Bloggang.com : weblog for you and your gang
ไม่รู้ว่าทำไม...ไม่มีเหตุผล
Group Blog
เรื่องธรรมดา
รูปที่อยากบันทึกไว้
เรื่องที่อยากจดจำ
คนที่อยากพูดถึง
เรื่องของเซโกะ
เรื่องกินดื่ม
เรื่องอะไรก็ได้
กุมภาพันธ์ 2551
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
12 กุมภาพันธ์ 2551
คนแรกที่อยากพูดถึง...
All Blogs
ครอบครัวเล็กๆ ณ เมืองริมทะเล
คนแรกที่อยากพูดถึง...
คนแรกที่อยากพูดถึง...
.........................................
พ่อ...
พ่ออายุ 65 ปีกว่าๆ แล้ว
พ่อเป็นลูกครึ่งไทย-จีนที่หน้าตาคมเข้มแบบแขก
ผิวสีแทนสวย...ตาคม....จมูกโด่ง...ปากบาง
ครั้งนึงตอนหนุ่มๆ พ่อเคยได้รับบทเป็นเงาะป่า แถมเป็นพระเอกของเรื่อง
คิดดูสิว่าพ่อหล่อเข้มแค่ไหน...
แต่ถ้าไม่เชื่อ...ก็ลองดูลูกของพ่อก็ได้...หล่อใกล้เคียงกัน...5555
พ่อเคยเป็นครู...
ครูใหญ่
ศึกษานิเทศก์
วิทยากรประจำหน่วยงาน
และเป็นข้าราชการบำนาญที่เออร์ลี่ รีไทร์ เมื่ออายุ 59 ปี
....
และในช่วงหลังจากนั้นไม่นาน
ถ้าถามว่า...ตอนนี้พ่อเป็นอะไร
พ่อจะยิ้มแฉ่ง...แล้วตอบว่า
" ตอนนี้เป็นมะเร็งที่ปอดอยู่ครับ"
....พ่อเป็นคนอารมณ์ดี....ใจดี...ถึงขั้นมาก...เชื่อมั้ยล่ะ
พ่อสูบบุหรี่มาตั้งแต่ยังเด็กๆ รุ่นๆ เหมือนเด็กอินเตอร์สมัยนี้ ยังไงยังงั้น
แถมสูบจัดแบบไม่ต้องดื่มเหล้าเลย
พ่อบอกพวกเราว่า..."เหล้าก็ไม่ดื่ม...หญิงก็ไม่เที่ยว...การพนันก็ไม่เล่น...ถ้าให้เลิกบุหรี่ชีวิตนี้ก็ไม่เหลือเรื่องเลวๆ แล้ว...ขอพ่อไว้ซักเรื่องเถอะ"
เอากะพ่อสิ
เพราะฉะนั้น..เมื่อพ่อกะแม่เออร์ลี่พร้อมกันเพื่อที่จะได้พักผ่อนใช้ชีวิตบั้นปลายด้วยการเที่ยวตามประสาคนแก่ที่ทำงานหนักมาทั้งชีวิต
ก็กลายเป็นเทียวเข้าเทียวออกโรงพยาบาล เพื่อรักษาพ่อที่ตรวจพบว่าเป็นมะเร็งปอดในปีนั้นเอง
............
เมื่อผ่านการรักษามะเร็งร้ายอยู่ระยะหนึ่ง
หลังจากที่ผ่านช่วงเวลาวิกฤต ระหว่างความเป็นความตาย
แต่พ่อก็ผ่านมันมาได้อย่างภาคภูมิ
ตอนนั้นทั้งๆ ที่ผลของการรักษาด้วยคีโม ไม่ได้ทำให้พ่อแพ้เลย
ผมไม่ร่วง...ไม่อาเจียนเหมือนคนอื่นๆ ที่รักษาพร้อมๆ กัน
ทำให้พวกเราแสนจะภูมิใจ..ว่าพ่อช่างแข็งแรง เข้มแข็งสมเป็นพ่อของเราจริงๆ
แต่ทำคีโมได้แค่ 5 ครั้ง กลับไปบ้านไม่นานพ่อก็เลือดไหลจากปอดมากลบปาก...เป็นขันๆ
ต้องไปนอนบ้วนเลือดที่โรงพยาบาล...ออกอีกเป็นขันๆ เหมือนเดิม
นอนโรงพยาบาลอยู่หลายวัน
พออาการเหมือนจะดีขึ้น...ก็หนาวสั่นหลังจากหมอเข้ามาเปลี่ยนน้ำเกลือ...
