❤❤ ผู้ชายในอดีตของฉัน ❤❤ ผู้ชายในอดีตของฉัน วันนี้อากาศเย็นทำให้ฉันไม่อยากลุกจากที่นอนเลย...แต่กลิ่นหอมบางอย่างทำให้ฉันต้องลืมตาตื่นขึ้นมาและย่องไปดูกับสิ่งที่ส่งกลิ่นหอมทำให้ฉันตื่น บักสีดาแดงสุกเต็มขันอยู่ข้างที่นอนของอีพ่อ...ฉันแอบยิ้มคนเดียวและดีใจที่มีอีพ่อแก่ที่น่ารักน่าสงสารลงไปเก็บบักสีดาแดงมาใว้ให้ฉันก่อนที่ฉันจะตื่นและก่อนที่ชาวบ้านบ้านใกล้เคียงจะลุกมาเก็บไปหมดก่อน บ้านของฉันเป็นบ้านหลังเล็กๆที่มุงด้วยหญ้าแฝกและทำฝาบ้านด้วยต้นอ้อทุบและนำมาสานเป็นลวดลายสวยงามพอกันแดดกันฝนได้บ้างมีต้นมะพร้าวหนึ่งต้นมีต้นบักสีดาแดงหนึ่งต้นสวยงามมากและต้นบักสีดาแดงออกลูกออกผลให้เก็บกินมาตลอดตั้งแต่ฉันจำความได้ ครอบครัวของเรามี 3 คน  คือมีอียายและอีพ่อและตัวฉันเอง อียายคือ ยาย ของฉันแม่ของแม่ฉัน อีพ่อคือตาของฉันคือพ่อของแม่ฉัน ฉันจะเรียกอียาย  มาตลอดจนฉันเริ่มโตอยู่ป.2-3  มีคนล้อว่าทำใมเรียกยาย  เป็นอียาย  ฉันอายเลยพยายามเรียกยายแต่ฉันไม่มีความสุขเลยเพราะฉันชอบเรียกอียายมากกว่า อีพ่อ  คือตาแต่ฉันเรียกอีพ่อคงเป็นเพราะฉันไม่มีพ่อฉันเลยเรียกตาว่าอีพ่อ  อีพ่อของฉันจะเป็ฯคนใจดีมากไม่ด่าไม่ตีพูดคำดีๆกับฉันฉันรักอีพ่อมาก ส่วนอียายก็น่ารักแต่อียายจะขี้บ่นอียายชอบเล่าเรื่องในอดีตให้ฉันฟังเรื่องครอบครัวของอียายเรื่องครอบครัวของอีพ่อฉันชอบชวนบักน้อยเพื่อนข้างบ้านมานอนฟังอียายเล่านิทานอียายเล่านิทานเก่งมากหลายเรื่องเราจะฟังกันซ้ำซากๆแต่ไม่รู้สึกเบื่อเลยหลายปีมาแล้วบักบ้อยได้ตายจากไปบักน้อยอายุอ่อนกว่าฉันหนึ่งปี หลายๆครั้งอีพ่อไปรับจ้างตัดปออีพ่อจะชอบจับตั๊กแตนมาให้ฉันเพราะอีพ่อรู็ว่าฉันชอบกินตั๊กแตนคั่ว อีพ่อชอบไปแทงเอี่ยนกับเพื่อนบ้านโดยการให้เหล็กแหลมแทงลงไปที่ดินโคลนที่รู้ว่าจะมีเอี่ยนและตอนเย็นๆอีพ่อจะนำเอี่ยนมาต้มส้มใบมะขามอ่อนต้มทั้งตัวอร่อยมากเอี่ยนจะไม่ตัวใหญ่อร่อยมากเพราะเอี่ยนเหล่านี้อยู๋ตามแหล่งหนองน้ำจากธรรมชาติมันจะไม่เหม็นคาว หน้าสงกรานต์อีพ่อของฉันจะมีชื่อเสียงมากในหมู่บ้านเรื่องเล่นโจกหลุม  อีพ่อจะโยนโจกหลุมแม่นมากคนเขาจะลือกันไปทั่วหมู่บ้านตายอยโจกหลุม บางครั้งอีพ่อจะพาฉันเข้าในเมืองไปเยี่ยมแม่ของฉันที่จังหวัดอุดรธานี  ฉันดีใจที่จะได้ไปเยี่ยมแม่แต่ฉันไม่ชอบนั่งรถเมล์เพราะฉันชอบเมารถอย่างรุนแรงและฉันจะบอกอีพ่อว่าเราเดินไปไม่ได้หรืออีพ่อก็บอกมันใกลมากเดินไปไม่ได้และอีพ่อจะซื้อนมเย็นสีชมพูที่เขาเอาใส่ถุงมาขายอีพ่อจะเอากรอกใส่ขวดไว้เผื่อยามหิวน้ำจะได้นำออกมาดื่ม พอฉันอายุราวๆ10ขวบอีพ่อล้มป่วยลงด้วยโรคปอดแต่ไม่ใช่วัณโรคนะจะเป็นโรคบอดแต่ไม่รู้ว่าปอดอะไรวันที่อีพ่อจะเสียอีพ่อถ่ายออกมาและอียายบอกให้ฉันมาดูว่าอีพ่อถ่ายเสร็จหรือยังนอนถ่ายลงป่องหรือช่องกระดานที่ทำไว้สำหรับคนป่วยไม่ต้องลุก ฉันมาดูและบอกอียายว่าอีพ่อถ่ายออกมาเสร็จแล้วอียายบอกให้ฉันเช็ดก้นให้อีพ่อและฉันก็ทำตามวัยเด้ก10ขวบ อีพ่อเริ่มเหนื่อยท่าจะไม่รอดขยับปากบอกอียายว่าอยากเจอญาติที่อีพ่อสนิทที่เป็นผู้ชายบางคนให้ฉันไปเรียกญาติคนนี้มาให้ที  ฉันก็ไปเรียกราวๆ15นาทีเพราะบ้านไม่ใกลกัน พอฉันหลับมาเห็นอียายร้องให้และอีพ่อมีผ้าขาวม้าปิดคลุมใว้ฉันปล่อยโฮเสียใจอย่างบอกไม่ถูกแค่เวลา15นาทีอีพ่อก็ไม่รอฉันกลับมาอีพ่อผู้น่าสงสารไปอย่างสงบไม่ทะรนทุรายบยฟูกเก่าๆที่ใช้นอนมาหลายปีจนแบน เพื่อนข้างบ้านไปตามแม่ของฉันตั้งแต่ตอนบ่ายตั้งแต่รู้ว่าอีพ่อจะไม่รอดป่านนี้ยังไม่มาและกลับมาถึงตอนดึกๆแม่มากับน้องชายวัย7-8 เดือนที่มีกับสามีใหม่ หลังจากอีพ่อตายฉันตื่นขึ้นมาไม่ได้กลิ่นหอมของบักสีดาอีกแล้ว อีพ่อคือผู้ชายคนแรกที่ฉันมีและรักฉันเลี้ยงดูฉันมาจนโตฉันชอบอ่านหนังสือให้อีพ่อกับอียายฟัง เพราะอียายตาบอดมองไม่เห็นและอ่านหนังสือไม่ออกอีพ่อก็อ่านหนังสือไม่ออกฉันเลยอ่านหนังสือให้ทั้งสองฟังมาตลอดฉันเป็นคนเรียนหนังสือเก่งซึ่งไม่เคยมีใครสอนการบ้านฉันเลยฉันเรียนเองทั้งนั้น วันพรุ่งนี้จะถึงวันแห่งความรักของฝรั่งแต่ฉันจะไม่เห่อเหมือนฝรั่งบางประเทศแต่ฉันอยากบอกกับสวรรค์บนฟ้าว่้าถ้าชาติหน้ามีจริงฉันขอเกิดมาเป็นลูกของอีพ่อกับอียายตลอดไป จากหลานที่อยากเป็นลูก   Create Date : 14 กุมภาพันธ์ 2556 4 comments Last Update : 14 กุมภาพันธ์ 2556 4:27:00 น. Counter : 5105 Pageviews. Share Tweet

