Bloggang.com : whiteuniform :

'คุ ณ ไ ม่ เ ข้ า ใ จ ห ร อ ก เ พ ร า ะ คุ ณ ไ ม่ ใ ช่ ค น ที่ ป่ ว ย อ ย่ า ง ผ ม'

When healthy people become ill, fear and worry always wears them out.

In particular, when serious or chronic illness arrives, emotional reactions to illness may culminate in the feeling that life is meaningless.

As a nurse who provides the care for the sick, my patience and compassion is very needful that can help ease their miserable path.

There is one young male patient I have cared for who tends to have disruptive emotions of anger and frustration because of his chronic illness.

In the past, his job was a solider in the army and a kidney failure sheared him of his physical strength.

He was fortunate to once have a kidney transplant but a new kidney failed within a short period of time afterwards. Because of that, he now relies on a dialysis.

At any time he comes into the side room for a dialysis, he tends to target his rage to others by behaving unmannerly or speaking rudely.

One time, he asked angrily for being taken off from a dialysis machine a lot earlier.

Although I calmly explained to him about the possible danger caused by his request, he refused to acknowledge.

He then went ballistic and said to me, 'You are not the one who gets stuck in a chair for 4 hours on dialysis but me. So, you do not really know how it feels like or perhaps you do not care'.

I patiently answered, 'Although I am not the person who has to sit in a chair for 4 hours, I am here caring for you for 4 hours. Don't you realise that?'

I wish he could find a way to hold onto the positives and be as emotionally calm-hearted as possible.

เมื่อคนที่สุขภาพแข็งแรงกลายเป็นเจ็บป่วย ความกลัวและความวิตกกังวลได้ทำให้พวกเขาอ่อนล้าลงไปอย่างมาก

โดยเฉพาะ เมื่อความเจ็บป่วยที่รุนแรงหรือเรื้อรังได้เข้ามา ปฎิกิริยาตอบโต้ทางด้านอารมณ์ต่อการเจ็บป่วยนั้นอาจส่งผลให้เกิดความรู้สึกว่าชีวิตนั้นไร้ความหมาย

ในฐานะพยาบาลคนหนึ่งผู้ซึ่งให้การดูแลคนที่เจ็บป่วย ความอดทนและความรู้สึกเห็นอกเห็นใจเป็นสิ่งที่จำเป็นมากๆที่จะช่วยทำให้เส้นทางที่แสนทุกข์ยากทรมานของพวกเขานั้นบรรเทาเบาบางลง

มีคนไข้ชายหนุ่มคนหนึ่งที่ฉันดูแลอยู่เป็นผู้ซึ่งมีแนวโน้มที่จะมีอารมณ์ที่ยุ่งเหยิงของความโกรธและความคับข้องใจเนื่องมาจากการเจ็บป่วยที่เรื้อรังของเขา

ในอดีต อาชีพของเขาคือเป็นทหารในกองทัพและโรคไตวายเรื้อรังได้ทำให้เขาสูญเสียความแข็งแรงของร่างกายของเขาไป

เขาโชคดีที่ได้รับการเปลี่ยนไตมาครั้งหนึ่ง แต่ว่าัไตใหม่ก็ล้มเหลวลงในช่วงระยะเวลาอันสั้นภายหลังจากนั้น เพราะเหตุนั้น เขาขณะนี้จึงต้องพึ่งพาการล้างไต

ครั้งใดก็ตามที่เขาเข้ามาที่ห้องแยกเพื่อมาล้างไต เขามีแนวโน้มที่จะเล็งเป้าหมายของความพลุ่งพล่านโกรธเคืองของเขาไปที่คนอื่น โดยการประพฤติตัวที่ไม่สุภาพ หรือโดยการพูดจากระโชกโฮกฮาก

ครั้งหนึ่ง เขาได้ร้องขออย่างขุ่นเคืองเพื่อให้ถูกถอดออกจากเครื่องล้างไตก่อนเวลาจริงอย่างมาก

แม้ว่า ฉันได้อธิบายเขาอย่างใจเย็นต่ออันตรายที่อาจเกิดขึ้นได้จากการขอของเขา แต่เขาก็ปฎิเสธที่จะยอมรับ

จากนั้นเขาก็โกรธจัดและก็พูดกับฉันว่า 'คุณไม่ใช่คนที่ต้องติดอยู่ในเก้าอี้เป็นเวลา 4 ชั่วโมงเพื่อล้างไตแต่ว่าเป็นผม ดังนั้นคุณก็ไม่รู้จริงๆว่ามันจะรู้สึกอย่างไรหรือบางทีคุณก็ไม่ได้ใส่ใจ'

ฉันได้ตอบกลับไปอย่างอดทนว่า 'ถึงแม้ฉันไม่ได้เป็นคนที่ต้องนั่งอยู่ในเก้าอี้เป็นเวลา 4 ชั่วโมง แต่ฉันก็อยู่ที่นี่เพื่อคอยดูแลคุณเป็นเวลา 4 ชั่วโมง หรือว่าคุณไม่ได้เห็นว่าเป็นแบบนั้น?'

ฉันปรารถนาให้เขาได้ค้นพบวิธีที่จะยึดอยู่กับการมองในแง่ดีและสงบจิตสงบใจเท่าที่จะเป็นไปได้

Create Date : 21 กุมภาพันธ์ 2555

4 comments

Last Update : 21 กุมภาพันธ์ 2555 15:05:20 น.

Counter : 1009 Pageviews.

แวะมาเยี่ยม...เป็นกำลังใจให้ ครับ

โดย: **mp5** 21 กุมภาพันธ์ 2555 14:17:59 น.

อยากถามเขาว่าอะไรคือความหมายของ ชีวิตเขา

อดีต ปัจจุบัน อนาคต....

เวลาที่ไม่เท่ากับมีแล้ว มีประโยชน์อย่างไร

ใช้ประโยชน์ในช่วงชีวิตที่เหลือ

จะอยู่กับความทุกข์หรือความสุข

เลือกได้....นะ

ขอฝากดอกไม้แทนใจ อาจช้าไปหน่อย ขอโทษด้วยจ๊ะ

ก็เป็นคนโสดที่ไม่ค่อยว่างเลย....อิอิ

*~*~*~*..แวะมาทักทายจ๊ะ..ขอให้มีความสุข สดใส..หัวใจเบิกบาน..*~*~*~*

เดือนแห่งความรัก คนโสดก็ยังโสดต่อไป เพราะครูภาษาไทย สอนแต่

สระอิ,สระอา, สระอุ, สระอู แต่ไม่ยอมสอนให้เรา .. "สละโสด"

..HappY BrightDaY..

โดย: *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~* 21 กุมภาพันธ์ 2555 23:05:44 น.

เขาน่าจะรู้ว่า....
อาจจะไม่เข้าใจ
เพราะไม่ได้ป่วยด้วย
แต่ก็เห็นใจเสมอ
ไม่ใช่เหรอ

โดย: โสดในซอย 21 กุมภาพันธ์ 2555 23:15:31 น.

ชีวิตอยู่ด้วยความหวัง....เอาใจช่วยทั้งคนป่วย และคุณพยาบาล

โดย: *...วันดอกไม้บาน...* IP: 49.49.97.22 26 กุมภาพันธ์ 2555 14:01:09 น.