เราจะยังรักกันอีกนานมั้ย.....

วันนี้..เมื่อฉันได้มีเวลาทบทวนเรื่องราว


ต่างๆ ที่ผ่านมาระหว่างเรา....

เธอรู้ไหมว่า...เรื่องบางเรื่องทำให้ฉันนั่งยิ้มอยู่คนเดียวก็ได้

และบางเรื่องก็ทำให้ฉันถึงกับมีน้ำตา

บางเรื่องช่างสวยงาม

บางเวลาก็แสนซึ้ง

แต่บางเรื่องก็ไม่เป็นเรื่อง

อันนี้ค่อนข้างเยอะ :...-)

และฉันก็นึกถึงคราวที่เราทะเลาะกัน

มาถึงวันนี้ ฉันรู้สึกว่า มันช่างเป็นเรื่องที่ไม่น่าเกิดขึ้นเลย

ทำไมวันนั้นฉันถึงใด้โกรธนักโกรธหนา

และทำไมเธอถึงโมโหฟัดหัวเหวี่ยง

ทำไมเราถึงกับทำเหมือนว่าเราไม่รักกันแล้ว

เหมือนยังกับว่าเราไม่เคยรักกันเลย

แล้วเราคืนดีกันไม่รู้กี่รอบ

ฉันงอน เธอก็ง้อ...

แล้วฉันก็ง้อเวลาเธอน้อยใจบ้าง

วนเวียนไปมาอย่างนี้หลายครั้ง

แต่ส่วนใหญ่เป็นเธอนะที่น้อยใจบ่.อยๆ

เอ๊ะ..^-^ หรือว่าเป็นฉัน..อันนี้จำไม่ได้

ฉันเคยคิดเล่นๆว่า เคยไหมนะที่คู่รักคู่อื่นๆ

เขาจะไม่มีการขัดใจ หรือไม่มีการเข้าใจผิดกันเลย

และมีจริงๆเหร๋อที่คนสองคนที่จะ..เออ ออไปด้วยกันได้ตลอดเวลา

โดยไม่มีการขัดแย้งทั้งความรู้สึกและความคิด..มีบ้างไหม??

ฉันคิดว่า..ถ้าจะมีก็คงเป็นบางช่วง บางตอนเท่านั้นแระ

โดยฉเพาะช่วงที่รักกันใหม่ๆ

เหมือนฉันกับเธอนี่ไง

ใช่ว่าเราจะไม่มีช่วงที่เห็นดีเห็นงามตามๆกันไป ..จริงมั๊ยเธอ..

เธอจำมันได้บ้างหรือไม่ล่ะ..แต่มันก็มีใช่ไหม..

ฉันคิดว่า..เราสองคนมีความรู้สึกเดียวกัน

มีความรักความห่วงใยให้กัน

มีความฝันถึงวันข้างหน้าด้วยกัน

ใช่ว่าสองคนจะคิดเหมือนกันทุกอย่างไป..

แม้กระทั่งในจิตใจของคนคนเดียวกัน

ก็ยังรู้สึกสองจิตสองใจ สับสนวุ่นวาย

ทำอะไรไม่ถูกก็มีออกบ่อยไป..

บางทีความแตกต่างของเรา

ก็สามารถทำให้เราเรียนรู้กันอย่างมีชีวิตชีวา..

ความแตกต่างทำให้เราเห็นมุมมอง มองเห็นด้านที่แตกต่างไปอย่าง

ทำให้เราเติมเต็มในความคิด ความรู้สึกด้านอื่นๆ

ซึ่งล้วนแล้วเป็นเรื่องราวดีดีมากกว่า

ถ้าเราสองคนยอมเปิดใจให้กว้างพอ

ที่จะรับรู้และรับฟังซึ่งกันและกัน

ความแตกต่างทางความคิดของเราสองคน

จึงไม่น่าจะเป็นเรื่องผิด

ขอเพียงจุดมุ่งหมายสุดท้ายของเรานั้นเหมือนกัน
ความรักนั้นสวยงามเสม ถึ งวันนี้ฉันยังเชื่อมั่นอยู่อย่างนั้น

ความรักทำให้มีพลังมากขึ้น พลังที่จะทำอะไรใด้มากมายไปกว่าเดิม

ความรักทำให้คนอ่อนแอเข็มแข็ง ทำให้คนแข็งกร้าวอ่อนโยน

แต่ความรักก็เปราะบางเหลือเกิน ความรักก็ไม่อาจงอกงามได้

หากขาดการดูแลเอาใจใส่.....

