อยากให้รู้ว่ารักเธอ

การเดินทางกำลังจะเริ่มต้นขึ้น ผมกำลังจะออกเดินทางไปหนองคาย

เพราะด้วยงานที่มี ผมมีทีมของสถาบันวิจัยแห่งหนึ่งรออยู่ที่โน้นผมต้องตาม

ไปสมทบและอีกเหตุผลหนึ่งที่ต้องไปคือ เพื่อนผม หมออ๊อดมีเรื่องอยาก

ปรึกษาเรื่องบ้านที่แม่เค้ารักมาก เพราะพ่อของหมออ๊อดกับแม่เค้าช่วยกัน

ระดมความคิดในการสร้างและต่อเติมตกแต่ง เป็นไม้ 2 ชั้น แต่ด้วยความที่

อายุมันก็เกิน 30 ปีขึ้นไปจึงอาจจะต้องปรับปรุงเปลี่ยนแปลงเรื่องของเสา

ยกให้สูงกว่าถนน และหลายๆอย่าง ที่ต้องปรับปรุง หมออ๊อดเสนอแม่ว่า

จะลื้อแล้วสร้างใหม่ แต่แม่หมออ๊อดไม่ยอม เพราะบ้านหลังนี้มีความทรงจำ

ของคนที่แม่หมออ๊อดรักมากคือพ่อของหมออ๊อดแต่ท่านจากไปแล้ว

เลยทำให้แม่ของหมออ๊อดผูกพันธ์และยอมทุกอย่างที่จะเก็บรักษาบ้านหลัง

นี้ไว้ ผมเลยต้องอธิบายให้เข้าใจการทำงาน เพื่อว่าจะได้จ้างคนถูกและ

จะได้รู้ว่าต้องระวังตรงไหนบ้างในส่วนของโครงสร้างและให้หาช่างในพื้นที่

เพื่อทำงานนี้ จะดีกว่าเพราะเค้าจะชำนาญเรื่องของดินและพื้นที่

ผมเลยมานั่งนึกดูว่าคนบางคนอยู่ด้วยกันมาตลอดชีวิต จากกันยังเหลือ

ความรักความผูกพันธ์ ที่มีให้กันและอยากที่จะจดจำช่วงเวลาของความสุข

ของตัวเองไว้เสมอ และแน่นอนผมเองก็หันมามองตัวเองว่าตอนไหนเมื่อไร

ที่ผมมีความสุขบ้าง และสิ่งที่หลับตาและนึกขึ้นมาได้ทุกครั้งก็คือ "คุณ"

ผมมีความสุขกับการได้ดูแลคุณ มีความสุขกับการได้เห็นคุณยิ้ม คุณหัวเราะ

แบบนี้หรือเปล่าที่เรียกว่าความทรงจำที่ดี บางคนก็มีความทรงจำกับสถานที่

บางคนก็มีความทรงจำเกี่ยวกับอดีต แต่ผมเลือกที่จะมีปัจจุบันไว้เป็น

ความทรงจำที่ดีตลอดไป เพราะเมื่อวันหนึ่งทุกอย่างผ่านไป ผมเลือกที่จะ

บันทึกทุกความทรงจำของผมไว้ก่อนที่จะเลือนหายไปกับเวลา เพราะเมื่อไร

ที่เวลาผ่านไปผมจะยังมีความทรงจำที่ดีเสมอสำหรับ"คุณ"

เพราะทุกเหตุการณ์ที่เราได้เจอ ได้ยิ้ม ได้หัวเราะ และน้ำตา มีความหมายมากมายจริงๆ

แม่หมออ๊อดเคยบอกผมว่า พ่อเค้าไม่ได้จากไหนยังเดินและยังอยู่กับเรา

เสมอในบ้านหลังนี้ แม่ลื้อไม่ลงหรอก ผมนี้แอบคิด(อ้าวยังอยู่ในบ้านเหรอ

แม่เจ้า ตายละแถวนี้มีโรงแรมไม๊) 55555+ ก็นะแบบว่าจะออกมาให้ผม

สวัสดีหรือเปล่าครับเนี้ยะ ล้อเล่นนะครับ รู้อยู่แล้วว่าเค้าหมายถึงความทรงจำ

และภาพในอดีตและในทุกกิจกรรมที่เค้าทำร่วมกัน คนบางคนอยู่ด้วยกันจน

ถึงเวลาสุดท้าย แต่สำหรับบางคนการได้อยู่ด้วยกันแค่ไม่กี่นาทีมันก็คุ้มค่า

กับการได้เกิดมาเพื่อได้รักและเคยถูกรักจากใครคนนั้น วิถีการดำเนินชีวิต

ของแต่ละคนย่อมมีทางเลือกของตัวเองเสมอ และเราเองก็มีเหตุผลเพียงพอ

ที่จะเลือกให้มันเป็นแบบไหน เพราะคนเราถ้าไม่อยากก็คงไม่ทำ

ถ้าไม่ถูกบังคับ แต่ความรักไม่มีใครบังคับหรืออกแบบมันได้

มีแต่ใจเราเท่านั้นที่จะตกเป็นทาสของความรัก หรือเราเองจะเข้าใจในรัก

และใช้ความรักโดยที่ตัวเราเองเป็นนายของมัน เพราะการรักโดยมีเหตุผล

ย่อมดีกว่าหน้ามืดตามัว รักอย่างไม่มีเหตุผล ถูกทุกอย่างเข้าใจไปหมด

ดีไปหมด แน่นอนความรักแบบทุ่มเทแบบนี้เมื่อถึงวันหนึ่งที่รู้สึกอิ่มตัว

ว่าทำไมเราทำเพื่อเค้ามากมาย หรือทำไมเค้าไม่แคร์เราเลย

รักแบบนี้เป็นทุกข์ครับ เพราะเป็นรักที่ยึดติด การให้ความรักนำทางแน่นอน

วันหนึ่งมันอาจจะถึงทางตัน แต่ถ้าเรารักอย่างเข้าใจในรัก และใช้หัวใจของ

เรานำทาง ทุกการเต้นของหัวใจมันจะบอกเราได้ว่า เราต้องการอะไร

และเราจะรักแบบไหน โดยไม่ให้ความรักนำทางแต่เราจะใช้หัวใจของเรา

นำทางความรักให้มันมีความสุขตลอดไป

P.s ดูแลตัวเองด้วยนะครับคนดีของผม ระยะทางเท่านั้นแหละที่ทำให้ผมไกลจากคุณ แต่ทุกความทรงจำที่ผมมี ผมมีคุณอยู่ใกล้ๆเสมอครับ วันนี้อยากให้มีความสุขมากๆนะครับนางฟ้าของผม

Create Date : 20 เมษายน 2553		2 comments
Last Update : 20 เมษายน 2553 5:48:31 น.
Counter : 729 Pageviews.
Share Tweet