Group Blog All Blog
|
เล่าไปเรื่อย... วันนี้มีนักเรียนชาวจีนมาร่วมคลาสด้วย ชื่อ Liu, Andy , Henry(ญ นะ) แล้วบังเอิ๊นนบังเอิญ เจ้าตาแอนดี้มานั่งข้างๆมายด์พอดี เลยทักทายด้วยภาษาจีนที่เรียนมากนานแสนนานซะหน่อย หนีฮ่าว ทักไป พอเรียนไปสักพัก ท่าทางตานี่คงสงสัยอยากถามอะไรมายด์ เลยพ่นภาษาจีนเป็นชุดใหญ่ ทำเอามายด์เอ๋อเลยทีเดียว = =! มายด์เลยบอกว่า หว่อ เหนิง ซัว ฮั่น อวี่ อีเตี่ยน (ฉันพูดภาษาจีนได้นิดหน่อยค่ะ) มันก็เลยพยักหน้าและไม่ถามอะไรอีก เอาเป็นว่า ต่างคนต่างเก๊กท่าตั้งใจเรียน ทั้งๆที่อยากคุยจะตาย ฮ่าๆ เมื่อเวลาผ่านไปสักพัก มายด์เลยเอาวะ พูดกับตานี่หน่อยเหอะ เดี๋ยวจะหาว่าคนไทยมนุษยสัมพันธ์ไม่ดี พอคุยได้เท่านั้นแหล่ะ เหอะๆ ติดลมบน ที่อาจารย์สอน ไม่ได้ฟังเลย ฮ่าๆ สำเนียงแอนดี้เนี่ย ฟังโคตรยากเลย ต้องตั้งใจฟังสุดๆ แล้วหูมายด์ก็ไม่ค่อยได้ยินเวลาอีตานี่พูดสักเท่าไหร่ ต้อง pardon or again please ตลอดเวลา สำเนียงอีตาคนนี้ฟังยากจริงๆนะ เราสองคนคุยกันอย่างเมามันส์ รู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง มายด์ถามอีกเรื่อง อีตานี่ก็ดันตอบอีกเรื่อง เหอะๆ ไม่รู้ว่าควรพิจารณาภาษาอังกฤษมายด์หรือแอนดี้นะ ฮ่าๆ แอนดี้บอกว่า มาเมืองไทย 1 เดือน เรียนอยู่ education ตอนแรกที่เลือกคลาสนี้เพราะนึกว่าเป็นแลบ อยากทำแลบ มายด์เลยขำ แล้วก็บอกไปว่า มันจะไฟนอลแล้วเฟร้ย แลบจบหมดแล้ว แล้วก็ถามว่า อาหารที่นี่เป็นไง แอนดี้พูดด้วยน้ำเสียงจ๋อยๆว่า กินที่คอมเพล็กซ์อ่ะ(คล้ายๆโรงอาหาร) มันหวานมากๆๆๆๆ ไม่เหมือนที่เมืองจีนเลย T^Tที่จีนกินเค็มกับพริกไทย มาตอนแรกเนี่ยแทบกินไม่ได้ มายด์ก็หัวเราะ แล้วก็บอกว่า So do I = = มายด์เข้าใจความรู้สึกเลยอ่ะ เพราะแถวบ้านมายด์ก็กินอาหารออกแนวเค็มนิดๆ ก็บ้านมายด์คนจีนอ่ะ มายด์ชอบกินเค็มกับเปรี้ยว แล้วอาหารขอนแก่นมันหวานมาก มาตอนแรกมายด์ก็กินแทบไม่ได้เหมือนกัน อาหารมื้อแรกยังติดตราตรึงใจจนถึงทุกวันนี้ จากที่มายด์ชอบกินเย็นตาโฟมาขอนแก่น มายด์ก็สั่งเย็นตาโฟกิน กินคำแรกมายด์แทบคายทิ้งเพราะมันหวานมาาาาาาาาากกกกกกกกกกกกกกก ตอนแรกที่เห็นเค้าทำเย็นตาโฟนะ เอ๊ะ มีใส่น้ำอะไรใสๆคล้ายๆน้ำเชื่อมเลย สุดท้ายมันคงเป็นน้ำเชื่อมจริงๆนั่นแหล่ะ คายทิ้งแทบไม่ทัน ต่อจากนั้นมา มายด์ก็ไม่แตะต้องเย็นตาโฟอีกเลย 555 