หนึ่งในการกระทำที่ยากยิ่ง(นัก) T^T... เวลาช่วงนี้ มีแต่สองอย่างนี้เท่านั้น.. ที่เห็นควรแล้วว่าควรทำมากที่สุด.. อีกสิ่งหนึ่งก็คือ ลดความฟุ้งซ่านของตัวเองลง(บ้าง) ไม่งั้น..ฉันอาจจะรู้สึกอึดอัดมากกว่านี้...

รู้สึกว่ามันมีก้อนอะไรมาจุกที่คอตลอดเวลา.. คำที่พูดออกไปไม่ได้ มันคงจะติดอยู่ตรงนี้.. และบางที คงมีแต่ฉันคนเดียวที่มองเห็น (ในกลุ่มเพื่อนๆ) แต่ไม่เป็นไร ในเมื่อฉันยอมรับและเข้าใจ ว่ามันเป็นสิ่งที่ควรเกิดขึ้น.. ฉันก็จะต้องอดทน..

ให้ช่วงเวลานี้ผ่านพ้นไป.. แล้วมันจะต้องดีขึ้น.. จะต้องไม่เป็นไร..