Group Blog
 
<<
มีนาคม 2560
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
19 มีนาคม 2560
 
All Blogs
 
เรื่องของครอบครัวเรา




แม่แยกทางกับพ่อช่วงตอนเรียนมหาวิทยาลัย เงินค่าขนมได้จากพ่อก็ไม่ได้มาก เพราะเงินเดือนพ่อก็ไม่ได้เยอะ แถมยังต้องให้น้องด้วย ซึ่งก็ไม่พอ เราก็จะไปหางาน Part-Time ทำอยุ่เรื่อยๆ หลังเลิกเรียนตั้งแต่ ปี 1 - ปี 4 หามาให้พอค่ากิน ค่าหนังสือ ไม่ค่อยได้ขอเพิ่มรู้ว่าไม่มี อยากได้อะไรก็เก็บเงินซื้อเอง ค่าเทอมญาติๆก็ออกให้มาตลอด ตั้งแต่เด็กๆ ผ่อนผันค่าเทอมบ่อยมาก ทำแทบทุกเทอม ถึงจะมีคนช่วยจ่ายแต่บางทีก็เกรงใจ อยากให้พ่อแม่เราจ่ายให้บ้าง ไม่อยากให้ใครมาดูถูกพ่อแม่ ถ้าไม่มีคนช่วยเรา กับน้อง ก็อาจจะไม่ได้เรียนก็ได้นะ 

เล่าแค่บางช่วงละกันนะมันเยอะ....
ตอนเรียนแม่มาขอเงินเราเกือบทุกเดือน บอกช็อตมากไม่รู้จะไปขอยืมใคร บางทีมีก็ให้แต่เราก็แทบไม่เหลือกิน ไม่เคยถามเลยว่าเราจะมีกินไหม พอใช้ไหม ถ้ารอบไหนบอกไม่มี แม่ก็จะบอกให้หายืมเพื่อน ยืมแฟนให้หน่อย บอกเดี๋ยวจะเป็นคนคืนเอง เกรงใจทั้งเพื่อน ทั้งแฟน แต่ก็สงสารแม่เห็นลำบาก สุดท้ายก็เป็นเราที่ต้องคืนให้อยู่ดี  ตั้งแต่เด็กจำได้เลยแทบไม่ขออะไร ไม่เรียกร้องอะไร นานๆจะขอซักครั้ง ขอแล้วบางทีก็ไม่ได้ แต่พอเราเรียนจบแม่ก็เริ่มจะขอของขวัญวันเกิด วันแม่ ปีใหม่ คือเกือบทุกๆเทศกาล ก่อนหน้านั้นก็มีให้เป็นการ์ดที่ทำเอง สิ่งของทำเอง ของขวัญเล็กๆน้อยๆตลอด หลังๆสิ่งของเล็กๆที่ทำด้วยใจคงไม่ค่อยมีค่ามั้ง เรื่องสำคัญคือ เงิน เท่านั้น

หลังเรียนจบมาไม่กี่เดือน ยังไม่ได้รับปริญญา รอรับปริญญาอยู่ รอบนั้นวันแม่ พาแม่ไปกินข้าว กินข้าวเสร็จเดินผ่านร้านมือถือ แม่บ่นอยากได้โทรศัพท์ใหม่เครื่องเก่ามันจะพังแล้ว ค้างบ่อย เราบอกเดือนนี้ช็อตๆอยุ่เงินไม่พอใช้ เดี๋ยววันเกิดมาซื้อให้นะ แม่บอกอีกแปปเดียวเองจะถึงละซื้อตอนไหนก็เหมือนกัน ก็ซื้อไปเลยแล้วกันเน๊อะ มีโปรอยู่ด้วย พนักงานก็หยิบเครื่องมาเลย ตอนนั้นคือลำบากใจมากแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร จ่ายไปแบบแล้วเดือนนี้จะพอไหมค่าใช้จ่ายก็เยอะ ใกล้จะรับปริญญาแล้ว ค่าถ่ายรูปค่าเช่าชุด 

