ไม่รู้ว่าทำไม...ไม่มีเหตุผล
Group Blog
 
 
กุมภาพันธ์ 2551
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
242526272829 
 
12 กุมภาพันธ์ 2551
 
All Blogs
 
คนแรกที่อยากพูดถึง...

.........................................

พ่อ...

พ่ออายุ 65 ปีกว่าๆ แล้ว

พ่อเป็นลูกครึ่งไทย-จีนที่หน้าตาคมเข้มแบบแขก

ผิวสีแทนสวย...ตาคม....จมูกโด่ง...ปากบาง

ครั้งนึงตอนหนุ่มๆ พ่อเคยได้รับบทเป็นเงาะป่า แถมเป็นพระเอกของเรื่อง

คิดดูสิว่าพ่อหล่อเข้มแค่ไหน...

แต่ถ้าไม่เชื่อ...ก็ลองดูลูกของพ่อก็ได้...หล่อใกล้เคียงกัน...5555




พ่อเคยเป็นครู...

ครูใหญ่

ศึกษานิเทศก์

วิทยากรประจำหน่วยงาน

และเป็นข้าราชการบำนาญที่เออร์ลี่ รีไทร์ เมื่ออายุ 59 ปี

....

และในช่วงหลังจากนั้นไม่นาน

ถ้าถามว่า...ตอนนี้พ่อเป็นอะไร

พ่อจะยิ้มแฉ่ง...แล้วตอบว่า

" ตอนนี้เป็นมะเร็งที่ปอดอยู่ครับ"

....พ่อเป็นคนอารมณ์ดี....ใจดี...ถึงขั้นมาก...เชื่อมั้ยล่ะ




พ่อสูบบุหรี่มาตั้งแต่ยังเด็กๆ รุ่นๆ เหมือนเด็กอินเตอร์สมัยนี้ ยังไงยังงั้น

แถมสูบจัดแบบไม่ต้องดื่มเหล้าเลย

พ่อบอกพวกเราว่า..."เหล้าก็ไม่ดื่ม...หญิงก็ไม่เที่ยว...การพนันก็ไม่เล่น...ถ้าให้เลิกบุหรี่ชีวิตนี้ก็ไม่เหลือเรื่องเลวๆ แล้ว...ขอพ่อไว้ซักเรื่องเถอะ"

เอากะพ่อสิ

เพราะฉะนั้น..เมื่อพ่อกะแม่เออร์ลี่พร้อมกันเพื่อที่จะได้พักผ่อนใช้ชีวิตบั้นปลายด้วยการเที่ยวตามประสาคนแก่ที่ทำงานหนักมาทั้งชีวิต

ก็กลายเป็นเทียวเข้าเทียวออกโรงพยาบาล เพื่อรักษาพ่อที่ตรวจพบว่าเป็นมะเร็งปอดในปีนั้นเอง

............


เมื่อผ่านการรักษามะเร็งร้ายอยู่ระยะหนึ่ง

หลังจากที่ผ่านช่วงเวลาวิกฤต ระหว่างความเป็นความตาย

แต่พ่อก็ผ่านมันมาได้อย่างภาคภูมิ

ตอนนั้นทั้งๆ ที่ผลของการรักษาด้วยคีโม ไม่ได้ทำให้พ่อแพ้เลย

ผมไม่ร่วง...ไม่อาเจียนเหมือนคนอื่นๆ ที่รักษาพร้อมๆ กัน

ทำให้พวกเราแสนจะภูมิใจ..ว่าพ่อช่างแข็งแรง เข้มแข็งสมเป็นพ่อของเราจริงๆ

แต่ทำคีโมได้แค่ 5 ครั้ง กลับไปบ้านไม่นานพ่อก็เลือดไหลจากปอดมากลบปาก...เป็นขันๆ

ต้องไปนอนบ้วนเลือดที่โรงพยาบาล...ออกอีกเป็นขันๆ เหมือนเดิม

นอนโรงพยาบาลอยู่หลายวัน

พออาการเหมือนจะดีขึ้น...ก็หนาวสั่นหลังจากหมอเข้ามาเปลี่ยนน้ำเกลือ...

พ่อในตอนนั้นก็ดูสับสนงุนงง...จะว่าไปนั่นก็อาจจะเป็นอาการสับสนครั้งแรกๆ ก่อนที่จะมีอาการแบบนี้อีกในเวลาต่อมา

เกร็ดเลือดต่ำแบบปุบปับ...จนเรานึกว่าพ่อจะไม่ได้กลับบ้านกะเราเสียแล้ว




เมื่อได้รับเกร็ดเลือดและร่างกายของพ่อสร้างขึ้นมาเพิ่มจนอยู่ในภาวะปลอดภัย

พ่อก็กลับมาเปลี่ยนวิธีรักษาเป็นฉายแสงแทนคีโม ซึ่งจริงๆ แล้วก็เหลืออีกเพียงครั้งเดียวก็จะครบคอร์ส

