Group Blog
 
 
มิถุนายน 2549
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
18 มิถุนายน 2549
 
All Blogs
 
วันที่เลวร้ายที่สุด



((( ตอน 2 )))
วันที่...20....เป็นวันที่เลวร้ายสำหรับแม่กับป๋าปี้........

(((ก่อนอื่นต้องอธิบายให้เข้าใจกันก่อนนะคะว่าบางสิ่งบางอย่างคนไทยเราจะเรียกผิด......เพราะสิ่งที่เควินเป็นนี้ไม่ใช่โรค......แต่เป็นการสร้างตัวผิดแบบของโครโมซูม....Chromosom))


ตอนเช้าของวันที่..20....แม่โทรคุยกับป๋าปี้ที่บ้าน.........แม่บอกว่าแม่สงสัยลูกจะมีความผิดปรกติในช่องปาก.........เพราลูกมีอะไรที่ไม่เหมือนเด็กคนอื่นในช่องปากช่างเพดานไปหาลิ้นไก่....ป๋าปี้บอกว่าคงไม่มีอะไรหรอก.......((มารู้ทีหลังว่าเขาตกใจมากที่ได้ยินเราเล่าแต่ไม่อยากให้เรากลัวและคิดมากเลยพูดแค่นั้น))....แต่เรามั่นใจว่าลูกเราผิดปรกติในช่องปากเพราะเราไปดูลูกของคนอื่นไม่มีใครมีเหมือนลูกเรา...

ราวๆสิบโมงเช้านางพยาบาลจะมาดูแลเราและจดลงสมุดว่าลูกเราดื่มนมหรือยัง.......เราบอกว่าเราให้นมลูกแล้วแต่เรามีความคิดว่าลูกเราผิดปรกติที่ในช่องปาก.......นางพยาบาลทำหน้าตกใจรีบวิ่งไปเอาถุงมือมาสวมแล้วเอามือล้วงเข้าไปในช่องปากลูกเรา......แล้วเธอก็ตกใจมากเลย......เธอบอกเราเข้าใจได้ถูกต้องแล้วลูกเรามีความผิดปรกติในช่องปาก...

เราชอ็คไปกับการบอกของพยาบาล.........แล้วทั้งแผนกก็วิ่งกันให้วุ่น......โทรตามหมอใหญ่........และโทรติดต่อ..รพ.เด็กในซูริคให้เอารถฉุกเฉินมารับลูกเราพร้อมด้วยตู้อบพิเศษด่วนที่สุด

ไม่มีคำที่จะอธิบายได้เลยว่าแม่ตกใจและเจ็บปวดแค่ใหนที่รู้ว่าลูกไม่ปรกติ........แม่โทรไปหาป๋าปี้ทั้งเสียงสอื้นไม่สามารถพูดอะไรได้ว่าลูกเป็นอะไร......ป๋ปปี้รีบวางหูเพราะฟังไม่รู้เรื่องที่แม่บอกทั้งเสียงสอื้น.......และรีบมาที่......รพ.......ทันที

และไม่นานก็มีหมอผู้เชี่ยวชาญมาอธิบายให้เราและสามีฟังว่าในกรณีที่เควินเป็น.........ไม่น่ากลัวเพราะไม่เป็นมาก....และหมอเด็กก็มา........และหมอทำคลอดให้เขาก็มา...และพวกเขาพยายามปลอบใจเราเพราะเราแทบจะควบคุมสติตัวเองไม่ได้เอาแต่ร้องให้เพราะความตกใจ.....เสียใจ......เจ็บปวดเพราะสงสารลูก....

สักพักรถฉุกเฉินของ....รพ....เด็กในเมืองซูริคก็มารับลูกด้วยความรีบร้อน......เขาถอดเสื้อผ้าลูกออกหมดใส่แต่ผ้าออ้มให้.......แล้วเอาสายวัดต่างๆแปะตามตัวลูก.......เสร็จแล้วลูกเอาเข้าตู้ภาพข้างบนนั้น.......ลูกก็รู้ความไม่ร้อง.......แล้วก็นำลูกเข้าไปใน.....รพ...เด็กซูริค.........ซึ่งห่างจากบ้านเรา...17....กิโลเมตร..