วันงานรับปริญญา....เข้าใจว่าอยู่ไกล ติดงานลางานไม่ได้ ไม่มีรถเดินทางลำบาก ไม่มาก็ไมาเป็นไร แค่ไลน์มา โทรมาแสดงความยินดีก็ยังดี ไม่มีวี่แวว ก็แอบน้อยใจนะ แม่คนอื่นเค้ามากัน แต่ช่างเถอะ  

หลังจากเรียนจบก็ไม่ได้ขอเงินพ่อเลย ตั้งแต่รอรับปริญญาก็ส่งเงินให้ จากการขายของออนไลน์ทุกเดือนอาจจะไม่ได้เยอะมาก ให้คนละ 1-2 พัน แม่บอกไม่พอขอค่าซ่อมรถ เปลี่ยนยาง ทำฟัน ย้ายห้องใหม่มาแนวๆนี้ทุกเดือน ก็เลยเพิ่มเงินให้ เห็นบอกช็อต หลังๆแม่ก็ช็อตแทบทุกเดือนอ่ะ ขอค่าทำฟันเพิ่มไม่มีฟันจะเคี้ยวข้าว ชอบพูดแบบทวงบุญคุณ จากที่เคยให้แบบเต็มใจ กลายเป็นยิ่งพูดแบบนี้บ่อยๆมันกลายเป็นอึดอัด รู้สึกแย่บอกไม่ถูก 

เมื่ออาทิตย์ก่อน...เราเข้ารพ.ตอนดึกปวดท้องหนักมาก ปวดจนถึงขั้นชักกัดปาก วูบหมดสติ ก่อนหน้านั้น ไม่มีอาการอะไรเลยหาสาเหตุอยูหลายชม. สรุปต้องเข้าผ่าตัดด่วน หมอบอกถึงน้ำ หรือซีสที่มดลูกแตก เลือดคลั่งในมดลูก และเริ่มไหลเข้ากระบังลม ขึ้นไปด้านบน จนทำให้มีอาการปวดไหล่ ตอนแรกคิดว่าเกร็งจนปวด ถ้าไม่ผ่าคืนนั้นก็อาจจะไม่รอด ปวดจนร่างกายมันเริ่มรับไม่ไหวถึงเกิดอาการชักได้ หลังผ่าตัดหมอบอกเลือดที่อยุ่ข้างในประมาณ 500 cc. หรือ ครึ่งลิตร เยอะอ่ะฟังยังตกใจ....พ่อ ป้า น้า อา ทุกคนทักไลน์ โทรมาถามอย่างเป็นห่วง มาเยี่ยมบ้าง แต่เหมือนเดิมแม่ โทรมานะ 2 ครั้งแต่ตอนนั้นโทรศัพท์ไม่ได้อยุ่กับเราคือเพิ่งออกจากห้องผ่าตัด ไม่ได้รับ แล้วก็ไม่โทรมาอีกเลย ไลน์มาถามซักนิดก็ไม่มี ถ้าเป็นห่วงจริงเหมือนคนอื่นเค้าก็โทรมาอีก หรือไลน์มากันเรื่อยๆนะ จนน้องเราน่าจะทักไปบอกแม่ว่าทำไมไม่โทรหาเรา แต่แม่โพสเฟสแทน เค้าบอกว่าไม่ว่างช่วงนี้งานยุ่งมาก ห่วงนะแต่ไม่ได้แสดงออก อยู่ไกลคงไม่ได้ไปนะ เราเลยตอบกลับไปว่า แสดงออกบ้างก็ได้ หนูไม่รุ้ แค่นาทีเดียวหลังเลิกงานแค่โทรมาก็ไม่ว่างหรอ คืออยากให้เป็นห่วงซักนิดก็ยังดี เหมือนตอนทักมาขอเงิน T^T วันนั้นอยู่รพ. แม่โทรมาเลย หลังจากพิมพ์บอกไปแบบนั้น สรุปโทรมาคุยประมาณ 15 นาที ไม่ถามอาการซักคำ คุยให้ฟังแต่เรื่องของแม่ที่มีแต่เรื่องเงิน จ่ายค่าโน้นนี่ไม่พอ เรานี่น้ำตาไหลเลย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

