มีคนห่วงใยเสมอ นานแล้วที่ตั้งใจจะแวะมาเขียนถึงแกที่นี้ เพื่อนรักพวกเรารู้ว่า กำลังต่อสู้กับอะไร เรารู้ว่าแกต้องเจ็บปวดและทรมานแค่ไหน เรารู้ว่าคนตัวไม่ใหญ่ แต่ใจใหญ่ในสายตาของเราทุกคน กัดฟันสู้ขาดใจแค่ไหน แต่พวกเราอยากบอกเพื่อนว่าไม่ใช่แค่ ครอบครัวนาย และไม่ใช่แค่คนที่นายรักและรักนาย ยังมีเพื่อน และเพื่อนๆในนี้อีกหลายๆคน เพื่อนที่แกบอกว่ามิตรภาพ ที่ส่งผ่านตัวหนังสือแต่สื่อได้ถึงความจริงใจและความรู้สึกต่างๆ เมื่อไหร่ที่กลับเข้ามาอ่าน กูแวะเข้ามาอ่านวันนี้เห็นถึงความ ห่วงใยจากกล่องข้อความข้างล่างดูจากวันที่ เพื่อนๆที่นี้ไม่เคยลืมแกเลย ทุกคนรอที่อ่านไดอารี่ในแต่ละวันของแกเหมือนเดิม เมื่อไหร่แกจะกลับมาเขียนอีก กูก็อยากอ่านนะเว้ย อย่าลืมกูก็เป็นแฟนพันธ์แท้บล๊อกแกเหมือนกัน ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่ บล๊อคที่คอมเม้นมากมาย ถึงไม่ได้ผลโหวตจนไต่อันดับที่เท่าไหร่ แต่ทุกหน้าที่แกเขียนเพื่อนๆทุกคนรออ่านและมันไม่ใช่แค่ทุกๆหน้า ที่แกเขียนถึงจะทำให้พวกเราสนใจและติดตาม แต่มันคือทุกตัวอักษร ที่แกเขียนมันบอกพวกเราได้ว่าวันนี้เพื่อนเราเป็นยังบ้าง หน้ากระดาษนี้ หายไปเกือบ 2 เดือนแล้วที่ว่างเปล่า วันนี้แวะเข้ามาอดไม่ได้ที่จะขอ เข้ามาเขียนข้อความถึงแก เพราะวินแกก็รู้ใช่ไหมว่าคนอย่างกูจะให้พูด ก็คงพูดไม่เป็นหรอก แต่ตัวหนังสือคงบอกถึงความห่วงใย จากคนที่อยู่ต่างแดนอย่างกูได้ดีกว่าคำพูด กูได้คุยกับหมอและด๊อกเตอร์ เรื่องอาการของมึง กูรู้แค่ว่าเพื่อนกูสู้ขาดใจเลย ตัวแค่นี้เองแต่ใจสู้จริงๆ เพราะถ้ากูเป็นมึงกูเองก็ไม่รู้ว่าจะเข้มแข็งและอดทนได้เท่ามึงไหม คิดถึงพวกเราทั้งแก๊งสมัยเรียน มีความสุขมากไม่อยากให้ความสุข เหล่านั้นเป็นแค่ความทรงจำ "หายสักทีสิวะไอ้วิน" คำนี้กูพูดบ่อยๆ ไม่ได้เพราะกูรำคาญอย่างที่มึงเข้าใจ แต่เพราะกูไม่อยากเห็น มึงเจ็บและไม่อยากเห็นมึงเป็นแบบนี้ เพื่อนที่ยังแวะมาผมดีใจแทนวินจริงๆครับที่มีคนยังคิดถึงมันอยู่ มันก็พยายามสู้เต็มที่ครับ ผมเชื่อว่าอีกไม่นานวินจะกลับมาเป็นคนเดิมแน่นอนครับ ผมเชื่อว่าเมื่อไหร่ที่วินกลับมาอ่านมันต้องยิ้มแก้มปริแบบผมตอนนี้แน่ๆครับ ต้นเพื่อนมึงไง   Create Date : 16 มีนาคม 2554 10 comments Last Update : 16 มีนาคม 2554 15:27:39 น. Counter : 931 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีค่ะ แวะมาส่งความอบอุ่นค่ะ ช๊อกโกแลต ร้อนๆ และก็ เลมอน ชีสเค๊ก กับ ช๊อค ชีสเค๊กค่ะ คำคมวันละนิด ...... บางครั้ง ความรัก อาจเดินผ่านเข้ามาในชีวิตเราเพียงครั้งเดียว และไม่หวนคืนกลับมาอีก เราไม่อาจรู้ได้เลยว่า ความรักครั้งนี้หรือครั้งไหน จะเป็นความรักครั้งสุดท้าย   โดย: ภายใต้ 17 มีนาคม 2554 11:12:50 น.