นอกเรื่องไปไกล กลับเข้ามาเรื่องแอนดี้ต่อ แอนดี้ถามว่า พอเรียนจบไปพวกมายด์จะทำอะไร มายด์ก็บอกว่า พวกเราเป็น Pharmacist รn the future แอนดี้ทำหน้างงๆก่งก๊งเป็นการใหญ่ พร้อมทวนคำ อะไร พาพา(ฟระ) มายด์ก็บอกว่า someone who sell drugs to you ไง มันก็ยังไม่เข้าใจ มายด์ก็หมดปัญญาที่จะอธิบาย เลยเปลี่ยนเรื่องเม้าท์ มายด์ก็ถามไปเรื่อยๆ มาจากไหน เคยไปเที่ยวไหนมาบ้างในไทย แล้วก็บอกว่า อากงอาม่ามายด์หน่ะเป็นคนจีน แต่ก็มีเชื้อจีน แต่เกิดที่ไทย มายด์ชอบตรุษจีน เพราะมายด์ได้เงิน เนี่ย มายด์เพิ่งกลับบ้านไปเอาเงินมา บ้านมายด์มีเชงเม้งด้วยนะ แอนดี้ก็พยักหน้าเข้าใจ แถมชมด้วยว่าภาษาอังกฤษมายด์ดีจัง (แต่อังกฤษแกแย่มากเลยอ่ะแอนดี้ = =!) แอนดี้เล่าให้ฟังว่า เนี่ย เดี๋ยวจบคลาสแล้วต้องไปซ้อมร้องเพลง พรุ่งนี้(วันนี้แหล่ะ) มหาลัยมีงาน แล้วต้องการให้คนจีนที่มาไปร้องเพลง มายด์ก็ อ๋อๆๆๆ พยักหน้าเข้าใจ แต่พอจบคลาสจริงๆ คนจีนสามคนเดินออกจากห้อง ไปยังทิศตรงข้ามกับที่แอนดี้บอกไว้เลย มายด์กับเพื่อนเลยไปตาม แล้วชวนกินข้าวด้วยกัน มายด์ให้แอนดี้กับผองเพื่อนนั่งรถยนต์ ส่วนมายด์จะแว๊นมอไซค์ ระหว่างรอมอไซค์ คนจีนทั้งสามคนก็ชมมายด์อีกและ อิอิ เขินจัง ว่าภาษาอังกฤษเก่ง ก็แน่หล่ะหย่ะ ถ้าเหียกคงไม่ได้เข้าเรียนโปรแกรมนี้ ความจริงมายด์ไม่ได้เก่งอะไรหรอกค่ะ มีคนเก่งกว่ามายด์ตั้งเยอะ บางคนก็อยู่เมกามา 6 ปี บางคนก็เรียนจบจากอินเดีย TOEFL สูงมากกก บางคนก็กลับมาจากเยอรมัน ส่วนใหญ่เป็นเด็ก AFS ด้วยเก่งๆกันทั้งนั้น ระหว่างรอรถก็คุยไปคุยมา เจ้าหลิวมันบอกว่าทำไมคลาสของยูboringจัง มายด์เนี่ยขำกลิ้งเลย ไม่ใช่ยูคนเดียวหรอกนะ ไอด้วย ก็ใครใช้ให้มาเรียน Org Chem หล่ะยะ ชั้นยังเอาตัวเองไม่รอด ตอนอยู่ในห้อง แอนดี้ถามด้วยว่า ถ้าสอบไม่ผ่านจะเป็นยังไง มายด์ก็บอกว่า เรียนซ้ำไง พอแอนดี้รู้คำตอบ ทำหน้าสยดสยองมากเลย 55 คุยไปคุยมารถสีเขียวเด่นสง่าของเพื่อนก็มารับ แล้วบอกพวกนั้นว่า แล้วไปเจอกันที่ร้านนะ แถมกำชับเพื่อนด้วยว่า ผ่านคณะชี้ป้ายให้ดูด้วยหล่ะ จะได้เข้าใจกันสักที เหอๆ พอถึงร้านกินข้าว คนที่ชื่อหลิวอ่ะบอกว่าชอบข้าวมาก หลิวสั่งข้าวหมกไก่มากิน อารมณ์ว่าไม่เคยเห็นข้าวสีเหลือง แต่มายด์ไม่รู้นะ ว่าหลิวเรียกว่ารับประทานหรือซัด มายด์เห็นหลิวซัดข้าวเข้าไปอย่างเอร็ดอร่อยมากอ่ะ แป๊บเดียวหมด ส่วนแอนดี้คงจะติดใจกับคณะมายด์มาก เลยถามอีกทีว่าจบไปทำอะไร มายด์บอกว่า ก็รู้เรื่องเกี่ยวกับยา เวลายูไปร้านยา เราก็ให้คำแนะนำในการใช้ ไปราววอร์ดรักษาคนไข้ หรือทำงานวิจัย มายด์อธิบายไปก็ไม่รู้ว่ามันจะเข้าใจป่าวนะ เพราะมันไม่รู้จักคำว่า drug อ่ะ พอบอก medicine ไป แอนดี้ก็ อ๋อๆๆๆ (ไอ้ที่อ๋อเนี่ย มายด์ก็ไม่แน่ใจด้วยว่าแอนดี้จะรู้จัก) แล้วเพื่อนมาเฉลยให้ฟังว่แอนดี้เข้าใจว่าเราเป็น pharmer T-T หน้ามายด์แอนด์ผองเพื่อนเนี่ย เหมาะไปทำไร่ไถนามากเลยเร๊อะ หวังว่าจะเข้าใจ career ของไอซะทีนะแอนดี้ = = พอกินเสร็จ แอนดี้ก็บอกว่า มัน a bit sweet หง่ะ มายด์ก็บอกว่า ทำใจหว่ะ อาหารทั้งจังหวัดมันเป็นแบบนี้(ชั้นเองทำมานานและ) ดูท่าทางคนที่ enjoy eating ที่สุดคงจะเป็นตาหลิว(เหมือนตะหลิวเลย) ส่วนอีกสองคนไม่เท่าไหร่ ก็ไม่รู้จะพาไปกินไหนแล้วอ่ะ สุดท้ายก็ไปส่งทั้งสามคนกลับโรงแรมในมอนั่นแหล่ะ ระหว่างทางกลับผ่านคณะต่างๆมายด์ก็เลยชี้ให้ดู พอถึงเภสัช เลยชี้ให้บรรดาเพื่อนชาวจีนอ่านป้ายคณะ เพราะคณะเภสัชโคอยู่กับยูในจีน เลยมีภาษาจีนเขียนไว้ข้างใต้ด้วย เรื่องความเจริญทางเภสัช อาจารย์เคยบอกว่า ไทยก้าวหน้ากว่าจีนนะ สุดท้ายเม้าท์กันมามากมายก็ถึงที่หมายซะที พอชาวจีนลงจากรถ มายด์ก็ลงไปส่ง มายด์ก็บอกว่าถ้ามีอะไรให้ช่วยก็โทรหาได้ พอมายด์ขึ้นรถ เพื่อนมันก็ถามว่า เมิงไปบอกเค้าว่ามีอะไรให้โทรหาได้หรอ (มันคงคิดว่ามายด์อ่อยหนุ่มจีน 5555) มายด์บอกว่า อือ แต่กรุไม่ได้ให้เบอร์ไป ทั้งรถก็ ฮา แล้วบอกว่า เมิงนี่ป่วงshipเป๋ง มายด์ก็ไม่เข้าใจนะ มีเพื่อนหลายคนและบอกว่ามายด์ป่วง มายด์ไม่เข้าใจความหมายมันอ่ะ ใครรู้ความหมายบอกมายด์หน่อยดิ่ พอมายด์ทำว่าแปลว่าอะไร มันก็บอกว่า อย่างที่เมิงทำนั่นแหล่ะ 555 (แล้วชั้นจะไปรู้ไหมยะ = =b) แล้วมีอีกคำ เพื่อนมายด์บอกว่ามายด์ดื้อ แต่ไม่ใช่ความหมายแบบว่าไม่ฟังใครนะ มายด์ก็ไม่เข้าใจความหมายเหมือนกัน ก่อนไปอ่านหนังสือต่อ(เพิ่งเรียนเสร็จ) ขอบ่นหน่อยเหอะ Lab boy คณะวิทย์ ภาคเคมี (ไบฟินั่นแหล้ะ) ทำงานห่วยแตกมาก พอเรียนจบคอร์สก็ต้องไปจ่ายตังค์ค่าทำอุปกรณ์พัง ซึ่งมันหารกันทั้งห้อง แยกเป็น 2 ห้องนะ มายด์อยู่ห้อง 2 พอไปดูราคา อ้าวเห้ย ทำไมกลุ่มมมายด์ได้จ่ายแพงกว่ากลุ่มอื่น ได้ข่าวว่าไม่เคยทำอุปกรณ์ไรพังเลย(อันนี้ภูมิใจมาก