เมษายน 2559

 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
16
17
23
24
26
27
29
30
 
All Blog
ยกแก๊งเกาหลีตะลุยตลาดปลา ตั้งแต่ โซล ถึง อินชอน!


สวัสดีค่ะ โฮ่ๆๆๆ เพียวเองค่าาาาา

เนื่องจากที่เมื่อวานมาเราเม้าๆ เรื่องกินๆๆๆๆ

ซึ่งส่วนตัวเพียวแล้ว ชอบทานปลาดิบมากๆๆ เข้าขั้นหนักค่ะ 5555

ก็เลยมีช่วงนึงที่ชวนน้องๆเดอะแก๊งชาวเกาหลี ไปกินปลาดิบบ่อย
จนมีมนุษย์เกาหลี (เพื่อนเพียวเอง) ในแก๊งค์ แกล้งชวนตอนนางเมาว่า
"ถ้าจะชอบขนาดนี้ หาวันว่างไปลุยตลาดปลากันเลยมะ!"

คือนางอาจจะไม่ได้คิดจริง แต่ไอ่เพียวอ่ะ คิด! เฮ้ย ไปๆๆๆๆ
หลังจากนั้น อีก 1 อาทิตย์ก็เลยโทรชวน 55555 นางก็ยินยอมโดยขัดขืนมิได้แต่โดยดี 555 ก็แกชวนเองอ่ะ!

ทริปวันนั้นก็เลยเริ่มจาก ตลาดปลาที่ โนรยางจิน ในโซล ไปจบที่ โซแรโพกู ที่อินชอนค่ะ

เดี๋ยวเพียวจะขอลงรูปบ้างเล็กๆน้อยๆ เนื่องจาก มัวแต่กิน ถ่ายไม่ทันค่ะ 55

วันนั้นในแก๊งค์ มีสมาชิกไปด้วยกันรวม 3 คน ชาย 1 หญิง 2 ตัวเด็ดทั้งนั้นค่ะ

เราเริ่มเดินทางกันจากที่กังนัม ก่อนไปก็ลองท้องก่อนด้วย สตาร์บั๊ค



และฮ๊อทดอกที่ร้านรถเข็นค่ะ ออร์เดิฟฟฟฟฟ




เริ่มแรกคือ สตาร์ทจากที่โนรยางจินก่อนค่ะ
ตลาดปลาโนรยางจินจะตั้งอยู่ที่โซล เพื่อนๆสามารถลงรถไฟที่สถานีโนรยางจินได้เลยนะคะ แต่ที่โนรยางจินจะมีทั้ง สายที่ 1 และ สายที่ 9 แนะนำว่า ควรโหลดแอพลิเคชั่น รถไฟใต้ดินไว้นะคะ



ที่โนรยางจินเนี่ย ต้องบอกว่า เริ่มมีชาวต่างชาติเข้าไปเที่ยวเยอะขึ้นเรื่อยๆ
และ เจ้าของร้านบางท่านก็แอบเอาปลาที่ไม่สดมาขายให้ค่ะ
คือมันก็ไม่ได้ไม่สดขนาดนั้น แต่ว่าจะเป็นปลาที่เพิ่งตาย
(คนเกาหลีส่วนใหญ่ชอบทานปลาที่เป็นๆแล้วค่อยมาแร่อีกทีค่ะ)

ส่วนตัวเพียวเองจะมีร้านประจำ ซึ่งจะไม่ได้อยู่ที่ซอยหลักของตลาด แต่จะเป็นร้านหลังๆอีกโซนนึงค่ะ
ไปทีไรอาจุ่มมาจำได้ แถมแซลมอนฟรีทุกที 5555 รักเลย
วันนั้นไปกัน 3 คน หมดค่าปลาไป 35000 วอนค่ะ ได้แถมแซลมอนอีก



ส่วนใหญ่ที่โนรยางจิน พอสั่งปลาเสร็จแล้วก็จะไม่ได้กินที่ร้านเลย แต่ว่าจะมีคนพาไปนั่งในร้านอาหาร
ซึ่งเราจะต้องเสียค่าเครื่องเคียง (น้ำจิ้ม ผักห่อ และอื่นๆ) ชุดละประมาณ 3000วอนค่ะ

วันนั้นเริ่มสตาร์ททานที่โนรยางจินตอน เต็มๆไปหนึ่งจาน

หลังจากนั้น ก็จังไม่จบค่ะ เนื่องจากมันคือการเดินสาย จะหยุดได้อย่างรายยยย


เราก็ยังไม่หยุดหย่อน ลากตัวเองไปที่สถานีรถไฟ เพื่อที่จะนั่งรถไฟใต้ดิน
จาก โนรยางจิน ไปที่ สถานีโซแรโพกู ณ เมืองอินชอนค่ะ
โซแรโพกูจะอยู่ไม่ห่างจาก ซงโด บ้านน้องสามแฝดเท่าไหร่นัก
จากโนรยางจินใช้เวลาเดินทางประมาณ 1ชั่วโมง45นาที เปลี่ยนรถไฟไปสามรอบเจ้าค่าาาา
(ทุ่มเทหนักมาก)