ปกติทุกเดือนแม่จะไม่ทักมาหา คุยเรื่องทั่วไป ถ้าทักหรือโทรมาคือ เรื่องเงินแน่ๆ คิดมากจนไมเกรนขึ้นบ่อยๆ ก่อนหน้าเข้ารพ.แม่ทักมาขอเงินเราบอกเดือนนี้ขอให้พันนึงได้ไหม แม่เราบอกได้แต่เดือนหน้าขอเป็น 3พันนะ แต่เข้ารพ.ก่อนเลยยังไม่ได้ให้ ยิ่งมาเจอแม่ทำแบบนี้ยิ่งรู้สึกไม่อยากให้ หลังจากผ่าตัดมาอาทิตย์นึง แม่ก็โทร ทักไลน์มายาวเลยบอกขอเงินล่วงหน้าเป็นเดือนละ 4 พัน2เดือน ต้องจ่ายค่าเช่าห้องที่เก่า กับมัดจำที่ใหม่อีก 7พัน คือไม่เข้าใจว่าเช่าห้องทำไมหลายๆที่เหมือนเงินเหลือใช้มากเลย ไม่ได้อยากว่านะแต่ทำไมใช้เงินเกินตัวไม่แปลกใจเลยที่ครอบครัวเราไม่เคยมีเงินเก็บ

ผิดไหมที่คิดแบบนี้ คนที่เราควรจะตอบแทนที่จริงควรเป็นคนที่ส่งให้เราเรียนมากกว่าด้วยซ้ำ แต่เพราะคำว่าแม่ ก็ทิ้งไม่ได้อีก เตือนแล้วเตือนอีก เหมือนกลายเป็นมาสอนแม่ แต่ก็ไม่ฟังเลย คือเราก็ให้นะแต่ให้เท่าที่ให้ได้ นี่เพิ่งเริ่มใช้ชีวิตจริงๆเราแค่อยากตั้งตัวให้ได้ ทำให้ชีวิตมันดีขึ้นก่อน แต่พอมาเจอแบบนี้จะเอาเงินเก็บมาจากไหน ถ้ามีลูกจะไม่ทำกับลูกแบบนี้เด็ดขาด เราไม่รู้จะทำยังไงกับปัญหานี้ คือมันอึดอัด รู้สึกแย่มากๆ สะสมๆมาเรื่อยๆ ที่เรานี่แค่ส่วนนึง ตอนนี้กลายเป็นรู้สึกแย่กับแม่ไปเลย พอไม่ให้ก็น้อยใจ พูดประชด กลายเป็นเรารู้สึกผิด ถ้าแม่เลี้ยงเรา ให้เราเหมือนที่พ่อแม่คนอื่นเค้าให้เราอาจจะรู้สึกดีกว่านี้ก็ได้มั้ง

เผื่อแม่จะผ่านมาเห็น อยากถามแม่ว่า...
ตลอดเวลา แม่รัก แม่เป็นห่วงลูกจริงๆบ้างไหม ถ้าไม่มีเงินให้แม่ ก็กลายเป็นลูกอกตัญญู แม่ก็ไม่รักแบบนั้นหรอ? คืนนั้นลูกอาจจะตายไปเลยก็ได้นะ แม่คงเสียใจที่ไม่มีคนให้ขอเงินซินะ

เราควรทำยังไงกับปัญหานี้ดี มีใครเจอปัญหาคล้ายๆเราไหม มาแชร์กันได้นะใครอยากแนะนำอะไรพร้อมรับฟังค่ะ...

เหนื่อยกายไม่เท่าเหนื่อยใจ... เหนื่อยใจมาก ปวดหัว เบื่อกับปัญหาเดิมๆ




Create Date : 19 มีนาคม 2560
Last Update : 19 มีนาคม 2560 0:45:51 น. 0 comments
Counter : 700 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

สมาชิกหมายเลข 3710777
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]












































Friends' blogs
[Add สมาชิกหมายเลข 3710777's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.