ถ้าเปรียบความรักเป็นดอกไม้ ความเข้าใจก็เป็นสายน้ำ

ที่หล่อเลี้ยงความรักให้เติบโตอย่างมั่นคง

หากเราไม่หมั่นเฝ้าดูแลรักษา

ต้นไม้แห่งความรักคงโรยรา..ไปในที่สุด

หากเราสองคนคิดจะเดินเคียงคู่คู่กันไปบนเส้นทางอันยาวไกล

แล้วใครคนไดคน...หนึ่ง

ต้องเปลี่ยนแปลงตัวตนของตัวเองที่มากมาย จนไม่เป็นตัวของตัวเอง

ใครคนหนึ่ง...ต้องเป็นฝ่ายที่อดทนอยู่เสมอ

ใครคนหนึ่ง..ต้องยอมให้ใครอีกคนตลอดเวลา

ใครคนหนึ่ง..ขอมีบทบาทเป็นเพียงผู้รับ

ใครคนหนึ่ง..ทุ่มเทความรักให้อยู่ฝ่ายเดียว..

จนความรัก เอียงข้างขาดความสมดุล

แล้วความสุขในชีวิตคู่ของเรา จะหาใด้จากที่มุมไหน.....

ฉันรู้ว่าบางสิ่งที่ฉันเป็น เธอก็ไม่ได้ชมชอบมัน

และบางสิ่งที่เธอเป็น..ฉันก็ไม่ได้ปรารถนา..

ถ้าเราจะปรับสิ่งเหล่านั้นเพื่อกันและกันบ้าง

ซึ่งไม่จำเป็นต้องทั้งหมด..

แต่หากปรับให้ใกล้เคียงความต้องการซึ่งกันให้มากที่สุด

โดยไม่ได้สูญเสียความเป็นตัวของตัวเองไป ฉันว่า..มันน่าจะดีนะ

เมื่อฉันมานั่งทบทวนดู.....

ฉันรู้สึกว่า ทำไมเราต้องมาทำให้หัวใจมีรอยช้ำอย่างนั้น ....ทั้งที่เรารักกัน

ยังดีนะเป็นเพียงรอยช้ำ แต่ถ้านานไปมันอาจจะเป็นรอยแผล

แล้วที่ เรา รู้สึกว่ารัก..

ความรักนั้นเราได้เก็บเอาไว้ตรงไหน

ความรักเราไม่มีความหมายอะไรเลยหรือ

เมื่อผ่านวันเวลามานานพอ....

วันคืนคงหมุนเวียนต่อไป ..

ความรักของเราจะยาวแค่ไหน

กาลเวลาคงบอกได้........

ฉันอยากให้เธอ เข้าใจในความเป็น......ฉัน

ส่วนฉันก็พยายามเข้าใจในความเป็น...เธอ


ความรัก...มั่นคงด้วยความจริงใจ

ความเข้าใจ...เป็นเกราะป้องกันความรัก

และความเข้าใจ..จะผสานสิ่งที่เริ่มมีรอยร้าวให้กลับคืนมาดังเดิม

นี่คือสิ่งที่ฉันเชื่อ.

และฉันก็คิดว่าเธอคงมีความเห็นไม่ต่างกัน......

โลกสวยงาม...the world is a wonderful place

ความรักสวยงาม ....and aur LOVE is so beautiful.