พ่อในตอนนั้นก็ดูสับสนงุนงง...จะว่าไปนั่นก็อาจจะเป็นอาการสับสนครั้งแรกๆ ก่อนที่จะมีอาการแบบนี้อีกในเวลาต่อมา
เกร็ดเลือดต่ำแบบปุบปับ...จนเรานึกว่าพ่อจะไม่ได้กลับบ้านกะเราเสียแล้ว
เมื่อได้รับเกร็ดเลือดและร่างกายของพ่อสร้างขึ้นมาเพิ่มจนอยู่ในภาวะปลอดภัย
พ่อก็กลับมาเปลี่ยนวิธีรักษาเป็นฉายแสงแทนคีโม ซึ่งจริงๆ แล้วก็เหลืออีกเพียงครั้งเดียวก็จะครบคอร์ส
คราวนี้พ่อเลยได้หัวโป๊งเหน่งมาแทน...แถมด้วยรอยดำๆ ที่หน้าอกเหี่ยวๆ ของพ่อ
คราวแรก เมื่อผมเริ่มร่วง พ่อรบเร้าให้เราไปหาซื้อวิกผม
แต่เมื่อซื้อมา...วิกผมจริงอย่างดีราคาเกือบหมื่น ก็ไม่เคยได้รับเกียรติให้ขึ้นไปอยู่บนหัวพ่อเลยสักครั้ง
เพราะโพกหัวมันเท่ห์กว่า
ใส่วิกแล้วดูหลอกๆ ...ผมมากเกินจริง...ไม่เหมือนผมของพ่อที่บางแต่ไม่ล้าน และมีทรงหวีเก๋ๆ เป๋ๆ ที่คุ้นตา
พ่อคงอายถ้าจู่ๆ ผมจะมาดกตอนแก่...
ที่สุดของการรักษา...พ่อชนะมะเร็ง
มันไม่แพร่ไปที่อื่น...แต่มันก็ไม่จากพ่อไปไหน
มันกับพ่อยังคงเป็นเพื่อนร่วมทางที่ดีต่อกัน...ตราบใดที่มันไม่ริขยายตัวและแพร่เผ่าพันธุ์ของมัน
มีสิ่งที่พ่อได้รับเพิ่มเติมจากการรักษา...หรือของแถมจากมะเร็ง
พ่อหลงลืม...
เริ่มจาก หลงนิดๆ หน่อยๆ ....หงุดหงิดเป็นบางที
อาการธรรมดาของผู้ป่วย
กลายเป็นหลงลืมมาก....หงุดหงิดบ่อยมากๆ
ภายในระยะเวลาที่หมอบอกว่า...ค่อนข้างเร็ว
พัฒนาการเรื่องลืมเพิ่มขึ้นเป็นระยะ...
ใส่เสื้อไม่ถูกเลย...กลับนอก-ออกใน...หันหน้า-หันหลัง
เขียนชื่อตัวเองไม่ถูก...เซ็นชื่อไม่ได้
อ่านหนังสือไม่ออก...ถ้าอ่านก็อ่านกลับหัว
จำวันเกิดตัวเองไม่ได้
อยู่คนเดียวไม่ได้
ย้ำคิดย้ำทำในเรื่องที่ห่วง
พูดคนละเรื่อง
สับสน ไม่รู้ว่าจะทำอะไร...หรือตอนนี้อยู่ไหน
โกรธง่าย...ปากจัด...อาละวาดปาข้าวของ เวลาโกรธ
ผิดไปจากพ่อคนเดิมที่เคยใจเย็น....พูดเก่ง...อารมณ์ขัน...และใจดี
แต่ในเรื่องของความหลงลืมของพ่อ ที่หมอวินิจฉัยว่าเกิดจากอาการสมองเสื่อม
และที่พวกเราชอบเรียกว่า...อัลไซเมอร์...