เป็นกำลังใจให้ด้วยเช่นกันนะคะ เจนรู้ว่าเพื่อนคนนั้นต้องรู้ว่าพี่วินรักเขาแค่ใหน   โดย: ภายใต้ 17 มีนาคม 2554 11:13:32 น.

้แหวนสวยอ่ะ bg   โดย: Junenaka1 17 มีนาคม 2554 13:34:17 น.

ความเป็นมา ระหว่างสาว 15 และสาว 30 (มั้ง ) 5555 ลองดูนะคะ ขำๆ อายุ 15 เวลามีปัญหากับใคร ตบก่อนถามทีหลัง อายุ 30 ประโยคยอดนิยมคือ ช่างมันเถอะ,ไม่เป็นไรค่ะ อายุ 15 สาวกแมคโดนัล อายุ 30 สลัดผักตลอดกาล 55 (ตลอดเลย) อายุ 15 ฝันว่าสักวันจะเจอหนุ่มหล่อ มีอายุนิดๆ นิสัยดีๆ อายุ 30 ขอแค่เป็นผู้ชายก็พอ 55 (โดนได้อีก ) อายุ 15 อยากจะออกมาใช้ชีวิตนอกบ้านกับเพื่อนๆ อายุ 30 วันทั้งวันคิดถึงแต่ครอบครัว (แน่นอนอ่ะ) อายุ 15 หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง มีแค่แป้งฝุ่น ลิปมัน อายุ 30 ซื้อตู้เย็นมาอีกหนึ่งตู้ไว้ในห้องนอน เพื่อแช่เครื่องสำอาง (อันนี้ก็ใช่อ่ะ) อายุ 15 กลัวสิว อายุ 30 กลัวฝ้า อายุ 15 ซ่าไม่กลัวตาย อายุ 30 ตระเวณทำบุญ (555 อันนี้เราก็ด้วยนะ) อายุ 15 เห็นเพื่อนสำคัญกว่าพ่อแม่ อายุ 30 เห็นพ่อแม่สำคัญกว่าเพื่อน .. สุด สุดเลย อายุ 15 รอบเอว 24 อายุ 30 รอบเอว...ไม่อยากจะบรรยาย (นั่นดิ) อายุ 15 ไม่มีหนี้ อายุ 30 กู้ทุกอย่างยกเว้นกับระเบิด... 5555 อืมมม นะ อันนี้สำหรับคุณผู้ชายค่ะ คุณผู้หญิงก็อ่านได้จ้ะ จะได้รู้ว่า ผู้ชายเค้าคิดกันอย่างนี้เลยนะคะ ^_^ 10 วิธีฆ่าเมีย 1.มันอยากกินอะไรซื้อให้มันกิน จนมันคาเรสโตรอลสูง ไขมันอุดตันในเส้นเลือด เดี๋ยวไม่เกิน 50 ปี มันก็ตายเอง 2.มัน อยากได้เครื่องเพชรก็ซื้อให้มัน พอแสงเพชรมันสะท้อนเข้าตามันมากๆ เข้า เดี๋ยวตามันก็จะบอด พอมันตาบอดแล้วเราก็เอามันไปทิ้งที่ไหนก็ได้ มันหาทางกลับบ้านไม่ถูกแล้ว 3.มันชอบรถก็ซื้อให้มัน ยิ่งแพงๆ ยิ่งดี เครื่องมันแรงดี มันจะได้ขับเร็วๆ ความเสี่ยงสูง 4. มันอยากไปเที่ยวไหนก็พามันไป ต้องมีซักที่แหละที่มันพลาดเดินล้มหัวฟาดพื้นตายได้ 5.งานบ้านอย่าไปให้มันทำ เราต้องแย่งมันทำให้หมด ไม่เปิดโอกาสให้มันได้ออกกำลังกาย เดี๋ยวมันก็ไม่แข็งแรง แล้วมันก็ตายเอง 6.ต้องพาเมียไปหาหมอบ่อยๆ ดูดิคนไม่ค่อยไปหาหมอไม่ค่อยเป็นไรหรอก คนที่ไปหาหมอบ่อย เดี๋ยวก็ตายแล้ว 7.เงิน เดือนออกมาเท่าไหร่ให้มันไปให้หมด ใครๆ ก็รู้ว่าเงินน่ะเป็นที่สะสมเชื้อโรคสารพัด เราแกล้งเอาเชื้อโรคให้มันเก็บไว้เดี๋ยวมันก็เป็นโรคตาย เราเองไม่ต้องเก็บเชื้อโรคไว้ สุขภาพแข็งแรง..เย้ 8.ปลูกบ้านหลังใหญ่ๆ ให้มันอยู่ กว้างๆ ยิ่งดี เวลาจะเดินจากห้องนั้นไปห้องนี้ทีมันจะได้เหนื่อย เผลอๆ อาจหอบตายระหว่างทางได้ 9.เช้า-เย็นกราบมันทุกวัน มันจะได้อายุสั้น 10.รักเมียให้มากๆ ไม่เคยได้ยินเหรอ ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ พอมันทุกข์มากๆ มันก็ตรอมใจตาย   โดย: ภายใต้ 18 มีนาคม 2554 13:12:39 น.