เพราะปกติมายด์ซุ่มซ่าม) เพื่อนมันก็บ่นนะ แต่ไม่เห็นมีใครทำอะไรเลย จะยอมจ่าย 60 ทั้งๆที่กลุ่มอื่น 50 มายด์ก็ ไม่เอาอ่ะ มันเป็นเรื่องความถูกต้อง เลยไปคุยกับพี่ พี่ก็เอาหลักฐานมาให้ดู พี่บอกว่า พอน้องทำแตก พี่ก็รีบไปทันทีเลย แล้วพี่เค้าก็เอาบันทึกมาให้ดู พอดูแล้ว กลุ่มมายด์อ่ะ โดนติ๊กทำเทอร์โมมิเตอร์แตกตั้ง 2 อัน มายด์ก็ อ้าวพี่ แลบแรกของหนูมันใช้เทอร์โมมิเตอร์แค่ตัวเดียวเองนะ พี่ก็ไม่ฟังอ่ะ จะให้จ่ายให้ได้ มายด์ก็ดูแล้วแหล่ะ ว่ากลุ่มก่อนหน้ามายด์ มันทำเทอร์โมมิเตอร์แตกจนทำแลบต่อไม่ได้ แต่มันไม่มีติ๊ก สุดท้ายก็เถียงไม่ได้อ่ะพี่แกไม่ยอมฟังเลย แล้วเค้าก็ปริ้นท์ใบมาแล้ว ทำใบเสร็จมาแล้ว เพื่อนมายด์บอกว่าจ่ายๆไปเหอะ เพิ่มแค่ 10 บาท เอง แต่เพื่อนมายด์อีกกลุ่มที่รู้ตัวว่าทำแตก แต่ไม่โดนเก็บตังเพิ่ม ก็มาบอกว่า พี่แกคงจดผิด เดี๋ยวจะคืนเงินให้ ให้พวกมายด์จ่ายไปก่อน มายด์ก็บอกว่า เห้ย ไม่ต้องๆ แค่สิบบาทเอง คือมายด์ไม่ได้คิดอะไรนะ แต่ที่มายด์ไปทักท้วงพี่อ่ะ เพื่อความถูกต้องมากกว่า จ่ายเพิ่ม10บาท ขนนิ้วเท้ายังไม่กระดิกสักนิด แล้วไม่ใช่กลุ่มมายด์กลุ่มเดียวที่โดน เพื่อนกลุ่มอื่นก็โดนด้วย ที่ตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิดแล้วมาจ่ายเพิ่ม ที่มายด์เถียง เพราะมายด์บริสุทธิ์ พี่lab boy นั่นแหล่ะ ทำงานห่วยแตก ถ้ารู้วาผิด ก็ปรับปรุ่งตัวเซ่ ผู้ใหญ่ประสาอะไรกัน มายด์คิดว่าโตขนาดนั้นแล้ว ควรจะมีความรับผิดชอบบ้าง ไม่ใช่ทำงานให้มันผ่านๆไป ไม่สนใจคนที่เดือดร้อน เพราะความผิดตัวเองอ่ะ แล้วยังไม่พอค่ะ เพิ่งไปรับ Report Lab คืน ปรากฎว่า กลุ่มมายด์โดนหักไป 2 คะแนนเพราะส่งช้า เพื่อนมายด์ก็ เอ๊า อะไรอ่ะ พี่แลบบอย(คนเดิม)เป็นคนบอกเอง ว่าให้ไปถ่ายเอกสารมาก่อน แล้วค่อยส่งพี่อาทิตย์หน้า แต่ลำพังกรณีนี้ทำอะไรไม่ได้อย่างแรง เพราะอาจารย์เป็นคนตรวจแลบ 2 คะแนนมันก็หมายถึงเกรดพวกมายด์เลยนะ ครั้งนี้ก็เลยได้แค่ทำใจ ก็เล่นเป็นแลบที่อาจารย์ไฉนพรตรวจอ่ะ ไม่มีทางที่จะฟังพวกมายด์แน่ ไม่มีหลักฐานอะไรอีกต่างหาก เลยเซ็งๆๆๆๆคุณแลบบอยมาก โตขนาดนี้แต่กลับไม่มีความรับผิดชอบอะไรเลย แล้วพี่เค้าจะมาเป็นอาจารย์รึเปล่าเนี่ย ถ้าเป็นอาจารย์ เด็กนักเรียนคงแย่ เพราะอาจารย์ยังไร้ซึ่งความรับผิดชอบ และเปิดใจรับความผิดตัวเองเลย