คราวนี้พ่อเลยได้หัวโป๊งเหน่งมาแทน...แถมด้วยรอยดำๆ ที่หน้าอกเหี่ยวๆ ของพ่อ




คราวแรก เมื่อผมเริ่มร่วง พ่อรบเร้าให้เราไปหาซื้อวิกผม

แต่เมื่อซื้อมา...วิกผมจริงอย่างดีราคาเกือบหมื่น ก็ไม่เคยได้รับเกียรติให้ขึ้นไปอยู่บนหัวพ่อเลยสักครั้ง

เพราะโพกหัวมันเท่ห์กว่า

ใส่วิกแล้วดูหลอกๆ ...ผมมากเกินจริง...ไม่เหมือนผมของพ่อที่บางแต่ไม่ล้าน และมีทรงหวีเก๋ๆ เป๋ๆ ที่คุ้นตา

พ่อคงอายถ้าจู่ๆ ผมจะมาดกตอนแก่...






ที่สุดของการรักษา...พ่อชนะมะเร็ง

มันไม่แพร่ไปที่อื่น...แต่มันก็ไม่จากพ่อไปไหน

มันกับพ่อยังคงเป็นเพื่อนร่วมทางที่ดีต่อกัน...ตราบใดที่มันไม่ริขยายตัวและแพร่เผ่าพันธุ์ของมัน




มีสิ่งที่พ่อได้รับเพิ่มเติมจากการรักษา...หรือของแถมจากมะเร็ง

พ่อหลงลืม...




เริ่มจาก หลงนิดๆ หน่อยๆ ....หงุดหงิดเป็นบางที

อาการธรรมดาของผู้ป่วย

กลายเป็นหลงลืมมาก....หงุดหงิดบ่อยมากๆ

ภายในระยะเวลาที่หมอบอกว่า...ค่อนข้างเร็ว

พัฒนาการเรื่องลืมเพิ่มขึ้นเป็นระยะ...

ใส่เสื้อไม่ถูกเลย...กลับนอก-ออกใน...หันหน้า-หันหลัง

เขียนชื่อตัวเองไม่ถูก...เซ็นชื่อไม่ได้

อ่านหนังสือไม่ออก...ถ้าอ่านก็อ่านกลับหัว

จำวันเกิดตัวเองไม่ได้

อยู่คนเดียวไม่ได้

ย้ำคิดย้ำทำในเรื่องที่ห่วง

พูดคนละเรื่อง

สับสน ไม่รู้ว่าจะทำอะไร...หรือตอนนี้อยู่ไหน

โกรธง่าย...ปากจัด...อาละวาดปาข้าวของ เวลาโกรธ

ผิดไปจากพ่อคนเดิมที่เคยใจเย็น....พูดเก่ง...อารมณ์ขัน...และใจดี




แต่ในเรื่องของความหลงลืมของพ่อ ที่หมอวินิจฉัยว่าเกิดจากอาการสมองเสื่อม

และที่พวกเราชอบเรียกว่า...อัลไซเมอร์...

ก็มีเรื่องสนุกๆ ที่ให้พวกเราเอามาเล่าเป็นเรื่องขำขัน

ช่วยทำให้เราลืมความทุกข์จากการที่พ่อกลายเป็นโรคนี้ได้อย่างดี

วันหลัง...จะเอาเรื่องพ่อมาขายละกัน...

อย่าโกรธกันนะพ่อ






Create Date : 12 กุมภาพันธ์ 2551
Last Update : 4 มีนาคม 2551 10:20:23 น. 26 comments
Counter : 379 Pageviews.

 
หวัดดีค่ะ แวะมาทักทาย.

คนแรก..ที่อยากพูดถึง..แม่


โดย: เหนือฟ้า พาไป วันที่: 7 มีนาคม 2551 เวลา:10:28:57 น.  

 
ฉันกำลังทำบ้านใหม่
ไม่สวยเท่าไหร่
ทำด้วยใจ
ขอแวะเยี่ยมชม มามา


โดย: ต้นฝันแห่งความอยากเป็นนักเขียน วันที่: 9 มีนาคม 2551 เวลา:0:17:52 น.  

 
ตอนนี้เรากำลังเจอปัญหานี้อยู่พอดีเลย พ่อเป็นแผลที่ปอดแต่ไม่ได้เป็นมะเร็ง และก็มีเลือดไหล ตอนนี้ยังนอนอยู่ในโรงพยาบาล วันนี้อาการดีขึ้นหน่อย ขอบคุณที่เขียนเรื่องนี้ให้ได้มาอ่านนะคะ หวังว่าคุณพ่อของคุณคงจะหายเป็นปกติในเร็ววันนะคะ


โดย: รีฟ (หญิงรีฟ ) วันที่: 11 มีนาคม 2551 เวลา:10:01:05 น.  

 
เป็นกำลังใจให้คุณพ่อนะครับ


โดย: fedexfc วันที่: 11 มีนาคม 2551 เวลา:16:57:00 น.  

 


โดย: เหนือฟ้า พาไป วันที่: 2 เมษายน 2551 เวลา:11:29:12 น.  

 
คุณพ่อเข้มแข็งมากค่ะ คุณลูกด้วย

เป็นกำลังใจให้นะคะ


โดย: ใส่เกียร์หมาวิ่ง วันที่: 5 เมษายน 2551 เวลา:1:39:25 น.  

 


โดย: เหนือฟ้า พาไป วันที่: 11 เมษายน 2551 เวลา:15:35:47 น.  

 
รู้สึกเจ้าของบ้านนี้จะหายไปนานกว่าเราอีกนะ อิอิ


โดย: เหนือฟ้า พาไป วันที่: 29 เมษายน 2551 เวลา:9:59:42 น.  

 


โดย: เหนือฟ้า พาไป วันที่: 25 มิถุนายน 2551 เวลา:16:43:47 น.  

 

รู้นะ งานยุ่ง ไม่เป็นไรค่ะ ว่างๆ ก็มาทักทายกันได้


โดย: เหนือฟ้า พาไป วันที่: 26 มิถุนายน 2551 เวลา:11:06:17 น.  

 
อ่านทุกตัวหนังสือที่คุณเขียนถึงพ่อ อ่านไปน้ำตาไหลไป
พ่อเราก็เป็นมะเร็ง พ่อได้รับการรักษาทุกอย่าง อย่างดี แต่ยิ่งรักษามากเท่าไหร่ พ่อก็ยิ่งเจ็บปวดมากเท่านั้น สุดท้ายพ่อก็ไม่มีแรงที่จะต่อสู้กับโรคร้าย


ขอให้คุณพ่อของคุณเข้มแข็งและก็แข็งแรงตลอดไปนะค่ะ รวมทั้ง จขบ ด้วย


โดย: ich habe kein Geld วันที่: 29 มิถุนายน 2551 เวลา:0:48:02 น.  

 
แวะมาทักทายเช่นเคย


โดย: เหนือฟ้า พาไป วันที่: 30 มิถุนายน 2551 เวลา:12:42:53 น.  

 


โดย: เหนือฟ้า พาไป วันที่: 22 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:32:15 น.  

 


โดย: เหนือฟ้า พาไป วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:10:32 น.  

 


โดย: เหนือฟ้า พาไป วันที่: 9 กันยายน 2551 เวลา:11:19:30 น.  

 
สบายดีหรือป่าวจ๊ะ


โดย: เหนือฟ้า พาไป วันที่: 8 ตุลาคม 2551 เวลา:12:00:27 น.  

 
หวัดดีค่ะ.....

คุณเดาถูกข้อนึง...เราเป็นเด็ก มอ.ค่ะ แต่ไม่ใช่เด็กทรัพย์ฯ

แล้วก็จบมาหลายปีแล้วด้วยค่ะ....บอกตรงๆว่าแก่ ก็อายตัวเอง5555++


โดย: NuHring วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:8:33:44 น.  

 
มาแล้วเหรอ....


เรื่องที่พักบนแพ บ้านเพ เดี๋ยว ป้าตาหาเบอร์โทรให้นะ...เห็นแว้บๆ ไม่รู้ยังลงโฆษณาในหนังสือเที่ยวอยู่รึป่าว
เหมาะสำหรับคนชอบนอน อ่านหนังสือ แต่กลางวันแดดร้อนมากๆ เลยนะ....อืม อาหารทะเลอร่อย


โดย: เหนือฟ้า พาไป วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:11:11 น.  

 
เข้ามาอ่านอีกครั้ง....คุณกับคุณพ่อเข้มแข็งมากๆค่ะ

เราจบคณะเภสัชค่ะ...ตอบถูกแล้วเอารางวัลอะไรดีน๊อ...อิอิ


โดย: NuHring วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:6:36:15 น.  

 
เป็นไปตามกฏไตรลักษณ์จริง ชีวิตมันไม่เที่ยง

คุณพ่อของ จขบ.เข้มแข็งจริงๆ

เปนกะลังจัยให้ จ๊ะ


โดย: บ้าได้ถ้วย วันที่: 25 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:16:22 น.  

 


โดย: เหนือฟ้า พาไป วันที่: 27 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:12:57 น.  

 


มาแว้ว...เบอร์โทรที่ต้องการ

01-3378422 คุณปิยพันธ์
09-4789612, 02-2524046 คุณอนุชา


โดย: เหนือฟ้า พาไป วันที่: 29 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:13:45 น.  

 


โดย: เหนือฟ้า พาไป วันที่: 30 ธันวาคม 2551 เวลา:9:10:41 น.  

 




โดย: เหนือฟ้า พาไป วันที่: 26 มกราคม 2552 เวลา:8:49:50 น.  

 




โดย: เหนือฟ้า พาไป วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:18:34:12 น.  

 
สวัสดีปีใหม่ไทย วันสงกรานต์

ขอให้มีสุขภาพร่างกายแข็งแรงทั้งกายและใจ



โดย: เหนือฟ้า พาไป วันที่: 14 เมษายน 2553 เวลา:14:54:51 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

ไม่มีที่มา
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ก็แค่คนธรรมดา...
ข้อความที่ต้องการ
Friends' blogs
[Add ไม่มีที่มา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.