หมอทำคลอดเรา.......เลยบอกเราว่าเดี๋ยวเซนตร์อนุญาติให้ออกจาก...รพ....เดี๋ยวนี้เลย......เพราะอยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์เพราะยิ่งจะทำให้เราเจ็บปวดเสียใจมากขึ้นเมื่อเห็นแม่ๆและลูกๆคนอื่นเขา..

และบอกเราว่าเราจะตามลูกไปที่...รพ..เด็กก็ได้เลยนะตอนนี้.......เราเลยตกลงออกจาก...รพ....ซึ่งเพิ่งอยู่ได้คืนเดียวเอง........และเลยตามลูกไปที่...รพ..ดว้ย....และร้องให้ไปตลอดทางซึ่งสามีก็ปลอบตลอดเวลาว่าไม่มีอะไรมากหรอกอีกไม่นานเดี๋ยวลูกก็เหมือนเด็กปรกติทั่วไป..ทนหน่อยนะ.

เมื่อเราไปถึง....รพ...ลูกเรานอนอยู่ในตู้อบที่มีไฟสีฟ้าและโดนปิดตาด้วยผ้านิ่มๆทำแบบแว่นตา........ยิ่งทำให้เราร้องให้มากกว่าเก่าเพราะสงสารลูก..

แล้วหมอผู้เชี่ยวชาญแผนกช่องปากผิดปรกติก็เชิญเรากับสามีเข้าไปในห้องทำงานเพื่อสอบประวัติหาสาเหตุที่ผิดปรกติของลูกเรา.....หมอบอกว่าที่ลูกเราเป็นมีสาเหตุหลักที่พบได้ง่ายสองทางคือ.....1...กรรมพันธุ์.....2....การสร้างตัวที่ผิดแผกไปจากธรรมดาของโครโมซูม.....Chromosom..

หมอเริ่มสอบเราก่อน......และต่อไปก็สามีเรา........ว่าญาติเราทั้งห่างและไม่ห่างมีใครที่เป็นแบบนี้หรือไม่????.......เราทั้งสองตอบได้ทันทีเลยว่าเราไม่มีญาติที่เป็นแบบนี้สักคน......หมอเลยบอกว่ากรรมพันธุ์ไม่ได้เป็นต่อๆกันแบบพ่อแม่แล้วมาหาลูกอะไรแบบนี้.........ไม่เสมอไป.....กรรมพันธุ์อาจจะทิ้งช่วงไปหลายๆชั่วอายุคน.....generation....ของกลุ่มญาติๆเราไปแล้วก็ได้....

กลุ่มที่สองของสาเหตุหลักคือการสร้างตัวผิดแผกของโครโมซูม...Chromosom......ซึ่งคือการระยะแรกๆของการตั้งครรษ์ที่เป็นเซลล์ต่างๆที่จะเริ่มทำงานสร้างหูสร้างตาและอวัยวะต่างๆของร่างกาย...

และหมอได้บอกว่าลูกคนต่อไปให้เรากับสามีตัดสินใจเอาเองว่าจะมีอีกใหม......เพราะไม่มีใครสามารถรับรองได้ว่าลูกคนต่อไปจะเป็นแบบนี้อีกหรือไม่เป็น...แบบห้าสิบๆอะไรแบบนั้น..

แล้วหมออีกชุดหนึ่งก็เชิญเราเข้าไปอีกห้องหนึ่งเพื่ออธิบายให้เรากับสามีฟังว่า.......ลูกเราต้องผ่าตัดเมื่อถึงเวลาอันสมควร.........ซึ่งหมอกะไว้ว่าราวๆเมื่อลูกได้หนึ่งขวบ......และอาจจะได้ผ่า....1ถึง3ครั้ง....ต้องรอดูกันไปเรื่อยๆจนถึงเวลานั้น...ค่าใช้จ่ายใรการผ่าตัด.......ในการเดินทางพาลูกมาตรวจทางเจ้าหน้าที่ที่ทำงานของผู้พิการมาแต่กำเนิดจะจ่ายให้ทุกบาท......เราไม่ต้องจ่ายเพราะเด็กที่เกิดมากับความไม่สมประกอบของสมองและร่างกาย......จะมากจะน้อยเขาก็จะคิดเข้าบัญชีคนพิการมาแต่กำเนิด..

