรซะจริงค่ะ
แพรเลยคิดว่า จะทำเทศการอาหาร เป็นอาทิตย์ไปต่อเดือน เดือนหนึ่ง มี 4-5 อาทิตย์
จะมี
1 อาหาร และขนมไทย
2 อาหาร ฝรั่ง
3. อาหาร และขนมญี่ปุ่น
4. เบเกอรี่
5. อาหารชาติอื่นๆ

ซึ่ง อาทิตย์แรกของเดือนนี้ แพรเริ่มต้นด้วย อาหารญี่ปุ่น แล้ว อาทิตย์ต่อไป จะเป็น อาหารแนวใหน
อยากให้เพื่อนๆช่วยกันโหวดหรือออกความเห็นที่บ้านนะคะ จะได้เลือกมาทำในอาทิตย์ถัดไปค่ะ

และสำหรับเพื่อนคนใหนที่อยากขอสูตร หรืออยากทำเมนูอะไร จะได้ขอได้แต่เนิ่นๆค่ะ

ขอบคุณที่สะละเวลานะคะ






โดย: praewa cute วันที่: 3 มีนาคม 2552 เวลา:8:13:42 น.  

 
ฟังแล้วอยากโตรบบบบบ อ้าย cook เนาะ


โดย: อ้อม IP: 124.157.209.77 วันที่: 3 มีนาคม 2552 เวลา:14:27:32 น.  

 
Why don't you through a knife on the cook's head? Just once I'm sure he will avoid you or will not do anything to you again.


โดย: Pat IP: 99.245.52.42 วันที่: 4 มีนาคม 2552 เวลา:1:46:55 น.  

 
เหยียดกันน่าดู ไม่มีทางเลือกก็ต้องอดทนค่ะ


โดย: ซูชิ IP: 124.120.165.177 วันที่: 4 มีนาคม 2552 เวลา:15:51:32 น.  

 
เข้ามารออ่านต่อหลายครั้งเลยค่ะ
สงสัยว่าจบแล้วเหรอคะ อยากอ่าน
เรื่องแบบนี้อีกค่ะ เขียนอีกนะคะ จะมา
เป็นแฟนคลับค่ะ


โดย: CoffeeBake วันที่: 13 เมษายน 2552 เวลา:9:27:56 น.  

 
เพิ่งได้มีโอกาสเข้ามาอ่านค่ะ แค้นแทนค่ะ จากประสบการณ์ พวกฝรั่งที่การศึกษาไม่สูงจะเป็นแบบนี้ล่ะค่ะ ต้องทำใจอย่างแรง จริงๆ แล้วคุณตาทำอาหารเก่งขนาดนี้ อีกหน่อยเมื่อคุณตาพร้อมทำเองเลยค่ะ เริ่มจากเล็กๆ ก่อนก็ได้ ภูมิใจกว่ากัน แถมไม่ต้องก้มหัวให้คนที่ทำตัวไม่ดีอีกตั่งหาก อีกหน่อยคนพวกนี้ล่ะค่ะที่ต้องก้มหัวให้คนอย่างเรา เอาใจช่วยนะคะ


โดย: เอ๋ IP: 124.120.201.34 วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:35:04 น.  

 

เพิ่งได้มีโอกาสมาอ่านเหมือนกานค่ะ

ต้อง พุธโธ ธัมโม สังโฆ เอาคำสั่งสอน

ของพระพุทธเจ้ามาข่ม ค่ะ แล้วหายใจ

ลึกๆๆ ตั้งสติอีกครั้ง (คนประเภทนี้มี

เยอะค่ะ)


โดย: kob IP: 203.144.144.164 วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:0:05:54 น.  

 
พี่ก็เพิ่งเข้ามาอ่านเหมือนคุณกบค่ะ ดีใจที่น้องตาออกมาจากที่มีคนแบบนั้นได้ค่ะ อวยพรให้พบเจอแต่สิ่งที่ดีๆนะคะ


โดย: พี่ใจ IP: 110.164.42.247 วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:44:23 น.  

 
คุณตาช่วยสอนวิธีหันผักแบบต่างๆ ให้หน่อยครับว่า มีกี่แบบ ผมหันแล้วมันไม่น่ากินเลยครับ ไว้จะค่อยมาเยี่ยมบ่อยๆนะครับ


โดย: FEBre IP: 203.144.144.165 วันที่: 6 มีนาคม 2553 เวลา:6:31:25 น.  

 
สวัสดีคะ คุณ FEBre ขอบคุณมากคะนะคะที่แวะมาคุย กาาหั่นผัก เราต้องรู้ว่า เราจะทำอะไร การหั่นแบบไหนเวลาผัดแล้ว ทำให้ผักออกมาดูสวย ดูน่าทาน ไม่ใช่ ผัดออกมา มันปนกันหมด ดูไม่ออกว่าอะไรเป็นไร การหั่นผัดผัด เวลาผัดออกมาแล้ว จัดใส่จาน ต้องดูน่าทาน

การหั่นผักที่ดี ต้องรุ้ว่า ผักชนิดนี้ควรหั่นหนา หรือ ไซด์ขนาดไป เอาไปผัด หรือ ไปแกง ตาอยากแนะนำนะคะ แต่เอามาส่วนในบล็อค ต้องสอนแบบให้เห็นเลยคะ ตอนนี้ถ่ายวีิดิโอไม่เป็น เอาลง youtobe ไม่เป็น คงต้องรอนะคะ หรือไม่งั้น ถ้าได้กลับเมืองไทยเมื่อไร ตายินดีสอนและแนะนำให้ฟรีคะ ไม่คิดตังค์ จริงๆ นะคะ เอาไว้ตาใกล้ๆ กลับเมืองไทย จะแจ้งให้ทราบนะคะ ยินดีมากคะ ที่จะแนะนำ ด้วยความจริงใจ


โดย: ผ้าไหมไทย วันที่: 6 มีนาคม 2553 เวลา:8:14:46 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ผ้าไหมไทย
Location :
The Natural State, United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 107 คน [?]




ช่วยแม่ทำอาหาร และ ขนมขาย ถ้าจำไม่ผิด ตั้งแต่ตัวเองอายุ 12 ปี หลังจากเลิกเรียนมา ต้องช่วยแม่เตรียมทำกับขาวขายทุกวัน สิ่งที่แม่เลี้ยง ตัวเราและน้องๆ มาไม่ใช่เงินราชการที่แม่ได้รับทุกๆเดือน แต่เป็นเงินที่แม่ทำกับข้าวขายเลี้ยงพวกเรามา ในตอนนั้นบอกได้เลยว่าเกลียด การทำอาหาร และทำขนมมาก แต่ต้องทำ เพราะถ้าไม่ทำก็ไม่มีเงินไปเรียนหนังสือกัน แม่เป็นคนที่อดทนมาก และทำอาหารกับขนมอร่อย เป็นที่เลืองลือ จนมาบัดนี้ สิ่งต่างๆ ที่ได้เรียนรู้จากแม่ มันซึมเข้าไปในสายเลือดแล้ว ขอบคุณ คุณแม่ที่ให้ความรู้ต่างๆ รักแม่มากที่สุด ห้องนี้ทำให้แม่คะ .



Taste of Home's
New Comments
Friends' blogs
[Add ผ้าไหมไทย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.