มายด์ว่าพี่แกรู้แล่ะว่าพี่แกผิดอ่ะ เพราะมีหลายกลุ่มไปทักท้วงมาก อีกเรื่อง ฮ่าๆวันนี้เป็นวันที่ต้องใช้เงินเยอะมากมาย เนื่องจากไปซื้อยาหยอดตาคอนแทคน้ำยาล้างคอนแทค รวมแล้วเกือบ 500 แถมยังต้องจ่ายค่า KeyCardเพราะเมื่อคืนมายด์ลืมกุญแจไว้ที่ห้อง เข้าห้องไม่ได้ พอกลับจากสอบ 4 ทุ่ม 27 นาทีต้องไปขอกุญแจสำรอง เหอะๆ แล้วต้องจ่ายเงินวันนี้ 150 กลับจากเรียนเลยเอาเงินไปจ่าย แบงค์ยี่สิบ 6 ใบ พร้อมเหรียญบาท อีก 30 บาท ต้องบอกเลยว่า มายด์จ่ายคอนแทคไปจนไม่มีเงินเหลือแล้วอ่ะ ในกระเป๋ามีอยู่เท่านั้นจริงๆ ไม่มีเงินเติมน้ำมันให้น้องเฮอร์มีสแล้วเนี่ย มายด์เลยเอาเหรัยญทั้งหมดที่มีให้ไปโดยการคว่ำกระเป๋าให้เหรียญตกเลย แล้วเอามานับๆๆๆ วันนี้สมองเบลอมากเลยนับหลายรอบ เหมือนเด็กที่ทุบกระปุกเพื่อเอาเงินมาจ่ายอ่ะ T^T พี่แกก็ขำปนสงสารอ่ะ เพราะมายด์เล่นควักเงินให้ดูต่อหน้าเลย มายด์นั่งนับเหรียญบาท(หลายรอบมาก) จนครบ 30 ให้พี่แกอ่ะ พอมายด์บอกว่า ตรวจก่อนนะคะ(เพราะเหรียญบาทเยอะ) พี่แกก็ ไม่ต้องหรอกจ้า ไม่เป็นไร อารมณ์ว่าถ้าขาดก็ช่างมันเหอะ ไอ้น้องคนนี้คงไม่มีอะไรจะกินแล้วจริงๆ 555 จะว่าไปมายด์ใช้มุกนี้(โดยไม่รู้ตัว) บ่อยนะ เวลามายด์ไปซื้อของแล้วของแพงอย่างงี้ เราต้องหยิบเงินเท่าที่เราอยากจ่าย พอเค้าบอกราคาที่แพงๆมา แล้วเงินที่มีเราไม่พอ ให้เราทำหน้าผิดหวังอย่างแรง ทำหน้าซึมๆเข้าไว้ จ้องมองเงินในมือด้วยสายตาละห้อย T^T พร้อมไปมองที่ของอย่างผิดหวัง อารมณ์ว่า บ๊ายบายนะ เราคงไม่มีวาสนาต่อกัน บอกคนขายว่า "ขอโทษค่ะ หนูมีเงินไม่พอ" จากนั้นให้คุณเดินคอตกออกจากร้าน ทำตัวเป็นเด็กดี ยอมรับต่อความผิดหวัง ต้องมารยาทดีด้วยนะ ไม่ทันทีคุณจะเดินออกจากร้านด้วยซ้ำ คนขายนี่แทบจะประเคนของให้เลย บางทีให้เพิ่มมาอีกนะ บอกว่า "ไม่เป็นไรหนู ^ ^" เป็นไงหล่ะ มุกมายด์ ใช้ได้ผลบ่อยนะ ทำตัวเป็นเด็กดีเข้าไว้ ผู้ใหญ่จะเอ็นดู ยิ่งมารยาทดีๆ ไหว้ ขอบคุณงี้ ผู้ใหญ่รักตาย บ่นจบแล้ว ไปแล้วนะวัยรุ่นทั้งหลายยย ได้ A ลีลาศแล้ว เย้ๆ หวังว่า Food Sup คงจะสอย A ได้นะจ๊ะ วิชาภาษาอังกฤษทุกแขนงก็ขอให้สอย A ได้ สาธุๆๆๆๆ ฝันดีค้าาา สอบเสร็จจะไปปฎิบัติธรรมแล้ว ใครมีที่ไหนแนะนำบ้าง อยากไปอ่ะ
ช่ายๆๆๆๆๆ พี่เอม มาจากใต้จริงๆแหล่ะ
แต่ลืมไปแล้วเมืองอะไร มายด์เคยไปเที่ยวปักกิ่ง แล้วไปเรียนเทียนจินนะ โดย: windsylph
 วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:16:47:20 น.กลับบ้านก่อนนะ เดี๋ยวมาอ่าน รีบกลับไปเก็บผ้าอ่ะ จุ๊บๆ
โดย: is_ninja
วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:17:58:03 น.@ พี่จา
คุณนายใช้เก็บผ้าหรอ ดีแล้วจะได้ไม่จิตตกเหมือนวันก่อนๆ เก็บดีๆนะจ๊ะ ^ ^ โดย: windsylph
วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:18:28:45 น.น้องมายด์ ทำไมมันยาวยังงี้ล่ะ พี่ตาลาย อ่านไม่ไหว
 โดย: toeyao
วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:18:29:18 น.เดี๋ยวไว้จะลองใช้มุกซื้อของแบบน้องมายด์บ้างนะ
 โดย: moccoffee
วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:18:57:35 น.น้องมายด์ ดีแล้วล่ะที่ขึ้นบรรทัดใหม่ ไม่งั้นตาพี่ยิ่งลายกว่าเก่าแน่เลย
เอามาฝาก กินข้าวไม่ได้ กินนมบ้างก้ดีนะ พักบ้าง อย่าเครียดเกินนะจ๊ะ  โดย: toeyao
วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:20:35:50 น.= =!
โดย: Mind IP: 192.168.100.2, 119.42.83.245 วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:20:39:57 น.
 วันนี้ยาวจริงๆ แต่ป้าต้าก็พยายามค่อยๆอ่าน.... ช่วงนี้ป้าต้าติดอ่านนิยายเลยอาจจะห่างหายไปบ้าง... อ่านถึงช่วงนี้ ก็ฮาเลย... ....มายด์บอกว่า อือ แต่กรุไม่ได้ให้เบอร์ไป ทั้งรถก็ ฮา แล้วบอกว่า เมิงนี่ป่วงshipเป๋ง......  ถ้ารู้ว่า ป่วง หมายถึงอะไรมาบอกป้าบ้างเด้อมายด์ โดย: แนวเนี๊ยะ
วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:21:27:27 น.ป่วงแปลว่า งี่เง่า เบอะ ปัญญาอ่อน
ปล. อ่านหลังไมค์แล้วนะ  ปล. เปลี่ยนสีอีโมทำไงอ่ะ โดย: is_ninja
วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:21:44:50 น.ดูท่าว่าน้องมายด์จะได้คะแนนดีหลายๆ วิชา
ดีใจด้วยค่ะ หอน้องมายด์ค้ากำไรเกินควรอ่ะ แค่ลืมคีย์การ์ด ใช้กุญแจสำรอง คิดตังค์ตั้ง 150 มันน่าจะมีราคานักศึกษานะ ประมาณว่า นักศึกษา 50 บาทอะไรเงี๊ยะ เรื่องปฏิบัติธรรม น้องมายด์ลองสอบถามชมรมพุทธของทางมหาลัยดูนะ ส่วนใหญ่เขาชอบจัดไปปฏิบัติธรรมช่วงสอบเสร็จเช่นกัน ยังไงจะได้มีเพื่อนร่วมมหาลัยไปหลายๆ คน หนุกดี (หนุกตรงไหนว๊า..) โดย: คิคูจิโร IP: 125.25.77.56 วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:23:43:10 น.