พอไปถึงก็มืดแล้ว ไม่ทันได้ดูโคลนดูน้ำ ก็เลยชวนเดอะแก๊งไปดูสะพาน ซึ่งที่จริงก็ไม่ได้มีอะไรมาก มโนบรรยากาศกันเองค่ะ 5555


เสร็จแล้วยังไม่พอ 555 ก็มันเป็นการลุยตลาดปลา แน่นอนว่า เราก็ไปหาร้านปลาดิบทานเพิ่มค่ะ


ที่นี่ราคาพอๆกับโนรยางจิน แต่ว่า ปริมาณเยอะกว่า (ถ้าไม่รวมที่แถม)สนนราคาไป 30000 วอน
(อาจุ่มมาร้านนี้ แถมปลาที่แกบอกว่า เพิ่งตายก่อนเรามาแป๊บบบเดียวมาให้ด้วยค่ะ)

จ่ายเงินเสร็จปุ๊ปก็จะมีคนพาไปนั่งที่ร้าน (อีกเลี้ยววว) แต่ว่าร้านที่ไป คิดค่าเครื่องเคียงแค่ 2000 วอน ถูกกว่าที่โนรยางจินนิดหน่อยค่ะ

เนื่องจากมั่นใจกันแล้วว่า 5555 จะไม่กลับบ้าน (คือมันกลับไม่ด้ายยย )รถไฟหมดแล้ว ไม่ได้อ้างนะเคอะ 555
เด็กน้อยในแก๊งก็รอบสั่งโซจูมาลงที่โต๊ะ (ขวดละ 3000 วอน)
3 คน โซจู 3 ขวด เบียร์ 3 ขวด (ในใจคิดว่าถ้าเมาก็จะปล่อยให้นอนที่ร้านละค่ะ 555)

สรุปว่าหลังจากศึกปลาดิบกับแอลกอฮอล์แล้ว ไม่มีใครเมา แต่ว่าง่วงล้วนๆ 
ดูจิ เพียวยังยืนเท้าชิดถ่ายรูปได้อยู่เลย 55555



เลยแบกตัวเองเข้าไปนอนในจิมจิลบัง แถวๆนั้น หลับคร่อกๆเรียงกันเป็นแถบ
(ปกติถ้าเมามากๆ เค้าจะไม่ให้เข้าไปใช้บริการค่ะ)
จิมจิลบังนี่คือต้องบอกว่า ขอให้มาลองค่ะ ไม่ต้องถึงกับไปอาบน้ำรวมกับอาจุ่มมาทั้งหลายก็ได้ แต่ขอให้มาลองนอนดูค่ะ 5555

พอตื่นมา งัวเงียๆ รีบปลุกกันตั้งแต่ 8 โมงเช้า เพื่อที่จะไปส่งเพื่อนคนนึงขึ้นรถไฟกลับก่อน (แม่มันโทรตาม)



ได้รูปสถานีรถไฟยามเช้าติดมาด้วยค่ะ



รูปล่างนี้คือรูปที่เพื่อนส่งมา ตอนรอรถไฟ  ขอเครดิตไอ่อ้วนหน่อยนะคะ 555



หลังจากนั้น เพียวกับน้องอีกคน ก็วนกลับไปดูตลาดปลาต่อ และได้เห็นสภาพแบบนี้ค่ะ



คือไม่ได้เป็นทะเลนะคะ ส่วนใหญ่จะเป็นโคลนล้วนๆ เรือเกยกันเป็นแถบๆ



คนออกมาขายของเยอะมาก บางร้านตัดราคาแข่งกันเลยค่ะ


แต่เนื่องจากว่า เมื่อคืนมันหนักไปแล้ว เราก็เลยทำได้เพียงแค่เดินผ่าน 555 เพราะถ้าทานอีกตั้งแต่เช้า งานเข้าห้องน้ำด่วนคงมาแน่ๆ


แล้วคือที่นี่ มีร้านๆนึงที่ บ้านๆน้อง สามแฝดได้มาทานตอนถ่ายทำรายการซุปเปอร์แมน
ชื่อร้าน แก๊ต บอล ฮเว จิบ ค่ะ



ไม่ได้เข้าไปทานแค่เดินผ่านเจ๋ยๆ ขอยืมรูปที่แปะจากบล๊อกที่เกาหลีมาค่ะ



สรุปค่าใช้จ่ายทริปนี้ โดนค่าเสียหายกันไปคนละประมาณ 45000 วอน
ตัวเบาาาาา แต่ก็คุ้มค่ะ

ยังไงคราวหน้าถ้ามีเรื่องราวอะไรเพิ่ม ไปเที่ยวไหน ใช้ชีวิตยังไง
เพียวจะพยายามมาลงให้เรื่อยๆนะคะ แหะๆๆๆ อาจจะเป็นเรื่องไร้สาระเยอะเกินไปบ้าง 
ก็ขออภัยมาเบื้องต้นนะคะ

วันนี้ขอขอบพระคุณที่ติดตามอ่านมากๆค่าาาาา

ขอฝากบล๊อก wimalininkorea.bloggang.com ด้วยนะคะ



Create Date : 21 เมษายน 2559
Last Update : 21 เมษายน 2559 9:53:33 น.
Counter : 3819 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Wimalin
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 15 คน [?]