แต่นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญ.......เรื่องสำคัญคือในระหว่างที่ลูกเรายังไม่ได้รับการผ่าตัดนี้.......เราต้องดูแลเขาเป็นพิเศษเพราะใหม่ๆราวสามเดือนเขาไม่สามรถดูดนมได้เหมือนเด็กทั้วไป........และเขาต้องอยู่...รพ...เด็กราวๆสองอาทิตย์นะหลังจากนี้เพื่อให้เขาเรียนรู้ที่จะดูดนมเองกับชิ้นส่วนเสริมที่อยู่ในปากเขาเมื่อยามเขาจะดื่มนม...

ในวันนี้เขาจะได้รับนมทางสายยางที่สอดผ่านเข้าไปทางรูจมูก.......แล้วใช้สลิ่งฉีดยาฉีดนมเข้าไปช้าๆตามสายยางจนกว่าเขาจะชิน


ภาพที่( 1 )...ภาพจำลองในรูปแบบของปากแหว่งเพดานโหว่

ภาพที่( 2 )ข้างล่างนี้....เควินจะเป็นเหมือนภาพนี้คือลิ้นไก่ได้แยกเป็นสองแฉกเลยมาถึงเพดานช่วงที่ออ่นสุด

ภาพที่( 3 )...ภาพนี้แหว่งที่เหงือกบนเลยมาถึงรูจมูกหนึ่งข้าง

ภาพที่( 4 )...ภาพนี้แหว่งที่เหงือกบนเลยมาถึงรูจมูกหนึ่งข้างเลยไปถึงเพดานนิดหน่อย

ภาพที่( 5 )...ภาพนี้แหว่งที่เหงือกบนเลยมาถึงรูจมูกหนึ่งข้างเลยลึกไปทั้งเพดาน

ภาพที่( 6 )...ภาพนี้แหว่งที่เหงือกบนเลยมาถึงรูจมูกทั้งสองข้างและเลยไปสุดเพดาน....และข้างหน้าจะมีหงอนออกมาเหมือนปากเป็ด




Create Date : 18 มิถุนายน 2549
Last Update : 30 มิถุนายน 2549 1:01:06 น. 5 comments
Counter : 3326 Pageviews.

 
อ่านแล้วปวดใจค่ะ
ขอให้คุณพระและสิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองน้องเควินให้ปลอดภัยและผ่านทุกอย่างไปได้ด้วยดี

ขอให้คุณพ่อและคุณแม่น้องเควินมีกำลังใจในการแก้ไขปัญหาให้ลุล่วง

ขอให้วิทยาการทางการแพทย์พัฒนาจนสามารถทำให้น้องเควินกลับมาเป็นปกติค่ะ


โดย: ริมยมนา วันที่: 18 มิถุนายน 2549 เวลา:8:50:32 น.  

 



ปวดหัวใจแทนคนเป็นแม่

เข้มแข็งไว้นะคะ



โดย: PADAPA--DOO วันที่: 18 มิถุนายน 2549 เวลา:15:37:29 น.  

 
ให้กำลังใจ ค่ะ


โดย: ไม้ยมก&แหนมมัด วันที่: 19 มิถุนายน 2549 เวลา:7:40:21 น.  

 
เป็นกำลังใจให้นะคะ


โดย: spaceship วันที่: 19 มิถุนายน 2549 เวลา:13:57:33 น.  

 
Image Hosted by ImageShack.us


โดย: Willkommen วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:0:11:35 น.  

Willkommen
Location :
ขอนแก่น

Switzerland

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [?]





free counters
Friends' blogs
[Add Willkommen's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.