สวัสดีค่ะ คุณคิคูจิโร
หอมายด์เป็นหอนอกไงคะ แล้วไปเรียกคนมาไขห้องต้องกลางคืน แต่จะว่าไปมันก็เกินไปจริงๆแหล่ะ ห้องก็ไม่ได้กว้าง ค่าหอก็แพง ทำใจค่ะ ฮ่าๆ ส่วนเรื่องปฎิบัติธรรม มายด์แค่อยากลองพิสูจน์ คำสอนของพระพุทธเจ้าค่ะ มายด์อยากรู้ว่ามันจะเป็นยังไง แต่เวลามายด์นั่งสมาธิแล้วมันสงบดีนะคะ ส่วนเรื่องเกรดเนี่ย เหอๆ ไม่อยากคิดเลยค่ะ ยิ่งสูงพี่บอกว่ากราฟจะยิ่งดิ่งลง ตอนเทอมแรกมายด์คิดว่า มันไม่เห็นจะจริง แต่พอเทอมสอง เริ่มจะเห็นด้วยเหอๆ เกรดแต่ละตัวกว่าจะได้มา เลือดตาแทบกระเด็น คือวิชาที่ช่วยมายด์ได้จะเป็นภาษาอักฤษไงคะ เพราะถ้าเป็นวิชาการ ความรู้มันมีเท่ากันหมดแหล่ะ แต่ภาษาอังกฤษมันขึ้นอยู่กับว่า ใครมีติดอยู่กับตัวมากกว่ากัน โดย: windsylph IP: 192.168.100.2, 124.157.148.65 วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:0:34:48 น.
น้องมายด์อรุณสวัสดิ์ค่ะ ขอให้มีความสุขตลอดทั้งวันนะคะ ^^
โดย: หัวใจแก้ว
วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:8:48:16 น.ขอให้ A ช้วนน๊า
ขำมุกเด็กทุบกระปุกเอาเงินมาจ่าย อิอิ โดย: ดวงลดา
วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:10:03:08 น.พี่ชอบมีปัญหาทางด้านการสื่อสารกะพวกต่างชาติบ่อยๆ...
ทั้งๆที่ไม่ค่อยชอบเสวนาภาษาอังกฤษเล้ยยยยย.... กลับมีเข้ามาเรื่อยๆ... ที่เรียนก็มีต่างชาติมาเรียนเต็มไปหมด...ทั้งกัมพูชา..พม่า...เวียดนาม.. แล้วสำเนียงแต่ละชาตินี่มันของใครของมันจริงๆนะ.... แล้วตอนนี้มาทำงาน...ยังมาเจอจากภูฏานอีก....แต่ดีหน่อยที่คนนี้สำเนียงภาษาอังกฤษดี...ก็เลยพอจะคุยกันรู้เรื่อง.... (นี่ล่ะเนอะเค้าว่า...เกลียดสิ่งไหน..ก็มักจะเจอสิ่งนั้น...) น้องมายด์...หลังจากที่ตามอ่านมาเรื่อยๆ...พี่ก็ว่าเราอ่ะป่วงจริงๆแหละ... เอิ๊กๆๆๆๆ.... ที่ปฏิบัติธรรม... อยากแนะนำ โกเอนก้า...(ลองไปหาในเนตเน้อ...) แต่มันออกจะโหดไปนิ้ด... เพราะต้องไป 10 วัน ..แล้วก็งดการสื่อสารทุกชนิด...ทั้งจากภายนอกแล้วก็ทั้งจากคนปฏิบัติด้วยกัน.. แล้วก็ต้องนั่งอย่างเดียว.. แต่พี่ว่ามันดีมากๆเลยนะ...มีการอธิบายแบบเป็นวิทยาศาสตร์ด้วย.. พี่ไปมาแล้ว 2 หน...(10 วันหนหนึ่ง แล้วก็ 3 วันหนหนึ่ง..) พี่ว่ามันดีจริงๆ... ^^ โดย: MinD (ผู้หญิงเล่นตัว
) วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:10:33:48 น.@ แฝดพี่
อาาา มายด์ปัญญาอ่อนหรอ 5555 ธรรมอาภาของท่าโกเอนก้า มายด์รู้จักๆๆๆ อยู่พิดโลกพอดี น่าไปอ่ะพี่มายด์ เพราะมายด์อยากได้การอธิบายทางวิทยาศาสตร์มากกว่าบอกให้เชื่ออ่ะ โดย: windsylph
วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:18:14:54 น.ฤกษ์งามยาม A แล้วน้องมายด์.....ขอให้ต้อน A ได้ทั้งคอร์เน้อ...