อ่านแล้วตกใจ ปนงงๆ คุณต้นเพื่อนคุณวินเขียนนี่นา ตอนแรกก็นึกว่าคุณหนิงเสียอีก ถ้าคุณวินเข้ามาอ่านก็จะยิ้มค่ะ เพื่อน ๆ ทุกคนรอฟังข่าวจากคุณวินและคุณหนิงกัน รินเชื่อว่า คุณวินคงดีใจ อย่างน้อย เพื่อนต้น ก็ได้มาส่งข่าวแทน พร้อมด้วยความห่วงใยที่บรรจุไว้ด้วยเลย ดีใจและปลื้มใจแทนคุณวินและคุณหนิง พร้อม ๆ กับมิตรภาพที่เริ่มต้นที่นี่ สู้ ๆ กันนะคะ กำลังใจล้นเปี่ยม รออยุ่ตรงหน้าแล้ว   โดย: Rinsa Yoyolive 18 มีนาคม 2554 21:53:57 น.

แวะมาเยี่ยมกันจร้า ไม่ได้หายไปไหน คอมมันเจ๊งนะค่ะ :) วันนี้ก้อ พาเด็กอ้วนที่บ้านไปรายงานตัว สอบได้ ม.1 ที่ รร สวนกุหลาบ สมุทรปราการ นะค่ะ :)   โดย: สาวสะตอใต้ 22 มีนาคม 2554 21:19:12 น.

สวัสดีค่ะ อากาศทางนู้น หนาวๆ เย็น และมีฝนตกหนักด้วย แต่มองออกไปข้างนอกฝนซาลงแล้วค่ะ อากาศทางนี้ คนทางนี้เป็นอย่างไรบ้างคะ ฝนตกแต่เช้าเลยค่ะ ดีใจมากที่เราไม่เปียกเดินเข้าออฟฟิสมาแป๊ปนึงฝนเทลงมาเลยค่ะ ตกหนักมาก และน้ำท่วมถนนด้วย   โดย: ภายใต้ 23 มีนาคม 2554 8:26:46 น.

