เพื่อน..คือคนแรกที่ทำให้เรารู้จักรักผู้อื่น
เพื่อน..คือคนแปลกหน้าคนแรก..
ที่ทำให้เรารู้จักความรัก
นอกเหนือจากคนในครอบครัว..
ที่เรารักกันมาตั้งแต่เกิด
เพื่อน..โผล่หัวมาแต่ตอนโต..
เป็นใครไม่รู้..
แล้วจู่ๆ วันหนึ่งเราก็รักมันได้
ฉันมองความรักเพื่อน..
เป็นความรักที่น่าเคารพยกย่อง
แต่ต้องเป็นเพื่อนแท้ด้วยนะ..
เพื่อน..จะรักกันแบบพอดีๆ
ไม่หวง..ไม่หึง..
ไม่ต้องการอะไรตอบแทน..เรารักกันสบายๆ
มีปัญหาปรึกษากัน..
มีเรื่องเดือดร้อนช่วยกัน..
มีอะไรไม่สบายใจปรับทุกข์กัน
แต่ในขณะเดียวกัน..
ต่างคนต่างก็มีโลกของตัวเอง
เธอมีแฟน.....ฉันไม่ว่า..เธอสนุกของเธอไป..
เราต่างยินดีในความสุขของกันและกัน
ไม่ต้องมาเจอกัน..ก็ยังห่วงกัน..คิดถึงกัน..
ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบกันอยู่เสมอ
ถ้ามั่นใจว่าเจอเพื่อนแท้แล้ว..เชื่อเถอะว่า..
ไม่ว่าเราจะห่างกันยังไง..เราจะถึงกัน
และเราจะไม่มีวันเลิกคบกัน..
เพราะเธอไปมีเพื่อนใหม่..
ต่างฝ่ายต่างมีเพื่อนใหม่..
ก็ยังเป็นเพื่อนกันได้..
มันเป็นความรักที่ไม่มีเงื่อนไข
คนบางคนบอกว่า..คุยกับเพื่อนได้ทุกเรื่อง..
แต่คุยกับแฟน..กับพ่อแม่ได้บางเรื่อง
นี่แหละ..ที่มันเป็นความรักที่ประหลาด..แต่งดงาม
มันมีความเข้าใจ..ไว้ใจ..เชื่อใจ..ในจุดสมดุล
ลองเอาความรักแบบนี้..ไปใช้กับคนอื่นดูบ้าง..
แล้วเราจะได้รับรักตอบโดยไม่ต้องร้องขอเลย
เราต่างยินดีในความสุขของกันและกัน .....เห้นด้วยค่ะ