ก็มีเรื่องสนุกๆ ที่ให้พวกเราเอามาเล่าเป็นเรื่องขำขัน
ช่วยทำให้เราลืมความทุกข์จากการที่พ่อกลายเป็นโรคนี้ได้อย่างดี
วันหลัง...จะเอาเรื่องพ่อมาขายละกัน...
อย่าโกรธกันนะพ่อ
Create Date : 12 กุมภาพันธ์ 2551
Last Update : 4 มีนาคม 2551 10:20:23 น.
26 comments
Counter : 379 Pageviews.
Share
Tweet
หวัดดีค่ะ แวะมาทักทาย.
คนแรก..ที่อยากพูดถึง..แม่
โดย:
เหนือฟ้า พาไป
วันที่: 7 มีนาคม 2551 เวลา:10:28:57 น.
ฉันกำลังทำบ้านใหม่
ไม่สวยเท่าไหร่
ทำด้วยใจ
ขอแวะเยี่ยมชม มามา
โดย:
ต้นฝันแห่งความอยากเป็นนักเขียน
วันที่: 9 มีนาคม 2551 เวลา:0:17:52 น.
ตอนนี้เรากำลังเจอปัญหานี้อยู่พอดีเลย พ่อเป็นแผลที่ปอดแต่ไม่ได้เป็นมะเร็ง และก็มีเลือดไหล ตอนนี้ยังนอนอยู่ในโรงพยาบาล วันนี้อาการดีขึ้นหน่อย ขอบคุณที่เขียนเรื่องนี้ให้ได้มาอ่านนะคะ หวังว่าคุณพ่อของคุณคงจะหายเป็นปกติในเร็ววันนะคะ
โดย: รีฟ (
หญิงรีฟ
) วันที่: 11 มีนาคม 2551 เวลา:10:01:05 น.
เป็นกำลังใจให้คุณพ่อนะครับ
โดย:
fedexfc
วันที่: 11 มีนาคม 2551 เวลา:16:57:00 น.
Comments for Hi5, Myspace สวยๆ อย่างเยอะ...จัดปัย
>
โดย:
เหนือฟ้า พาไป
วันที่: 2 เมษายน 2551 เวลา:11:29:12 น.
คุณพ่อเข้มแข็งมากค่ะ คุณลูกด้วย
เป็นกำลังใจให้นะคะ
โดย:
ใส่เกียร์หมาวิ่ง
วันที่: 5 เมษายน 2551 เวลา:1:39:25 น.
โดย:
เหนือฟ้า พาไป
วันที่: 11 เมษายน 2551 เวลา:15:35:47 น.
รู้สึกเจ้าของบ้านนี้จะหายไปนานกว่าเราอีกนะ อิอิ
โดย:
เหนือฟ้า พาไป
วันที่: 29 เมษายน 2551 เวลา:9:59:42 น.
โดย:
เหนือฟ้า พาไป
วันที่: 25 มิถุนายน 2551 เวลา:16:43:47 น.
รู้นะ งานยุ่ง ไม่เป็นไรค่ะ ว่างๆ ก็มาทักทายกันได้
โดย:
เหนือฟ้า พาไป
วันที่: 26 มิถุนายน 2551 เวลา:11:06:17 น.