สวัสดีค่ะ สบายดีนะคะ เมื่อวานแผ่นดินไหวที่พม่า และแรงสั่นสเทือนมาไกลถึงตึกสูงๆ ที่กรุงเทพ กันเลยทีเดียว แต่ยังไม่มีข่าวว่าใครได้รับอันตรายนะคะ [ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย] เรื่องราวอาจจะยาวไปซักหน่อย แต่อยากจะให้ลองอ่านดูนะคะ ซึ้ง และ เศร้ามากเลยทีเดียว ปราการแห่งทิฐิ...อุปสรรคแห่งรัก เมื่อ คนเราติดในความคิดเห็นนั้น ยึดถือขึ้นมาว่าความเห็นของฉันต้องถูก และมีมานะเข้ามาหนุนอีก ความเห็นของฉันนั้นก็กลายเป็นตัวฉันที่ใครกระทบไม่ได้ พอถึงตอนนี้โอกาสที่จะพบความจริงก็จะหยุดลงแค่นั้น "ทิฐิ" คำเพียงสั้น ๆ นั้น คำนี้จะมีผลทำให้ความรักและความเข้าใจของคนที่รักกันจบลงได้ ***************************************** เรื่องนี้เกิดขึ้นที่ประเทศเวียดนาม เป็นโศกนาฏรรมของความรักที่บันทึกไว้ ชายหนุ่มกับหญิงสาวคู่หนึ่งเพิ่งแต่งงานกัน ได้ไม่นาน ฝ่ายชายก็ถูกเกณฑ์ไปราชการสงคราม หญิงสาวไปส่งสามีจนสุดสายตา เขาหายไปในสงครามเป็นเวลากว่า 3 ปีจึงส่งข่าวกลับมา เธอดีใจมากจูงมืออ้ายตัวเล็กไปรับผู้เป็นพ่อแต่เช้าตรู่ ทันทีที่พบกันทั้ง 2 โผเข้าหากัน สัมผัสไออุ่นจากกันและกัน นิ่ง นาน จนเกือบลืมไปว่ามีลูกชายตัวเล็กยืนจ้องตาแป๋วอยู่ ผู้เป็นพ่อดีใจมาก ยื่นมือไปหมายกอดลูกชายแต่เจ้าหนูถอยกรูด แม่ปลอบว่า "อย่างตกใจ เจ้าหนูไม่เคยเห็นหน้าพ่อมาก่อนก็เป็นเช่นนี้แหล่ะ" ทั้งสามเดินตามทางกลับมาจนถึงตลาด หญิงสาวขอตัวเข้าไปซื้อข้าวของเพื่อทำกับข้าวมื้อพิเศษ ชาย หนุ่มมีโอกาสอยู่กับลูกชาย จึงขออุ้มเจ้าตัวน้อยอีกครั้งหนึ่งแต่ไม่สำเร็จ เท่านั้นยังไม่กระไรพอ เจ้าลูกชายเริ่มพูดบางสิ่งบางอย่าง เขาจึงรู้สึกได้ถึงที่มาแห่งปฏิกิริยาอันผิดปกติ "น้าไม่ใช่พ่อของหนู พ่อหนูมาหาแม่ทุกคืน พอแม่นั่งพ่อก็นั่ง พอแม่ยืนพ่อก็ยืน..." เพียงไม่กี่คำเท่านี้เอง หัวใจของชายหนุ่มผู้เหนื่อยหนักมาจากสงครามอันแสนหฤโหดยาวนานก็พลันแข็ง กระด้างยังกับแผ่นศิลา สักพักหนึ่งพอหญิงสาวเดินกลับมาจากตลาด เธอก็พบว่าทุกอย่างไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว เขาไม่เพียงแต่เปลี่ยนไปเป็นคนละคน เขาไม่ยอมมองแม้แต่หน้าของเธออีกต่อไป เธอไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เย็นวันนั้นอาหารที่เธอบรรจงทำอย่างสุดฝีมือเพื่อต้อนรับการกลับมาของเขาจืด สนิท ทั้งคู่เข้านอนแต่หัวค่ำ ต่างนอนลืมตาโพลงอยู่ในความมืด เธอถามตัวเองว่าเกิดอะไรขึ้นขณะเธอเดินไปซื้อของ เขาถามว่าเธอยังเป็นผู้หญิงคนที่เขารักสุดจับใจคนเดิมอยู่หรือเปล่า ต่างคนต่างถามกันและกันในความมืด ทว่าเป็นการถามที่เงียบงันจนวังเวง เขา เย็นชากับเธอจากวันแรกจนถึงวันที่สาม ไม่มีการถามไถ่ ไม่มีการโอบกอดอันอบอุ่น ไม่มีการรับประทานอาหารร่วมกันอย่างเอร็ดอร่อย ไม่มีแม้แต่การปรายตามองกันและกันอย่างเต็มสองตาฉันสามีหนุ่มภรรยาสาว