มุขตีหน้าเศร้า เจี่ยมเจี้ยม หน้าละห้อย คอตก หมดตังค์ พี่เคยใช้แต่กะตำรวจอะ....ส่วนเวลาซื้อของพี่จะเซ็คราคา แล้วประมาณว่าถ้าคุณขายเกินจากเป้าที่ตั้งไว้พี่ก็จะไม่ซื้อ...ไม่ค่อยชอบต่อด้วยสงสารคนขาย....  โดย: พระจันทร์กลางแดด
วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:19:31:33 น.อ่านเรื่องน้องมายด์แล้วเพลินเหมือนแอบอ่านไดอารี่คนอื่นเลยค่ะ
ที่จริงก็แอบอ่านอยู่พักนึงแล้วค่ะ แต่เพิ่งจะมาทิ้งข้อความ น่ารักดีค่ะ ขอมาแอบอ่านเรื่อยๆนะคะ :) โดย: พี่น้องหมู (tictin
) วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:19:44:42 น.พูดถึงการไปต่างบ้านต่างเมือง สิ่งที่สำคัญมากๆก็คือเรื่อง
อาหารการกินนี้แหละครับ บ้างคนกว่าจะปรับตัวได้เล่นเอา ไม่ได้กินจนผอมไปเลย โดย: Don't try this at home.
วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:22:53:26 น.น้องมายด์เก่งภาษาอังกฤษเป็นเรื่องดีมากเลยค่ะ
มีประโยชน์ในการเรียนหลายๆ วิชา และการเรียนต่อด้วย การเรียนเทอมแรกๆ เหมือนขึ้นอินโทรเพลงค่ะ พอเทอมต่อๆ ไป วิชามักจะหินขึ้นทุกขณะ แต่เชื่อแน่ว่า น้องเล็กของชาวแก๊งคนนี้สู้ได้อยู่แล้วเนอะ! เด็กยุคใหม่สนใจการปฏิบัติธรรม น่าชื่นใจมากค่ะ โดย: คิคูจิโร IP: 182.53.50.142 วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:23:55:31 น.
 อ่านหนังสือให้สมองปลอดโปร่ง... ใสแป๋ว........จำได้แม่นๆ....เลยน่ะคร้า ดูซิ...พี่ๆน้องๆเพื่อนๆป้าๆ มาให้กำลังใจกันเยอะเล๊ย...  โดย: แนวเนี๊ยะ
วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:23:59:05 น. |
windsylph
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ฉันคือสายลม... I am Wind... I am Sylph บลอกเปรียบดังไดอารี่ ที่ถ่ายทอดเรื่องราวของชีวิตเด็กคนหนึ่ง เจ้าของบล็อกทำไว้ เพื่อถ่ายทอดประสบการณ์ต่างๆไว้เตือนใจตัวเอง ความรู้สึกนึกคิดที่เขียนลงไป โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ ^ ^ มายด์ยังเป็นแค่เด็กคนหนึ่ง บางทีก็ตัดสินใจไม่ถูก มีอะไรสั่งสอนหรือแนะนำ ทำได้เลยนะคะ ^o^    Create a MySpace Playlist at MixPod.com Friends Blog
|
||||||||||||
แวะมาบอกที่ปฏิบัตธรรมนะ
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=chaaimwan&month=12-2010&date=11&group=28&gblog=2
คราวก่อนพี่ไปก็เจอน้องเภสัชปี 5 จากมข.
เค้าว่าเคยมากับมหาลัย
ว่าแต่..เพื่อนจีนนี่มาจากเมืองอะไรอะมายด์ ทำไมชอบกินข้าว เดาว่ามาจากภาคใต้ของจีนนะ ลองถามเค้าดู อิอิ