อ่านทุกตัวหนังสือที่คุณเขียนถึงพ่อ อ่านไปน้ำตาไหลไป
พ่อเราก็เป็นมะเร็ง พ่อได้รับการรักษาทุกอย่าง อย่างดี แต่ยิ่งรักษามากเท่าไหร่ พ่อก็ยิ่งเจ็บปวดมากเท่านั้น สุดท้ายพ่อก็ไม่มีแรงที่จะต่อสู้กับโรคร้าย
ขอให้คุณพ่อของคุณเข้มแข็งและก็แข็งแรงตลอดไปนะค่ะ รวมทั้ง จขบ ด้วย
โดย:
ich habe kein Geld
วันที่: 29 มิถุนายน 2551 เวลา:0:48:02 น.
แวะมาทักทายเช่นเคย
โดย:
เหนือฟ้า พาไป
วันที่: 30 มิถุนายน 2551 เวลา:12:42:53 น.
โดย:
เหนือฟ้า พาไป
วันที่: 22 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:32:15 น.
โดย:
เหนือฟ้า พาไป
วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:10:32 น.
โดย:
เหนือฟ้า พาไป
วันที่: 9 กันยายน 2551 เวลา:11:19:30 น.
สบายดีหรือป่าวจ๊ะ
โดย:
เหนือฟ้า พาไป
วันที่: 8 ตุลาคม 2551 เวลา:12:00:27 น.
หวัดดีค่ะ.....
คุณเดาถูกข้อนึง...เราเป็นเด็ก มอ.ค่ะ แต่ไม่ใช่เด็กทรัพย์ฯ
แล้วก็จบมาหลายปีแล้วด้วยค่ะ....บอกตรงๆว่าแก่ ก็อายตัวเอง5555++
โดย:
NuHring
วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:8:33:44 น.
มาแล้วเหรอ....
เรื่องที่พักบนแพ บ้านเพ เดี๋ยว ป้าตาหาเบอร์โทรให้นะ...เห็นแว้บๆ ไม่รู้ยังลงโฆษณาในหนังสือเที่ยวอยู่รึป่าว
เหมาะสำหรับคนชอบนอน อ่านหนังสือ แต่กลางวันแดดร้อนมากๆ เลยนะ....อืม อาหารทะเลอร่อย
โดย:
เหนือฟ้า พาไป
วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:11:11 น.
เข้ามาอ่านอีกครั้ง....คุณกับคุณพ่อเข้มแข็งมากๆค่ะ
เราจบคณะเภสัชค่ะ...ตอบถูกแล้วเอารางวัลอะไรดีน๊อ...อิอิ
โดย:
NuHring
วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:6:36:15 น.
เป็นไปตามกฏไตรลักษณ์จริง ชีวิตมันไม่เที่ยง
คุณพ่อของ จขบ.เข้มแข็งจริงๆ
เปนกะลังจัยให้ จ๊ะ
โดย:
บ้าได้ถ้วย
วันที่: 25 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:16:22 น.
โดย:
เหนือฟ้า พาไป
วันที่: 27 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:12:57 น.
มาแว้ว...เบอร์โทรที่ต้องการ
01-3378422 คุณปิยพันธ์
09-4789612, 02-2524046 คุณอนุชา
โดย:
เหนือฟ้า พาไป
วันที่: 29 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:13:45 น.
โดย:
เหนือฟ้า พาไป
วันที่: 30 ธันวาคม 2551 เวลา:9:10:41 น.
โดย:
เหนือฟ้า พาไป
วันที่: 26 มกราคม 2552 เวลา:8:49:50 น.
โดย:
เหนือฟ้า พาไป
วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:18:34:12 น.
สวัสดีปีใหม่ไทย วันสงกรานต์
ขอให้มีสุขภาพร่างกายแข็งแรงทั้งกายและใจ
โดย:
เหนือฟ้า พาไป
วันที่: 14 เมษายน 2553 เวลา:14:54:51 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
ไม่มีที่มา
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
ก็แค่คนธรรมดา...
ข้อความที่ต้องการ
Friends' blogs
Webmaster - BlogGang
[Add ไม่มีที่มา's blog to your web]
Links
โลโม่ไทย
Color Codes ป้ามด
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
คนแรก..ที่อยากพูดถึง..แม่