การณ์เป็นไปดังนั้นอยู่จนถึงเย็นวันที่สาม แล้วความอดทนของเธอก็สิ้นสุดลง เธอตัดสินใจลาจากความระทมทุกข์ที่แม่น้ำสายหนึ่ง ทิ้งปมปัญหาทุกอย่างไว้ข้างหลังอย่างไม่ใยดี เย็นวันนี้นเขารู้ข่าวการจากไปของเธอด้วยน้ำตานองทั้งสองแก้ม เขาไปรับศพเธอมาบำเพ็ญกุศลอย่างเงียบ ๆ ในบ้านของตัวเอง มี เพียงเจ้าหนูเท่านั้นที่อยู่เป็นเพื่อนเขาจนดึกดื่น และคืนนี้ความลึกลับทั้งปวงก็ได้รับการคลี่คลาย ตะเกียงน้ำมันก๊าดที่จุดไว้บนโลงค่อย ๆ หรี่ลงจวนเจียนจะดับ เขาเติมน้ำมันแล้วจุดใหม่ เปลวไฟโชนแสงวูบวาบ เขาลุกเดินกลับไปกลับมา ขณะนั้นเองเงาของเขาทาบทอไปปรากฏยังฝาเรือน เจ้าหนูชี้ไปที่เงาพลางตะโกนลั่น "นั่นไง พ่อหนูมาแล้ว พอแม่นั่งพ่อก็นั่ง พอแม่ยืนพ่อก็ยืน คนนั้นแหล่ะพ่อของหนู" ชายหนุ่มมองตามเจ้าหนู เห็นเงาของตัวเองทาบทออยู่ที่ฝา จึงเข้าใจขึ้นมาในนาทีนั้นเองว่า "พ่อ" ที่เจ้าหนูเอ่ยถึงก็คือ "เงา" ที่เห็นอยู่นี่เอง ปริศนาทุกอย่างกระจ่างแจ้ง เธอ...คงรักเขามากสินะ ถึงขนาดสมมุติให้เงาของตัวเองเป็นเขา แล้วบอกเจ้าหนูว่าเงาก็คือตัวเขา คือ "พ่อ" ที่หายไปในสงคราม โอ...ไม่น่าเลย ความ จริงนี้เจ็บปวดเกินกว่าที่หัวใจคนธรรมดาจะรับไหว รุ่งขึ้นอีกวัน เขาชดใช้ความผิดพลาดอย่างมหันต์ของตัวเองด้วยการให้แม่น้ำเป็นตุลาการผู้ พิพากษาชีวิตของเขาอีกชีวิตหนึ่ง...เรื่องราวของเขาและเธอเป็นโศกนาฏกรรม แห่งความรักที่เล่าขานกันมาอีกนานนับนาน วัน นั้น หลังจากเจ้าหนูพูดถึง "พ่อ" ของตัวเองให้เขาฟังที่กลางตลาด หากเขาไม่หุนหันพลันแล่น มีสติสักนิดหนึ่งถามไถ่จากเธอว่า "พ่อ" คนที่เจ้าหนูพูดถึงคือใคร และหลังจากที่เขาเย็นชาปิดปากเงียบสนิท หากเธออาจหาญถามเขากลับไปว่ามันเกิดอะไรขึ้น เธอก็คงไม่ต้องเจ็บจนเกินเยียวยา และเขาเองก็คงไม่ต้องจบชีวิตอย่างน่าอนาถเช่นนั้น ไม่ใช่เธอไม่รักเขา และไม่ใช่เขาก็ไม่รักเธอ หากทั้งเธอและเขาต่างรักต่างภักดีต่อกันอย่างสุดซึ้ง ความรักของคนทั้งสองบริสุทธิ์งดงามหมดจด จนกลายเป็นตำนานเล่าขานเปรียบดังเรื่องราววีรบุรุษวีรสตรีผู้พิชิต ความ ผิดพลาดหากจะพึงมีบนเส้นทางแห่งรักแท้จนกลายมาเป็นโศกนาฏกรรมของคนทั้งคู่ เกิดจากเส้นบาง ๆ ของปราการแห่ง "ทิฐิ" โดยแท้ หากทั้งเขาและเธอยอมวาง "ทิฐิ" ลงแล้วหันหน้าเข้าหากันอย่างถ้อยทีถ้อยอาศัย ถามไถ่จากกันและกันอย่างให้เกียรติกันทั้งสองฝ่าย ไหนเลยจะต้องมาจำพรากทั้งที่รักกันล้นใจเช่นนั้น รักเอย รักนั้นงดงาม บริสุทธิ์ อ่อนหวาน ไม่ใช่ความผิดของความรักหรอกจะบอกให้ ผิดที่ใจอันมากด้วย "ทิฐิ" ของทั้งคู่นั้นต่างหาก ปรารถนารักที่ยั่งยืนหมื่นปี อย่าให้มีปราการแห่ง "ทิฐิ" มากางกั้นแค่นั้นพอ   โดย: ภายใต้ 25 มีนาคม 2554 10:00:44 น.

สวัสดีค่ะน้องวิน   โดย: redclick 26 มีนาคม 2554 19:39:42 น.

อ   โดย: Rinsa Yoyolive 26 เมษายน 2554 13:52:57 น.