สายหมอกที่ค่อยๆเคลื่อนตัวผ่านยอดดอยตัดกับความเขียวขจีของ ต้นไม้ที่แลดูสดชื่นหลังจากที่ฝนโปรยปรายตลอดทั้งคืน

เสียงไก่ขันแทนนาฬิกาที่แสนน่ารำคาญปลุกให้ผู้คนที่นี้เตรียมพร้อมสำหรับวันใหม่คุณลุงชาวบ้านเดินขึ้นมาทักทาย เหมือนกับว่าเราไม่ใช่ต่างถิ่นจนเราต้องมองกลับไปว่า

หาก ณตอนนี้เป็นวันทำงาน ช่วงเวลาเร่งด่วนแบบนี้เราคงแทบเดินชนกันจนหลงลืมคำว่า "สวัสดี" ด้วยซ้ำ  แต่ด้วยวันนี้เราไม่ได้รีบร้อนอะไรนัก จึงต่างคนต่างชมวิวกันได้เต็มที่ แต่มีบางคนไม่ตื่นซะที

ที่นี่มีอากาศธรรมชาติที่หนาวเย็นเหมือนกับที่เราเปิดแอร์เลยจะต่างกันตรงที่เราควบคุมความเย็นมันไม่ได้เลย อ่อ อากาศสดชื่นกว่าด้วย

ในบางครั้นเราอาจมีสิ่งอำนวยมากมายจนหลงลืมว่าธรรมชาติล้วนสร้างสรรมาให้เราแล้วทั้งนัั้นเพียงแต่วันเวลาและความเจริญเข้ามาแทนที่รวมถึงปัจจัยหลายๆอย่างทำให้การใช้ชีวิตเราต่างกันแต่เราสามารถที่จะปล่อยวางชีวิตให้เราได้พัก ได้กลับมาสู่อ้อมกอดของธรรมชาติบ้างว่าแล้วก้อขอสูดหายใจให้เต็มสักที ก่อนไปกินข้าวต้มหมูที่แฟนพี่นิคมจัดเตรียมไว้ให้พวกเรา ข้าวต้มร้อนๆ กาแฟหอมๆ เช้านี้บอกได้เลยว่าหลายๆคนต้องอิจฉาเราแน่ๆ^^