วันนี้เป็นอิสระอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน พร้อมกับบรรยากาศหน้าฝนดีๆ เรานั่งลงตรงมุมประจำที่เคยนั่งที่ห้องสมุด.. เวลา เก้านาฬิกาครึ่ง ซึ่งปกติแล้วเราคงนั่งอยู่ในห้องพักที่เราเคยทำงานประจำ.. แต่วันนี้เราจะเป็นอิสระจากมัน และอยากเป็นอิสระจากความคิดที่ครอบงำเรามาตลอดด้วย.. ทั้งที่ไม่มีใครในสถานการณ์นั้นที่ผิด.. แต่เรานั่นเองที่จะต้องตัดสินใจทำอะไรสักอย่าง..ที่ออกมาจากกรอบที่ปกป้องเราเอาไว้.. ด้วยการเลือกที่แตกต่างไปจากเดิมตลอดมา..

เพลงนี้..เป็นเพลงที่เริ่ม สำหรับโหมโรงแห่งการทำงาน (คนเดียว) อันแสนจะเด็ดเดี่ยวของเรา (รึเปล่าหว่า?) เราอาจคิดว่ามันเป็นเพลงของใครสักคน แต่วันนี้เราอยากให้มันเป็นเพลงของเรา.. ไม่ได้มีเพื่อใคร..และไม่ใช่พี่ ไม่ใช่น้อง แต่เป็นความรู้สีกดีๆ ที่เรามีต่อตัวเอง และต่อสิ่งที่เรากำลังจะทำ...

พยายามเข้านะจุงโกะ.. สู้ๆ มีแต่เรื่องนี้เท่านั้นที่เราทำได้ ถ้าปล่อยไปในตอนนี้

คงจะเสียใจไปตลอดเลย.. ฮึ้ยๆ !! (เดี๋ยวไปซื้อน้ำส้มดีกว่า)

เดี๋ยวจะย้ายที่นั่งที่อ่านรายงานได้สะดวกกว่านี้.. วันนี้พอแล้วสำหรับบล็อกเช้า แต่ตอนเย็นๆ จะเข้ามาอีกนะคะ.. ขอบคุณเพื่อนๆ และขอบคุณริชชี่ด้วยค่ะ ^^ ฮ่ะๆๆ ยิ้มได้แล้วแต่เช้าเรยเรา เอิ้กส์ๆ

ปล. เลี้ยงแมวที่บ้านตัวนึงค่ะ ชื่อมี้..แต่ตอนนี้มันยังไม่กลับบ้านเลย สามอาทิตย์แล้ว..ถ้ามี้ยังมีบุญกะเราอยู่ มี้กลับมานะ แต่ถ้ามี้ไปสบายแล้วขอให้มีความสุขมากๆ นะ สองปีที่อยู่ด้วยกันมา หมี่มี้เป็นแมวที่น่ารักที่สุดเลยจ้ะ :)