อ่านแล้วเศร้าค่ะ ตอนนี้เกือบทุกคนโหยหาอดีตที่เราเคยมีความสุข อยากกลับไปใช้เวลาแบบเดิมๆ กับผู้คนที่เรารัก แต่เรามาไกลเกินไป และทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปมาก ผู้คนที่เรารักค่อยๆ หายไปจากชีวิตของเราทีละคนๆ อีกอย่างหน้าที่ภาระทำให้เราไม่ค่อยมีโอกาสได้กลับไปเยี่ยมบ้านเกิดบ่อยนัก แต่ก็ไม่เคยลืมว่าเรามาจากไหน จริงมั๊ยคะ -:)   โดย: กลีบกาสะลอง 14 กุมภาพันธ์ 2556 10:45:07 น.

สวัสดีค่ะคุณ__ กลีบกาสะลอง ค่ะเศร้าแอบร้องให้ไปเขียนไปนานแล้วไม่ได้นึกถึงอีพ่อแต่วันนี้เกิดความรู็สึกโหยหาอดีตเพราะตอนนี้เรามีความสุขมีพร้อมทุกๆอย่างเลยโหยหาอดีตที่ผ่านไปและจะไม่กลับมาอีก คนต่างแดนอย่างเรากลับไทยทีเวลาจะกลับเมืองนอกกอดแม่กอดยายและนึกทันทีว่านี่คือกอดครั้งสุดท้ายเราอาจจะไม่ได้เห็นกันอีกและมันก็เป็นจริงกอดยายเป็นครั้งสุดท้ายและไม่ได้กอดอีกเลยจากไปแล้วค่ะทั้งสองท่าน   โดย: willkommen (Willkommen ) 14 กุมภาพันธ์ 2556 21:03:14 น.

เศร้า ค่ะ อ่านแล้ว อิน คิดภาพตาม ได้ชัดเจน อดีต ภูมิลำเนา ที่มาคล้าย ๆกัน   โดย: ฟ้าลัดดา 15 กุมภาพันธ์ 2556 3:20:08 น.

ขออนุญาตมาร่วมแสดงความรู้สึกเศร้าด้วยนะคะ ดิฉันเองก็แย่ คุณพ่อจากไปนานมากไม่เคยดูแลท่านเท่าที่ควรมาเดี๋ยวนี้ได้แต่คิดถึงจับใจ   โดย: เปลี่ยนนามแฝงเป็น หมุยจุ๋ย 14 พฤษภาคม 2558 9:33:05 น.