เพราะว่า...เราสองคนต่างมีความฝัน

มีความหวังที่จะสร้างความรัก เราให้อยู่ในใจ

มีความปรารถนาที่จะเดินเคียงข้างกันไม่ห่างหาย

ฉันฝันที่จะมี....ความรักอันอบอุ่น

เธอฝันที่จะมี....รักที่เข้าใจ

เมื่อฉันมีเธอแล้ว ฉันรู้สึกว่าโลกใบนี้ช่างสวยงามเสียจริง


เพียงแต่ในโลกของความเป็นจริง

เราสองคนต้องแบ่งเวลาไปทำสิ่งอื่นๆอีกมากมาย

เราต่างมีภาระ..และหน้าที่ที่ต่างกัน

เราจึงไม่อาจอยู่กับความรัก

และ...ทำอะไรเพื่อความรักใด้

เรา...ไม่อาจอยู่ลำพังสองคนในโลก

เรายังต้องพานพบผู้คน เราจึงมีช่วงเวลาที่ห่างกัน

ช่วงเวลาที่พอจะเกิดช่องว่างให้เรื่องราวอื่นๆแทรกเข้ามา

ซึ่งบางทีก็ทำให้เกิดความเข้าใจผิดขึ้นได้เหมือนกัน.....

ฉันรู้สึกว่า....

ความรักเราที่ยิ่งเพิ่มปริมาณ

ความหวั่นไหวก็ได้เพิ่มปริมาณตามไปด้วย.

และจากจุดนี้ ที่เป็นที่มา ของการเข้าใจผิดกันทั้งสองคน

ทั้งๆที่เราสองคนในบางครั้ง รักมาก...ห่วง หวง มาก

คิดถึงมาก...กังวลมาก

เธอคิดว่า....แปลกไหม???

ฉันว่าไม่แปลกเลย... น๊ะ

แต่ฉัน...อยากขออะไรสักอย่างเพื่อความรัก

ฉันอยากจะขอเพียง "ความเข้าใจ"ที่เราพึงจะมีต่อกัน

ขอให้ทิฐิในใจของเราสอง

อย่าได้ยิ่งใหญ่ไปกว่า ความรักที่เรามีต่อกันเลย...

ขอเพียงเมื่อเกิดอะไรขึ้น..

ให้ เราสองคนยึดมั่นว่า ...ความรักที่มีให้กันนั้น สำคัญที่สุด..

หากวันได วันหนึ่งข้างหน้า

ฉันทำบางอย่างให้เธอไม่พอใจ ไม่เข้าใจ

ฉันขอเพียงโอกาศใด้อธิบาย

ฉันของเพียงให้เธอเชื่อมั่นไว้ก่อน

ไม่ว่าจะอย่างไร...ฉันคนนี้จะไม่ยอมทำร้ายใจเธอย่างแน่นอน

ไม่ว่าจะอย่างไร...ฉันก็ยังเป็นคนเดิมเสมอ

ไม่ว่าจะอย่างไร...คนที่อยู่ในใจฉันยังเป็นเพียง.....เธอ

เราสัญญากันได้ไหม ว่าจะยอมสูญเสียอะไรก็ได้

ยกเว้น "ความรัก" ที่เรามีต่อกัน

ขอเพียงความเข้าใจ

เรา ก็จะมีกันและกันไปแสนนาน

ขอเพียง ทุกคืนวันที่ล่วงผ่าน

เราสองหมั่นเติมความรู้สึกดีดี ตลอดไป

เท่านี้ความรักก็งดงามในหัวใจของเราสองแล้ว..

และ..ในวันเวลาที่ผ่านมาถึงวันนี้

ฉันขอเพียงให้เธอใด้รู้ว่า

ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปอีกเพียงไหน

โลกทั้งใบจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร

ฉันยังเป็นคนเดิม.....

ที่มี..เธอ..อยู่ในหัวใจไม่เปลี่ยนแปลง

ไม่ว่า "ความฝัน" ของเธอ จะอยู่ตรงใหน และที่ได..

"ความรัก" ของฉัน คือเธอ..............

รัก ...เธอ...เสมอ

Create Date : 17 ธันวาคม 2553		2 comments
Last Update : 17 ธันวาคม 2553 14:59:39 น.
Counter : 1423 Pageviews.
Share Tweet